عباس عبدی: منطق نظام بین‌الملل فقط قدرت است
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۹۰۳۲۵
عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح‌طلب در برنامه بدون توقف شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی ایران، درباره نظرات مقام معظم رهبری در قبال مذاکرات برجام گفت: مقام معظم رهبری نهایتا تحت تأثیر نیروهایی که در عرصه عمومی هستند تصمیم می‌گیرد و دست هر کسی در این خصوص باز نیست، اما نهایت این است که تصمیم با رهبری است.
اخبار سیاسی- وی ادامه داد: اما برجام سه سطح دارد، راهبردی، تکنیکال و قدرت، در سطح راهبردی، این یک تصمیم راهبردی بوده که در کشور گرفته شده فارغ از اینکه جزئیاتش چیست و مهمترین اصل در این خصوص پذیرش نظام بین‌الملل است، چون تا قبل از آن می‌گفتیم قطعنامه‌های شورای امنیت کاغذ پاره است بعد دیدیم خیلی هم کاغذ پاره نیست و ترتیب کشور را می‌دهد، بعد گفتیم تحریم‌ها خیلی هم خوب است بعد دیدیدم حساب مملکت را هم می‌رسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این پژوهشگر سیاسی همچنین عنوان کرد: برجام بنیادش به لحاظ راهبردی این است که ما می‌خواهیم در این نظام بین‌الملل کار کنیم البته این به آن معنا نیست که ما می‌رویم تحت امر نظام بین‌الملل، ما تا قبل از آن نظام بین‌الملل را نپذیرفته بودیم و دلیل روشنش این است که چندین قطعنامه با 15 رأی علیه ایران در شورای امنیت تصویب می‌شود.
عبدی با اشاره به اینکه قبول دارد که منطق نظام بین‌الملل فقط قدرت است و هیچ منطقی در آن نیست، اظهار کرد: آنجا بود که گفتیم نمی‌توانیم با این قطعنامه و تحریم‌ها سر کنیم بنابراین می‌پذیریم، اما نظام بین‌الملل هم قبول کرد که ما را بپذیرد. تا این زمان ایالت متحده غنی‌سازی را برای هیچ کشور دیگری به رسمیت نشناخته جز ایران، این اتفاقات که بعد از آن افتاده جدا کنید.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: دوم بحث قدرت است، شما دور میز می‌نشینید و برحسب قدرت‌تان حرف می‌زنید، این پایه توافق و برجام و بقای آن بر اساس قدرت است، من حداقل سه بار نوشتم اعتماد به آمریکا اساسا بی‌معنی است، نه به آمریکا، نه روسیه و نه به هیچ کشور دیگری شما نمی‌توانید اعتماد کنید، اعتماد فقط به قدرت‌تان است، آن چیزی که ضمانت می‌کند برجام انجام شود یا نه قدرت شماست، اگر قدرت داشتید انجام می‌شود اگر نداشتید طرف میزند زیرش.
عبدی با تأکید بر اینکه سومین بُعد برجام تکنیکال است، توضیح داد: در بحث تکنیکال برجام مسؤلیت‌ها متوجه دولت است، اما در دو مورد دیگر مسائل مطلقا در سطوح این افراد نیست و مربوط به سطوح بالاتر است، اگر کسانی می‌خواهند به برجام ایراد بگیرند آن دو تای اولی مربوط به نظام است. اما مهمترین دستاورد برجام این بود که ایران وارد فاز جدیدی از نظام بین‌الملل شد، اما بلافاصله از آن عقب‌نشینی کرد.
وی در خصوص مزایای حزبی بودن مجلس گفت: ما وقتی در حزبی عضو می‌شویم معنی آن این نیست که تمامی عقائدش را می‌پذیریم بلکه معنی آن این است که روی یک چیزی تفاهم می‌کنیم که اشتراکات‌مان بیشتر است، در ایران سیستم سیاسی ایران چنین چیزی را نپذیرفته، وقتی که مجلس حزبی می‌شود نامزدها را احزاب معرفی می‌کنند دیگر دبیرکل‌های‌شان که رد صلاحیت نمی‌شوند.
عبدی همچنین با اشاره به موضوع مسؤلیت‌پذیری احزاب گفت: اما مسؤلیت‌پذیری در نظام مبتنی بر رأی به این معنی است که وقتی که کاری را پذیرفتی انجام دهی و ندادی دفعه بعد دیگر به تو رأی نمی‌دهند، حذفت می‌کنند، اما در مجلس غیر حزبی این کار را هم نمی‌توانی بکنی چون هیچ کس نمی‌تواند یقه نماینده را بگیرد اما می‌تواند یقه حزب به اضافه یک را بگیرد.
وی همچنین به موضوع مطرح شده درباره پول‌های کثیف در مجلس اشاره کرد و گفت: در مورد پول‌های کثیف، ما با یک سیستم طرفیم یعنی فقط این مجلس نیست که می‌تواند این کار را انجام دهد شما سه رکن دیگر دارید، پول کثیف فقط این نیست که دستگاه قضا برود آن را کشف کند، این روزنامه‌نگار است که باید برود گریبان این افراد را بگیرد، رسانه ملی باید آزاد باشد، دستگاه قضا باید استقلال داشته باشد، شفافیت داشته باشد و مجموع این ارکان باید در این خصوص عمل کنند.
برجام جوسازی در سطح بین‌الملل بود
عباس سلیمی نمین نیز در ادامه برنامه در خصوص این بحث که ما با برجام وارد نظام بین‌الملل شدیم موضع‌گیری کرد و گفت: یعنی اینکه قبل از آن رابطه منقطعی داشتیم؟ قبل از آن با شورای حکام کار کردیم و بر اساس نظرات آنها اجازه دادیم بازدید انجام دهند، در واقع ایران ضمن اینکه نظام بین‌الملل را نظام عادلانه‌ای ندانسته و زور محور می‌داند در عین حال با نظام بین‌الملل کار می‌کند، این نیست که بر اساس فشارها و قطعنامه‌ها مجبور شدیم نظام بین‌الملل را به رسمیت بشناسیم.
وی ادامه داد: آن چیزی که در خصوص برجام اتفاق افتاد این بود که یک جوسازی در سطح بین‌الملل کرده بودند که اینها انحراف به سمت هسته‌ای دارند و ما برای اینکه بتوانیم این اجماع را علیه خودمان برداریم وارد این وادی شدیم که با آمریکا هم صحبت کنیم. البته برجام ایرادات را نفی نمی‌کند اگر ما تعهداتی که از آمریکایی‌ها و غربی‌ها می‌گرفتیم بالاتر بود قطعا هزینه‌ای که آمریکائی‌ها برای نقض برجام پرداخت می‌کردند بالاتر می‌رفت چرا نگرفتیم به دلیل ضعف‌هایی بود که در نگاه دولت وجود داشت.
این تحلیلگر مسائل سیاسی اضافه کرد: امروز آمریکائی‌ها برای اینکه بتوانند افکار عمومی را قانع کنند دچار استیصال هستند و جمهوری اسلامی در این استیصال نقش اساسی دارد. امروز حتی کشورهایی که با فشار غیر منطقی آمریکا در را به روی ما می‌بندند خودشان قبول دارند که استقلال‌شان را زیر پا می‌گذارند و ادامه این روند تا پایان ممکن نیست چون توده‌های جوامع این را نمی‌پذیرند و اگر ما مقاومت کنیم این روند که شخصیت کشورها را له می‌کند مقاومت‌هایی را به وجود می‌آورد.
سلیمی نمین با تأکید بر اینکه برخلاف برخی که برجام را نمی‌پذیرند می‌گوید برجام یک افتضاح سیاسی برای آمریکا بود، تصریح کرد: اگر دولت آقای روحانی ساده‌اندیشی نمی‌کرد و غرب‌باوری نداشت و مستحکم‌تر این توافقنامه را امضا می‌کرد هزینه آمریکائی‌ها و افتضاحی که از لحاظ اعتباری برای آمریکائی‌ها در سطح جهان به بار می‌آمد خیلی بالاتر بود اما در این حد هم تأثیر زیادی داشته است.
هیچ کشوری در دنیا قابل اعتماد نیست
در پایان عبدی با موضع‌گیری در خصوص این موضوع که با برجام متوجه شدیم آمریکا قابل اعتماد نیست، گفت: چرا باید میلیاردها پول خرج کنیم که یک امر بدیهی را ملت بفهمد؟ هیچ کشوری در دنیا قابل اعتماد نیست. حالا فکر می‌کنید نظرات مردم برای اینکه با آمریکا سازش کنیم منفی‌تر است یقینا مثبت‌تر است، به خاطر اینکه مردم قدرت را می‌فهمند اما می‌خواهند مسئله‌شان حل شود. مسئله دیگر این است که بودن در آژانس به این معنی نیست که در نظام بین‌الملل هستیم، مهمترین دستاورد برجام این است که نظام بین‌الملل ایران را پذیرفت و به جایی رسیدیم که یکدیگر را به رسمیت بشناسیم حالا اینکه چطور با یکدیگر برخورد کنیم دیگر به قدرت‌مان برمی‌گردد.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: مقام معظم رهبری برجام رد صلاحیت عبدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۹۰۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مواجهه‌ای نامتعارف با منطق هگل» در کتابفروشی‌ها
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «مواجهه‌ای نامتعارف با منطق هگل؛ با خوانشی از ملویل، مولیر، بکت» نوشته آنجلیکا نوتزو به‌تازگی با ترجمه حسین نیکبخت توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۱۸ توسط دانشگاه نیویورک چاپ شده است.
آنجلیکا نوتزو نویسنده این‌کتاب، هگل‌پژوه ایتالیایی است و رویکردش نسبت به فلسفه هگل در این‌کتاب، نوآورانه خوانده شده است که به‌تعبیر مترجم اثر، حاکی از نگاه غیرمستقیم و عجیب و غریب او به هگل است. این‌نویسنده در مقدمه خود بر ترجمه فارسی کتاب، می‌گوید در تاریخ ترجمه آثار هگل به زبان‌های مختلف در سنت‌های ملی و فرهنگی متفاوت، گزینش متون برای ترجمه، همیشه نقشی چشمگیر داشته و اینکه متون هگلی به‌خصوص بر دیگر متون ترجیح داده شده‌اند، منظومه‌های گسترده‌تری را عیان می‌کند که در آنها، فلسفه هگل، درون سنتی معین خوانده و تفسیر می‌شود.
مولف «مواجهه‌ای نامتعارف با منطق هگل» به‌جای رویارویی مستقیم با مقوله منطق، از مسیر فرم‌های ادبی و به‌طور مشخص، با رمان، شعر و نمایشنامه به مواجهه با منطق هگل می‌پردازد. تفاوت نوشته‌های آنجلیکا نوتزو با دیگر خوانش‌های میان‌رشته‌ای از منطق هگل، در این است که در آثار دیگر، پدیده‌های اجتماعی‌سیاسی یا فرم‌های ادبی به مدد منطق هگل و با دلالتی هگلی بازخوانی و تفسیر می‌شوند اما اینجا منطق هگل با کمک دلالت‌های عینی، انضمامی و انسانی‌اش در پدیده‌های اجتماعی مثل بحران پیشروی در مفهوم «دوران فترت» گرامشی و در آثار ادبی مثل مساله «پایان» در «دستِ آخر» ساموئل بکت و یا مفهوم بی‌تفاوتی در «گفتگوی طبیعت و مرد ایسلندیِ» لئوپاردی خوانده می‌شود.
آنجلیکا نوتزو در مقدمه کتابش می‌گوید «به بیان موجز، ماجرا از این قرار است: این دعوی که صور منطق هگل پیکره‌های منطقی کنش‌اند به من امکان می‌دهد تا نمونه‌هایی از اعتبار آنها را در رابطه با پیکره‌های به‌خصوص و واقعی کنش انسانی ارائه دهم.»
از دید هگل فلسفه نباید برای پیشبینی آینده تلاش کند بلکه وظیفه و مشغله‌اش درک زمان حال در شرایط بحرانی است؛ یعنی در برهه‌های گذار و در واقع در برهه‌های تعارض و تناقض بین صورت‌بندی‌های متفاوت زندگی و اندیشه، بین امر قدیم که دیگر نیست و امر نو که هنوز نیست. اما سوال این است که چگونه می‌توان تنش متناقضی را که روند آهسته و پیوسته رشد و گسست ناگهانی و نامنتظره ناشی از زایش امر نو را از هم جدا می‌کند، در قالب شناخت مفهومی ریخت و آن را زیرِ معنایی واحد تبیین کرد؟ نوتزو معتقد است پروژه منطق هگل، از همان بدو امر، برآمده از نیاز به دانستن پاسخ چنین پرسش‌هایی است و بنابراین می‌تواند ابزار مناسبی باشد برای فهم اکنونِ بحران‌زده و حرکت دگرگونی و تغییری که زندگی اکنون در آن غوطه‌ور است.
کتاب پیش‌رو ۲ بخش اصلی دارد که ۶ فصل را در خود جا داده‌اند. بخش اول «منطق دگرگونی نزد هگل» و بخش دوم «ساختارهای کنش: منطق و ادبیات» است. در بخش اول، مخاطب با ۳ فصل «اندیشیدن در زمانه بحران: منطق دگرگونی نزد هگل»، «از آغاز تا پایان: روش چیست؟» و «صور و پیکره‌ها» روبرو می‌شود. در بخش دوم نیز ۳ فصل «آغازها»، «پیشروی: دگرگونی‌ها» و «پایان دادن‌ها» درج شده‌اند. فصل پنجم ضمیمه‌ای با عنوان «زندگی در دوران فترت» دارد و پس از پایان فصل ششم هم «پایان به سیاق جمع‌بندی»، «ضمیمه عمومی»، «واژه‌نامه فارسی به انگلیسی»، «کتاب‌شناسی» و «نمایه» درج شده‌اند.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
مساله‌ای که به‌واسطه این صورت‌بندی ( ِ کانتی) مطرح می‌شود مساله‌ای دوگانه است و می‌توان آن را به‌عنوان مساله پیشروی به فراسوی مطلق‌گرایی نظرگاه اخلاقی به سمت واقعیت اخلاقیات اجتماعی به بیان آورد. نکته مد نظر هگل این است که چنین پیشروی‌ای درون وجدان اخلاقی محض ناممکن است، چرا که این‌پیشروی مسلتزم «گذار» به اخلاقیات اجتماعی است و نهایتا خود همین گذار است (و بنابراین پیشروی است که ضرورتا به فراسوی اخلاقیات محض راه می‌برد). مساله اصلی در اینجا عبارت است از، نخست، مساله تعین امر خیر، یعنی پاسخ به این‌پرسش عملی که: «تکلیف چیست؟» _ تکلیفی که «باید» به آن عمل شود؛ و مساله دوم، که مرتبط با قبلی است، مربوط است به تحقق‌یابیِ تکلیف در و از طریق کنش که، از این‌حیث، درون‌بودگی وجدان را به بیرون از خودش و به سمت تقابل با برون‌بودگی و عینیت جهان سوق می‌دهد. ناممکن بودن برآوردن هم‌هنگام این دو سویه متقابلا مرتبط، یعنی مساله کنش تکامل‌یابنده و مساله حفظ مطلق‌بودگی خودبسنده نظرگاه اخلاقی، سبب می‌شود که هگل این موضع را به عنوان موضعی متعصبانه ارزیابی کند _ به‌واقع، چنان‌که کانت بیان می‌کند، موضع [schwarmerisch شوریده‌سری]. «به‌واقع می‌توان از تکلیف به طریقی والا سخن گفت، چنین لفاظی‌ای بشر را در جایگاهی رفیع قرار می‌دهد _ و قلب او را سرشار از غرور می‌سازد. اما در صورتی که پیشروی‌ای به هر گونه تعین دیگر در کار نباشد (wenn es zu keiner Bestimmung fortgeht)، [این‌سخنان] کاملا ملال‌آور می‌شود.
این‌کتاب با ۶۶۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۵۸۰ هزار تومان منتشر شده است.
کد خبر 6086409
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد