برخورد صحیح با کودک ترسو + راه حل علمی
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۰۳۸۴۷
برخی از کودکان از مسائل مختلفی مانند تاریکی، اسباب بازیهای مرتفع در شهربازی، تنهایی، دکتر و آمپول، سگ بزرگ یا هیولا و ... میترسند. برخی ترسها در کودکان طبیعی هستند و به مرور زمان از بین میروند، اما برخی از ترسها غیر معمولند و نیاز به درمان و توجه والدین دارند.
علت ایجاد ترس در کودکان مختلف است و اهمیت بسیار زیادی دارد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علل ترس در کودکان و ترسو شدن کودک
برخی کودکان بی باکتر و بعضی دیگر محافظه کارتر هستند، اما هیچ کودکی ترسو به دنیا نمیآید. ترس در کودک علتهای مختلفی دارد که عبارتند از::
عوامل زیستی، عوامل روان شناختی، عوامل خانوادگی و سایر عوامل سبب ایجاد ترس در کودک میشود.
الگوبرداری از والدین
برخی از ترسها در کودکان به علت الگوبرداری از والدین صورت میگیرد مثلا مادری که از عنکبوت میترسد این ترس خود را به کودک منتقل میکند، زیرا والدین الگو و سرمشق کودکان هستند و کودکان با مشاهده رفتار و حالات والدین و خانواده خود شروع به شناسائی محیطها و موقعیتهای امن از ناامن مینمایند.
شیوههای زیستی غلط والدین
یکی از علتهای ایجاد ترس در کودک، شیوههای زیستی غلط والدین است. برخی از والدین متاسفانه برای ساکت کردن فرزند و برای وادار کردن کودک به انجام کاری او را تهدید میکنند و یا از چیزی میترسانند و فشار روانی زیادی را به کودکان خود وارد میکنند.
عدم احساس امنیت
یکی از علتهای ایجاد ترس در کودکان، عدم احساس امنیت است. وقتی به علل مختلف کودک احساس امنیت نمیکند، دچار ترس خواهد شد مثلاً وقتی که کودک به دلیل شاغل بودن مادر، باید در جای دیگر روز خود را بگذراند دچار عدم امنیت میشود و ترسهایی در او به وجود میآید.
وابستگی شدید
یکی از علتهای ایجاد ترس در کودکان وابستگی شدید به والدین است. به همین علت کودک زمانی که از والدین خود به دلایلی جدا میشود دچار ترس و اضطراب میگردد.
دیدن فیلمهای ترسناک
کودکان قوه تخیل قوی دارند و با تماشای فیلمهای ترسناک و وحشت انگیز دچار ترس میشوند، زیرا این ترسها روی قدرت تخیل کودک اثر میگذارد و ترس و وحشت زیادی را در کودک ایجاد میکند.
تغییرات مکانی
برخی از کودکان به علت تغییرات نیز دچار ترس میشوند. این دسته از کودکان با عوض کردن محل زندگی خود به علت عدم آشنایی با جاهای مختلف خانه، دچار ترس میشوند. تغییر در شیوه زندگی مثل تغییر محل سکونت، جدا شدن از والدین و... به صورت ترس از تاریکی، ترس از حیوانات و ... خود را نشان میدهد.
تجربیات واقعی
بعضی از ترسها هم به دلیل تجربیات واقعی مثل تصادف کردن، گم شدن، آُسیب دیدن و... در کودک به وجود میآیند.
چه نوع ترسها به توجه و درمان نیاز دارند؟
برخی از ترسها در کودکان طبیعی هستند و همه ترسهای کودکان نگران کننده نیستند. توجه کنید که ترسهای ایجاد شده در کودک شما نباید بیش از دو سال تداوم یابد و در صورت تداوم زیاد باید این ترس درمان شود. یک ترس عادی بدون نیاز به مداخلات درمانی کاهش یافته و از بین میرود.
ترسهای غیر عادی هستند که بیش از دو سال در کودک ادامه یابد و کودک در مواجهه با این ترسها، وحشت زده شود و رفتارهایی نشان دهد که خارج از کنترل دیگران است.
ترسهایی که باید آنها را در کودک تان جدی بگیرید:
اگر کودکتان ۶ ساله است و نمیتوانید مدت کوتاهی او را در خانه تنها بگذارید و به نانوایی روید، به فکر باشید.
اگر فرزند شما برای مدتی طولانی دچار ترس خاصی شده است، بهتر است یک روانشناس را ملاقات کنید.
اگر ترس فرزندتان شدید است مثلا اگر او از تنها خوابیدن میترسد و هر چند ساعت یکبار به علت ترس بیدار شده و حضور شما را چک میکند لازم است این ترس درمان شود.
اگر ترس فرزندتان سبب محروم شدن او از برخی موقعیتهای مفید مانند رفتن به مهد، بازی کردن با اسباب بازیهای شهربازی و ... میشود باید این ترس را درمان کنید.
طرز برخورد با کودک ترسو
اصرار نکنید
کودکتان را مجبور نکنید کاری را انجام دهد که از آن میترسد، زیرا این کار شما موجب وارد شدن صدمه روانی به او میشود.
کودک را تحقیر و سرزنش نکنید
کودکتان را به علت ترسی که دارد سرزنش نکنید بلکه به جای سرزنش کردن و تحقیر کردن او با او همدلی کنید و بگویید شما هم در کودکی تان از مسائل مختلف میترسیدید، اما کم کم این ترسها در شما از بین رفت.
احساس امنیت در او ایجاد کنید
در مواقعی که کودکتان احساس ترس و خطر میکند دراو احساس امنیت ایجاد نمایید مثلا کنارش باشید و او را مطمئن کنید که مراقبش هستید. در صورتی که نمیتوانید در مواقع مواجهه با ترس کنارش باشید، به او ابزاری مثل یک شی ء. کوچک برای احساس امنیت بدهید.
عامل ترس را رفع کنید
با مراجعه به روانشناس و کمک گرفتن از او سعی کنید ترس کودکتان را اگر از نوع نگران کننده است را رفع کنید.
صبور باشید
صبر داشته باشید، زیرا ترس کم کم کاهش مییابد، اما یک دفعه از بین نمیرود.
با کودک خود بازی کنید و به او قصه بگویید
برای کاهش ترس کودکتان از بازی، فیلم و گفتن قصه به او کمک بگیرید، زیرا کودکان از بازی و قصه نکات زیادی را یاد میگیرند.
بر ترس هایتان غلبه کنید
همانطور که گفتیم والدین الگوی کودکان هستند پس بر ترس هایتان غلبه کنید و شجاع باشید.
در مورد ترسها صحبت کنید
در باره ترس کودکتان با او صحبت کنید کلمات گاهی قادرند احساسات منفی را از چیزی بیرون بکشند و ترس را کاهش دهند.
عامل تشدید ترس در فرزندتان نشوید
با مراقبت و توجه با کودکتان رفتار کنید تا بتواند با آن موقعیت ترس آور روبه رو شود و هیچگاه اسباب ترس را برای فرزندانتان فراهم نکنید مثلا اگر فرزندتان از سگ میترسد هیچگاه طوری از خیابان رد نشوید که با آن سگ روبه رو نشوید.
در کودکتان حس استقلال به وجود بیاورید
سعی کنید کودکتان را مستقل بار بیاورید، زیرا کودکان وابسته بیشتر از دیگر کودکان دچار ترس میشوند.
کودکتان را با دیگران مقایسه نکنید
اگر به کودکتان بگوید مثلان فلانی از تو کوچکتر است، اما از هیچ چیز نمیترسد با این کار نه تنها ترس را در او کاهش نداده اید بلکه با مقایسه او با همسالانش، عزت نفسش رااز بین برده اید. منبع:نمناک
منبع: پارسینه
کلیدواژه: تربیت کودک ترس کودک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۰۳۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش میزان استفاده از فضای مجازی در نوروز و ضرورت حفظ امنیت کودکان
ایسنا/خراسان رضوی یک روانشناس گفت: با توجه به افزایش میزان استفاده از فضای مجازی در ایام تعطیلات به خصوص نوروز تلاش برای حفظ امنیت کودکان ضروری است.
احمد اکبری در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: در شرایطی که همه کودکان دانش و مهارت لازم برای حفظ امنیت خود در اینترنت را ندارند و به گفته یونیسف میلیونها کودک در معرض خطر آنلاین online risk قرار گرفتهاند، تأمین امنیت کودکان و دور نگه داشتن آنها از آسیبهای فضای مجازی به عنوان دغدغه پیش از کرونا وجود داشت و پس از کرونا برجسته شد.
وی با بیان اینکه دوران کرونا نشان داد آشنایی با اینترنت نیاز کودکان برای «زندگی دیجیتال» Digital Life و حیات کنونی آنهاست، ابراز کرد: دنیای بدون خطر نامطلوب است و کودکان باید یاد بگیرند که گنجایش خطرات محاسبه شده را داشته باشند و تا آنجا که ممکن است عواقب آن را برطرف سازند در این میان باید تجزیه و تحلیل درستی از ارزیابی خطر و ارزیابی مزایای اینترنت داشت.
کنار گذاشتن نگرشهای متمایل به حذف فضای مجازی
این روانشناس با بیان اینکه دسترسی به فضای اطلاعاتی از حقوق اساسی انسانهاست، افزود: نادیده گرفتن این مهم میتواند به انفعال و از دست رفتن موقعیتها بیانجامد؛ بنابراین، باید از سطوح ابتدایی تا دانشگاه بخش عمدهای از آموزش در فضای مجازی محقق شود.
وی خاطرنشان کرد: اجبارهایی همچون کرونا اهمیت ورود به آموزشهای مجازی را به نظامهای آموزشی دیکته نموده است.
اکبری با اشاره به این خواسته یونیسف که باید ابزارهای یادگیری مجازی را افزایش و در اختیار مربیان، والدین و فرزندان قرار داد، گفت: دسترسی به سرویسها و خدمات مرتبط با امنیت کودکان، دسترسی کودکان محروم و کم درآمد به اینترنت و حفظ روابط اجتماعی کودکان از طریق شبکههای اجتماعی ضروری است.
وی اعلام کرد: کودکان زیادی در سراسر دنیا این روزها از پنجره گشوده اینترنت به زیست خود ادامه میدهند اما واکنش والدین به این شرایط قابل تأمل است و از میزان استفاده کودکان از اینترنت در دوران کرونا احساس بدی دارند.
این روانشناس کودکان ادامه داد: والدین باید اطمینان حاصل کنند دستگاههای در دسترس کودکان به جدیدترین ورژن های و برنامههای ضد ویروس مجهز هستند و با کودکانشان گفتگوی آزاد و دوستانه درباره چگونگی ارتباط با سایرین در زمان اتصال به اینترنت داشته باشند.
والدین هوشیار باشند
اکبری با تأکید بر وضع قوانینی درباره چگونگی، زمان و مکان استفاده از اینترنت با موافقت و همراهی کودکان گفت: والدین باید نسبت به علائم استرس و پریشانی کودکان ناشی از فعالیتهای آنلاین هوشیار باشند.
وی گفت: احترام والدین به آزادی انتخاب کودک و نوجوان قادر به کنترل و نظارت بر فعالیتهای آنلاین آنها بوده و در زمینه مصرف رسانه باید میانجیگری کنند که این میانجیگری شامل؛ طیفی از ایجاد ممنوعیت در دسترسی به صفحات مضر، نظارت در کاربری، کاربری فعال میان والدین و کودک، تسهیلگری در هدایت به صفحات مفید، ارتقاء سیاستهای حفاظتی فعلی خود، مطابقت با واقعیتهای یادگیری از خانه میشود.
اکبری افزود: والدین باید با نظارت و ترویج بر رفتارهای مناسب آنلاین، اطمینان یابند کودکان به خدمات مشاورهای مدرسه دسترسی دارند.
وی با اشاره به نقاط منفی آموزشهای مجازی، گفت: استمرار آموزشهای مجازی میتواند تفاوتهای فردی و هدایت تحصیلی را به چالش بکشد.
این استاد دانشگاه آزاد، عدم آموزش معلمان در دانشگاهها و مراکز تربیتمعلم منطبق بر آموزش از راه دور الکترونیکی و مجازی را به عنوان یکی از نقاط ضعف آموزشهای مجازی برشمرد و ابراز کرد: با توجه به نبود امکانات در برخی مناطق به خصوص خانوادههایی که به لحاظ مالی امکان فراهم نمودن وسایل ارتباط جمعی را برای کودکان ندارد و نبود محتوا و طراحی برنامههای درسی کتب موجود به ویژه دروسی همچون ریاضی و علوم مناسب آموزشهای مجازی نیست.
اکبری اذعان کرد: عدم آشنایی با شیوهها و فنون تعامل در فضای مجازی و گرما بخشی به کلاس درس و کاهش مناسبات انسانی در دراز مدت میتواند به جایگزینی فناوری و وسایل آموزشی به جای روابط چند وجهه کلاسی بین شاگردان و معلم و شاگردان با یکدیگر شود.
انتهای پیام