شهریاری: اگر مرد بودم بیشتر دیده می‌شدم/ دیگر وقت حل شدن مشکلات فوتبال ساحلی است
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۴۷۱۳۳
فدراسیون فوتبال ایران شاید - آن طور که رئیس پیشینش همیشه می‌گفت - ۵ ستاره نباشد اما با قاطعیت می‌توان یک ستاره درخشان را در آن دید؛ فوتبال ساحلی با ملی‌پوشان توانا و غیرتمندش، با سختی‌ها و افتخاراتش، با تلاش و پشتکار فراوانش و البته با مدیر سخت‌کوش و موفقش.
به گزارش ایسنا، بیشتر علاقه‌مندان به رشته فوتبال ساحلی در ایران احتمالا این رشته را بیشتر با قیچی برگردان‌های محمد احمدزاده و شیرجه‌های پیمان حسینی می‌شناسند و خیلی‌ها نمی‌دانند پشت موفقیت‌های ایران در این رشته یک زن موفق وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او یک مدیر موفق است اما هنوز هم به آینده نگاه می‌کند و قصد ندارد مسیر پیشرفت را به این زودی‌ها ترک کند. به فدراسیون فوتبال رفتیم تا با او درباره مسائل مختلف این رشته، تیم ملی و خودش صحبت کنیم.
* خیلی‌ها نمی‌دانند پشت موفقیت رشته فوتبال ساحلی در ایران یک زن قرار گرفته است. این شما را ناراحت نمی‌کند؟
سال ۸۸ مسئولیت فوتبال ساحالی بانوان به من واگذار شد و سال ۹۱ به عنوان مسئول کمیته فوتبال ساحلی در بخش آقایان انتخاب شدم و کارم را از آن زمان آغاز کردم. افرادی که قبل از من حضور داشتند زحمات بسیار زیادی کشیدند. اگر فوتبال ساحلی ما به این شرایط رسیده، قطعا از ابتدا زحماتی برای این رشته کشیده شده است. زمانی که ما به این رشته وارد شدیم سعی کردیم برنامه ریزی دقیقی داشته باشیم. یعنی یک برنامه ریزی کوتاه و میان مدت. در آن زمان آقای اوکتاویو به عنوان سرمربی شروع به کار کرده بود. ایشان هم زحمت بسیار زیادی برای فوتبال ساحلی ایران کشیدند. کاری که ما برای فوتبال ساحلی کردیم ایجاد یک نظم و انضباط بود و طبق برنامه کادر فنی تیم ملی عمل می‌کردیم. مهمترین چیزی که من در بحث مدیریت اعتقاد دارم به دور بودن از حاشیه‌ها و ایجاد یک محیط امن و آرام برای کادر و بازیکنان تیم ملی بود که خوشبختانه طی این سال‌ها تمام تمرکز تیم روی مسائل فنی بود و آرامش در تیم ملی وجود داشت. در این رشته از نظر مالی شرایط خوبی وجود نداشت و الان بهتر شده است. باشگاه‌های فوتبال ساحلی همراه ما بودند و همه این موارد باعث شد که این رشته به موفقیت برسد.
* فکر می‌کردید با آمدن اوکتاویو تیم ملی چنین نتایجی بگیرد؟
آقای اوکتاویو مربی بزرگی است. ما به مدت هشت سال او را به عنوان سرمربی در تیم ملی حفظ کردیم. در زمان حضور ایشان مقام‌های متعددی به دست آمد که می‌شود به قهرمانی در بازی‌های بین قاره‌ای و آسیایی و جایگاه خوب تیم ملی در جام جهانی اشاره کرد. کار مهم دیگری که انجام دادیم آقای عباس هاشم‌پور را که الان به عنوان سرمربی در تیم ملی فعالیت می‌کند، به مدت هشت سال به عنوان دستیار در کنار اوکتاویو قرار دادیم. ما می‌دانستیم آقای اوکتاویو روزی ایران را ترک می‌کند و ما هاشم‌پور را کنار ایشان گذاشتیم تا آموزش‌های لازم را ببیند و خوشبختانه الان به عنوان یک سرمربی موفق در تیم ملی حضور دارد.
* اوکتاویو خیلی ناگهانی تیم ملی را ترک کرد. چرا؟
او فروردین ۹۸ بعد از بازی‌های آسیایی به ایران برگشت و کارش را مجدداً آغاز کرد و بعد از یک ماه حضور در ایران، درخواست جلسه فوری کرد. او گفت به دلیل مشکلاتی که برای خانواده‌اش به وجود آمده قصد ترک ایران را دارد و نمی‌تواند تیم ملی را همراهی کند. همان موقع جلسه کمیته فنی سریعا برگزار شد و با درخواست آقای اوکتاویو موافقت کردیم.
* درباره صعود نکردن تیم ملی به جام جهانی خیلی‌ها صحبت کرده‌اند. شما بگویید چرا این اتفاق افتاد؟
برنامه ریزی یک طرف قضیه است و مهمتر از آن اجرای آن است. در آن مقطع زمانی متاسفانه برنامه‌های تیم ملی دقیقا اجرا نشد و ما ضربه‌اش را خوردیم و تیم ملی به جام جهانی نرفت. در آن مقطع لیگ ما تعطیل بود و بازیکنان در جریان مسابقات نبودند. همین موضوع و همچنین اجرا نشدن برنامه‌ها باعث شد تیم ملی آماده سازی خوبی برای مسابقات آسیایی نداشته باشد و نتواند به جام جهانی صعود کند. فوتبال ساحلی هم در آسیا و هم در سطح جهان به سرعت در حال پیشرفت است. شما می‌بینید تیم‌هایی مثل ژاپن، عمان و امارات در مسابقات آسیایی خوش درخشیدند. گرچه فوتبال ساحلی ایران الان در کل دنیا جزو تیم‌های برتر است اما اجرا نشدن برنامه‌های آماده‌سازی باعث می‌شود از تیم‌های دیگر جا بمانیم و نتوانیم درخشش داشته باشیم. دیدیم که در مسابقات بین قاره‌ای و بازی‌های جهانی ساحلی که مقام‌های بسیار خوبی را کسب کردیم، به دلیل اردوی آماده‌سازی مناسبی بود که که فدراسیون تدارک دید و باعث شد تیم ملی در بازی‌های جهانی به مقام سوم و در جام بین قاره‌ای مقام قهرمانی را بین ابر قدرت‌های دنیا کسب کند.
عباس هاشم‌پور را که الان به عنوان سرمربی در تیم ملی فعالیت می‌کند، به مدت هشت سال به عنوان دستیار در کنار اوکتاویو قرار دادیم. ما می‌دانستیم آقای اوکتاویو روزی ایران را ترک می‌کند و ما هاشم‌پور را کنار ایشان گذاشتیم تا آموزش‌های لازم را ببیند و خوشبختانه الان به عنوان یک سرمربی موفق در تیم ملی حضور دارد.
* لیگ ایران چه شرایطی دارد؟
من به لیگ خیلی اعتقاد دارم چون همیشه تجربه نشان داده در مسابقاتی که بلافاصله بعد از اتمام لیگ داشتیم، تیم ملی نتایج بسیار خوبی کسب کرده است. بازیکنان شش ماه درگیر برگزاری مسابقات هستند و این باعث آماده‌سازی می‌شود. همچنین در طول برگزاری لیگ، اردوهای تیم ملی باعث می‌شود تیم به هماهنگی خوبی برسد. لیگ فوتبال ساحلی ایران تنها لیگی است که در دنیا به صورت رفت و برگشت برگزار می‌شود. نمی‌گویم لیگ بسیار پویا و حرفه‌ای داریم، نه چون هنوز نیاز به کار داریم و سرمایه‌گذاری بیشتری باید انجام شود. باشگاه‌های قوی مثل استقلال و پرسپولیس و دیگر باشگاه‌ها اگر وارد این رشته شوند باعث بهتر شدن لیگ فوتبال ساحلی شود. یکی از دلایلی که برگزاری لیگ فوتبال ساحلی را به سازمان لیگ واگذار کردیم این بود که بتوانند باشگاه‌های فوتبالی را وارد فوتبال ساحلی کنند. ما به جایی رسیدیم که احساس کردیم این لیگ نیاز دارد پویاتر شود. پیشنهاد دادیم که لیگ توسط یک سازمان تخصصی برگزار شود. سازمان لیگ هم زحمات بسیار زیادی می‌کشد و خیلی منظم لیگ را برگزار می‌کند.
* وضعیت مالی تیم‌های لیگ چگونه است؟
این نیاز وجود دارد که اسپانسر وارد لیگ فوتبال ساحلی شود. اگر بخواهیم اسپانسر بیاوریم باید پخش تلویزیونی داشته باشیم. یکی از نقاط ضعف لیگ ما پخش نشدن مسابقات لیگ به صورت زنده است. مسابقات بین قاره‌ای به صورت زنده از شبکه سه پخش و باعث رشد و توسعه این رشته شد. الان مردم ما این رشته را بیشتر از قبل می‌شناسند. پس پخش مسابقات خیلی تاثیر دارد. امیدوارم تدابیری اندیشیده شود تا مسابقات لیگ به صورت زنده پخش شود. اگر این اتفاق بیفتد قطعا اسپانسرها وارد می‌شوند و باعث ارتقا لیگ می شود.
* آیا با صدا و سیما برای پخش مسابقات رایزنی شده است؟
در گذشته، لیگ شرایط نا به سامانی داشت. ما در ابتدا تمرکزمان را روی استانداردسازی ورزشگاه‌ها گذاشتیم. یعنی سیستم مجوزدهی به باشگاه‌ها را حدود هفت سال پیش وارد فوتبال ساحلی کردیم. توپ استاندارد فوتبال ساحلی در لیگ ما وجود نداشت. ما واقعا از صفر کار را شروع کردیم و خیلی سخت بود. تیم‌ها با توپ فوتبال بازی می‌کردند. بعد از این استانداردهایی را برای ورزشگاه‌ها تدوین کردیم. یکی از موارد خیلی مهمی که انجام شد نصب پروژکتور در ورزشگاه‌ها بود. در سال‌های گذشته فوتبال ساحلی در فصل گرما برگزار می‌شد و این کیفیت مسابقات را پایین آورده بود اما بعد از آن بازی‌ها در شب برگزار شد و سطح لیگ ارتقا یافت. زمانی رسید که ما احساس کردیم باید لیگ را به یک سازمان تخصصی واگذار کنیم. کارهای بسیار بزرگی انجام شد زمانی که ما لیگ را برگزار می‌کردیم شبکه ورزش حداقل پنج بازی لیگ را در هر فصل به صورت زنده پخش می‌کرد که باید تشکر کنم. در آن زمان آقای شیعه خیلی با کمیته فوتبال ساحلی همکاری داشت و همین پخش مسابقات خیلی به ارتقا لیگ کمک کرد. در این دو سال با توجه به اینکه برگزاری مسابقات به سازمان لیگ واگذار شده، همکاران ما در این سازمان زحمت می‌کشند تا لیگ را جذاب‌تر کنند. همچنین با تیم ملی خیلی همکاری دارند که برنامه‌های لیگ طبق برنامه‌های تیم ملی تدوین شود. این همکاری وجود دارد اما قرار است جلساتی با سازمان لیگ داشته باشیم و پیشنهاداتی بدهیم تا لیگ جذاب‌تر شود. امیدوارم این اتفاق رخ دهد.
* برای میزبانی مسابقات بین‌المللی برنامه‌ای دارید؟
ما چند سال میزبان مسابقات بین‌المللی پرشین کاپ و یوروآسیا بودیم. این‌ها اتفاقات خوبی بود که تیم‌های قدرتمندی وارد ایران شدند. مثل اسپانیا، ایتالیا و اوکراین و ... خود مسئولان سازمان جهانی فوتبال ساحلی قبل از اینکه به ایران بیایند ذهنیت خوبی نسبت به ایران نداشتند. وقتی شرایط ایران را دیدند ذهنیت‌شان تغییر کرد. همین الان هم از ما درخواست می‌کنند که این مسابقات را دوباره برگزار کنیم. شرایط اقتصادی باعث شد برگزاری این مسابقات متوقف شود. یکی از اهداف فدراسیون میزبانی مسابقات آسیایی است که امیدوارم بتوانیم میزبان مسابقات آسیایی باشیم.
احساس می‌کنم اگر یک مرد بودم می‌توانستم خیلی پیشرفت کنم و به عنوان یک زن آنقدر نتوانستم دیده شوم. اینجا تفاوت‌ها بین مرد و زن به چشم می‌خورد. احساس می‌کنم با این سوابق اگر یک مرد بودم قطعا بیشتر دیده می‌شدم.
* وضعیت بانوان در این رشته به چه صورت است؟
سال ۸۸ بود که فوتبال ساحلی بانوان را راه‌اندازی کردیم. متاسفانه هر سال قول‌هایی از طرف AFC و فیفا داده می‌شود که می‌خواهند فوتبال ساحلی بانوان را راه‌اندازی کنند. تا الان این رشته توسط AFC و فیفا اتفاق نیفته است. سازمان جهانی فوتبال ساحلی به صورت تورنمنتی مسابقاتی را برگزار می‌کند اما ما منتظر راه‌اندازی این رشته از طرف AFC و فیفا هستیم. امیدواریم یک روز این اتفاق بیفتد چون در بخش بانوان پتانسیل خوبی داریم و هر سال لیگ ما بدون هیچ دستاوردی برگزار می‌شود چون انگیزه قهرمان لیگ این است که بتواند در مسابقات رسمی شرکت کند.
* چرا ملی‌پوشان ما خیلی مواقع به خاطر نگرفتن پاداش‌هایشان ناراحت هستند؟
فدراسیون فوتبال ۱۸ تیم ملی دارد. اگر عادلانه نگاه کنیم اجرای برنامه‌ها، حضور در اردوهای خارجی، همیشه هزینه‌بر هستند. امسال به دلیل شرایط مالی ناشی از تحریم‌ها، شرایط اقتصادی کشور به این صورت است. فدراسیون فوتبال هم جدا از این بخش نیست و مشکلات مالی وجود داشته است ولی خوشبختانه امسال که تیم ملی فوتبال ساحلی توانست موفق شود تمام برنامه‌های ما از طرف فدراسیون فوتبال اجرایی شد. ما اردوهای خوبی را هم در داخل و هم خارج از کشور داشتیم که باعث موفقیت تیم ملی شد. شانسی که ما داریم این بود که آقای تاج خیلی به فوتبال ساحلی علاقه‌مند بودند و خودشان شخصا این رشته را دنبال می‌کردند و سعی می‌کردند در اکثر مسابقات ما حضور داشته باشند. ایشان در طول مسابقات جهانی و همچنین در طول مسابقات بین قاره‌ای و بازی‌های جهانی پاداش‌هایی را به تیم ملی اهدا می‌کرد و همین باعث می‌شد که تیم ملی انگیزه پیدا کند. مقداری پاداش معوقه وجود دارد اما در کوران مسابقات بخشی از پاداش‌ها پرداخت شد که جا دارد از آقای تاج تشکر کنم.
* گفته بودید بعد از اتمام دوران تحصیل وارد فدراسیون شدید. آن زمان به فوتبال علاقه داشتید؟
مادر من نقشه کش ساختمان بود و همیشه میز کارش در منزل و در حال نقشه کشی بود. این حس در من به وجود آمده بود که اولویت من بعد از اتمام دوران تحصیل، پیدا کردن کار است. خوشبختانه این اتفاق برای من افتاد. تحصیلات دانشگاهی‌ام را در زمینه ورزش ادامه دادم و دارای لیسانس تربیت بدنی و فوق لیسانس مدیریت ورزشی هستم. کنار این‌ها زبان انگلیسی را تکمیل کردم. همچنین در دوره‌های مدیریت فیفا که از کشورهای زیادی در آن حضور داشتند، شرکت کردم و بین ۳۵ شرکت‌کننده، نفر اول شدم و به عنوان مدرس رسمی مدیریت فوتبال فیفا انتخاب شدم. همین علاقه من باعث شد که شبانه‌روز کار و تلاش کنم و متوقف نشوم. قوانین این رشته را به‌روز مطالعه می‌کردم و می‌کنم. همچنین در این سال‌ها توانستم به عنوان ناظر مسابقات بین‌المللی (فیفا ) هم انتخاب شوم.
* آیا برای رسیدن به جایگاه‌های بالاتر آینده‌نگری می‌کنید؟ چه مشکلاتی در این رابطه داشتید و دارید؟
با توجه به اینکه توانستیم همراه با گروهی که کنارم بودند یک رشته کم نام و نشان را به اینجا برسانیم، احساس می‌کنم اگر یک مرد بودم می‌توانستم خیلی پیشرفت کنم و به عنوان یک زن آنقدر نتوانستم دیده شوم. اینجا تفاوت‌ها بین مرد و زن به چشم می‌خورد. خوشبختانه در بخش‌های بین‌لمللی AFC و فیفا دیده شدم. من در AFC شش سال به عنوان ناظر مسابقات فعالیت داشتم و مهمترین رویدادهای این نهاد به من ابلاغ شد و ناظر برگزاری مسابقات AFC بودم که مهم‌ترینش فینال مسابقات جام ملت‌های فوتبال بانوان ،زیر ۱۶ سال و زیر ۱۹ سال فوتبال آسیا و در مسابقات داخل سالن ترکمنستان در بخش آقایان و خانم‌ها مسئول برگزاری مسابقات فوتسال بودم. همچنین در مسابقات آسیایی جاکارتا به عنوان هماهنگ کننده کلی مسابقات فوتبال فعالیت کردم. دو سال هم است که با فیفا همکاری می‌کنم و آن‌جا هم به عنوان ناظر برگزاری مسابقات المپیک جهانی فوتسال در آرژانتین حضور داشتم و همچنین در جام جهانی فوتبال ساحلی که اخیرا برگزار شد ناظر برگزاری بودم. در داخل کشور مسئولان فدراسیون فوتبال من را دیدند و به من اعتماد کردند و من را مسئول یک رشته مردانه کردند. خیلی از آقایان ممکن است ادعا کنند این فضا برای آن‌هاست. من در فدراسیون دیده شدم ولی احساس می‌کنم با این سوابق اگر یک مرد بودم قطعا بیشتر دیده می‌شدم. انسان‌ها با هدف زنده هستند و من هم اهداف بزرگی دارم. امیدوارم که به موقع این اتفاق خوب برای من بیفتد و بتوانم به فوتبال کشور بیشتر کمک کنم.
در دوره‌های مدیریت فیفا که از کشورهای زیادی در آن حضور داشتند، شرکت کردم و من بین ۳۵ شرکت کننده، نفر اول شدم و به عنوان مدرس رسمی مدیریت فوتبال فیفا انتخاب شدم. همین علاقه من باعث شد که شبانه‌روز کار و تلاش کنم و متوقف نشوم.
* معاون امور اجرایی دبیرکل فدراسیون فوتبال، به حضور در دیگر پست‌های مدیریتی فدراسیون هم فکر می‌کند؟
به هر حال همیشه پیشرفت لازم است و شاید در زمان مناسب و در صورتی که شرایط و اختیارات لازم برقرار باشد، همانطور که در بخش مدیریت چندین ساله‌ام در فوتبال ساحلی رخ داد، این اتفاق هم دور از نظر نخواهد بود.
* از تجربه‌تان در مسابقات جام جهانی به عنوان ناظر مسابقات بگویید.
این افتخار نصیب من شد. هدف نهایی هر ناظر این است که بتواند به جام جهانی برود. زمانی که این ابلاغ را از طرف فیفا دریافت کردم، آن هم مسابقاتی که عاشقانه در این سال‌ها برایش زحمت کشیدم، خیلی خوشحال شدم. از طرفی هم ناراحت بودم که چرا ایران در این مسابقات حضور ندارد ولی این افتخار نصیب من شد و طبق اعلام فیفا اولین زنی بودم که به مسابقات جام جهانی فوتبال ساحلی دعوت شدم. ناظران دیگری هم در این مسابقات حضور داشتند که از بین آنان، بنده به عنوان ناظر فینال مسابقات انتخاب شدم. احساس می‌کنم بالاتر از اینکه اسم خودم مطرح باشد اسم ایران در دنیا مطرح شد که یک زن ایرانی توانست به فینال این مسابقات راه پیدا کند.
* یکی از مشکلاتی که ملی‌پوشان در این سال‌ها داشتند بحث کار بود. بعضی از آنها در مقاطعی در بعضی از ادارات استخدام شدند اما آن هم دوام نداشت. فکری برای حل این مشکل کرده‌اید؟
ما از مسابقات جهانی و بازی‌های بین‌قاره‌ای که برگشتیم مکاتباتی را با آقای صالحی امیری، رییس محترم کمیته ملی المپیک و آقای سلطانی‌فر، وزیر محترم ورزش و جوانان داشتیم. خوشبختانه آقای صالحی امیری خودشان در قطر حضور داشتند و مسابقات را از نزدیک دیدند و خیلی به این رشته علاقه‌مند شدند. غیرت و تعصبی که بازیکنان در زمین نشان دادند باعث شد آقای صالحی امیری خیلی جذب این رشته شود. در همان قطر جلساتی را با ایشان به همراه بازیکنان داشتیم. بازیکنان دغدغه‌هایشان را اعلام کردند و قرار شد بعد از مسابقات به این مشکلات رسیدگی شود. ما مکاتباتی را با این دو مقام داشتیم و از آنها درخواست کردیم که سه مشکل اصلی بازیکنان حل شود. یکی از مشکلات که استفاده از قانون سرباز-قهرمان است، دومی معرفی به صندوق حمایت از قهرمانان و سوم هم بحث استخدام بازیکنان در شهرهایشان است. مهمترین خواسته بازیکنان بعد از سال‌ها کار در تیم ملی این سه مورد است. قول‌هایی داده شده و آقای صالحی امیری این هفته قرار است وقتی را به تیم ملی اختصاص بدهند و مستقیما به این مشکلات رسیدگی کنند. با آقای سلطانی‌فر هم مکاتباتی داشتیم و درخواست برگزاری یک جلسه با ایشان و ریاست محترم جمهوری کردیم. فکر می‌کنم این کمترین خواسته یک ورزشکار است که در دوبی برابر بهترین تیم‌های دنیا - که با بهترین امکانات حضور داشتند - با شایستگی در فینال برابر اسپانیا با یک نمایش زیبا قهرمان مسابقات بین قاره‌ای شد. ما به عنوان مسئول باید این دغدغه ملی‌پوشان را حل کنیم. مسابقات دیگری هم پیش رو داریم. در چشم به هم زدنی باید در اسفند ماه ۹۹ برای سهمیه جام جهانی بجنگیم. اگر الان این مشکلات حل نشود یک ملی‌‍‌پوش چه انگیزه‌ای دارد؟ هر چند سال‌هاست که این مشکلات باقی است و بازیکنان وقتی به زمین رفتند با غیرت و تعصب جنگیدند و بهترین نتایج را گرفتند ولی بعد از این همه سال الان زمان حل شدن این مشکلات است.
* حرف پایانی؟
خبرگزاری ایسنا یکی از رسانه‌هاییست که در این چند سال نگاه حمایتی به فوتبال ساحلی داشته است. زمانی که تعداد معدودی از خبرگزاری‌ها فوتبال ساحلی را پوشش می‌دادند، یادم است که خبرگزاری ایسنا از همان ابتدا کوچک‌ترین اخبار این رشته را پوشش می‌داد. واقعا از شما به خاطر دید مثبت‌تان به فوتبال ساحلی تشکر می‌کنم. قطعا اخبار شما نیز یکی از دلایلی بود که باعث شد مردم این رشته را بیشتر بشناسند و فوتبال ساحلی اگر الان مطرح است به خاطر زحمت‌هایی است که تک تک شما می‌کشید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تيم ملي فوتبال ساحلی ایران پریا شهریاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۴۷۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در اکثر خانواده‌های ایرانی یک مورد ابتلا به سرطان دیده می‌شود | ابتلای مردان به این سرطان بیشتر شده است
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: بروز بیماری‌ها در هر یک از اعضای خانواده می‌تواند چرخه زندگی طبیعی کل خانواده را مختل کند و این وضعیت به ویژه درباره سرطان‌ها حادتر است چون به عنوان یک سندرم خانوادگی هم شناخته می‌شوند.
این در حالی است که روند ابتلا به سرطان‌ها در دنیا صعودی است، و دیگر نه تنها جهش‌های ژنتیکی و عوامل وراثتی بلکه تغییر سبک زندگی، عوامل محیطی، رژیم غذایی ناسالم و مغفول ماندن اقدامات ساده و پیشگیرانه‌ای هم از عوامل تشدید آن به شمار می‌رود. آمارهای رسمی وزارت بهداشت نشان می‌دهد که سالانه ۱۵۵ هزار نفر بیماران مبتلا به سرطان در کشور اضافه می‌شود و ۵۵ هزار مرگ ناشی از سرطان‌ها نخستین عامل مرگ زودرس سالانه در کشور است.
رایج ترین سرطان‌های ارثی در کشور هم شامل سرطان پستان (ابتلای سالانه ۱۹ تا ۲۰ هزار زن)، روده (ابتلای سالانه ۴هزار نفر)، پروستات (شایعترین سرطان در مردان)، رحم (سالانه ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ مورد جدید)، ملانوما (شایعترین سرطان در میان جوانان)، پانکراس و سرطان خون هستند.
همچنین سرطان‌های سینه، پروستات، روده بزرگ، معده، ریه، مثانه، تیروئید، رحم، مغز و سیستم عصبی ۱۰ سرطان نخست شایع در کشور هستند که شایعترین آنها در زنان ایرانی شامل سینه، روده بزرگ، تیروئید، معده، رحم، لوکمی، تخمدان، مغز و سیستم عصبی، ریه و مری است. تا سال ۹۵ هم سرطان معده در رده اول سرطان‌های شایع مردان بود، اما اکنون سرطان پروستات به رده اول آمده است.
همین حالا هم نزدیک به ۲۵۰ هزار ایرانی با سرطان زندگی می‌کنند و این در حالی است که نزدیک به نیمی از سرطان‌ها قابل معالجه و نیمی دیگر قابل پیشگیری هستند. دکتر آسیه الفت‌بخش، جراح و عضو هیئت علمی پژوهکشده معتمد جهاد دانشگاهی در پاسخ به همشهری آنلاین به نکات مهمی در این باره اشاره کرده است.
* چرا متخصصان می‌گویند که سرطان یک بیماری شخص محور نیست؟
یکی از مهمترین مثال‌هایی که برای روشن شدن این وضعیت می‌توان زد، شیوع بالای ابتلا به سرطان پستان در زنان است که شایعترین سرطان زنان در کل دنیا و همچنین ایران به شمار می‌رود. سن شایع ابتلا به این سرطان در ایران ۴۵ تا ۵۵سال و میانگین سنی هم ۴۵ تا ۴۶سال است. یعنی زنان را در مقعطی از زمان که محوریت خانواده را برعهده دارند، مبتلا می‌کند. این محوریت از این نظر اهمیت دارد که با ابتلای مادر خانواده، عملا دیگر اعضا هم درگیر بیماری خواهند شد چون قسمت اعظم مسئولیت و مدیریت خانواده بر عهده زنان است. مطالعات هم نشان داده خانواده در بازگشت این افراد به زندگی طبیعی نقش مهمی دارند، زنانی که در طول بیماری و درمان خود تحت حمایت خانواده قرار دارند، زودتر به زندگی عادی برمی‌گردند.
امروز فعالیت‌های فیزیکی کاهش پیدا کرده و افراد ساعت‌های متمادی به صورت نشسته کار می‌کنند. فعالیت‌های یدی جای خود را به کارهای فکری داده‌اند، تردد هم بیشتر با وسائل نقلیه انجام می‌شود. پیاده‌روی‌ها در زندگی روزمره حذف شده و این مساله منجر به افزایش وزن و تشدید بروز بیماری‌هاست
* میزان شیوع سرطان‌ها در کشور چگونه است؟
سرطان در کشور ما سونامی نیست و این شیب تند در همه کشورهای دنیا وجود دارد، اما در کشورهای آسیایی از جمله ایران و همسایه‌هایش این شیب تندتر است. از جمله دلایل این روند افزایشی، بالا رفتن سن ازدواج، افزایش سن اولین بارداری، نوع تغذیه و سبک زندگی از نظر میزان فعالیت فیزیکی است.
* این آمار درباره سرطان شایع زنان چگونه است؟
براساس آخرین آمارهای رسمی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت، سالانه حدود ۱۹ تا ۲۰ هزار مورد ابتلا به سرطان پستان در کشور گزارش می‌شود، به این معنا که از هر ۱۰۰ هزار زن سالانه ۳۰ تا ۳۳ نفر مبتلا می‌شود. این عدد می‌تواند اکنون افزایش هم پیدا کرده باشد چون شیب صعودی در کل جهان وجود دارد. نکته مهم این که علاوه به درمان سرطان، رسالتی که برعهده متخصصان درمانی کشور به ویژه پژوهشکده معتمد در درمان سرطان پستان قرار دارد، کیفیت زندگی این افراد است. این که آنها بعد از پایان مراحل درمانی قادر به بازگشت به جمع خانواده باشند و به همان شرایط عادی برگردند.
* آیا عوامل مشخصی در بروز سرطان‌ها دخیل است؟
سرطان در حال حاضر بیماری قرن است و دومین علت مرگ و میرناشی از بیماری‌ها. اما اگر به ریشه این بیماری بپردازیم، مهمترین دلیل آن عواملی است که در نهایت روی ژنتیک یک فرد تاثیر می‌گذارد و باعث تغییراتی در آن می‌شود. یعنی سلولی که به صورت عادی رشد می‌کند، شروع به تکثیر غیرطبیعی می‌کند و در این میان عواملی هم که باید از این تکثیر غیرطبیعی این سلول‌ها جلوگیری کند توسط برخی ترشحات همین سلول‌ها مختل می‌شوند. این شرایط باعث بروز سرطان است و با توجه به این کدام ارگان از بدن را درگیر کرده است، علائم مختلفی دارد.
بیشتر بخوانید
علائم صبحگاهی ابتـلا به سرطان که از آن بی‌خـبریم
2 سرطان در ایران رو به کاهش است، اما 3 سرطان افزایشی شده ایجاد بانک امید برای زنان مبتلا به سرطان* مهمترین سرطان‌های شایع در کشور کدام‌ها هستند؟
سرطان‌ها از نظر میزان بروز و با توجه به جنسیت افراد در کشور متفاوت هستند، در زنان شایعترین سرطان‌ها در درجه اول پستان و در آقایان روده، معده و پروستات. مهم این است که میزان بروز این بیماری‌ها به قدری افزایش پیدا کرده که تقریبا در اکثر خانواده‌ها یک مورد ابتلا به سرطان دیده می‌شود.
* جایگاه کشور ما در حوزه درمانی کجاست؟
ایران از نظر درمان سرطان به ویژه سرطان‌های زنانه در جایگاه خوبی قرار دارد و تا حدود زیادی در مرزهای دانش پیش می‌رویم. بر اساس بهترین پروتکل‌ها بیماران درمان می‌شوند. این ادعای ما را براساس سفر درمانی بسیاری از بیماران از کشورهای دیگر به ایران تایید می‌شود. البته در حوزه سرطان جراحی‌ها حرف اول را می‌زنند و در برخی موارد که به دلایلی بیمار قابل جراحی نباشد، از درمان‌های تکمیلی مثل شیمی درمانی، پرتودرمانی و هورمون درمانی استفاده می‌شود. این در حالی است که در سال‌های نه چندان دور در بیمارانی که سرطان علاوه بر ارگان اصلی به سایر ارگان‌های بدن فرد هم گسترش پیدا کرده بود، درمان‌های نوین مثل سلول‌درمانی، ویروس درمانی، ژن درمانی و ایمنی درمانی شروع شد و موفقیت‌آمیز هم بود. اما امروز این درمان‌های نوین جایگاه خودشان را در مراحل اولیه درمان هم باز کرده‌اند. پژوهشکده معتمد هم جزو اولین مراکزی است که در این حوزه ورود کرده و با در اختیار داشتن متخصصانی که در این زمینه بسیار تبحر دارند و بسیار آموزش دیده هستند، همچنین امکاناتی که فراهم کرده، مراحل کارآزمایی بالینی به ویژه در زمینه ویروس درمانی و سلول‌درمانی سرطان در حال انجام است.
براساس آخرین آمارهای رسمی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت، سالانه حدود ۱۹ تا ۲۰ هزار مورد ابتلا به سرطان پستان در کشور گزارش می‌شود، به این معنا که از هر ۱۰۰ هزار زن سالانه ۳۰ تا ۳۳ نفر مبتلا می‌شود
* راهکاری هم برای خانواده‌ها پیشنهاد می‌کنید که منجر به کاهش بروز چنین بیماری‌هایی شود؟
در حال حاضر درمان‌های پیشگیرانه، واکسن برای برخی سرطان‌ها و روش‌های تشخیص زودرس و درمان موفق در حوزه پزشکی وجود دارد اما مهمترین اقداماتی که خانواده‌ها می‌توانند در این باره داشته باشند، سبک زندگی و تغذیه سالم است. یکی از مهمترین مشکلات جوامع در عصر حاضر، چاقی است که می‌تواند عامل بروز بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان شود. نوع تغذیه شامل مصرف مواد غذایی که خیلی فرآوری و مدت طولانی نگهداری شده باشد، غذاهای بسیار چرب و روغن‌های حاوی پالم و... در رژیم غذایی افراد وجود دارد و جزو فاکتورهای افزایش دهنده بروز سرطان هستند. البته چاقی به جز تغذیه، با فعالیت فیزیکی هم ارتباط دارد. در حال حاضر فعالیت‌های فیزیکی به طور کلی کاهش پیدا کرده و افراد ساعت‌های متمادی به صورت نشسته کار می‌کنند. فعالیت‌های یدی جای خود را به کارهای فکری داده‌اند، تردد هم بیشتر با وسائل نقلیه انجام می‌شود و عملا پیاده‌روی‌ها در زندگی روزمره حذف شده، این مساله خود منجر به افزایش وزن و تشدید بروز بیماری‌هاست.
* آیا غربالگری‌ها هم می‌توانند در بحث پیشگیری مؤثر باشند؟
اهمیت دادن به بحث غربالگری و تشخیص زودرس یکی از رسالت‌های ما در پژوهشکده است، اما با توجه به برخی محدودیت امکان انجام آن در کل کشور میسر نیست. هر چند تلاش می‌کنیم که در حد توان بحث سرطان‌های زنان را در کشور انجام دهیم. تاکنون در ۱۰ منطقه محروم کشور از جمله استان‌های جنوبی و جنوب شرقی کشور برای عده زیادی از افراد خدمات در زمینه تشخیص زودرس داشتیم و در مواردی هم که افراد با سرطان شناسایی شدند، به نحو مناسب درمان دریافت کردند. این برنامه‌ها ادامه دارد و در حد امکان، زنان در نقاط محروم تحت پوشش خواهند بود.
کد خبر 846696 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها چاقی سرطان خبر مهم شیمی درمانی
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت