مهم‌ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران در حوزه ادبیات چه بوده است؟
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۵۰۶۴۲
خبرگزاری میزان- نویسنده کتاب «دارساوین» گفت: اکنون پس از انقلاب اسلامی ایران شاهد ظهور نهضت ترجمه به عنوان یک حرکت مبارک هستیم، بدین ترتیب ماحصل آنچه به عنوان کتاب‌های ارزشمند و چاپ شده از پیروزس انقلاب اسلامی ایران تا هشت سال دفاع مقدس و مدافعان حرم تولید شده را می‌توان به دنیا صادر کرد. تاریخ انتشار: 11:50 - 05 بهمن 1398 - کد خبر: ۵۸۹۳۰۶ سعید علامیان نویسنده کتاب «دارساوین» در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری پیرامون تفاوت ادبیات پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گفت: ادبیات پیش از انقلاب اسلامی ایران در حوزه خاطره نگاری تنها منحصر به تعدادی از افراد خاص که عموما درباریان و یا افراد پر نفوذ بودند منحصر می‌شد، این خاطرات عموما از سوی خود افراد نوشته می‌شد که غالبا یادداشت‌های روزانه آنان بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی نزدیک بودن زمان انقلاب اسلامی و آغاز هشت سال دفاع مقدس را عامل مهم در کم پرداخته شدن به موضوع پیروزی انقلاب اسلامی دانست و ابراز کرد: از آنجا که وقوع انقلاب اسلامی ایران و آغاز هشت سال دفاع مقدس از نظر زمان به هم نزدیک هستند و جنگ تحمیلی هشت سال متوالی به طول انجامید بخش اعظم نوشته‌ها و خاطره نگاری‌ها به دفاع مقدس اختصاص داده شده است.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار ادبیات اینجا کلیک کنید علامیان خاطره نگاری پس از انقلاب اسلامی ایران را مورد بررسی قرار داد و تصریح کرد: خاطره نگاری دفاع مقدس رشد فراوانی را در طی سال‌های پس از انقلاب اسلامی ایران پشت سرگذاشت و در طی این مدت توانست به رشد و شکوفایی قابل توجهی دست یابد، پیشرفت در حوزه‌های پژوهش، نگارش و توسعه ژانر خاطره نویسی از جمله تحولات قابل توجه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است.
وی استقبال مردم از خاطره نگاری را عاملی مهم در رواج این ژانر دانست و تصریح کرد: خاطره نگاری از اقشار مختلف مردم، شهدا و رزمندگان پس از انقلاب اسلامی ایران رواج گسترده‌ای پیدا کرد. استقبال مخاطبان نیز در این حوزه، کاری ارزشمند و قابل توجه بود همین امر موتور محرک برای سرعت بخشیدن به رشد خاطره نویسی شد.
نویسنده کتاب «ملاقات در فکه» نقش خاطره نگاری را در ثبت وقایع مورد بررسی قرار دا دو تاکید کرد: گذر زمان عظمت هشت سال دفاع مقدس را روز به روز افزایش می‌دهد در این میان انتشار کتاب‌های متعدد نشان می‌دهد چه راز‌های ناگفته‌ای در سینه رزمندگان وجود داشته و خاطره نگاری تا چه میزان در استخراج این اطلاعات کمک کرده است. وی پیرامون حضور ادبیات جدیدی با عنوان ادبیات مدافعان حرم ابراز کرد: بعد از انقلاب اسلامی ایران و پس از خاتمه هشت سال دفاع مقدس با حمله استعمار به خاورمیانه و شکل گیری فعالان حوزه ادبیات مدافعان حرم، ادبیاتی نیز با همین عنوان یعنی ادبیات مدافعان حرم شکل گرفت و تاثیر خاصی را بر ژانر خاطره نگاری گذاشت، هرچند هنوز با مقوله دفاع از «حرم اهل بیت(ع)» فاصله نگرفته‌ایم تا تاثیر آن چند برابر شود، اما انتشارات مختلفی اقدام به چاپ کتاب‌هایی در این حوزه کرده‌اند و این ادبیات استمرار پیدا کرده است. من معتقدم در آینده هرچه از مسئله ظهور و سقوط داعش فاصله بگیریم برای پرداختن به نقش رزمندگان ایرانی، عراق، سوری و .. نیازمند خاطره نگاری هستیم لذا ادبیات ما فاخرتر می‌شود.
علامیان تاثیر انقلاب اسلامی ایران را بر ادبیات مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: انقلاب اسلامی ایران مردم را به صحنه آورد و گام نوین برای توسعه ادبیات برداشته شد، نویسندگان جدید به صحنه آمدند و اسوه‌هایی که قهرمانانش مردم کوچه و بازار بودند را مطرح کردند لذا علاوه بر استقبال مردم شاهد توسعه و گسترش ویژه‌ای در حوزه ادبیات هستیم، بدین ترتیب آینده بسیار درخشانی در حوزه ادبیات شاهد خواهیم بود.
وی مرکز اسناد انقلاب اسلامی ایران را یکی از مراکز انتشار کتاب‌های خاطرات فعالین انقلاب اسلامی ایران دانست و اظهار کرد: مرکز اسناد انقلاب اسلامی ایران از جمله مراکزی بوده که به انتشارات خاطرات انقلاب اسلامی ایران پرداخته و توانسته دراین زمینه فعالیت‌های خوبی را انجام دهد، اما با این حال انقلاب اسلامی ایران جای پرداخت بیش از پیش را دارد. من معتقدم فاصله فاحشی در بین کتاب‌های که به انقلاب اسلامی پرداخته اند با کتاب‌هایی که به دفاع مقدس اختصاص داده شده وجود ندارد.
علامیان به نهضت ترجمه که به تازگی برپا شده اشاره و ابراز کرد: اکنون پس از انقلاب اسلامی ایران شاهد ظهور نهضت ترجمه به عنوان یک حرکت مبارک هستیم، بدین ترتیب ماحصل آنچه به عنوان کتاب‌های ارزشمند و چاپ شده از پیروزس انقلاب اسلامی ایران تا هشت سال دفاع مقدس و مدافعان حرم تولید شده را می‌توان به دنیا صادر کرد.
وی خاطرات پیروزی انقلاب و رویداد‌های پس از آن را جان مایه ادبیات ایران دانست و ابراز کرد: خاطرات پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به عنوان دستمایه تولید آثار فاخر همواره قابل استفاده است، حتی ترجمه این آثار نیز ارزشمند است. انقلاب اسلامی ایران انرژی بی‌مرزی را در منطقه رها کرده است لذا استفاده از این پتانسیل و توسعه بیش از پیش آن نیازمند اتکا به مردم منطقه است و آگاهی بخشی مردم با کمک کتاب‌های نوشته شده کاری مهم محسوب می‌شود.
وی بیان حقایق انقلاب اسلامی ایران و توسعه امنیت در منطقه را مورد بررسی قرار داد و خاطر نشان کرد: مردم تشنه حقایق انقلاب اسلامی ایران هستند و افزایش آگاهی آنان با کمک کتاب قطعا در بصیرت افزایی آنان تاثیر خواهد داشت و خط مقاومت محکمتر از گذشته خواهد شد. انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا اخبار ادبیات پیروزی انقلاب اسلامی ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۵۰۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یادداشت| پیمانه‌ای که پُر شد
استاد اسلامی ندوشن از نام‌آوران کامروایی بود که پیمانه زندگی‌شان پُر و پیمان بوده، از مصادیق اعلای بزرگانی که زیست تام و مرگ به‌هنگام داشته‌اند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، احمدرضا بهرام‌پور، پژوهشگر و منتقد ادبی، در یادداشتی به‌مناسبت دومین سالروز درگذشت زنده‌یاد محمدعلی اسلامی ندوشن، یادی کرده است از خدمات این استاد بنام به فرهنگ و ادبیات ایران. یادداشت بهرام‌پور را می‌توانید در ادامه بخوانید:
حقوق خوانده‌بود اما جانش سرشته‌با ادبیات و سرشار از مطالعاتِ فرهنگی بود. همچون چخوف که تناقضِ میانِ شغلِ پزشکی و هنرِ خویش را در عبارتی جاودانه‌کرده‌بود، او نیز می‌گفت حقوق عیال و ادبیات محبوبه من است! ادب‌دوستی‌ِ خویش را بیشتر مرهونِ خاله‌اش می‌دانست؛ خاله‌ای تنها که در خردسالی او را با آثارِ سعدی، این «شیخِ همیشه‌شاب» آشناکرده‌بود. جیمز جویس نیز میلِ بیمارگونهٔ خویش به داستان‌نویسی را متاثّر از عمهٔ قدّیسه‌مانندِ خود می‌دانست؛ عمه‌ای که جویس را در خردسالی به تماشای تابلوی «روزِ قیامت» می‌بُرد.
استاد اسلامی گرچه مردی اروپا رفته، پاریس‌دیده و شرق و غرب‌گردیده بود، اما دلی داشت که همواره در ایران بود و برای آن دُختِ پری‌وار می‌تپید. درک و دریافت‌ام از مطالعهٔ مستمرِ آثار استاد را اگر بخواهم در چند واژه خلاصه‌کنم، این کلیدواژه‌ها است: خردگرایی، مداراگری، فرهنگ‌مداری و اندیشیدن به سرشتِ ایران و سرنوشتِ ایرانی.
اسلامی ندوشن در آینه خاطرات شاگردان/ او بزرگتر از نامش بود!استاد اسلامی مردِ «دیده‌ور»ی بود و هرگز فریبِ «افسانه و افسونِ» زمانه را نخورد. سال‌های جوانی‌اش را شعر سرود، گاه نیز البته به‌تفاریق و ازسرِ تفنّن، داستان و نمایشنامه نوشت. اما شغلِ شاغلش نقدِ ادب و فرهنگِ ایران بود. و ادبیات فارسی را بیشتر ازمنظر و زوایای انسانی و اخلاقی‌اش، پژوهید و تحلیل‌کرد. بی‌گمان نقدِ ادبیِ ما بسیار وامدارِ ایشان است و تاریخِ شاهنامه‌پژوهی و حافظ‌شناسی نیز آراء‌شان را ازیادنخواهدبرد.
سهمِ استاد در شکل‌گیری ادبیاتِ تطبیقیِ ایران نیز شایانِ توجه است. استاد اسلامی آثارِ رنگارنگی (شعر و زندگی‌نامه و ...) را به فارسی نیز برگرداند و چندین سفرنامه خواندنی و ماندنی نیز از خود به یادگار نهاد. بسیارند کسانی که از دریچهٔ دل‌انگیزی که او به‌رویشان گشود، با کشورِ شوراها و شهرهای افغانستان و سرزمین چین آشنا شدند.
استاد جستارنویسِ پرکاری نیز بودند و مقالاتِ گوناگون‌شان در برترین مجلات هر دوره («پیامِ نوین»، «یغما»، «نگین»، «هستی» و ...) منتشرمی‌شد. اما اهتمام‌شان در همهٔ این آثارِ گوناگون، معطوف بود به دغدغه‌های ایران‌دوستانهٔ استادی که همیشه و همه‌جا چشمی به تاریخ و فرهنگ سرزمینِ مادری‌اش داشت و به ما نیز یادآورمی‌شد «ایران را ازیادنبریم».
استاد اسلامی به‌خلافِ اغلبِ ادیبان، جان‌مایه و جوهرهٔ آثارِ ادبی را با زبان و بیانی روشن و رسا به مخاطب می‌شناساند. شاهنامه و شعرِ حافظ را با دید و دریافتی روزآمد می‌نگریست. اغلب درپیِ شناساییِ پیامِ انسانی و اخلاقیِ آثار بود. و خود نیز هرگز به جانبِ جدال‌های قلمیِ فرصت‌سوزانه و فرهنگ‌ستیزانه میل‌نکرد.
به‌گمانم در طولِ هزار سالی که از سروده‌شدنِ شاهنامه می‌گذرد، کسی درست‌تر و خوش‌خوان‌‌تر و خلاقانه‌تر از استاد اسلامی و زنده‌یاد شاهرخِ مسکوب «داستانِ داستان‌ها»ی شاهنامه را تحلیل نکرده است. گرچه ایشان ادعایی در حافظ‌پژوهی نداشتند اما چند اثر در این زمینه نیز منتشرکردند و «ماجرای پایان‌ناپذیرِ حافظِ» ایشان از درخشان‌ترین آثار در حیطهٔ حافظ‌پژوهی است.
ایشان بارها در نوشته‌هایشان کسانی را کامیاب خوانده‌اند که پیمانهٔ زندگی‌شان را پُرکرده‌اند و «ذخائر و استعدادِ وجودی‌شان را به‌حدّ‌اعلا شکوفانده‌اند» و به‌قولِ بیهقی «جهان‌خوردند»! ازجمله دربارهٔ بهار نوشته‌اند: «من بهار را مردی کامروا می‌دانم، زیرا از زندگی نترسید و خود را دلیرانه در دهانِ آن انداخت». دربارهٔ اخوان نوشته‌اند: «کوتاه یا بلند، مهم آن است که پیمانه پُر شود؛ و پیمانهٔ اخوان پر بود و پیمان را به آخر رساند». نیز دربارهٔ استاد غلامحسین یوسفی نوشته‌اند: «برسرِهم [...] سعادتمند زندگی کرد [...]. زندگی پاکیزه و باحاصلی را گذراند».*
استاد اسلامیِ ندوشن خود نیز از نامورانِ کامروایی است که پیمانهٔ زندگی‌شان پُر و پیمان بوده! از مصادیقِ اعلای بزرگانی که "زیستِ تامّ" و "مرگِ به‌هنگام" داشته‌اند. استاد دور از ایرانِ محبوبشان درگذشتند، اما «پیمانه چو پُر شود چه بغداد و چه بلخ»!
*عبارات نقل‌شده برگرفته از کتابِ «نوشته‌های بی‌سرنوشت»، اثرِ استاد اسلامی ندوشن است.
انتهای پیام/
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟