دعا؛ نوعی ارتباط با خدا/ امیدوار به لطف خدا باشیم
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۸۹۵۶۸
گروه معارف ــ دعا یکی از مهمترین راهها برای رفع پستیها و بلندیهای زندگی و بهنوعی نوعی ارتباط با خداست؛ اما ما باید نحوه صحیح دعا کردن را بدانیم؛ چراکه بسیاری از دعاهایی که ما میکنیم یا غلط است و یا بهنوعی نفرین در حق خودمان یا دیگران است.
به گزارش ایکنا از لرستان، دعا یکی از عبادتهای پُراهمیت در اسلام است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ملتی که از دعا و نیایش، محروم باشد به زوال و نابودی میگراید. برای دعا کردن آداب و شرایطی ذکر شده که ازجمله آنها میتوان به حضور قلب، خضوع و فروتنی، شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او، امیدواری به خدا و قطع امید از دیگران، پرهیز از گناه بهویژه ستم مالی و آبرویی به مردم، گریستن، سپاس و ستایش خداوند، ذکر نامهای خدا، درنگ و عجله نکردن و اصرار و پافشاری در دعا، پنهان دعا کردن، شریک ساختن دیگران در دعا، با دیگران دعا کردن، تضرع در دعا، صلوات فرستادن، پاکدلی و روی آوردن با تمام وجود به خداوند، بلند کردن کف دستها هنگام دعا، صدقه دادن قبل از دعا و انتخاب اوقات مخصوص برای دعا، اشاره کرد.
باوجود اینکه دعا یکیاز مسائلی است که همه ما بهنوعی در طول عمر خود با آن در ارتباط هستیم اما متاسفانه گاهی مشاهده میشود که برخیاز اtراد نحوه صحیح دعا کردن را بلد نیستند، با دعاهایی که میکنند بهنوعی یک نفرین در حق خودشان و یا دیگران است بهعنوان مثال برخیاز افراد با مواجه شدن با یک بیماری سخت بلافاصله امید خود را از دست میدهند و از خدا میخواهند «یا شفایم بده یا مرا بکش» که این نحوه دعا کردن بهنوعی بزرگترین نفرین در حق خودمان است و نشان از این دارد که ما خدای خود را به بزرگی و قادری و توانایی قبول نداریم و او را همچون خودمان ضعیف میدانیم درصورتیکه از خدای متعال باید انتظارات بزرگ داشت پس بهتر است اگر شخصی مبتلا به یک بیماری سخت و لاعلاج میشود به جای اینکه بلافاصله مرگ خود را از خدا بخواهد ذکر «یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ» را با خود زمزمه کند.
باید توجه داشت انسان همواره در زندگی با مشکلات و سختیها و بیماریهایی مواجه میشود که باید در وهله اول در مقابله با این مشکلات صبوری به خرج داده و امیدوار به لطف و رحمت خدا باشیم و از خدا بخواهیم کمکمان کند و اگر دعایی میکنیم یک دعای صحیح و آگاهانه و با رعایت جوانب و شرایط خاص دعا باشد که در این راستا نظر چند تن از کارشناسان مذهبی و قرآنی را در خصوص روشهای صحیح دعا کردن جویا شدهایم.
نقش مؤثر رعایت آداب دعا در استجابت دعا
مهرداد ویسکرمی، پژوهشگر قرآنی نیز در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه دعا یکیاز اسباب غیرمادی برای بهبود بیماران است، افزود: خداوند متعال برای رفع مشکلات انسان راهها و شرایط خاصی در نظر گرفته که دعا یکیاز مهمترین این راهها برای مرتفع کردن پستی و بلندیهای زندگی است.
ویسکرمی بیان کرد: خداوند متعال در وهله اول سفارش داده است هرکاری را از راه خود و با وسیلههای مرتبط پیگیری کنید و در کنار آن میتوان از دعا نیز بهره جست.
وی با بیان اینکه اولویت اول برای حل مشکل بیماری استفاده از ابزار و راههای رفع و در طول تلاشهای مادی انسان معجزهسازی با دعا نیز توصیه میشود، اظهارکرد: اولویت اول برای حل مشکل بیماری استفاده از ابزار و راههای رفع و در طول تلاشهای مادی انسان معجزهسازی با دعا نیز توصیه میشود.
ویسکرمی یادآور شد: البته بیماری پُلی برای رسیدن به خداست و انسانیکه دل شکسته با خداوند ارتباط برقرار کرده و از اسمهای «یا شافی» در دعاهای خود بهره بگیرد بیماری وی شفا خواهد یافت.
وی با بیان اینکه رعایت آداب دعا، اخلاص کامل و توجه به پروردگار میتواند در محقق شدن دعای یک بیمار مؤثر واقع شود، خاطرنشان کرد: دعا در این حالت تلقین مثبتی به بیمار میدهد و خیلی از بیماران با اتکاء به این معجزه الهی شفا پیدا کردهاند.
دعا؛ نوعی از ارتباط با خدا
حجتالاسلام گراوند، از روحانیون مستقر خرمآباد نیز در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه دعا، درخواست از خداوند سبحان و ایجاد ارتباط با اوست، افزود: در دعا انسان با خدا راز و نیاز کرده و از او درخواست کمک و مساعدت برای کسب فیض و سعادتمندی میکند.
وی اضافه کرد: یکیاز راههای تقرب و نزدیکی به پروردگار دعا است قطع نظر از اجر و پاداش اُخروی و برآمدن حاجت، دعا حلقه ارتباط انسان با خداوند است اولیای الهی بهمنظور حفظ پیوند خلق و خالق «آفریدگار و آفریده» و تشویق انسان به دعا برای هر روز ذکر خاصی را به پیروان خود یاد دادهاند.
گراوند ادامه داد: دعا و نماز بزرگترین نیرویی است که برای مبارزه با دشواریهای زندگی روزانه و به دست آوردن آرامش روحی شناخته میشود.
عوامل استجابت دعا
حجتالاسلام فاطمی، دکترای فقه و معارف اسلامی و از کارشناسان مذهبی لرستان در گفتوگو با ایکنا، در رابطهبا دعا کردن و عوامل نزدیکی دعا به استجابت، گفت: یکیاز نکات خیلی مهم در مورد دعا و آداب آن رعایت کردن و بهرهمند شدن از زمانها و مکانهای خاص استجابت دعاست.
وی با اشاره به اینکه همه زمانها مانند هم نیستند و همه مکانها هم یکسان نیستند، عنوان کرد: برخیاز جاها بیشتر از جاهای دیگر مورد توجه و عنایت خداوند متعال است، مسجد مورد توجه ویژه خداوند متعال است، نمازی که در مسجد خوانده میشود ثوابش از نمازی که در خانه و جاهای دیگر خوانده میشود بیشتر است؛ لذا دعای در مسجد نیز احتمال استجابت بیشتری نسبت به جاهای دیگر دارد.
فاطمی ادامه داد: حتی خود مسجدها نیز با یکدیگر یکسان نیستند، بهعنوان مثال مسجد جامع یک شهر ویژگی دارد که مساجد دیگر نقاط شهر ممکن است آن ویژگی را نداشته باشند، حرم اهلبیت(ع) حرم امامزادهها و بزرگان دین هرکدام ویژگیهایی برای دعا کردن دارند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: در روایات وارد شده که اگر انسان در کنار قبر والدین خودش از خداوند حاجتی بخواهد خدا توجه ویژه به آن حاجت خواهد داشت و احتمال استجابت بالا میرود.
وی با بیان اینکه زمانها نیز دارای شرایط استجابت هستند، اظهارکرد: برخی از زمانها با زمانهای دیگر متفاوت هستند، بهعنوان مثال روزهای جمعه، نزدیک غروب آفتاب و اذان مغرب، بینالطلوعین از اذان صبح تا طلوع آفتاب، اگر بخواهیم ویژهترین زمان را برای استجابت دعا اسم ببریم شبهای قدر است.
فاطمی با تأکید بر اینکه شبهای قدر یک برند و زمان خیلی ویژه برای دعا کردن است، عنوان کرد: امام رضا(ع) در رابطه با فضیلت شب قدر میفرماید، «شب قدر شبی است که سرنوشت و تقدیر انسانها در این شب معلوم میشود»، در روایتی دیگر از امام رضا(ع) آمده که فرمود: امام علی(ع) در سه شب اصلاً نمیخوابیدند شب ۲۳ از ماه رمضان، شب عید فطر و شب نیمه شعبان، چون در این شبها روزیها و اجل انسان و آنچه که قرار است در طول سال اتفاق بیافتد تقسیم و تعیین بشود، این خیلی مهم است که در این شبها انسان بیدار بماند و توجه داشته باشد، دعا بخواند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: همچنین از امام رضا(ع) روایت داریم که به دعا کردن زیاد در این شبها اشاره میکند و میفرماید: حواستان به سلاح انبیاء باشد شخصی پرسید منظورتان از سلاح و اسلحه انبیاء چیست؟ فرمودند دعا و به اهمیت دعا اشاره کردند و اینکه در شب قدر آنچه در طول یک سال آینده برای انسان میخواهد پیش بیاید را در این شب تعیین میکند.
وی تأکید کرد: در این شب ما پشت دری هستیم که قرار است برای یک سال ما تصمیم بگیرند قطعاً خواب به چشم نخواهد آمد و انسان مورد توجه ویژه برای دعا است و ما باید از این زمان خیلی ویژه برای دعا بهره ببریم.
دعا از دیدگاه قرآن
خداوند متعال در آیه ۷۷ سوره فرقان در این رابطه فرموده است: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبّى، لَوْلا دُعآؤُکُمْ. فَقَدْ کَذَّبْتُمْ، فَسَوْفَ یَکُونُ لِزاماً؛ بگو: اگر خواندن و دعای شما نباشد پروردگار من به شما اعتنا و عنایتى نکند، شما را قدر و ارزشى ننهد، [ولى کافران] شما [پیامبر و آیات خدا را] تکذیب کردید پس [کیفرتان] پیوسته و بر دوام خواهد بود.همچنین، خداوند متعال در آیه ۴۳ سوره انعام فرموده است: «فَلَوْلا إِذْ جآءَهُمْ بَاءْسُنا، تَضَرَّعُوا وَلکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ؛ پس اى کاش هنگامىکه سختى و ناگواریى از سوى ما به آنان مىرسید، تضرع و زارى مىنمودند، لیکن دلهایشان قساوت پیدا نموده و سنگدل گردیده بودند» که خداوند در این آیه شریفه هشدار مىدهد که اگر کافران تضرع و زارى مىنمودند، خداوند سختى و ناگوارى و خشم و عذاب و عقاب خویش را از آنان برمىداشت و ناراحتیهاى آنان را برطرف مىنمود».
خداوند متعال در آیه ۱۸۶ بقره دعا را کلید رسیدن به آمال و آرزوها بیان کرده و فرموده است: «وَ إِذا سَاءَلَکَ عِبادى عَنّى فَإِنّى قَریبٌ اءُجیبُ دَعْوَةَ الدّاعِ إِذا دَعانِ؛ و هرگاه که بندگانم درباره من بپرسند، بگو: که من نزدیکم و دعاى هر دعا کننده را هنگامى که مرا بخواند، اجابت مىکنم» خداوند متعال مىفرماید: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبّى لَوْلا دُعآؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ، فَسَوْفَ یَکُونُ لِزاماً؛ بگو: اگر دعایتان نبود، پروردگارتان چه اعتنایى به شما داشت زیرا مسلّماً شما تکذیب نمودید، و لذا تکذیبتان همواره ملازم شما خواهد بود».
و نیز در آیه ۶۰ غافر میفرماید: «وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ؛ مرا بخوانید تا دعایتان را براى شما اجابت کنم، بهراستى کسانىکه از پرستش و عبادت من گردنکشى مىکنند، با حالت خوارى و ذلّت وارد جهنم خواهند شد».
اگر انسان توجه قلبی به سوی خداوند نداشته باشد دعایش سزاوار اجابت نیست همچنانکه در دنیا اگر کسی بهسوی انسان توجه کامل نکند، سزاوار نیست انسان به او توجه کامل پیدا کند؛ مثلاً در زندگی دنیا با کسی مشغول صحبت باشی اما او از صحبت کردن با تو غافل باشد و از ماندن در کنار تو روی گردان باشد در این جا سزاوار است که تو با او صحبت نکنی و جوابش را نگویی.
رسول خدا(ص) در این رابطه فرمود: خداوند دعایی را که از دلی غافل و بیخبر باشند نمیپذیرد همچنین، امام صادق(ع) فرمود: در هنگام دعا توجه کن چه کسی را میخوانی چگونه میخوانی و برای چه میخوانی و چه میخواهی.
انتهای پیاممنبع: ایکنا
کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا لرستان معارف دعا کردن شرایط آداب دعا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۸۹۵۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توصیههایی برای انتخاب رشته صحیح و اصولی
روح انسان با توجه به حقیقت «نَفَختُ فِیهِ مِن رُوحی» از خداوند تبارک و تعالی منشأ گرفته و فطرت الهی انسان ذاتاً کمالجو و عاشق وصل به بینهایت و قرب الهی است. میل به آموختن و یادگیری حتی از سنین کودکی، نشانهای از روحیه کمالطلبی انسان است. همانطور که او بزرگتر شده و در تلاش برای کسب آموختنیهاست، درهایی به روی ناشناختهها باز کرده و به اسرار عالم آگاهتر میشود. هر رشته تحصیلی همین خصوصیات را دارد و انسان با ورود به آن به حقایقی ناشناخته آگاهی پیدا میکند.
فرد این احساس و گرایش را در خود مییابد که میخواهد به راز و اسرار اشیا و حوادث اطراف خود آگاه شود. آثار این تمایل و احساس بهصورت محدود و ضعیف از لحظه پیدایش در او مشاهده میشود و بهتدریج که قوای ادراکی او رشد میکند، زمینهها و شرایط لازم برای تبلور آن فراهم میشود و آهسته آهسته آثار و نتایج آن نیز در زندگی او گسترش و تکامل مییابد.
عامل و منشأ اصلی پیدایش و تکامل فلسفه و علم بشری، حس کنجکاوی و حقیقتجویی او است. هر چند عوامل مختلف اجتماعی نیز در این امر تأثیر داشتهاند، ولی شالوده آن را حس کنجکاوی و علمدوستی انسان تشکیل میدهد. به عبارت دیگر، علمدوستی و حقیقتجویی حقیقت فطری بشر است و تفاوتهای کمی و کیفی در تعین و تحقق یافتن این گرایش فطری تحت تأثیر عوامل مختلف اجتماعی قرار میگیرند.
بر اساس همین نیاز فطری، انسان باید با آگاهی و علم پا به دنیای رشد و علمآموزی و آموزش بگذارد. در سنین پایینتر و سالهای ابتدایی تحصیل معمولاً والدین در انتخاب راه نقش پررنگی دارند و مسیر زندگی کودکان در گرو تصمیمات آنان است. اندکی پس از آن و در زمانی که برای روشنتر شدن مسیر زندگی باید رشتهای را انتخاب کنند، برخی دانشآموزان بدون هیچ فکر و داشتن نقشه راهی، فقط درصدد ورود به دانشگاه هستند.
حتی از افرادی میخواهند بدون توجه به استعداد، علایق و... برای آنها انتخاب رشته کرده و به گونهای این رشتهها را کنار هم بچینند که با رتبه کسب شده بتوانند عنوان دانشجو را بدست بیاورند. آنها به این نکته توجه ندارند که این انتخاب، چهار سال از عمر آنها را معطوف به خود میکند و در زندگی و آیندهشان تأثیرگذار است. به همین دلیل است که برخی در دوره تحصیل انصراف میدهند، زیرا متوجه میشوند رشته انتخاب شده، با روحیات آنها سازگار نیست. برخی دیگر نیز با توجه به علایق و توانمندی خود انتخاب رشته کرده و براساس رتبهای که دارند، رشتهای را انتخاب میکنند.
اما خوب است در تمام این مراحل توجه داشه باشیم قرآن کریم و پیامبر اسلام(ص) همواره بر ضرورت علماندوزی و تحقیق و پژوهش تأکید کردهاند. همچنین معارف دینی، گنجینهای از معلومات ناب به ما میدهد که از برکت آن میتوانیم دنیا و آخرت خود را بسازیم.
قدم گذاشتن در مسیری که به یاری مطالعه، تحقیق، پژوهش، تلاش و توکل میتوان به شناخت خود و خداوند دست یافت حتماً یکی از بهترین ثمرات دینپژوهی و بازگشت به فطرت خداجوی انسان است. به یاد داشته باشیم مطالعه رشتههای حوزوی، الهیات و زیرمجموعه آنها تأثیر زیادی در جهانبینی فکری و حوزه عملکردی انسان در این زندگانی و فرصت محدود عمر دارد.
پسندیده است دانشجویان عزیز هنگام انتخاب رشته دانشگاهی به این نکات هم توجه داشته باشند و با علم و چشمی باز دست به انتخاب بزنند و این فرمایش رهبر معظم انقلاب را در نظر داشته باشند که «انتخاب رشته صحیح پایه پرورش استعداد است».
منبع: روزنامه قدس