درباره برنارد جرمی کوربین
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۱۱۹۳۹
سیاست‌مداری از انگلیس که همگان او را به عنوان نماینده حوزه انتخابیه ایزلینگتون شمالی در پارلمان این کشور می شناسند، او همچنین از ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۵ میلادی رهبری حزب کارگر و رهبری اپوزیسیون این کشور را بر عهده گرفت، نامش جرمی برنارد کوربین است. وی در ۱۹۴۹ میلادی در چیپنهام ویلتشر چشم به جهان گشود. پدر و مادرش از فعالان صلح بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فعالیت‌های اجرایی برنارد کوربین
جرمی برنارد در ۱۹۷۴ میلادی با موفقیت در انتخابات محلی به عضویت شورای منطقه هرینگی لندن درآمد و مدتی بعد دبیر حزب کارگر در حوزه انتخابیه هورنزی شد. او نخستین بار در ۱۹۸۳ میلادی به عنوان نماینده ایسلنگتون شمالی به مجلس عوام انگلیس راه پیدا کرد و از آن زمان هر دوره این کرسی را حفظ کرده است. کوربین در ژوئن ۲۰۱۶ میلادی اندکی پس از شکست کارگرها در انتخابات اعلام کرد که برای رهبری حزب کارگر نامزد می‌شود اما در آن زمان هیچ فردی شانس چندانی برای او قائل نبود. اعضای حزب برای آنکه وارد کارزار انتخابات درون حزبی شوند، باید حمایت دستکم ۳۵ عضو را داشته باشند. کوربین این ۳۵ رأی را به سختی و با قرض گرفتن رأی برخی از اعضا به دست آورد و وارد انتخابات شد. دیری نپایید که او به پدیده انتخابات کارگرها بدل و هفته‌ها به عنوان چهره شماره یک مطبوعات انگلیس شناخته شد. عضویت کوربین در کمپین همبستگی با فلسطین، سازمان عفو بین‌الملل و همچنین ریاست او بر ائتلاف توقف جنگ از جمله مواردی است که از دید سیاسیون اصلی انگلیس، وی را به فردی «غیر قابل انتخاب» تبدل کرده بود. او که از سیاستمداران سوسیالیست انگلیس به شمار می‌رود به دلیل مواضع جنجالی‌اش به خصوص زمانی که در نظرسنجی‌ها سیری صعودی به خود گرفت و به عنوان نامزد اصلی رهبری حزب مطرح شد به شدت به وسیله رسانه‌های جریان اصلی، تحت فشار قرار گرفت.
با این حال انتقادات صریح او از جنگ عراق، مخالفتش با سیاست‌های ریاضتی و همچنین شکست سنگین حزب کارگر در انتخابات سراسری ۲۰۱۵ میلادی که به کنارهگیری اد میلبند منجر شد و در نهایت کوربین را در صدر نامزدهای رهبری بزرگترین حزب مخالف دولت قرار داد تا حزبی که زمانی «تونی بلر» آغازگر جنگ خونین عراق در صدر آن بود، حالا در چرخشی مشهود رهبری ضد جنگ داشته باشد.
دیدگاه‌های اقتصادی جرمی کوربین
برنارد همواره خود را یک سوسیالیست دموکرات می‌خواند. او در عرصه اقتصادی مخالف سیاست‌های ریاضتی و حامی عمومی شدن شرکت‌های راه‌آهن، بازگشایی معادن، مبارزه با فرار مالیاتی شرکت‌های بزرگ، کاهش شهریه دانشگاه‌ها، بازگرداندن بودجه دستگاه‌های عمومی و خدمات رفاهی به سطح پیش از ۲۰۱۰ میلادی و حرکت به طرف انرژی‌های جایگزین است. بسته اقتصادی مورد نظر کوربین که در رقابت‌های درون حزبی از آن پرده برداری شد، با عنوان کوربینومیکس یا اقتصاد کوربین شناخته می‌شود و تا کنون توانسته نظر انگلیسی‌های خسته از سیاست‌های سخت‌گیرانه اقتصادی محافظه‌کاران را جلب کند. تقویت زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری گسترده در این بخش از طریق آنچه به اصطلاح چاپ پول خوانده می‌شود، از جمله مهمترین سیاست‌های مدنظر کوربین است، تا جایی که آن را قلب کوربینومیکس می‌خوانند. نظرات کوربین موجب شد تا تمامی اتحادیه‌های کارگری اصلی در انگلیس از نامزدی وی در انتخابات رهبری حزب حمایت کنند. البته در این میان برخی نیز نظرات اقتصادی وی را مورد نقد قرار می دهند و می گویند که نظرات اقتصادی او ریشه در تفکرات چپگرایانه دارد.
اندیشه جرمی کوربین در اجرای برنامه های مربوط به سیاست داخلی و خارجی
برخی می گویند کوربین سرکش‌ترین عضو حزب کارگر انگلیس است زیرا او بیش از هر عضو دیگری در میان نمایندگان کارگر مجلس عوام، بر خلاف نظرات اکثریت هم‌حزبی‌هایش رأی داده است. این سیاستمدار جنجالی به مخالفت سرسختانه با تسلیحات هسته‌ای و سلاح‌های کشتار جمعی معروف است. خلع سلاح یکجانبه هسته‌ای و چشم‌پوشی از ناوگان زیردریایی‌های هسته‌ای انگلیس موسوم به «تریدنت» از جمله سیاست‌هایی است که کوربین به شدت از آن حمایت می‌کند.
شاید یکی از ماندگارترین تصاویر کوربین، مربوط به ۱۹۸۴ میلادی باشد، زمانی که پلیس اسکاتلندیارد وی را زمانی که در برابر ساختمان دیپلماتیک رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در حال اعتراض بود، بازداشت کرد. کوربین از طرفداران «سالوادور آلنده» رییس‌جمهوری مارکسیست پیشین شیلی است که در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ میلادی در جریان یک کودتای نظامی با حمایت سازمان سیا به وسیله ژنرال آگوستو پینوشه برکنار و کشته شد. کوربین در زمان جنگ تحمیلی هشت ساله عراق علیه ایران هم بر خلاف بیشتر سیاستمداران اروپایی، مخالف ارسال سلاح برای صدام بود و همان زمان از حمله رژیم بعث به حلبچه و دیگر شهرهای کردنشین انتقاد کرد.
وی در ۲۰۰۱ میلادی به عنوان عضو هیأت رییسه ائتلاف «جنگ را متوقف کنید» انتخاب شد، ائتلافی که از همان سال شروع به مخالفت با جنگ افغانستان و پس از آن جنگ عراق کرد. او در ۲۰۰۳ میلادی زمانی که پارلمان انگلیس درباره آغاز عملیات در عراق بحث می‌کرد به شدت مخالف مداخله در این کشور بود. برنارد در آن زمان در ده‌ها تجمع مخالفان جنگ سخنرانی کرد و فوریه آن سال تظاهراتی را علیه جنگ به راه انداخت که خود آن را بزرگ ترین تظاهرات سیاسی در تاریخ انگلیس توصیف می‌کند. این سیاستمدار کهنه کار در ۲۰۰۶ میلادی یکی از تنها ۱۲ نماینده حزب کارگر بود که از درخواست حزب ولز (پلید) و حزب ملی اسکاتلند برای آغاز تحقیقات درباره جنگ عراق حمایت کرد. او پس از آن هم به شدت به انتقاد از تونی بلر پرداخت و این انتقادات تا همین امروز هم ادامه دارد. او در خصوص جنگ عراق گفت: فکر می‌کنم که آن یک جنگ غیرقانونی بود. بنابراین، او (بلر) باید در مورد آن توضیح دهد. ما وارد جنگی شدیم که فاجعه‌بار بود، که غیرقانونی بود، که هزینه سنگینی برای ما داشت، که جان‌های بسیاری از ما گرفت. تبعات آن، هنوز هم وجود دارد، مثل مرگ مهاجران در مدیترانه و پناهجویانی که در سرتاسر منطقه به چشم می‌خورند.
وی همواره به پیروی کورکورانه انگلیس از آمریکا نیز معترض است و می‌گوید لندن نباید سیاست خارجی خود را از واشنگتن بگیرد. او در سخنانی گفته بود: نتیجه جنگ، پناه‌جویان هستند، نتیجه جنگ کودکان ما هستند که کودکی خود را از دست می‌دهند. نتیجه جنگ، مردمی هستند که قربانی می‌شوند. به نظر من قبل از اینکه جایی را بمباران کنیم باید به دقت فکر کنیم.
وی در ادامه به مداخله انگلیس و دیگر کشورها در لیبی اشاره کرد و اظهار داشت: بمباران لیبی بعد از دستور گروه خاصی آغاز شد که مخالف قذافی بود اما من فکر نمی‌کنم این افراد به نتیجه این اتفاق در لیبی فکر کرده بودند. همان طور که این افراد درباره نتیجه جنگ عراق هم هرگز فکر نکردند و نتیجه آن شد که آنچه امروز در لیبی می‌بینیم، جنگ داخلی است. از سوی دیگر افراد مسلح از کشورهای مختلف به سوی لیبی سرازیر شدند.
همین موضع‌گیری‌های او بود که موجب شد «تونی بلر» در رسانه‌ها به دشمن اصلی کوربین بدل شود و بارها از اعضای حزب کارگر بخواهد که از رأی دادن به وی خودداری کنند. کوربین گفته بود که زمان برای عذرخواهی از انگلیسی ها بابت فریب آنها و عذرخواهی از مردم عراق به‌خاطر رنجی که متحمل شده‌اند، گذشته است اما زمانی که او رهبر حزب کارگر شود، این عذرخواهی را انجام خواهد داد.
وی از جمله ۸۴ نماینده عضو حزب کارگر مجلس عوام بریتانیا بود که در ۲۰۰۳ میلادی حاضر نشد به جنگ علیه عراق رای مثبت بدهد. حمایت از فلسطین و انتقادات صریح وی از حملات رژیم‌صهیونیستی به نوار غزه نیز از دیگر مواضعی است که از طرف رسانه‌های اصلی انگلیس مورد انتقاد قرار گرفته است. وی در مدت نمایندگی پارلمان دستکم ۹ بار به غزه سفر کرده، که آخرین آن به ۲۰۱۳ میلادی بازمی‌گردد. او در جریان آن سفرها همواره می گفت که باید محاصره این منطقه از طرف رژیم صهیونیستی پایان یابد. کوربین در یکی از سخنرانی‌هایش گفته بود: بریتانیا یکی از شرکای تجاری اسراییل است. ما به اسراییل سلاح می‌فروشیم و از اسراییل سلاح می‌خریم. هرچند که برخی از مجوزهای فروش تعلیق یا لغو شده‌اند، اما تجارت تسلیحاتی ما ادامه دارد.
وی که رهبر اصلی‌ترین حزب مخالف دولت به شمار می رود در گفت وگویی گفته بود: اگر در این کشور برای پهپادها موتور می‌سازیم و آن پهپادها برای نظارت بر غزه و بعد بمباران مردم غزه استفاده می‌شوند، همانطور که در عملیات لبه دفاعی (حمله سال ۲۰۱۴ به غزه) از آنها استفاده شد اما در آنچه آنجا اتفاق می‌افتد، سهیم هستیم.
کوربین در بخش دیگری از سخنرانی‌اش گفته است: غزه تحت محاصره است، آن هم محاصره‌ای که مدتی طولانی است که ادامه دارد. من این افتخار را داشته‌ام که در حدود ۱۵ سال گذشته ۹ مرتبه به غزه سفر کرده‌ام. آنجا احساس افسردگی و خشم وجود دارد، از اینکه حق کار، حق سفر، حق تجارت و حق توسعه، از آنها سلب شده است.
کوربین در سال‌های گذشته بارها از فشار به ایران و تهدید این کشور به جنگ انتقاد کرده و خواستار همکاری بیشتر با تهران شده است. جرمی کوربین در مصاحبه ۲۴ مارس ۲۰۱۲ میلادی با شبکه راشا تودی با انتقاد از حمله احتمالی به تاسیسات هسته‌ای ایران گفت که ما به مذاکرات و گفت‌وگو نیاز داریم. رهبر کنونی حزب کارگر در پاسخ به این پرسش که رژیم صهیونیستی می‌گوید، حق اقدام برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را دارد. نظر شما چیست؟ چنین گفت: اسراییل ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد و همچنین موشک هسته‌ای آن را هم دارد و توانمندی حمله هسته‌ای را هم دارد که هیچ یک از کشورهای منطقه اینطور نیستند. اسراییل همچنین عضو ان‌پی‌تی نیست.
او اعتقاد دارد که ایران سلاح هسته‌ای ندارد و حتی نمی خواهد به این سلاح ها دست پیدا کند. وی تهدیدات رژیم صهیونیستی برای حملات به ایران و ادامه ترورهای دانشمندان هسته‌ای کشور را بسیار خطرناک دانسته و معتقد است؛ ایران حق قانونی برای داشتن برنامه غیرنظامی هسته‌ای دارد.
جرمی کوربین در ۱۳۹۳ خورشیدی به همراه گروهی از نمایندگان پارلمان انگلیس از جمله «جک استراو» به تهران سفر کرد. او می‌گوید سیاست غرب که از گفت‌وگو با ایران درباره مسایل خاورمیانه از جمله سوریه اجتناب می‌کند، اشتباه است و پیامدهای گسترده‌ای برای منطقه دارد.
کوربین تمام عمر سیاسی‌اش صرف فعالیت‌های ضدجنگ شده است. او در تمامی نشست های خود به دیوید کامرون نخست وزیر پیشین انگلیس می گفت: در سوریه تنها راهکار، راهکار سیاسی است. در راهکار سیاسی هم باید همه همسایگان از جمله ایران شرکت داشته باشند. این مساله‌ای بود که پیش از آن کوربین بارها به وزیرامور خارجه انگلیس هم متذکر شده و از او خواسته بود تشریح کند که چه اقداماتی برای ارتباط با ایران انجام داده است.
سرانجام با روی کار آمدن کوربین، مخالفت‌های داخل حزب کارگر به خصوص از طرف حامیان سیاست‌های بلر شکل گرفت. در همان روز نخست انتخاب کوربین، تعدادی از اعضای کابینه سایه انگلیس از منصب خود استعفا کردند. هرچند برخی معتقدند که هدف کوربین انتخابات سراسری نخست وزیری در آینده است اما با توجه به مقاومت‌هایی که حتی از طرف هم‌حزبی‌هایش وجود دارد به نظر می‌رسد که رهبر تازه کارگرها روزهای سختی در پیش رو دارد.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: امريكا حزب کارگر بریتانیا واشنگتن تهران جرمی کوربین لیبی تونی بلر انگلستان امريكا حزب کارگر بریتانیا واشنگتن تهران جرمی کوربین لیبی تونی بلر انگلستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۱۱۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادعای سان: تن‌هاخ آخر فصل اخراج می‌شود
مدیران باشگاه منچستریونایتد قصد دارند در پایان فصل جاری مسیر خود را از سرمربی هلندی‌شان جدا کنند. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، جایگاه اریک تن‌هاخ در منچستریونایتد با توجه به عملکرد پرفراز و نشیب این تیم در فصل جاری متزلزل به نظر می‌رسد. نشریه انگلیسی «سان» با انتشار گزارشی مدعی شد؛ تن‌هاخ در آستانه اخراج از سمت سرمربیگری منچستریونایتد در پایان فصل جاری است.
طبق این گزارش؛ حتی در صورت قهرمانی شیاطین سرخ در رقابت‌های جام حذفی انگلیس، خیلی بعید است که این مربی هلندی بتواند جایگاهش در این تیم را حفظ کند.
پیشتر نشریه «کیکر» آلمان با انتشار خبری مدعی شده بود؛ سِرجیم رتکلیف رئیس گروه INEOS (گروهی که اخیراً 25 درصد سهام باشگاه من‌یونایتد را خرید و بر بخش ورزشی آن کنترل پیدا کرد) با توماس توخل تماس گرفته و احتمال حضور او روی نیمکت منچستریونایتد برای فصل آینده در صورت اخراج تن‌هاخ را جویا شده است. این مربی آلمانی در پایان فصل جاری با توافقی دوجانبه که اخیراً حاصل شد، از سمت سرمربیگری بایرن کنارهگیری خواهد کرد.
تماس رتکلیف با توخل برای حضور در منچستریونایتدمنچستریونایتد که یکشنبه شب در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی انگلیس پس از تساوی 3-3 مقابل کاونتری در جدالی 120 دقیقه‌ای، در ضربات پنالتی با نتیجه 4 بر 2 به برتری رسید و حریف منچسترسیتی در فینال این رقابت‌ها شد، در لیگ برتر انگلیس وضعیت چندان خوبی ندارد و در حال حاضر با 50 امتیاز در رده هفتم جدول رده‌بندی لیگ برتر انگلیس جای دارد و به نظر شانسی برای کسب سهمیه حضور در یکی از رقابت‌های اروپایی فصل آینده را ندارد.
تن‌هاخ 54 ساله تابستان 2022 بود که هدایت منچستریونایتد را برعهده گرفت و در همان فصل اول این تیم را به قهرمانی در جام اتحادیه انگلیس رساند و تا فینال جام حذفی انگلیس هم پیشروی کردند. او تا پایان ماه ژوئن 2025 با این باشگاه انگلیسی قرارداد دارد.
انتهای پیام/
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد