به نقل از «ناطقان»

راه های درمان زخم معده

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۳۰۳۴۲

رایج‌ترین علامت زخم‌معده، د. درد سوزشی که از جناغ سینه تا بالای ناف می‌تواند احساس شود. این درد به‌علت تماس اسید معده با منطقه آسیب، ایجاد می‌شواین درد از یک ساعت بعد از غذا خوردن شروع می‌شود و تا ساعت‌ها ادامه پیدا میکند ناطقان:در گذشته‌های نه‌چندان دور تصور می‌شد شیوه زندگی مانند علاقه زیاد به غذاهای پرادویه یا شغل‌های استرس‌زا، ریشه زخم‌معده هستند اما امروزه پزشکان دریافتند که علت اصلی زخم‌معده، استرس یا رژیم غذایی نیست بلکه آلوده شدن به باکتری خاصی به نام هلیکوباکتر پیلوری علت اصلی آن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این باکتری در بزاق وجود دارد و از طریق استفاده از قاشق و چنگال فرد آلوده یا خوردن غذای نیمه کاره دیگران منتقل می‌شود. برخی از داروها مانند آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، کتوپروفن و برخی داروهای درمان‌کننده بیماری آرتریت (درد و ورم مفاصل) ازجمله این داروهاست که می‌توانند باعث زخم معده شوند به همین علت باید از مصرف هرگونه دارو بدون مشورت با پزشک خودداری کنید. مصرف سیگار و الکل هم از دیگر علل زخم معده است.

علائم زخم معده

رایج‌ترین علامت زخم‌معده، د. درد سوزشی که از جناغ سینه تا بالای ناف می‌تواند احساس شود. این درد به‌علت تماس اسید معده با منطقه آسیب، ایجاد می‌شواین درد از یک ساعت بعد از غذا خوردن شروع می‌شود و تا ساعت‌ها ادامه پیدا کند همچنین شب‌ها شعله‌ور شده و می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند. این درد در زمان خالی بودن معده بدتر می‌شود لذا باید از گرسنگی اجتناب کرد. زخم معده می‌تواند برای مدتی فروکش کند ولی بعد از چند هفته علائم بیماری برمی‌گردد لذا حتما باید برای درمان به پزشک مراجعه کرد.
در موارد کمتر، علائم و نشانه‌های دیگری هم در زخم معده دیده می‌شود:
* بالا آوردن خون، که با رنگ قرمز یا سیاه مشخص می‌شود.
* وجود خون تیره رنگ در مدفوع یا قیری شدن مدفوع
* حالت تهوع یا استفراغ
* کاهش وزن بدون دلیل
* تغییر اشتها که فرد باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کند. البته باید دقت داشت که هر دردی زخم معده نیست. مهم‌ترین بیماری که علائم مشابه زخم معده دارد حمله قلبی است لذا از خود درمانی جدا بپرهیزید.
پزشک برای تشخیص زخم معده از آندوسکوپی استفاده می‌کند. در روش آندوسکوپی، پزشک توسط لوله باریکی که از دهان وارد معده شما می‌کند و سر آن نور است، داخل معده را می‌بیند و ممکن است از لایه داخلی معده، نمونه‌برداری کند (یعنی تکه‌ای بردارد) تا وجود هلیکوباکترپیلوری را بررسی کند. آزمایش خون و آزمایش تنفس نیز برای تشخیص هلیکوباکترپیلوری به‌کار می‌روند.

معمولا در افراد جوان‌ اگر علامت‌هایی مانند کاهش وزن، کم‌خونی، استفراغ و احساس‌ گیر کردن غذا وجود نداشته باشد و فقط درد معده داشته باشند، باید از آنها آزمایش خون و تست تنفسی برای میکروب هلیکوباکتر گرفته شود و درصورت اثبات آن، درمان شوند. ولی در افرادی که بالای 40سال دارند یا دچار کم‌ خونی، تهوع و استفراغ هستند یا احساس گیر کردن غذا دارند حتماً باید آندوسکوپی انجام شود چون سرطان معده در کشور ما شایع است.

درمان زخم معده

اگر مبتلا به باکتری هلیکوباکتر‌پیلوری باشید حتما باید درمان آنتی‌بیوتیکی چند دارویی برای مدت دو‌ماه استفاده کنید. همچنین داروهای کاهش‌دهنده اسید معده مانند رانیتیدین، فاموتیدین، امپرازول و... به کاهش درد معده کمک می‌کند. اگر زخم معده خونریزی شدید داشته باشد، ممکن است آندوسکوپی برای سوزاندن زخم و کاهش خونریزی لازم باشد. اگر خونریزی با آندوسکوپی کنترل نشود یا سوراخ‌شدگی زخم رخ دهد، آنگاه جراحی مورد نیاز خواهد بود.

زمان مراجعه به پزشک

زخم پپتیک، زخمی نیست که شما بتوانید به تنهایی و بدون مراجعه به پزشک آن را درمان کنید. اگرچه داروهای بلوکه‌کننده اسید و آنتی‌اسیدها، درد را تسکین می‌دهند اما این بهبودی، کوتاه‌مدت است. چنانچه علائم یا نشانه‌هایی از زخم مشاهده کردید، برای درمان حتما به پزشک مراجعه کنید. و از طرف دیگر درد معده شما ممکن است نشانه بیماری خطرناک دیگری مثل حمله قلبی باشد، پس اگر با درد معده به پزشک مراجعه کردید و او برایتان نوار قلب درخواست کرد تعجب نکنید.

خطر زخم معده

بیشتر کسانی که زخم معده دارند، فقط درد معده دارند. برخی افراد هم هیچ نوع علامتی ندارند. زخم‌ها باعث ایجاد سایر مشکلات جسمی هم می‌شوند؛ گاهی اوقات خونریزی می‌کنند. اگر زخم‌ها خیلی عمیق شوند، می‌توانند دیواره معده را سوراخ کنند. همچنین زخم‌ها می‌توانند باعث انسداد معده شوند یعنی از عبور غذا در معده جلوگیری کنند که در این حالت، تهوع، استفراغ و کاهش وزن دیده می‌شود.

درصورت مشاهده علائم هشداردهنده زیر، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
1- استفراغ خونی
2- بالا آوردن غذایی که چند ساعت یا چند روز قبل خورده شده است.
3- احساس سرما یا مرطوب بودن پوست
4- احساس ضعف یا سرگیجه غیرعادی
5- مدفوع خونی (خون ممکن است مدفوع شما را سیاه رنگ یا قیری‌شکل کند)
6- احساس تهوع مداوم یا استفراغ کردن مکرر
7- احساس درد شدید و ناگهانی
8- کاهش وزن پایدار
9- با مصرف دارو، دردتان کم نشود.
10- درد به قسمت پشت بدن کشیده شود.

اگر زخم معده دارید حتما موارد زیر را رعایت کنید:
1- تعداد وعده‌های غذایی خود را افزایش و حجم هر وعده را کاهش دهید تا معده شما خالی نماند.
2- آهسته غذا بخورید و آن را کامل بجوید.
3- از مصرف گوشت و ماهی دودی و نمک سود شده همچنین انواع شور و آجیل‌های پر نمک بپرهیزید.
4- مصرف چای و قهوه و نوشیدنی‌های گازدار را کاهش دهید.
5- سیگار نکشید و الکل مصرف نکنید.
6- با آرامش غذا بخورید و از استرس پرهیز کنید.
7- افسردگی، ناراحتی و استرس را از خود دور کنید و فقط بخندید. پس بروید به سوی خنده درمانی!
8- هیچ‌گاه سرخود از آسپیرین یا مسکن‌های مانند بروفن استفاده نکنید. در دردهای معمولی می‌توانید استامینوفن مصرف کنید.
9- توصیه شده است که مبتلایان به این بیماری از مصرف وعده غذایی حجیم قبل از خواب اجتناب کنند.
10- در گذشته شیر غذای مهمی ‌در درمان زخم معده محسوب می‌شد، علت مصرف آن این بوده است که تصور می‌شد شیر باعث خنثی‌سازی محتویات معده می‌شود اما ثابت شده به‌علت اینکه محتوی کلسیم و پروتئین شیر بالاست، یک تحریک‌کننده قوی ترشح اسید معده است. به همین دلیل مصرف متناوب و مکرر شیر برای درمان زخم‌ معده توصیه نمی‌شود.
11- از قاشق و چنگال دیگران استفاده نکنید، از لیوان دیگران آب نخورید.
12- مواد غذایی مفید برای زخم معده شامل:
عسل، بادام، موز، شیرین بیان، نعناع، بابونه
13- مواد غذایی غیرمجاز در زخم معده شامل:
شیر، خامه، شیر کاکائو، قهوه، چایی، انواع نوشابه‌ها، الکل، غذاهای ادویه‌دار خصوصا فلفل، غذاهای پرچرب مثل آبگوشت، سبزیجات نفاخ مانند کلم، ترب، تربچه، خیار، شلغم، پیاز و پیازچه، میوه‌های نفاخ مانند هندوانه، گیلاس، گوجه سبز، هلو، چغاله بادام و زیتون میوه‌های ترش مانند پرتقال و نارنگی.
منبع:همشهری
برچسب ها: زخم معده ، درمان ، درد ، ناطقان ، سوزش

منبع: ناطقان

کلیدواژه: زخم معده درمان درد ناطقان سوزش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۳۰۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این دارو‌ها و خوراکی‌ها پلاکت خون را کاهش می‌دهند

پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمی‌کند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است. تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد، اما تأخیر در تشخیص می‌تواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.

به گزارش خبرآنلاین، ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته می‌شود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکت‌های خون بیمار کاهش یافته و سلول‌های خونی قادر نخواهند بود فعالیت‌های اساسی بدن را انجام دهند.

پلاکت چیست؟

پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته می‌شود که آنزیم‌های لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکت‌ها بسیار کوچک هستند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.

نحوه عملکرد پلاکت خون

کار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکت‌ها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی می‌شود. پلاکت‌های فعال حاوی پروتئین چسبنده‌ای به نام فیبرین هستند که این پروتئین‌ها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

علت پایین بودن پلاکت خون

پایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد، اما در شرایط آسیب‌دیدگی می‌تواند روند انعقاد و لختگی خون را تحت‌تأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای و عوارض جانبی مصرف برخی دارو‌ها کاهش می‌یابد که در ادامه به شرح این موارد می‌پردازیم:

۱) دارو‌ها و خوراکی‌هایی که پلاکت خون را کاهش می‌دهند

مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی دارو‌های حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز می‌شوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنی‌ها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف می‌شود) می‌تواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.

این دارو‌ها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت می‌شوند:

دارو‌های ضد انعقاد یا مهارکننده‌های گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می‌شود)

اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لخته‌های خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد)

و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)

هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، دارو‌های ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامید‌ها مانند تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).

۲) بیماری‌هایی که موجب پایین بودن پلاکت خون می‌شوند

برخی از بیماری‌ها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی می‌شوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونت‌های ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماری‌های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیاده‌روی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...

کاهش پلاکت خون گاهی می‌تواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی دارو‌ها و تلاش برای رفع مشکلات زمینه‌ای است. در برخی موارد نیز برای درمان، از دارو‌هایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده می‌شود.