سیاست غلط ترامپ در قبال ایران
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۳۸۸۴۳
به گزارش خبرنگار ایرنا، سیاست خارجی دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا در خاورمیانه مملو از تناقضات و اشتباهات فاحش است. او با اتحاد با کشورهای عرب خاورمیانه قصد دارد در مقابل ایران بایستد در حالی که این کشورها به حدی ضعیف هستند که نمی‌توانند ترامپ را همراهی کنند.
به طور کلی سیاست خارجی دولت آمریکا در سال ۲۰۱۹، در زمینه‌های مختلف چیزی جز شکست به همراه نداشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عدم هماهنگی در سیاست خارجی دولت ترامپ در سطح مسائل جهانی، به مشخصه اصلی این دولت تبدیل شده است. بسیاری از سیاست‌های کاخ سفید با یکدیگر در تقابل و تناقض است. برای مثال ترامپ وانمود می‌کند که تصمیم دارد از تعداد نیروهای نظامی آمریکا در عراق و افغانستان بکاهد اما از سوی دیگر اینگونه نشان می‌دهد که تحولات و اتفاقات خاورمیانه به او اجازه خروج از منطقه را نمی‌دهد و مهمترین بهانه‌ای که ارائه می‌کند سیاست‌های ایران به ویژه نفوذ و قدرت منطقه‌ای تهران است.
تا جایی که روزنامه انگلیسی گاردین سال ۲۰۱۹ را سال فروپاشی سیاست خارجی آمریکا نامیده است.
با تشدید سریع تنش‌ها و حملات میان تهران و واشنگتن در یک ماه گذشته، رویکرد آمریکا در حملاتی که به سوی ایران انجام داد شکست خورد و اکنون مقامات ایرانی می‌گویند تا زمانی که ایالات متحده خاورمیانه را ترک نکند، آنها راضی نخواهند شد. ترامپ اکنون با خاورمیانه‌ای روبروست که با منطقه‌ای که رؤسای جمهور پیشین آمریکا با آن دست و پنجه نرم کردند، بسیار متفاوت است.
نفوذ ایران در خاورمیانه از سال ۲۰۰۳ همزمان با حمله آمریکا به عراق به صورت تصاعدی رو به افزایش گذاشته است. اکنون ایران با وجود داشتن دشمنان و رقبای بسیار مانند ایالات متحده، رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی توانسته با کمک همپیمانان خود به محدودیت‌ها غلبه کرده و به قدرتی منطقه‌ای تبدیل شود. استقلال سیاسی و نظامی از جمله ارمغان‌های جمهوری اسلامی ایران است که دستاوردی بسیار حیاتی و کم نظیر به حساب می‌آید.
دونالد ترامپ از همان روزهای ابتدای ریاست جمهوری خود تلاش کرده در سیاست خارجی در قبال خاورمیانه متفاوت عمل کند، اما رییس جمهور آمریکا درک درستی از منطقه ندارد.
برای مدتی به نظر می رسید که کمپین اعمال فشار حداکثری به کاهش کمک های مالی ایران به گروه های تحت حمایت آن در خارج از کشور انجامیده است. اما این کمک‌ها همواره به صورت محدود انجام می‌شده و گروه‌های منطقه‌ای هم با کمترین هزینه فعالیت های خود را پیش می برده‌اند.
گفته می‌شود سیاست فشار حداکثری ابداع مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا است، اما پمپئو این سیاست را از استراتژی «اقتدار» توماس شلینگ برنده جایزه نوبل اقتصادی ۲۰۰۵ وام گرفته، این استراتژی در کتاب «اسلحه و نفوذ» مطرح شده است. ماهیت اصلی این استراتژی، چانه‌زنی و تهدید و برای تغییر رفتار بازیگر مقابل است.
ماهیت اصلی استراتژی اقتدار، چانه زنی همراه با خشونت است. این استراتژی از تئوری بازی‌ها گرفته شده است و با هدف تغییر یا ترک رفتار طراحی شده است که لازم است بر اساس یک برنامه دقیق طراحی شود و بر اساس سیستم تنبیه و مجازات برای وادار کردن دشمن به تغییر مسیر صورت بگیرد. اگر دشمن رفتار دلخواه را نشان نداد، تنبیه باید سخت‌تر شود و در نهایت ممکن است این مسیر به استفاده از نیروی نظامی هم منجر شود.
مجازات‌ها از تنش‌های اقتصادی تا درگیری نظامی را شامل می‌شود. تسلیم نشدن در هر مرحله مجازات را بیشتر می‌کند. اجرای موفقیت آمیز این راهبرد نیازمند آن است که دولت مجری هم اعتبار خود را حفظ کند. از جهاتی سیاست فشار حداکثری را می‌توان فرزند نامشروع دیپلماسی دانست زیرا فرصت تعامل واقعی دیپلماتیک را نابود کرده و تنها به کاپیتولاسیون می‌اندیشد.
هنگامی که ترامپ نتوانست از اعمال فشار حداکثری نتیجه دلخواه را بگیرد، تحریم‌های بیشتری علیه ایران اعمال کرد. ایران تا کنون صبر استراتژیک را در پیش گرفته و منتظر انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ ایالات متحده است. اما در عین حال گام‌های کاهش تعهدات خود را در برجام اجرایی کرد و در مرحله پنجم به لغو تمامی تعهدات اقدام کرد.
اقدامات ایران ترامپ را در موقعیت دشواری قرار داده است. او می‌خواهد ایران را به بازگشت به تعهدات هسته ای ترغیب کند، اما تنها راه برای بازگشت ایران از میان برداشتن تحریم هاست که ترامپ آشکارا تمایلی به آن ندارد. تنش ها همچنین به دلیل اینکه ایران و متحدانش منافع آمریکا و شرکای منطقه‌ای آن را هدف گرفته‌اند، تشدید شده است.
سومین سال از ریاست جمهوری ترامپ به پایان رسیده و او هنوز نتوانسته اقدام قابل توجهی در مقابله با ایران یا ترویج صلح در خاورمیانه انجام دهد.
اما ایالات متحده می‌توانست و هنوز میتواند مسیر دیگری را در خاورمیانه طی کند، مسیری که هم به نفع واشنگتن خواهد بود و هم به نفع شرکای آن. اما پیمودن این مسیر نیازمند قدم گذاشتن در مسیر دیپلماسی و عقب نشینی از اهداف غیرقابل دست یابی با ابزار موجود است.
برچسب‌ها برجام دونالد ترامپ إيرانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: برجام دونالد ترامپ إيران دونالد ترامپ دونالد ترامپ برجام دونالد ترامپ إيران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۳۸۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رد جایزه قلم آمریکا برای موضع ناکافی در قبال جنگ غزه
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، در حالی که انجمن قلم آمریکا فهرست اولیه نامزدهای خود را در بخش‌های مختلف از جایزه ۷۵هزار دلاری جین استاین برای بهترین کتاب تا جایزه ۱۰هزار دلاری قلم همینگوی برای رمان اول اعلام کرد، تاکنون چندین نویسنده خواستار حذف نام خود از این فهرست شده‌اند. شماری از نویسندگانی که خواستار حذف نام خود شده‌اند عبارتند از کامونه فلیکس نامزد جایزه جین استاین، یوجنیا لی فینالیست بخش شعر و غسان زین‌الدین نامزد بخش داستان کوتاه.
فلیکس، نویسنده کتاب خاطرات «دیسکلکولیا» یا «اختلال ریاضی» در ایکس (توییتر سابق) نوشته: تصمیم گرفتم که این به رسمیت شناختن را رد کنم و در همبستگی با اعتراض جاری به عادی‌سازی و انکار نسل‌کشی از سوی پن، از فهرست بلند حذف شوم.
این جوایز قرار است در مراسمی که ۲۹ آوریل در منهتن برگزار می‌شود، برندگان خود را معرفی کند.
سخنگوی پن گفت از ۶۰ نویسنده نامزد، ۹ نفر درخواست کرده‌اند که نامشان از فهرست پن حذف شود. همچنین تایید کرد که استر آلن جایزه قلم رالف مانهایم برای ترجمه را رد کرده و به زودی برنده جدیدی در این بخش معرفی خواهد شد.
کلاریس روزاس شریف، که بر برنامه های ادبی انجمن قلم آمریکا نظارت می‌کند، گفت: ما به تصمیم آنها احترام می گذاریم و از این نویسندگان به روش‌های دیگر تجلیل خواهیم کرد.
پاسخ انجمن قلم به تهاجم اسراییل به غزه، به طور گسترده توسط نویسندگانی که معتقدند این سازمان در محکوم کردن کامل جنگی که منجر به کشته شدن ده‌ها هزار فلسطینی از جمله صدها نویسنده، دانشگاهی و روزنامه نگار شده، درست عمل نکرده، محکوم شده است.
نامه سرگشاده‌ای که ماه مارس منتشر شد و به امضای نائومی کلاین، لری مور و ده‌ها نفر دیگر رسید، مبنی بر این بود که پِن هیچ حمایت هماهنگ اساسی از فلسطینی‌ها انجام نداده و از ماموریت خود برای رد همه نفرت‌ها و حمایت از آرمان بشریت در صلح و برابری در یک جهان، حمایت نکرده است. حمایت کنندگان این نامه اعتراض قهرآمیز PEN علیه تهاجم روسیه به اوکراین را در تضاد با این موضع‌گیری قرار دادند و گفتند بر خلاف اوکراین، انجمن قلم آمریکا برای بسیج اعضای خود علیه جنگ غزه کاری انجام نداده است.
در بخشی از این نامه آمده بود: شاعران، دانشمندان، رمان‌نویسان و روزنامه‌نگاران و مقاله‌نویسان فلسطینی همه چیز از جمله جان خود و خانواده‌هایشان را به خطر انداخته‌اند تا سخنان خود را با جهان در میان بگذارند. با این حال، به نظر می‌رسد که انجمن قلم آمریکا تمایلی به ایستادگی قاطعانه در کنار آنها در برابر قدرت‌هایی که در ۷۵ سال گذشته آنها را تحت ستم و سلب مالکیت قرار داده‌اند، ندارد.
سخنگوی پن هم آن زمان تاکید کرد که بیانیه‌های متعددی منتشر کرده که در آن خواستار آتش‌بس شده و درخواست کرده تا فکری برای تخریب موزه‌ها، کتابخانه‌ها و مساجد غزه شود و به ایجاد یک صندوق اضطراری ۱۰۰هزار دلاری برای نویسندگان فلسطینی کمک کرده است.
سوزان نوسل، مدیر عامل پن آمریکا در بیانیه‌ای گفت این انجمن در غم بسیاری از پیامدهای هولناک جنگ اسراییل و حماس، از جمله برای نویسندگان، شاعران، هنرمندان و روزنامه‌نگاران شریک است. وی افزود: ما با هر درگیری – سوریه، عراق، افغانستان، اوکراین، غزه – با شرایط خاص خود و با توجه به پیچیدگی‌ها برخورد می‌کنیم.
این انتقادهای جدی در حالی صورت می‌گیرد که برنامه‌های بهاری انجمن قلم آمریکا، از جمله جوایز ادبی و جشن کلیدی جمع‌آوری سرمایه در ۱۶ مه در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در منهتن پیش رو است و کلاین و دیگر امضاکنندگان نامه گفته‌اند که جشنواره «صدای جهانی انجمن قلم» که ماه آینده در لس‌آنجلس و نیویورک برگزار می‌شود و یک گردهمایی بین‌المللی با میزگردها و سخنرانی‌های متعدد است، را تحریم خواهند کرد.
روز جمعه انجمن قلم آمریکا (پن) اعلام کرد که تونی کوشنر نمایشنامه‌نویس-فیلم‌نامه‌نویس برنده امسال جایزه قلم مایک نیکولز برای نوشتن در راه اجرا است. این جایزه پیش از این به چهره‌هایی چون تینا فی، کنت لونرگان و الین می اهدا شده بود.
کوشنر که یهودی است ولی مدت‌هاست از رفتار اسراییل با فلسطینی‌ها انتقاد کرده و به تازگی به روزنامه اسراییلی «هاآرتص» گفته است که تهاجم این کشور به غزه «از نظر من مانند پاکسازی قومی است» و تاریخ رنج یهودیان نباید بهانه‌ای برای پروژه غیرانسانی کردن یا سلاخی افراد دیگر شود، از دریافت این جایزه استقبال کرد و گفت: احساس ناشایستگی میکنم ولی به این معنا نیست که بگویم آن را نمی‌پذیرم.
تنش‌ها بر سر جنگ غزه در سراسر جامعه هنری گسترش یافته و کوشنر یکی از مدافعان سخنرانی ماه گذشته جاناتان گلیزر کارگردان «منطقه مورد علاقه» برنده جایزه اسکار ماه پیش بود که نسبت به انسان‌زدایی هشدار داد و گفت: در برابر این انسان‌زدایی، چگونه مقاومت کنیم؟
کوشنر تنها منتقد جنگ در مراسم اهدای جوایز انجمن قلم نخواهد بود. عالیه بلال از فینالیست‌های قلم جین استاین که پاییز گذشته به عنوان نامزد جوایز ملی کتاب آمریکا روی صحنه حاضر و خواستار پایان دادن به جنگ علیه مردم غزه شده بود، گفت که در برنامه انجمن قلم شرکت خواهد کرد. نویسنده اولین مجموعه داستان «مردم معبد» به آسوشیتدپرس گفت که اگرچه به تصمیم کسانی که جایزه را ترک کرده‌اند احترام می‌گذارد، اما با رهبری مرکزی قلم آمریکا- نه کسانی که جوایز را مدیریت می‌کنند- مخالف است. او گفت: این ۲ چیز جداگانه است.
کد خبر 6078767
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود