اختلال بی‌اختیاری دفع در کودکان
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۸۰۳۴۹
این عمل باید حداقل به مدت ۳ ماه و ماهیانه حداقل یک بار ظاهر شود. مسائل دفعی کودکان یکی از مهمترین مسائل دوران کودکی است و از عمده‌ترین نگرانی‌های احتمالی خانواده‌ها به شمار می‌رود. دفع غیر ارادی مدفوع در کودکان دیده می‌شود، ولی فراوانی آن به مراتب کمتر از شب‌ادراری است. معمولا کودکانی که دچار این اختلال هستند، عقب‌ماندگی داشته و آموزش و تعلیمات کافی در ضبط مدفوع را به‌دست نیاورده‌اند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ویژگــی‌های تـــشخیصی اختلال بی‌اختیاری دفع
مهمترین مشخصه بی‌اختیاری دفع، دفع مکرر مدفوع در محل‌های نامناسب مانند: درون لباس‌ها یا کف اتاق‌ها می‌باشد. این عمل اغلب به صورت غیر ارادی رخ می‌دهد، ولی گاه گاهی احتمال دارد که عمدی باشد.
این عمل باید حداقل به مدت ۳ ماه و ماهیانه حداقل یک بار ظاهر شود. سن تقویمی کودک باید حداقل ۴ سال باشد. ناتوانی در کنترل دفع نباید منحصرا از عوامل فیزیولوژیکی مستقیم دارو‌ها یا مواد و یا از یک بیماری جسمانی ناشی شده باشد.
زمانی که عمل دفع بیشتر غیر ارادی است، اغلب با یبوست، در هم فشردگی و برون‌ریزی مدفوع به دنبال احتباس آن رابطه دارد. یبوست ممکن است به دلایل روان‌شناختی ظاهر شود مانند: اضطراب از دفع در مکانی خاص یا الگویی از رفتار مخالفت‌گرایانه یا رفتار اضطرابی که به اجتناب از اجابت مزاج منجر گردد.
زمینه‌های فیزیولوژیکی یبوست شامل از دست رفتن آب بدن به علت یک بیماری توام با تب، کم‌کاری تیروئید و یا عوارض جانبی دارو درمانی است.
اگر یبوست گسترش یابد، ممکن است اجابت مزاج دردناک و احتباس بیشتر مدفوع را موجب شود.
وقتی ویژگی‌ها و اختلال‌های همراه با بی‌اختیاری دفع گسترش یابد، ممکن است اجابت مزاج دردناک و احتباس بیشتر مدفوع را موجب شود.
ویژگی‌ها و اختلال‌های همراه با بی‌اختیاری دفع
کودکانی که به بی‌اختیاری دفع مبتلا هستند، اغلب احساس شرمساری میکنند و امکان دارد مایل باشند از موقعیت‌هایی که احتمال شرمندگی در آن وجود دارد (مانند اردوی مدرسه) اجتناب کنند.
میزان اختلال تابعی از اثر آن بر عزت نفس کودک، میزان عدم پذیرش از سوی همسالان و خشم، تنبیه و عدم پذیرش از سوی سرپرستان است. مالیدن مدفوع به اطراف ممکن است عمدی یا تصادفی بوده و ناشی از تلاش کودک برای پاک کردن یا مخفی کردن مدفوعی باشد که به صورت غیر ارادی دفع شده است. هرگاه ناخودداری دفع به وضوح عمدی باشد، مشخصه‌های اختلال لجبازی و نافرمانی یا اختلال سلوک هم ممکن است وجود داشته باشد.
در بسیاری از کودکانی که بی‌اختیاری دفع دارند، بی اختیاری ادرار هم دیده می‌شود.
همه‌گیر‌شناسی یا میزان شیوع اختلال بی اختیاری دفع
از ۴ سالگی، ۳ در صد کودکان و در ۷ سالگی، ۵/۱ درصد بی‌اختیاری دفع دارند و میزان آن در پسران ۳ تا ۴ برابر بیشتر از دختران است. تخمین زده شده است که حدود یک در صد کودکان
۵ساله، بی‌اختیاری دفع دارند.
علل و سبب‌شناسی اختلال بی‌اختیاری دفع
عوامل سبب‌شناختی خاصی وجود ندارند، ولی بسیاری از کودکانی که به بی‌اختیاری دفع مبتلا هستند، اختلال هیجانی یا سلوک نیز دارند.
علت‌ها
علل جسمانی مانند: ناتوانی اسفنگتر مقعد یا علل دیگر یا عوارض عصبی – روانی دارند.
صدمه و آسیب به دستگاه عصبی نیز می‌تواند این کیفیت را به‌وجود آورد. دفع غیر ارادی مدفوع به مراتب خطرناک‌تر از شب ادراری است و ضمنا به‌ندرت هنگام خواب رخ می‌دهد. بعضی از کودکان مدفوع خود را مدت‌ها نگاه می‌دارند، به طوری که برای دفع آن باید از روش‌های جراحی استفاده کرد. این عمل را صرفا به عنوان لجبازی با والدین خود انجام داده و آن را به عنوان یک سلاح به کار می‌برند. زمانی نیز کودک تصور می‌کند، اگر مدفوع خودش را نگه دارد، حالتی شبیه به حاملگی در او به وجود می‌آید و می‌تواند با مادرش رقابت نماید. به مانند اختلال شب ادراری، دفع غیر ارادی مدفوع نیز امکان دارد در اثر حسادت یا بازگشت به دوران‌های ابتدایی‌تر زندگی و یا پاسخی به اضطراب جدایی از عزیزان باشد. این‌گونه کودکان شخصیت مقعدی نشان داده و نگهداری دفع مدفوع از خصوصیات بارز آن می‌باشد.
نظریه‌های روانشناسی در مورد علل اختلال بی‌اختیاری دفع
درباره بروز این اختلال نظریات روانشناسی گوناگون و متفاوتی تاکنون مطرح گردیده است که در ذیل به ۲ نمونه از این نظریات اشاره می‌کنیم:
نظریه روان‌کاوان
به اعتقاد روان‌کاوان، کودک خردسال می‌تواند از این راه پدر یا مادرش را راضی کند و توجه آنها را جلب نماید و همچنین گاهی با حفظ مدفوع می‌خواهد لذت جسمانی ببرد و یا کودک از طریق دفع مدفوع احساس ترس از دست دادن چیزی را دارد که در نهایت این گونه کودکان در بزرگسالی ویژگی‌های لجاجت، منظم بودن و افرادی با خصلت صرفه‌جو را بدست می‌آورند.
نظریه رفتار‌گرایان
این افراد معتقد هستند که کودک آموزش استفاده از توالت را نیاموخته و یا به نادرستی فرا گرفته است و این امر را وسیله‌ای برای برانگیختن واکنش حتی منفی والدین می‌داند و همچنین ممکن است نتیجه رفتارهای اجتنابی مانند: ترس از توالت رفتن مانند درد هنگام یبوست باشد.
تشخیص اختلال بی‌اختیاری دفع
تشخیص بی‌اختیاری دفع در حضور یک بیماری جسمانی تنها زمانی مناسبت دارد که یبوست هم در آن وجود داشته باشد.
درمان اختلال بی‌اختیاری دفع
درمان بی‌اختیاری مدفوع، از شب ادراری دشوارتر بوده و چنانچه این اختلال در سال‌های دبستانی نیز ادامه یابد، کودک حتما نیازمند درمانی طولانی‌تر خواهد بود. با تغییر و اصلاح رفتار می‌توان، آداب توالت رفتن به کودک را یاد داد. یبوست زیر بنایی را باید درمان کرد و علل جسمانی را نیز مورد بررسی قرار داد. با توجه به ویژگی‌های بالینی همراه اختلال، ممکن است درمان فردی یا خانوادگی ضرورت داشته باشد. منبع:زندگی آنلاین
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۸۰۳۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرتناقض‌ترین سن کودک کدام است؟
آفتاب‌‌نیوز :
در این بازه سنی والدین با احساسات متنوعی سر و کار خواهند داشت. چالش اصلی کودکان 3 تا 4 ساله، افزایش کنترل خود روی عواطف فردی و ارتقا سطح استقلال به شمار می رود.
در واقع استقلال برای یک کودک 3 تا 4 ساله مایه مباهات است و حرف اول و آخر را برای وی می‌زند. پدران و مادران کودکان 3 ساله باید به نکات مختلفی توجه کنند. به عنوان نمونه کودک در این سن تمایل زیادی به همکاری و انجام تمام و کمال مسئولیت‌هایی خواهد داشت که گمان می‌کند از پس آنها بر می‌آید. با این حال والدین نباید انتظار همکاری مداوم را از فرزند خود داشته باشند و لازم است کمی واقع گرا باشند.
علاوه بر موارد فوق، کودکان پس از 3 سالگی شروع به درک روابط علت و معلولی خواهند کرد. برای مثال آنها به مرور زمان متوجه می‌شوند که پیامد شیطنت‌های کنترل نشده، تنبیه و یا حذف یک سری از امتیازات خواهد بود.
وی همچنین در می‌یابد که رفتاهای خوب با تشویق و تایید همه جانبه شما همراه می‌شوند. بدخلقی‌های مقطعی و واکنش‌های شدید رفتاری همچنان در این بازه سنی طبیعی و شایع هستند و حتی ممکن است با غر زدن‌های مکرر روزانه نیز روبه‌رو شوید. اما در مجموع کودک به توانایی بهتری در راستای مدیریت نا امیدی، ناراحتی و احساس خشم و عصبانیت خود دست خواهد یافت.
آنها در عین حال با چالشی جدی برای کنترل صحیح خشم و اضطراب مواجه خواهند بود. گاهی اوقات همین موضوع می‌تواند بر قابلیت‌های اجتماعی و مهارت‌های عاطفی فرزندان خردسال تاثیرگذار باشد. با مرور سریع تمامی نکات نام برده می‌توان به راحتی به این نتیجه رسید که تنبیه کودکان 3 الی 4 ساله همانند سایر رده‌های سنی چه به صورت فیزیکی و چه کلامی دستاورد مطلوبی به دنبال نخواهد داشت.
راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک
یکی از مهمترین استراتژی‌های مورد استفاده در خصوص کودکان 3 الی 4 ساله، مشارکت دادن آنها در کمک به انجام امور داخلی خانه یا تعریف یک سری مسئولیت‌های مشخص به شمار می‌رود. این وظایف باید تناسبی منطقی با شرایط سنی فرزندان داشته باشند و بتوانند در توسعه یکی از مهارت‌های زندگی یا آموزش نکته‌ای ویژه به کودک نقش اساسی ایفا کنند.
البته گفتنی است که نباید به هیچ عنوان کودک را به واسطه عدم پیگیری درخواست مطرح شده از جانب شما و همکاری لازم مجازات کنید. کار مورد نظر را با زبانی ساده به فرزندتان توضیح دهید و از سعی و تلاش وی برای انجام صحیح آن قدردانی به عمل آورید.
به تکرار و الگو سازی رفتار خوب بپردازید و تا جایی که می‌توانید فرزندتان را مورد تعریف و تمجید قرار دهید. لازم به ذکر است که استفاده از رویکردهای مفرح مانند بازی، قدرت بیشتری در القای الگوهای رفتاری و گفتاری مطلوب در فرزندان خواهد داشت. مثلا می توانید آهنگ مورد علاقه فرزند خود و یا آهنگی دلنشین پخش کنید و از او بخواهید تا پیش از اتمام آن، حداقل 3 مورد از مسئولیت‌های خود را انجام دهد.
اگر به سیستم‌های تشویقی و تنبیهی معتقد هستید، پیامدهای مورد نظر برای رفتارهای اشتباه فرزندان را به صورت مختصر و مفید اجرا کنید و از رویکردهای افراطی به شدت بپرهیزید. برای مثال یک کودک 3 ساله به اندازی بالغ شده است که بتواند تکنیک گوشه نشانی را برای مدت زمانی در حدود 3 دقیقه تحمل کند. توصیه می‌شود در صورت امکان به جای استفاده از سیستم های تنبیهی مانند تکنیک گوشه نشانی، از مسیر پیشگیری مشکلات را پیش از وقوع آنها برطرف کنید.
رفتارهای ممنوع برای والدین
از آن جایی که مهارت‌های شناختی کودکان با فرا رسیدن 3 سالگی دستخوش پیشرفت قابل ملاحظه‌ای می‌شود، اعمال خشونت و تنبیه فیزیکی یا کلامی فرزندان تبعات جبران ناپذیری در آینده آنها خواهد داشت. آسیب به کودکان خصوصا در اشکال جسمانی، به آنها می‌آموزد که چنین رفتارهایی کاملا عادی هستند و خودشان هم می‌توانند در صورت صلاح دید به افراد ضعیف تر زورگویی کنند. والدین باید به طور جدی محتوایی که به فرزند خود آموزش می دهند را بررسی و تجزیه و تحلیل کنند.
در برخی از موارد ممکن است کودک به هیچ عنوان صحبت‌های والدین را گوش ندهد و لجبازی بیشتری از خود نشان دهد. در چنین شرایطی معمولا والدین دچار خشم و عصبانیت می شوند و سعی می کنند با سخن‌رانی‌های طولانی فرزندان را متقاعد سازند. این در حالی است که توصیه می‌شود والدین تا جای امکان از چنین گفت‌وگ‌های دو طرفه و مخربی دوری کنند.
اگر فرزندتان بر منطق خود پافشاری می‌کند و درخواست‌های شما را جدی نمی‌گیرد، بهتر است از عبارات کوتاه استفاده کنید. به بیان دیگر تنها 1 یا 2 کلمه مناسب با بار مفهومی لازم برای تفهیم کودک 3 ساله شما کافی خواهند بود تا وی را از لجاجت مقطعی ناشی از تنش ایجاد شده جدا کنند.
یکی دیگر از مشکلات عمده پدران و مادران در برخورد با کودکان خردسال (3 سالگی به بعد)، عدم وجود صبر و بردباری کافی محسوب می شود. از آن جایی که مغز کودکان همچنان قابلیت دریافت اطلاعات و تجزیه و تحلیل بسیار سریع آنها را ندارد، شاید لازم باشد درخواست خود را چندین بار برای آنها تکرار کنید. تحمل بالا در این مسیر نه تنها ضروری است، بلکه باید تبدیل به یکی از عادات اصلی والدین شود.
در میان موارد مذکور شماری از والدین را نیز می‌توان مثال زد که توجه چندانی به حالات چهره، لحن صدا و هم سطحی فیزیکی با فرزندان خود ندارند. از جمله اصلی‌ترین نشانه‌های احترام والدین به فرزندان، نشستن و یا خم شدن هنگام گفت وگو با کودک محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید صحبت شما بیشترین تاثیر ممکن را بر فرزندتان داشته باشد، باید به این موارد جزئی توجه کنید. از حالت چهره گرفته تا لحن صدا و هم سطحی بدن، حتی در موقعیت‌های تنش زا هم به کودکان خردسال احترام بگذارید.
منبع: خبرگزاری ایسنا
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد