۵ وظیفه نسبت به اهل بیت (ع)
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۵۰۸۴۲
حجت‌الاسلام علوی تهرانی با بیان این که انسان در ارتباط با زبان ذوی‌القربی ۵ وظیفه دارد، گفت: پایین‌ترین وظیفه نسبت به آنان، محبت است سپس معرفت و شناخت، بعد اطاعت، پذیرش ولایت و رهبری ایشان و در نهایت باید به آنها شباهت پیدا کرد. ۰۵ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۲:۰۵ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، مجلس یادبود شهدای مقاومت شب گذشته جمعه 4 بهمن‌ماه در هیأت ریحانةالحسین(س) با قرائت قرآن حمیدرضا احمدی‌وفا، سخنرانی حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی و مدیحه‌سرایی منصور ارضی، حسین سازور، سعید حدادیان، محمود کریمی و سیدمجید بنی‌فاطمه برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حجت‌الاسلام علوی تهرانی در این مراسم طی سخنانی با موضوع عواقب عدم عمل به قرآن کریم اظهار داشت: خداوند در 5 آیه قرآن، انسان را با موجودی پایین‌تر از خود انسان تشبیه می‌کند که مذمت محسوب می‌شود.
وی با بیان اینکه در آیه 74 سوره بقره، خداوند انسان را به سنگ تشبیه می‌کند گفت: در یکی از اقوام بنی‌اسرائیل شخصی، کشته شد و نتوانستند قاتل را تشخیص دهند، نزدیک بود جنگ سختی میان طوایف مختلف ایجاد شود. خداوند به حضرت موسی (ع) فرمود: گاوی ذبح کنید و به مقتول بزنید تا بلند شود و بگوید، چه کسی او را کشته است، حضرت موسی(ع) به آنان گفت: ابتدا مسخره کردند و بعد ایشان فرمود حکم خداوند است، آنان گفتند اگر حکم خداست، رنگ، سن و جنس گاو چه باشد؟ یعنی برای تکلیف الهی، بهانه آوردند.
علوی تهرانی اضافه کرد: خداوند در خصوص انسان‌هایی که در انجام تکلیف شرعی بهانه می‌آورند، در این آیه می‌فرماید: « ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ فَهِیَ کَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ... ؛ پس با این معجزه باز چنان سخت‌دل شدید که دل‌هایتان چون سنگ یا سخت‌تر از آن شد...» یعنی خدا انسانی را که تکلیف انجام نمی‌دهد، مانند سنگ سخت می‌داند.
این سخنران مذهبی گفت: خداوند به شخصی اسم اعظم خود را داد تا موجب ارتقاء مقام او شود اما او این کار را نکرد که در آیه 176 سوره اعراف داریم: « وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَٰکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ؛ و اگر می‌خواستیم به آن آیات، او را رفعت و مقام می‌بخشیدیم، لیکن او به زمین (تن) فروماند و پیرو هوای نفس گردید و در این صورت مثل و حکایت حال او به سگی ماند ...» یعنی این فرد دنیاطلب شد و به پیروی از هوای نفس رفت بنابراین خداوند او را به سگ تشبیه می‌کند زیرا ارزش‌های معنوی را به خاطر دنیا از دست می‌دهد.
وی تصریح کرد: خداوند در آیه 179 سوره اعراف می‌فرماید: « وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لَا یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا یَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِکَ کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ؛ و حقاً بسیاری از جن و انس را برای جهنم آفریدیم، چه آنکه آنها را دل‌هایی بی‌ادراک و معرفت و دیده‌هایی بی‌نور و بصیرت و گوش‌هایی ناشنوای حقیقت است، آنها مانند چهارپایانند بلکه بسی گمراه‌ترند، آنها همان مردمی هستند که غافل‌اند.» یعنی خدا به انسان امکاناتی مانند عقل، علم و پیامبر(ص) داد اما باز هم افرادی در چارچوب قرار نمی‌گیرند، خداوند این افراد را مانند چهارپایان و حتی گمراه‌تر می‌داند زیرا اهل غفلت هستند.
علوی تهرانی افزود: خداوند در آیه 41 سوره عنکبوت می فرماید: «مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ؛ مثل حال آنان که خدا را فراموش کرده و غیر خدا را به دوستی و سرپرستی برگرفتند (در سستی و بی‌بنیادی) حکایت خانه‌ای است که عنکبوت بنیاد کند و اگر بدانند، سست‌ترین بنا خانه عنکبوت است.»
این سخنران مذهبی افزود: خداوند در آیه 5 سوره جمعه می‌فرماید: «مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ ... ؛ وصف حال آنان که علم تورات بر آنان نهاده شد (و بدان مکلف شدند) ولی آن را حمل نکردند (و خلاف آن عمل نمودند) در مثل به حماری ماند که بار کتاب‌ها بر پشت کشد (و از آن هیچ نفهمد و بهره نبرد)» البته باید بدانیم که برخی از این حیوانات مانند سگ، عنکبوت و حمار ثمره و ارزش دارند اما خداوند در آیه 68 سوره مائده می‌فرماید، این انسان‌ها به پول سیاه هم نمی‌ارزند که داریم: «قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَیْءٍ حَتَّى تُقِیمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِیلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ ؛ بگو: ای اهل کتاب، شما ارزشی ندارید تا آنکه به دستور تورات و انجیل و قرآنی که به شما از جانب خدا فرستاده شده قیام کنید» یعنی اگر زندگی انسان بر اساس قرآن نباشد، هیچ ارزشی ندارد.
وی با بیان اینکه اگر بخواهیم زندگی‌مان بر اساس آیات قرآن کریم باشد باید به آیه 23 سوره شوری که می‌فرماید: « قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى؛ بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندان منظور دارید»، عمل کنیم که اگر انجام ندهیم، هیچ هستیم تصریح کرد: خداوند در این آیه، به دو نکته اشاره کرده است اول مزد رسالت پیامبر(ص) محبت به ذوی‌القربی است اما آنان چه کسانی هستند؟ احمد بن حنبل رهبر یکی از فرق اهل سنت که بیشترین مخالفت را با اهل بیت (ع) دارد از ابن عباس ذیل این آیه نقل می‌کند که بعد از نزول این آیه، فردی از پیامبر (ص) سؤال کرد ذوی‌القربی چه کسانی هستند که در کتاب ذخایر عقبی خود می آورد، پیامبر (ص) در جواب فرمود: علی، فاطمه و دو پسرش هستند.
علوی تهرانی افزود: نکته دوم آن است که خداوند می‌فرماید: مودت ذوی‌القربی را باید داشته باشیم. عرب هرگاه بخواهد از تمایل قلبی نسبت به موجودی بگوید، اگر در مرحله قلب باشد به آن محبت می‌گوید، اما اگر بخواهد علامتی را هم اظهار کند، مودت است. یعنی فرد گاهی می‌گوید قلباً یکی را دوست دارم، این محبت است اما گاهی نیز فردی را که دوست دارد یک شاخه گل نیز به او می‌دهد که در این صورت مودت است یعنی باید اظهار محبت نسبت به زبان ذوی‌القربی داشته باشیم.
این سخنران مذهبی با بیان این که انسان در ارتباط با زبان ذوی‌القربی 5 وظیفه بر عهده دارد تصریح کرد: پایین‌ترین وظیفه نسبت به آنان، محبت است سپس باید معرفت و شناخت نسبت به آنان داشت و بعد اطاعت آنان را پیشه کرد، سپس ولایت آنان یعنی رهبر ایشان را پذیرفت و در نهایت شباهت به آنها پیدا کرد یعنی انسان باید همچون سلمان‌فارسی باشد که از اهل بیت (ع) شد اما او چه کرد؟
وی افزود: محبت معنای پیچیده‌ای دارد که در روایتی در کتاب احتجاج طبرسی، داریم امیرالمومنین (ع) با یهودی صحبت می‌کرد و از او پرسید چند فرقه دارید، او پاسخ داد دو فرقه، حضرت فرمود دروغ می‌گویی. ایشان رو به مسلمانان کردند و فرمودند اگر مسیر اسلام از غدیر تغییر نمی‌کرد و من حاکم بودم، میان یهودیان بر اساس تورات، میان مسیحیان بر اساس انجیل و میان مسلمانان بر اساس قرآن، قضاوت می‌کردم یعنی مقوله دین تدریجی بود و اگر حق هم به حق‌دار می‌رسید، همه مسلمان نمی‌شدند، یهودی و مسیحی نیز وجود داشت.
این سخنران مذهبی گفت: حضرت امیر (ع) در ادامه فرمودند: پیامبر (ص) فرموده است قوم حضرت موسی به 71 فرقه تقسیم شده است که 70 فرقه آن اهل جهنم و یک فرقه که به وصی حضرت موسی (ع) یوشع بن نون ایمان دارند، اهل نجات هستند. همچنین قوم حضرت عیسی (ع) 72 فرقه شده است که 71 فرقه آن اهل جهنم هستند و تنها یک فرقی اهل بهشتند که به شمعون وصی ایشان اعتقاد دارد و در نهایت مسلمانان به 73 گروه تقسیم می‌شود که 72 مورد آنها اهل جهنم هستند و یک گروه اهل نجات‌اند و آنها کسانی هستند که از من به عنوان وصی پیامبر (ص) پیروی می‌کند اما بدانید از آن 72 گروهی که وارد جهنم می‌شوند، 13 گروهشان من را دوست دارد.
علوی تهرانی با بیان اینکه محبت با لباس مشکی پوشیدن، گریه بر عزای اهل بیت (ع) و خرج کردن براب آنها تفاوت دارد تصریح کرد: امام باقر (ع) به جناب ابوخالد کابلی فرمود: «ای ابا خالد بخدا سوگند بنده ای ما را دوست ندارد و از ما پیروی نکند تا اینکه خدا قلبش را پاکیزه کرده باشد و خدا قلب بنده ای را پاکیزه نکند تا اینکه تسلیم ما باشد» بنابراین محبت به معنای تسلیم بودن است نه دوست داشتن.
این سخنران مذهبی با بیان اینکه ما امروز وظیفه داریم تکلیف خود را نسبت به امام زمان (عج) بشناسیم و بدانیم ایشان از ما چه مطالبه‌ای دارند و این به معنای تسلیم بودن است، گفت: داوود رقی نزد امام صادق (ع) آمد، ایشان از او پرسید تا تا کجا با ما هستی؟ او گفت: اگر این اناری را که جلوی شما است بفرمایید نصفش حلال است و نصف دیگر حرام، هیچ سؤالی نمی‌پرسم و می‌پذیرم.، این نشانه تسلیم بودن است.
وی با بیان اینکه افرادی امروز به‌دنبال تشرف به ساحت امام زمان (عج) هستند اما مگر وظیفه ما تشرف است، افزود: فردی به واسطه علوم غریبه به دنبال امام زمان (عج) می‌گشت و بر این اساس فهمید ایشان در فلان روز و ساعت در بازار کوفه حضور دارند، خود را به آنجا رساند اما حجاب وجود داشت و نتوانست نزدیک شود، تنها فردی به او گفت نظاره کن. امام زمان (عج) در برابر مغازه پیرمردی قفل فروش حضور داشت، پیرزنی آمد قفل خرابش را به او بفروشد قفل فروش به او گفت قفلت را 8 فلس یعنی کمتر از یک درهم می‌خرم اما اگر دو درهم به من بدهی تا برای آن کلید بسازم، آن‌را 20 درهم خواهم خرید. امام زمان (عج) فرمودند مثل این پیرمرد باشید تا من به سراغ شما بیایم. امروز بازار و ادارات کشورمان این چنین هستند؟ ما برای زیارت اربعین دست و پا می‌شکنیم، درحالی که حق مردم الی‌ماشاءالله بر گردن ماست، چرا بلد نیستیم مانند آن پیرمرد باشیم؟
این سخنرانی دینی در پایان خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) می‌فرماید: کار خوب انجام دادن از هر کسی پسندیده است اما اگر از شما که طرفدار ما هستید انجام شود، بهتر است و کار بد انجام دادن نیز از هرکسی ناپسند است اما اگر از کسی که طرفدار ماست، انجام شود بدتر است زیرا شما اتصال به ما دارید.
منبع:فارس
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانه‌ها
R41383/P/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۵۰۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باورهای توحیدی امیرمؤمنان(ع) در دعای کمیل
«دعا» راهی برای سخن گفتن مخلوق با خالق است و انبیای الهی و اهل بیت مکرم(ع) به آن اهمیت فراوانی می‌دادند. بر اساس روایات، در میان ادعیه وارده، دعای کمیل از افق دانش نبوت پیامبری چون حضرت خضر(ع) و امامت معصومی چون امیرالمؤمنین(ع) طلوع کرده و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز به این دعا عنایت ویژه‌ای داشتند. دعایی جامع و سرشار از مسائل عالی الهی، اعتقادی، اخلاقی و عرفانی که اهل بیت(ع) جایگاه این دعا را میان تمام دعاها، چون جایگاه انسان در میان همه موجودات دانسته و از آن به «انسان الادعیه» تعبیر کرده‌اند.
برای پی بردن به حقایق مطرح شده در این دعا به زبان روز، با حجت‌الاسلام محمدرضا غریبی، دبیر کمیسیون مسائل حوزه شورای تخصصی حوزوی شورای عالی انقلاب فرهنگی به گفت‌وگویی مبسوط پرداختیم. آنچه در ادامه می‌خوانید نخستین بخش از شرح این دعاست.
دعا مغز عبادت است
حجت‌الاسلام غریبی با اشاره به اهمیت دعا می‌گوید: در میان تمام عبادات؛ نماز، روزه، حج و جهاد، از «دعا» با عنوان مغز عبادت یاد شده است. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) داریم «الدُّعاءُ مُخُّ العِبادَةِ، و لا یَهلِکُ مَعَ الدُّعاءِ أحَد». به این معنا که دعا مغز عبادت است و با وجود دعا هیچ شخصی هلاک نمی‌شود. به بیانی دیگر، اگر شخصی از اعماق وجودش از خدای بزرگ درخواستی داشته باشد و درِ خانه او برود، مورد عنایت قرار می‌گیرد. اینکه دعا مغز عبادت یا عین عبادت ذکر شده نیز به حقیقت مفهوم دعا اشاره دارد. دعا مرکز راهبردی و راهبری خالص هر عبادتی است. همچنان که خداوند در آیه 56 سوره ذاریات فرموده «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ» و جن و انس را نیافریدم مگر برای اینکه عبادت کنند. این عبادت عنصر خالصی دارد به نام دعا. همچنین خداوند متعال در آیه60 سوره غافر می‌فرماید «وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعونی اَسْتَجِبْ لَکُمْ اِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرین» پروردگار گفته است: مرا بخوانید تا دعای شما را بپذیرم. کسانی که از عبادت من تکبر می‌ورزند به‌زودی با ذلت وارد دوزخ می شوند. ما مأمور هستیم درِ خانه خدا رفته و دعا کنیم.
این فعال فرهنگی حوزوی ادامه می‌دهد: گاهی ادعیه‌ای که به وسیله آنها با خدای متعال صحبت می‌کنیم، مأثور است، یعنی دعایی که از معصومین(ع) نقل شده است. دعای غیرمأثور هم یعنی دعایی که خودمان بیان می‌کنیم که مضمون و قالب این‌ها، ربطی به دعاهای مأثور یا احادیث معصومین ندارد. مثلاً اینکه میفرمایند در فلان مکان آن نماز را بخواند و در فلان زمان این دعا را بخواند، همه این‌ها نقلهایی است که از حضرات معصومین(ع) به ما رسیده و بدیهی است صحبت کردن با خدا همان‌گونه که بهترین بنده خدا با او صحبت می‌کرد، بهتر است.
دعایی مأثور از حضرت امیرالمؤمنین(ع)
پژوهشگر مرکز تحقیقات اسلامی مجلس یادآور می‌شود: یکی از این ادعیه مهم و با مضامین عالی «دعای کمیل» است که دعای مأثور و مشهور رسیده از اهل‌بیت(ع) است. این دعا در حقیقت دعای حضرت خضر(ع) بوده که امیرالمؤمنین(ع) آن را به کمیل که از خواص اصحاب خود در امور معرفتی بود، تعلیم داده است. توصیه شده شیعیان این دعا را در شب نیمه شعبان و در هر شب جمعه بخوانند. براساس آنچه در روایت آمده، دعای کمیل برای کفایت از شر دشمنان و گشایش رزق و آمرزش گناهان نافع است. شیخ عباس قمی، صاحب مفاتیح‌الجنان این دعا را از کتاب «مصباح المتهجد» شیخ طوسی نقل کرده است.
حجت‌الاسلام غریبی اظهار می‌کند: دعای کمیل دارای مضامین بلند عرفانی در شناخت خداوند و درخواست بخشش گناهان است. این دعا با درخواست از خدا آغاز می‌شود «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ...». استاد جوادی آملی می‌فرماید وقتی دعا با اسم خدا آغاز می‌شود دیگر نیازی به گفتن بسم‌الله... نیست و این‌گونه نیست که این دعا با نام خدا آغاز نشده است. وقتی می‌گوییم اللهم یعنی با نام خدا شروع می‌کنیم و طبیعتاً نیازی به اینکه بسم الله الرحمن الرحیم گفته شود نیست. امیرالمؤمنین علی(ع) این دعا را با نام خداوند آغاز کرده و سپس در چند فقره به رحمت، قوت، جبروت، عزت، عظمت، سلطنت، ذات، اسما، علم و نور الهی خداوند را قسم می‌دهد.
«طلب آمرزش» نخستین درخواست امیرالمؤمنین(ع) در دعای کمیل
این استاد حوزه و دانشگاه به دعای ابوحمزه اشاره کرده و تشریح می‌کند: در دعای ابوحمزه ثمالی، از ادعیه پرفضیلتی که امام سجاد(ع) آن را در سحرهای ماه مبارک رمضان می‌خواندند، آمده «وَاسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ انَّ اللَّهَ کانَ بِکُمْ رَحیماً» یعنی از فضل خدا بخواهید که خدا به شما مهربان است و بلافاصله در فراز بعدی می‌خوانیم: «وَلَیْسَ مِنْ صِفاتِکَ یا سَیِّدی ان تَاْمُرَ بِالسُّؤالِ وَتَمْنَعَ الْعَطِیَّةَ، وَانْتَ الْمَنّانُ بِالْعَطِیَّاتِ عَلی اهْلِ مَمْلَکَتِکَ، وَالْعائِدُ عَلَیْهِمْ بِتَحَنُّنِ رَاْفَتِک» یعنی ای آقای من از ویژگی‌های تو نیست که فرمان به خواستن داده و از بخشش دریغ کنی و تویی بخشنده مواهب بر مخلوقاتت و توجه‌کننده بر ایشان با مهربانی دلسوزانه‌ات. وقتی امیرالمؤمنین علی(ع) شروع به خواندن دعای کمیل می‌کند، با واسطه قرار دادن رحمت و قوت، جبروت، عزت، عظمت و... خدای متعال، در مقام درخواست است و بعد وارد بخش بعدی شده و به پیشگاه خداوند عرض می‌کند: «اَللٌهُمٌ اغْفِر لیَ الذٌنُوبَ الٌتی تَهْتِکُ الْعِصَمَ... اَللٌهُمٌ اغْفِر لِیَ الذٌنُوبَ الٌتی تَحْبِسُ الدٌعاءَ... اَللٌهُمٌ اغْفِر لِی کُلٌ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ کُلٌ خَطِیئَةٍ أَخْطَأْتُها». حضرت(ع) از خدا درخواست می‌کند گناهانی که سبب می‌شود رابطه او با خداوند قطع و از فیوضات بی‌بهره شود، ببخشد و همین‌طور هر گناه و خطایی که از او سر زده، همه را بیامرزد.
حجت‌الاسلام غریبی می‌گوید: اگر می‌خواهیم در معرض اجابت دعاهایمان قرار بگیریم باید موانع برطرف شود و از مهم‌ترین موانع، گناه است. حضرت علی(ع) پس از واسطه قرار دادن رحمت خداوند، از او آمرزش طلب می‌کند و می‌خواهد قید و بندها باز شود تا بتواند به سمت خداوند پرواز کند. در روایتی از امام علی(ع) در منتخب میزان الحکمه آمده است «لرجل قال له: انی حرمت الصلاه باللیل: انت رجل قد قیدتک ذنبوک». حضرت به مردی که عرض کرد من از نماز شب محروم شده‌ام، فرمود تو مردی هستی که گناهانت تو را به بند کشیده است. به همین دلیل نخستین درخواست امیرالمؤمنین(ع) در دعای کمیل، طلب آمرزش است. ان‌شاءالله مشمول عنایات ویژه حضرات ائمه معصومین(ع) شویم.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت