هولناک مثل فروریختن مظهر طهران مدرن، بی تفاوت مانند ترکیدن بادکنک!
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۰۹۷۵۹
انگار حق با آن‌هایی است که تاکید دارند ما ایرانیان مردمانی فراموشکار هستیم و همه چیز به همان سرعتی که برایمان مهم می‌شود، اهمیتش را از دست می‌دهد و فراموش می‌شود...
به گزارش «تابناک»، سه سال و یک روز پیش، بسیاری صبح زمستانی خودشان را در حالی آغاز کردند که هنوز باور نمی‌کردند روز قبل را بیدار بوده و زیسته اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک هزار و نود و شش روز قبل، پلاسکو با حریقی که در طبقات هفت و هشتش شروع شده بود، به نقطه بحران رسید و کمی بعد از این نقطه عبور کرد و در خودش فروریخت تا تصاویری در حافظه بسیاری نقش ببندد که مشابهش را تنها در فاجعه برج‌های دوقلو در یازده سپتامبر دیده بودند و شاید هرگز تصور نمی‌کردند معادل وطنی اش را ببینند.
البته فروریختن پلاسکو نقطه شروع پروسه‌ای ده روزه و عذاب آور بود که با انواع و اقسام بیم و امید‌ها همراه بود. با گمانه‌هایی درباره زنده بودن برخی افراد گیر افتاده در طبقات زیرین ساختمان و امیدواری‌های کم رنگی درباره زنده بودن آتش نشان ها. همان آتش نشان‌هایی که در تلاش برای اطفا حریق بودند که سازه فلزی بلند بلند نفس‌های آخرش را کشید و پیش از آنکه ساکنانش ترکش کنند، از درون گسیخت و فروپاشید.
آن روز‌ها اوضاع آنقدر غم بار بود که حتی برخی جهانیان هم دست گل تهیه می‌کردند و خود را به ایستگاه‌های آتش نشانی نزدیکشان می‌رساندند تا به این وسیله به جامعه آتش نشانان کره خاکی این ضایعه دردناک را تسلیت بگویند و یادآور شوند که ریزش پلاسکو روی روح و روان آنها هم چنگ انداخته و خاطرشان را آزرده است. رویدادی که بسیاری معتقد بودند قابل پیشگیری بوده است.
از گزارش‌هایی که آتش نشانی می‌داد و حکایت از چندین نوبت تذکر کتبی به مالکان در خصوص فقدان ایمنی این سازه داشت تا نقد‌هایی که متوجه همین آتش نشانی بابت کمبود‌هایی مانند پله‌های بلندمرتبه می‌شد، شرایط عجیبی بر جامعه حاکم شده بود تا جایی که عده‌ای شبانه روز مشغول حراست از دروازه‌های ورودی‌ای بودند که ابتدا و انتهای خیابان جمهوری در محدوده پلاسکو دایر شده بود و در آن سوی شان آوار برداری جریان داشت.
البته پلاسکویی دیگر وجود خارجی نداشت که آدرس دور و اطرافش بر مبنایش بیان شود و جایش را ستونی از ابر سفید گرفته بود که به آسمان می‌رفت. ستونی از دود و بخار ناشی از آب پاشی مداوم روی آوار‌های داغ که خیال سرد شدن نداشتند و این سوال را تا مدت‌ها زنده نگاه داشتند که آیا پارچه کارگاه‌های دوزندگی و تولیدی‌های لباس و گازوییلی که در موتورخانه این سازه نگهداری می‌شود، توان ده روز سوختن با چنین حرارتی را دارند؟
جدای این داغی بازار شایعات هم به شدت جلب توجه می‌کرد، اما ورای اینها، «نگرانی» شاید مهم‌ترین محصول فروریختن پلاسکو بود. نگرانی از تکرار فاجعه در ساختمان‌های مشابه و کمبود امکانات اطفای حریق و نجات مردم. نگرانی‌هایی که پیشتر هم دیده شده و جدی گرفته نشده بود و در آن روز‌ها در چند نمونه فرصت بروز و نمود هم پیدا کرد. مثل پلاکاردی که ساکنان ساختمان آلومینیوم تهران زده بودند و تاکید داشتند که این سازه همسن پلاسکو حال و روز وخیم تری دارد.
مسئولان هم که جدی پای کار آمده و موتور وعده دادن هایشان را با تمام توان به کار بسته بودند. از مسئولی که تاکید داشت در زمانی کوتاه پلاسکوی جدیدی خواهد ساخت تا آن‌هایی که می‌گفتند ایمنی سازه‌ها را با جدیت در دستور کار قرار خواهند داد و این گونه القا می‌کردند که از پلاسکو درس گرفته اند؛ درست عبرتی مهم که موجب خواهد شد این فاجعه نقطه‌ای برای تقسیم تاریخ ایمنی ساختمان‌ها به قبل و بعدش باشد.
وعده‌هایی که سه سال و یک روز بعد از حادثه می‌شود گفت: تا چه اندازه واقعی بوده اند! تقریبا هیچ! درست مثل ترکیدن بادکنکی که همگان را با صدایش می ترساند اما نتیجه خاصی در پی ندارد. مثل فروریختن مرگبار پلاسکو با آن تعداد جان باخته و هزینه و رنجش ابدی که حتی برای آتش نشانی تهران و دیگر کلانشهرها به تجهیز به امکانات مدرن هم منجر نشد، چه برسد به ایجاد و اجرای آیین نامه‌های برای جدی گرفتن خطر و پیشگیری از وقوع آن.
منبع: تابناک
کلیدواژه: مکانیسم ماشه مهدی بازرگان سردار حجازی زینب ابوطالبی سم آفلاتوکسین سیلاب سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر لیگ قهرمانان آسیا حمید ابوطالبی پلاسکو آتش نشانی فاجعه سالگرد مکانیسم ماشه مهدی بازرگان سردار حجازی زینب ابوطالبی سم آفلاتوکسین سیلاب سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر لیگ قهرمانان آسیا حمید ابوطالبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۰۹۷۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک بار برای همیشه با این عکس تفاوت گرگ، شغال و روباه را با رسم شکل یاد بگیرید
زهرا رفیعی در همشهری آنلاین نوشت: سگ‌سانان زیرراسته‌ای از گوشتخواران هستند. گرگ، روباه و شغال هر سه شبیه سگ هستند یعنی پوزه‌ای دراز، باریک و استوانه‌ای شکل دارند. تعداد دندان‌ها ۴۲ عدد است. گوش‌های سیخ و مثلثی شکل، دم پرمو، دست و پایی بلند دارند و حیواناتی پنجه رو هستند. حس بویایی آنها بسیار قوی و شنوایی و بینایی‌شان قوی است.
دارای غده‌های تولید بو در سطح زیرین دم هستند. آنها قلمرو خود را به‌وسیله ادرار مشخص می‌کنند. در مقایسه با اغلب گوشتخواران دونده‌های خوبی هستند. اکثر آنها طعمه خود را تعقیب و شکار می‌کنند. این گونه‌ها در گسترش هاری در جوامع انسانی نقش مهمی دارند در نتیجه در صورت گزش حتما باید به مراکز درمانی برای دریافت واکسن هاری فوری اقدام کرد.
تصاویر برگرفته از کتاب راهنمای صحرایی پستانداران نوشته مهندس هوشنگ ضیایی است
گرگ
بزرگترین سگ‌سان وحشی، گرگ است. در ایران از خانواده گرگ‌ها گونه گرگ خاکستری Canis lupus زیست می‌کند. گرگ علارغم شباهت به سگ، سری پهن‌تر، گردنی کلفت‌تر، چشمانی مورب‌تر دارد. دم قدری افتاده و صاف است و گوش‌هایش بر خلاف سگ‌سانان، نوک تیز نیست. رنگ بدنش از خاکستری تا زرد است. توله گرگ‌ها بیشتر سیاه‌رنگ‌اند و با بالا رفتن سن، رنگ پوست آنها کم‌رنگ‌تر می‌شود.
رژیم غذایی: گرگ خاکستری از علف‌خواران بزرگی مانند کل و بز، قوچ و میش، آهو، مرال، شوکا، مهره داران کوچک و پرندگان تغذیه می‌کند.
زادآوری: گرگ ماده در فصل زمستان و اوایل بهار، بچه می‌زاید. پس از دو ماه ۲ تا ۱۰ بچه می‌زایند. عمر گرگ در طبیعت ۱۲ سال و در اسارت ۱۶ سال است.
وضعیت حفاظتی: جمعیت این گونه در اکثر نقاط کشور به شدت کاهش یافته و در برخی مناطق به‌طور کلی از بین رفته است.
شغال
شغال طلایی یا آسیایی در سراسر ایران وجود دارد. شغال‌ها تا ۱۳ سال در طبیعت زندگی می‌کنند. آنها هم در روز و هم شب فعال هستند، اگرچه در جایی که با انسان در تماس هستند تمایل به شبگردی دارند.
رژیم غذایی: شغال جانوری همه چیزخوار است و غذای آن با توجه به فصل و منطقه زندگی تفاوت می‌کند. از جانوارنی که در حاشیه جاده کشته شده‌اند تا مارمولک، میوه‌های باغات، جوندگان کوچک، خربزه، ازگیل و ... مصرف می‌کند.
زادآوری: در ایران از مهر تا بهمن ماه جفت‌گیری می‌کنند و۶ -۵ توله پس از ۶۳ روز حاملگی به دنیا می‌آورند و به مدت ۸ تا ۱۰ هفته به آنها شیر می‌دهند.
وضعیت حفاظتی: این جانور از سوی IUCN اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، به عنوان موجودی با کمترین نگرانی طبقه‌بندی شده‌است.
روباه معمولی
در بین روباه‌های ایران، روباه معمولی بیشتر خود را به شهر‌ها نزدیک کرده است. دسترسی به زباله‌های شهری و روستایی باعث شده آنها به محیط‌های انسانی راه یابند. با تغییر کاربری زمین‌های اطراف شهر‌ها از مناطق جنگلی و مراتع به زمین‌های کشاورزی، پارک‌های جنگلی و یا مناطق شهری، حضور حیات وحش در سکونتگاه‌های حاشیه‌ای معمول شده است.
رژیم غذایی: روباه معمولی از پستانداران کوچک مانند موش و خرگوش، پرندگان و جوجه‌ی آنها، قورباغه، حلزون، ماهی و خرچنگ، حشره‌ها و سایر بی مهرگان تغذیه می‌کند و غذا‌های گیاهی در حکم غذا‌های مکمل برای آن است.
زادآوری: روباه نر از بوی ادرار نوع ماده وی را پیدا می‌کند. روباه ماده ممکن است با چند نر نیز جفت گیری کند. روباه ماده در زمستان بچه می‌زاید. دوران آبستنی این روباه معمولاً بین ۵۱ تا ۶۳ روز است و تعداد توله‌ها بین ۳ تا ۸ عدد است و معمولاً ۴ عدد است. در ۱۰ ماهگی توانایی تولید مثل پیدا کرده و ۱۰ سال عمر می‌کنند.
وضعیت حفاظتی: این گونه وضعیت بدی ندارد و حمایت شده نیست.
tags # حیوانات سایر اخبار
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟