به نقل از «آنا»

ترمیم آسیب‌های عصبی با پل‌های زیست‌تخریب‌پذیر

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۸۴۰۲۵

دانشمندان موفق به ساخت دستگاهی شبیه به پل زیست‌تخریب‌پذیر شدند که می‌تواند آسیب‌های عصبی را درمان کند.

به گزارش خبرنگار حوزه‌ علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، محققان با استفاده از روش درون‌تنی دستگاه زیست‌تخریب‌پذیر پل مانندی ساخته‌اند که می‌تواند آسیب‌های عصبی را ترمیم کند. درون‌تنی نوعی آزمایش زیستی است که در آن جاندار زنده به‌کار برده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عصب‌ها واحدهای اجرایی سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهند، عصب‌هایی که از مغز و ستون فقرات امتداد یافته و به اندام‌ها می‌رسند نیز بخشی از سیستم عصبی محیطی به شمار می‌روند. این عصب‌ها سیگنال‌ها را از اندام‌ها به مغز و برعکس حمل می‌کنند.

براساس آمارها، سالانه بیش از 600 هزار آسیب عصبی برای مردم در آمریکا رخ می‌دهد؛ امکان ترمیم و بازسازی برخی از این آسیب‌ها وجود دارد اما هزاران مورد دیگر باعث فلجی یا ناتوانایی‌ در افراد می‌شوند. تصادف ماشین، حوادث مرتبط با دستگاه‌های اتوماتیک، سوانح جاده‌ای، دیابت و سرطان از عوامل اصلی آسیب‌‌های عصبی به شمار می‌روند.

اگر آسیب وارده به اعصاب سیستم عصبی محیطی بزرگ نباشد، امکان خودترمیمی وجود دارد اما گاهی آسیب بزرگ‌تر از توان ترمیمی این سیستم است. ترمیم این نوع آسیب‌ها به جراحی پیچیده نیاز دارد. حال یک گروه تحقیقاتی موفق به توسعه دستگاهی زیست‌تخریب‌پذیر به شکل  پل شده که نتایج مثبتی در ترمیم آسیب‌های عصبی از خود نشان داده است.

این پل درواقع یک لوله بسیار ریز از جنس پلیمری است که در ساخت بخیه‌های خودجاذب به کار می‌رود. این پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر به صورت گسترده در بخیه‌زنی استفاده می‌شود و کاملاً ایمن به شمار می‌روند. این بخیه‌ها همزمان با ترمیم زخم حل شده و اثری از آنها باقی نمی‌ماند. پل زیست‌تخریب‌پذیری که برای ترمیم عصب‌ها تولید شده  ویژگی‌های مشابهی دارد. 

انتهای پیام/4021/

منبع: آنا

کلیدواژه: ترمیم زیست تخریب پذیر آسیب عصبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۸۴۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۳ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزار علم و فناوری آنا،‌ تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۳ اردیبهشت برابر ۲۲ آوریل را ورق می‌زنیم.

***

ماهواره نور ۱

۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ خورشیدی، تاسواره چندمنظوره نور ۱ همراه با ماهواره‌بر سه مرحله‌ای و سوخت ترکیبی قاصد از کویر مرکزی ایران با موفقیت در مدار ۴۲۵ کیلومتری زمین قرار گرفت. نور ۱، اولین ماهواره نظامی ایران است که در مدار قرار گرفت. درحال‌حاضر، بیش‌از ۴۰۰ ماهواره نظامی یا با کاربرد دوگانه نظامی‌غیرنظامی در مدار زمین قرار دارد که بخش بزرگی از آنها متعلق به آمریکا، روسیه و چین است. در مجموع فقط نزدیک به ۳۰ کشور جهان این ماهواره‌ها را در اختیار دارند. درپی موفقیت نور ۱، ماهواره نور ۲ در ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ خورشیدی پرتاب شد و و در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین قرار گرفت.

ریتا لِوی مونتالچینی

۲۲ آوریل ۱۹۰۹ میلادی برابر با ۳ اردیبهشت ۱۲۸۸ خورشیدی، ریتا لِوی مونتالچینی، متخصص مغز و اعصاب ایتالیایی که جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را برنده شد به‌دنیا آمد. مونتالچینی در سال ۱۹۸۶ همراه با استنلی کوهن برای کشف فاکتور رشد عصبی به‌طور مشترک برنده نوبل شد. او در سال ۱۹۵۲ طی آزمایش پیوند تومور موش به دستگاه عصبی جنین جوجه به کشف عامل رشد عصبی دست یافت. این عامل، پروتئینی است که نقش اساسی در رشد و تمایز سلول‌های عصبی حسی و سمپاتیک ایفا می‌کند سال ۱۹۵۴، با ادامه بررسی‌های آزمایشگاهی و با همکاری دانشجوی بیوشیمی خود استنلی کوهن، به جداسازی بخش نوکلئوپروتئین تومور و شناسایی این ماده به مقدار زیاد در زهر مارها و غده بزاقی موش نائل شد و دریافت که این پروتئینی است که تقریباً در همه بافت‌ها و به‌ویژه توسط غدد برون‌ریز سنتز می‌شود و به‌عنوان فاکتور رشد عصبی (NGF) شناخته می‌شود. تحقیقات آن دو، برای درک رشد سلول‌ها و اندام‌ها بسیار مهم بود و نقش مهمی در درک سرطان و بیماری‌هایی چون آلزایمر و پارکینسون ایفا کرد.

رابرت اوپنهایمر  

۲۲ آوریل ۱۹۰۴ میلادی برابر با ۳ اردیبهشت ۱۲۸۳ خورشیدی، جولیوس رابرت اوپنهایمر، فیزیک‌دان نظری اهل آمریکا که اغلب با لقب «پدر بمب اتمی» شناخته می‌شود به‌دنیا آمد. طی جنگ جهانی دوم، آمریکا با پیش‌فرض دسترسی آلمان نازی به سلاح‌های اتمی، برنامه‌ای را باعنوان پروژه منهتن راه‌اندازی کرد و اوپنهایمر در سال ۱۹۴۳ مدیر آزمایشگاه لُس‌آلاموس در نیومکزیکو شد و در پروژه منتهن در ساخت سلاح‌ اتمی آغاز به کار کرد. او یکی از شاهدان آزمایش ترینیتی بود که طی آن، نخستین بمب اتمی در ۱۶ جولای ۱۹۴۵ با موفقیت منفجر شد. چندهفته بعد از آزمایش ترینیتی، در آگوست ۱۹۴۵ آمریکا از بمب اتمی برای بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی در ژاپن استفاده کرد.

اولین استفاده از سلاح‌های شیمیایی

۲۲ آوریل ۱۹۱۵ میلادی برابر با ۳ اردیبهشت ۱۲۹۴ خورشیدی، برای اولین‌بار از سلاح‌های شیمیایی مدرن در جنگ استفاده شد. سربازان آلمانی گاز کلر را از چند سیلندر فلزی در خطوط مقدم در ایپر در بلژیک درطول جنگ جهانی اول رها کردند. ابر این گاز زرد مایل به سبز با بوی شدید بر فراز سنگرهای فرانسوی منفجر شد و به‌طرز دردناکی ۵هزار سرباز را کشت. کلر باعث خفگی، انقباض قفسه سینه، سفتی در گلو و اِدم ریوی می‌شود. ۲.۵ میلی‌گرم در لیتر در جو در عرض چند دقیقه باعث مرگ می‌شود. پس از پایان جنگ جهانی اول و با تصویب پروتکل ۱۹۲۵ ژنو با امضای بیشتر کشورهای دنیا، کاربرد این سلاح ممنوع اعلام شد. اما رژیم عراق در طول جنگ ایران و عراق با نقض این معاهده بین‌المللی وسیع‌ترین حملات شیمیایی پس از جنگ جهانی اول را با سلاح‌های شیمیایی در تاریخ ثبت کرد. براساس گزارش‌های بازرسان سازمان ملل متحد از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ در موارد متعددی، صدام از گاز خردل و همچنین گازهای اعصاب برضد رزمندگان ایرانی و غیر نظامیان ساکن روستاها و شهرهای مرزی ایران استفاده کرد.

 

انتهای پیام/