چرا از کندن موهایتان لذت می‌برید؟
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۷۶۹۳۸
«تریکوتیلومانیا» یا «وسواس کندن» مو یک اختلال روانی غیرارادی است که فرد را ترغیب به کشیدن مو‌های سر، ابروها، مژه‌ها، دست و یا دیگر نقاط بدن می‌کند. این اختلال معمولاً در اوایل دوران نوجوانی (۱۰ تا ۱۳ سالگی) شروع می‌شود و در هر دو جنس مذکر و مونث به یک میزان شیوع دارد و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
افراد مبتلا به وسواس کندن مو چه نشانه‌هایی دارند:
- افزایش فشار عصبی و اضطراب قبل از کندن مو‌ها
- بازی کردن با مو‌ها و پیچیدن مو‌ها دور انگشتان دست
- کشیدن و بیرون آوردن مو‌ها از پوست
- احساس آرامش بعد از کندن مو‌ها
- گازگرفتن، جویدن و خوردن مو‌ها
- کم پشت شدن و طاسی منطقه‌ای در محل کندن مو‌ها
سابقه خانوادگی، سن، فشار‌های روانی و اختلالاتی دیگری، چون افسردگی، اضطراب و وسواس فکری از عوامل موثر در وسواس کندن مو هستند.
چرا برخی افراد از وسواس کندن مو رنج می‌برند؟
برخی از افراد مبتلابه وسواس کندن مو برای فرار از اضطراب و فشار عصبی، به کندن موهایشان پناه برده و پس از کندن آن‌ها به آرامش می‌رسند. برخی دیگر نیز ناخودآگاه در زمان‌هایی که بیکار، خسته و بی‌حوصله هستند دست به این کار می‌زنند. همچنین این اختلال می‌تواند با عوامل احساسی مرتبط باشد. گاهی هم کندن مو‌ها راهی برای مقابله با احساسات منفی مانند ترس، تنهایی، خستگی و... است. تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی خانم‌ها نیز در تشدید این اختلال نقش دارد. مصطفی صابری یکی از روان‌شناسان بالینی؛ در رابطه با این اختلال می‌گوید: زمانی که افراد یکسری مسائل حل‌نشده در ذهن داشته باشند و وجود آن را انکار کنند به صورت ناخواسته تنشی در بدن فرد ایجاد می‌شود که فرد با کندن مو سعی در کنترل آن تنش دارد.
چرا به وسواس کندن مو (تریکوتیلومانیا) مبتلا می‌شوید؟
دلیل مشخصی برای این اختلال نیست، ولی ممکن است مانند بسیاری از اختلالات روانی دیگر ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی از قبیل: سابقه خانوادگی، سن، فشار‌های روانی و اختلالاتی دیگری، چون افسردگی، اضطراب و وسواس فکری باشد.
وسواس کندن مو (تریکوتیلومانیا) چه عوارضی دارد؟
- شرم و خجالت، کاهش اعتمادبه‌نفس، افسردگی
- نداشتن دوست صمیمی و خودداری از حضور در فعالیت‌های اجتماعی و از دست دادن موقعیت‌های شغلی
- آسیب رساندن به پوست و عوارض دیگری مثل خارش، آسیب‌های بافتی و عفونت و همچنین تأثیر بد روی رشد مو‌ها
- ایجاد مشکلات گوارشی که با خوردن مو‌ها به وجود می‌آید از قبیل: انسداد روده‌ها، کاهش وزن و در موارد شدیدتر فوت فرد مبتلا.
- گرایش به مصرف مواد مخدر
انواع درمان برای وسواس کندن مو (تریکوتیلومانیا)
روان‌درمانی: در واقع نوعی گفتگو درمانی است که در حل مشکلات عاطفی و سلامت بهداشت روان بسیار مؤثر است. یک نوع رایج از روان‌درمانی، درمان شناختی رفتاری است که روانپزشکان با بهره گیری از آن به شخص مبتلا کمک می‌کنند تا افکار خود را در مورد خود و ارتباط با دنیای اطرافشان بهبود بخشند.
درمان معکوس: این درمان به شما در مورد وضعیت خود و نحوه درمان کمک می‌کند و باعث می‌شود که احساستان را شناسایی کرده و در مقابل آن واکنشی جدید از خود نشان دهید. ممکن است علت تمایل شما به کندن مو‌ها زمانی باشد که در شرایط استرس‌زا قرار می‌گیرد بنابراین زمانی که نیاز شدید به کشیدن موهایتان داشتید یاد می‌گیرید که یک واکنش جدید از خود نشان دهید مثلاً به‌جای کندن مو، دستهایتان را مشت کنید یا موانعی را ایجاد کنید که مانع از کشیدن موهایتان شود.
هیپنوتیزم:هیپنوتیزم نیز یک روش درمانی است که به شما در ترک وسواس کندن مو کمک می‌کند.
حمایت عاطفی خانواده: افراد مبتلابه وسواس کندن مو به‌ویژه افرادی که در دوره نوجوانی به سر می‌برند به‌احتمال‌زیاد دچار مشکلات عاطفی زیاد و حس غرق شدن در گناه دارند بنابراین برای مقابله با این احساسات حمایت عاطفی خانواده بسیار مهم است.
چند راه برای متوقف کردن وسواس کندن مو (تریکوتیلومانیا):
- روزی چند بار با خود بگویید که موهایم به بدنم تعلق دارد من نباید آن‌ها بکشم.
- بیکاری بیش از حد برای شما خطرناک است. اوقات فراغت خود را پر کنید و خودتان را مشغول نگه دارید.
- به دستان خود عطر بزنید تا متوجه شوید که چه زمانی دستهایتان برای کندن مو حرکت می‌کند.
- استفاده آگاهانه از یک توپ یا یک وسیله دیگر برای مشغول نگه داشتن دست‌ها در موقعیت‌هایی که امکان کندن مو وجود دارد.
- مو‌هایی را که کنده‌ایددر گوشه‌ای از اتاقتان جمع کنید و روزی چندبار به آن‌ها خیره شده و خود را در معرض اضطراب حاصل از کندن موهایتان قرار دهید. با دیدن مو‌های کنده‌شده به کاری که می‌کنید فکر کرده و کمتر تکرارش می‌کنید.
- برای تسکین اضطراب یک حمام طولانی بگیرید.
-در طول روز از کلاه گیس استفاده کنید و زمانی که به رختخواب میروید کلاه بگذارید.
- موچین را از جلوی دست خود بردارید و فقط زمانی که نیاز به آن داشتید از آن استفاده کنید.
- از ژل یا وازلین استفاده کنید تا مو‌ها به‌سختی قابل کندن باشند.
- در طول روز بار‌ها زندگی بدون موی خود را تصور کنید.
- از موهایتان به‌خوبی نگهداری و مراقبت کنید، روزی چندبار شانه بزنید و حداقل روزی یکبار بشویید.
- یک تکه خز لباس تهیه کنید و دستهایتان را روی آن به حرکت دربیاورید تا به کاهش اضطرابتان کمک کند.
- از نقاط کم‌پشت و طاس بدن خود عکس بگیرید و در مکان‌هایی که موهایتان را می‌کشید قرار دهید.
- از دوستان و خانواده خود کمک بگیرید تا در توقف آن کمکتان کنند.
منبع: تبیان
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۷۶۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا دچار وسواس می شویم/ بارزترین نشانه‌های وسواس
به گزارش خبرگزاری مهر، سمیه معتضدیان افزود: وسواس مجموعه‌ای از افکار و یا تکانه‌های ناخواسته، مزاحم و تکراری است و مبتلایان به وسواس اضطراب‌های شدیدی را تجربه می‌کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تاکید بر اینکه در بیشتر بیماری‌های مربوط به روان ردپای ژنتیک دیده می‌شود، خاطرنشان کرد: علامت‌های ابتلاء به وسواس در نوجوانی و یا اوایل دهه ۲۰ آغاز می‌شود.
وی، شیوع وسواس در بین زنان و مردان را یکسان عنوان کرد و گفت: زمانی که وسواس را ریشه یابی می‌کنیم در بیشتر موارد حداقل یکی از اعضای خانواده به این بیماری و یا بیماری‌های مرتبط مبتلا هستند.
معتضدیان ادامه داد: بدیهی است چنانچه ژن پیش زمینه در خانواده وجود داشته باشد، در اثر محیط و یا عوامل دیگر ممکن است این بیماری بیشتر و یا حاد تر بروز پیدا کند.
وی، آغاز ابتلاء به وسواس در میانسالی را تقریباً منتفی دانست و اضافه کرد: بروز رفتارهای وسواس گونه در سنین بالا می‌تواند متخصصان را به بیماری‌های ارگانیک و یا فیزیکی بیمار مشکوک کند.
این روانپزشک یادآور شد: تقریباً این انتظار را نداریم که یک زن یا مرد ۵۰ ساله به طور ناگهانی به وسواس مبتلا شود.
وی با اشاره به شایع‌ترین نشانه‌های وسواس عنوان کرد: افکار تکراری یا مزاحم مثل چک کردن‌های مدام یا وسواس شست‌وشو از بارزترین نشانه‌های رایج ابتلاء به واسوس هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: وسواس می‌تواند با نشانه‌های مختلفی بروز کند، برخی بیماران ممکن است فقط مبتلا به وسواس فکری مبتلا باشند به طور مثال فرد مدام با خود کلنجار می‌رود که مبادا دیگران از رفتار و یا حرف‌های من آزرده شده باشند البته نکته اینجاست که این موارد باید تفکیک شود و مشغله‌های روزمره با نشانه‌های ابتلاء به وسواس فکری اشتباه گرفته نشود. اگر استرس‌های ناشی از نگاه و قضاوت دیگران از حد متعارف خارج شود و برای فرد اضطراب ایجاد کند می‌تواند از نشانه‌های رفتارهای وسواس گونه باشد.
وی یادآوری کرد: شایع‌ترین نشانه‌های ابتلاء به وسواس، وسواس چک کرد ن و شست و شو است همچنین نگرانی مدام از احتمال ابتلاء به صدمه زدن به دیگران و افکار مزاحم، خطرناک و نگران کننده می‌تواند از نشانه های ابتلاء به وسواس باشد.
معتضدیان گفت: ترس بیش از حد ابتلاء به بیماری، چک کردن مدام وسایل، ترس از آسیب رساندن به خود یا دیگران، و وسواس نظم و یا تقارن اشیا از شایع‌ترین نشانه‌های اختلال وسواس است.
وی با بیان اینکه وسواس علاوه بر اینکه بیماری مربوط به روان است می‌تواند به جسم فرد مبتلا نیز صدمه وارد کند، ادامه داد: به طور مثال در مواردی دیده می‌شود که که پوست فرد در اثر شست و شوی زیاد دچار آسیب می‌شود یا افرادی که به دلیل ابتلاء به وسواس نظم و ترتیب و جابجایی وسایل دچار کمردرد و آسیب به ستون فقرات خود شده اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به درمان‌های متداول مبتلایان به وسواس اشاره کرد و گفت: درمان مبتلایان به وسواس معمولاً درمان‌های توأمان دارویی و روان درمانی است، ولی باید به این نکته توجه داشت که درمان این بیماری زمانبر و نیاز به صبوری دارد.
وی، تأثیر محیط بر اختلال وسواس را مورد توجه قرار داد و گفت: وسواس می‌تواند در خانواده‌هایی که رفتارهای وسواس گونه به صورت ژنتیکی وجود دارد، در کودک نیز از طریق یادگیری در محیط تشدید شود، ولی زمینه‌های ژنتیکی در این بیماری بسیار مهم است چون اگر فقط تأثیرات محیطی مد نظر باشد بعد از بهتر شدن شرایط این رفتارها از بین می‌رود.
معتضدیان در خاتمه با بیان این موضوع که وسواس بیماری سمج روانپزشکی است، توضیح داد: این بیماری برای فرد و اطرافیان بسیار آزاردهنده است. باید برای درمان صبور بود ولی قطعاً زندگی کردن با وسواس زندگی زجرآوری است، بنابراین باید با مراجعه به پزشک این شرایط را تسهیل کرد.
کد خبر 6080659
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد