تحلیل رسانه روسی از نقش مسائل ژئوپلیتیک در خبررسانی سقوط هواپیماها
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۹۶۶۷۹
یک فروند هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ متعلق به شرکت هواپیمایی اوکراین اینترنشنال با شماره پرواز ۷۵۲ با ۱۶۷ مسافر و ۹ خدمه پرواز که در ساعت ۶ و ۱۲ دقیقه صبح چهارشنبه ۱۸ دی ماه از فرودگاه امام(ره) به مقصد کییف پرواز خود را آغاز کرد، ۶ دقیقه بعد به دلیل شلیک غیرعمد پدافند هوایی سپاه، در حوالی صباشهر از توابع استان تهران سقوط کرد و همه سرنشیان آن جان باختند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
راشاتودی امروز (دوشنبه ۳۰ دیماه) در مطلبی نوشت: در هفتههای گذشته رسانهها به حادثه غمبار سقوط هواپیمای مسافربری اوکراینی در ایران پرداختند، اما این اتفاق بار دیگر نقش مسائل ژئوپلیتیک در تعیین اهمیت موضوعهای رسانهای را به نمایش گذاشت؛ جایی که سیاست تعیین میکند چه فاجعهای باید مورد توجه رسانه قرار گیرد و چه موضوعی نه.
« نیل کلارک » نویسنده این مطلب میافزاید: یک هواپیمای مسافربری پس از آنکه از فرودگاه تهران برخاست، هدف موشک قرار گرفت و سقوط کرد و دهها نفر جان خود را از دست دادند؛ خیر، من از هواپیمای اوکراینی پرواز PS۷۵۲ که هفته پیش سقوط کرد صحبت نمیکنم، منظورم ساقط کردن پرواز ۶۵۵ خطوط هوایی ایرانایر با موشک زمین به هوای ناو آمریکایی در سوم جولای ۱۹۸۸ (دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷) در خلیج فارس بود.
در این حمله ۲۹۰ نفر جان خود را از دست دادند و تعجبی نداشت که عاملان آن آمریکایی بودند، مهمتر از آن اینکه، آمریکا هرچند مدعی شد این اتفاق به دلیل یک اشتباه فنی رخ داده است اما هیچگاه عذرخواهی نکرد.
به همین ترتیب رسانهها نیز از پرداختن به این حادثه خودداری کرده و اهمیتی برای آن قائل نشدند زیرا در پشت آن قدرتی به نام آمریکا قرار داشت.
پنج سال پیش از این واقعه نیز اتحاد جماهیر شوروی یک هواپیمای خطوط هوایی کرهجنوبی با شماره پرواز ۰۰۷ را هدف گرفت و ۲۶۹ سرنشین آن کشته شدند.
برخلاف هواپیمای ایرانی که در آسمان این کشور در حال پرواز بود، هواپیمای کرهای در آسمان شوروی و ۳۶۵ مایل دورتر از مسیر مجاز در حال پرواز بود. در آن زمان با توجه به اوضاع تنشآلود دوران جنگ سرد، شوروی گمان کرد این هواپیمای جاسوسی است و با وجود ارسال سیگنالهای هشدار بینالمللی، این پیامها بیپاسخ ماند و در نهایت آنها تصمیم به ساقط کردن هواپیما گرفتند.
این در حالی است که همزمان با این هواپیمای مسافربری، یک هواپیمای شناسایی آمریکا نیز در منطقه بود.
پس از این حمله، رونالد ریگان رئیس جمهوری آمریکا آن را «اقدامی تروریستی» و وحشیانه نامید و فشارهای غرب و رسانههای وابسته به آن به شوروی شدت گرفت.
در زمان سقوط هواپیمای ایرانایر، رئیس جمهوری آمریکا و رسانههای غربی سکوت کردند آن هم در حالی که شمار قربانیان آن سانحه هوایی ۲۹۶ نفر بود. با این حال آنچه که در این میان تعیینکننده فاجعهآمیز و یا معمولی بودن چنین واقعهای است، رویه سیاسی است.
نویسنده این مطلب در ادامه به چند مورد هدف قرار گرفتن هواپیماهای مسافربری روسیه در سالیان اخیر از جمله پرواز شماره ۱۸۱۲ شرکت هواپیمایی سیبری بر فراز دریای سیاه در اکتبر ۲۰۰۱ و پرواز ۹۲۶۸ خطوط هواپیمایی «مترو جت» روسیه در صحرای سینا در ۳۱ اکتبر ۲۰۱۵ اشاره و تاکید میکند که کشته شدن مسافران این پروازها هیچ واکنشی از سوی غربیها و رسانههای آنها به دنبال نداشته و در مورد اخیر حتی « فیلیپ هاموند » وزیر دفاع وقت انگلیس آن را هشداری به روسیه خوانده بود.
2023
برچسبها اوکراین سقوط هواپیما روسیه سانحه هواییمنبع: ایرنا
کلیدواژه: اوکراین سقوط هواپیما روسیه سانحه هوایی اوکراین سقوط هواپیما روسیه سانحه هوایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۹۶۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحلیل دانشجوی فلسطینی از حمله ایران به اسرائیل
فادی قرآن، دانشجوی فلسطینی دانشگاه استنفورد در ایکس (توییتر سابق) نوشت: امروز در استنفورد، در کلاس یک استاد استراتژی نظامی شرکت کردم که توسط فردی با چندین دهه تجربه، از جمله خدمت در بالاترین سطوح در ارتش و دولت، ارائه میشد.از ما پرسید: آمریکا تصمیم گرفت با جت رادارگریز جدیدی که قبلاً از آن استفاده نکرده بود به عراق حمله کند و همه رادارها را دور زد؟ حمله موفقیتآمیز بود؟ استراتژیک بود؟
بسیاری از همکلاسیها دستان خود را بالا بردند تا بگویند بله، به هدف خود رسید، اما استاد گفت: «شاید اینطور نبوده است! چرا؟ زیرا اکنون دشمنان توانایی شما را میداند و زمان زیادی نمیبرد که راههای دور زدن آنها را بیابند. اگر حمله را میتوان با سلاحهای معمولی انجام داد، بهتر است سلاحهای برتر خود را تا زمانی که به آنها نیاز دارید نگه دارید. استفاده از آنها ایجاد ضرر میکند.»
تحلیل من این است که مقیاس حمله ایران، تنوع مکانهایی که هدف قرار داد و تسلیحاتی که استفاده کرد، اسرائیل را مجبور کرد که اکثر فناوریهای ضدموشکی آمریکا و این کشور را در سراسر منطقه رونمایی کند.
در مقابل، ایرانیها از هیچ سلاحی که اسرائیل نمیدانست استفاده نکردند، فقط تعداد زیادی از سلاحهای معمولش را بهکار برد. اما ایران اکنون تقریباً نقشه کاملی از ظاهر سیستم دفاع موشکی اسرائیل و همچنین مکانهایی که آمریکا در اردن و خلیج فارس دارد، در اختیار دارد.
همچنین میداند که چقدر طول میکشد اسرائیل این تجهیزات را آماده کند، جامعه اسرائیل چگونه واکنش نشان میدهد و این هزینه استراتژیک هنگفتی برای اسرائیل است، در حالی که رژیمهای عربی بهویژه سلطنت اردن، اکنون از سوی مردم خود، بخاطر اینکه کاری برای حفاظت از غزه انجام ندادهاند، اما تمام تلاش خود را برای حفاظت از اسرائیل بکار گرفتند، مورد انتقاد قرار میگیرند.
مهم این است که ایران حالا میتواند تمام اطلاعات جمعآوریشده از این حمله را مهندسی معکوس کند تا حمله مرگبار اصلی را معتبرتر کند. در حالی که ایالات متحده و اسرائیل باید به دور از مدل فعلی خود که به خطر افتاده است، دست به باز طراحی بزنند که موفقیتش در توقف این حمله طراحی شده هنوز بسیار پرهزینه است.
علاوه بر این، با تهدید یک جنگ منطقهای که نه آمریکا و نه رژیمهای عربی نمیخواهند نزدیکتر شود، احتمالاً فشار آنها بر اسرائیل برای عقبنشینی افزایش مییابد و آتشبس را عملیتر میکند.
هر کسی که فرض کند این فقط جنبه نمایشی است، زمینه ارزیابی استراتژی در مقابل تاکتیک توسط ارتش را از دست داده است.نمایش قدرت مهم است، اما جمعآوری اطلاعات از وضعیت «دشمن» ارزشمندتر است، بخصوص اگر کسی بر این باور باشد که یک جنگ فرسایشی طولانی پیش رو دارد.
نتانیاهو و دولت اسرائیل یک جنگ سریع و فوری را ترجیح میدهند تا بتوانند پای آمریکا را وسط بکشند. ایرانیها جنگ فرسایشی طولانیتری را ترجیح میدهند که تواناییهای بازدارندگی اسرائیل را از بین ببرد.
در نهایت، اگر از جنگ متنفر هستید، اگر خواهان صلح هستید، بهترین و تنها راه برای رسیدن به آن، حمایت از مبارزات فلسطین برای آزادی، عدالت و کرامت است. تا زمانی که فلسطینیها تحت سیستم ظلم آپارتاید زندگی میکنند، صلح پایدار امکانپذیر نیست.
باشگاه خبرنگاران جوان بینالملل خاورمیانه