Web Analytics Made Easy - Statcounter

​نشست معرفی فیلم سینمایی «سه کام حبس» ساخته سامان سالور در چهارمین روز برگزاری برنامه سینمایی «تا جشنواره 38» با اجرای میثم محمدی برگزار شد.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، سامان سالور در این نشست درباره عنوان تازه ترین فیلم خود گفت: پروانه ساخت این کار ابتدا رد شد و دلیل شان هم اتفاقا نام اثر بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

می گفتند به شرطی پروانه می دهیم که نام فیلم عوض شود اما رضایت ندادیم چون ارتباط عنوان «سه کام حبس» با مضمون فیلم بسیار نزدیک است و برای انتخاب آن اصرار داشتیم. سرانجام بعد از دو ماه توانستیم رضایت شان را جلب کرده و با عنوان «سه کام حبس» وارد مرحله تولید شویم. 

وی افزود: این اثر قصه ای امروزی و اجتماعی دارد و آیینه ای از رویدادهایی است که شاهدش هستیم. «سه کام حبس» سعی می کند روایتی از سرپرست های خانوار داشته باشد کسانی که نهایت تلاش شان را می کنند زندگی آبرومندی برای خانواده شان فراهم کنند و در بزنگاه های روزگار باید دست به انتخاب بزنند. تلاش مان بر این بود که قصه را با ریتم درستی روایت کنیم تا بیننده بعد از پایان فیلم هم به آنچه دیده فکر کند. 

سالور با اشاره به انتخاب بازیگران و عوامل پشت دوربین ادامه داد: در انتخاب عوامل پشت صحنه سعی کردیم کسانی را انتخاب کنیم که عشق و انگیزه تولید فیلمی با کیفیت برای مردم را دارند. به عنوان مثال مسعود سلامی که در این پروژه در مقام مدیر فیلمبرداری کنار ما حضور داشت، از دوران دبستان با هم دوست هستیم و از جوانانی به شمار می رود که خون جدیدی به سینما تزریق کرده و به شدت اهل ریسک و تجربه است.

این کارگردان با اشاره به اینکه بازیگران هم خیلی زحمت کشیدند، افزود: منتظر چهره ای متفاوت از محسن تنابنده باشید که به گفته خودش یکی از سخت ترین نقش هایش را بازی کرده است. تنابنده خودش فیلمنامه نویس و کارگردان است و همین باعث می شود همیشه ایده های جذاب داشته باشد، البته که باید مواظبت می کردیم از چارچوب بیرون نزند، اما در گپ و گفت هایی که با هم و دیگر بازیگران داشتیم به جذابیت و کیفیت فیلمنامه بسیار کمک کرد. او همچنین بعد از مرحله ضبط هم کنار ما بود و روند کار را پیگیری می کرد. 

وی افزود: پریناز ایزدیار یکی از شانس های مسلم ما در این فیلم بود. می خواستیم از زوجی استفاده کنیم که پیش از این مقابل هم قرار نگرفته باشند و تقابل تنابنده و ایزدیار به نظرم ترکیب جالبی شد. پریناز ایزدیار در این فیلم پوسته ای را کنار زده و یکی از ویژگی های فیلم حضور ایزدیار و سمیرا حسن پور با گریم خیلی سنگین و شرایط خاص و تلاش دیگر بازیگران است. خوشبختانه انقدر دوستان، باورپذیر ظاهر شدند که من به عنوان کارگردان در تایید گروه بازیگران برای اولین بار در تیتراژ اول از تمامی شان تشکر کردم. همچنین یادی کنیم از متین ستوده که اگرچه دیر به گروه اضافه شد اما از عهده کار به خوبی برآمد و سایر بازیگرانی که اگرچه در فیلم های دیگر نقش های طولانی داشتند، اینجا هم با همه انرژی کنار ما بودند. 

سالور که اولین اکران سینمای رسانه را در پردیس ملت دارد، در این باره بیان کرد: امسال به دلیل اتفاقات اجتماعی که رخ داده سال خاصی است، اما حضورمان در جشنواره را به فال نیک گرفتیم. بر اساس قرعه این شانس را داریم که فیلم افتتاحیه جشنواره فجر باشیم و امیدوارم از همان ابتدا رویدادی جذاب و غیر قابل پیش بینی را شاهد باشیم. متاسفانه جشنواره فجر هم برخی سال ها قابل پیش بینی عمل کرده و امیدوارم همه فیلمسازانی که زحمت کشیدند و هنرمندانی که عاشقانه کار کردند، فیلم هایشان منصفانه نمایش داده شود و در حق کسی اجحاف نشود. ترکیب هیات داوران هم نشان می دهد که این اتفاق رقم بخورد.

در ادامه سمیرا حسن پور بازیگر فیلم نیز در سخنانی بیان کرد: زمانی که فیلمنامه را خواندم به نظرم همه نقش ها جذاب بود و اما به عنوان بازیگر همیشه دنبال کاراکتری هستم که نسبت به کار قبلی تفاوت داشته باشد و زمانی که با این نقش مواجه شدم دیدم چقدر با نقش های قبلی و شخصیت خودم تفاوت دارد، به این دلیل با رضایت کار را قبول کردم. من در بازیگری نمی توانم ادا در بیاورم و به نوعی باید نقش را زندگی کنم. شاید به این دلیل است که من با آقای سالور وارد سینما شدم و حضورش بر این تفکر بی تاثیر نیست. 

وی افزود: سالور همین رویکرد را به دیگر بازیگران هم منتقل می کند و تقریبا در روزهای تمرین این زندگی کردن با نقش را در سایر بازیگران می دیدیم. به بهانه نقشم روزهای متمادی به بیمارستان می رفتم و ساعت ها به کار پرسنل نگاه می کردم تا بتوانم حس و حال این افراد را در فیلم پیاده کنم.

سمیرا حسن پور که پیش از این در جشنواره فیلم فجر نامزد جایزه بازیگری بود، اظهار کرد: در جشنواره سی و دوم اتفاقات خوبی برای من افتاد اما حضور در جشنواره و جایزه خیلی برایم مهم نیست بلکه ترجیحم قبل از این ها باورپذیر بازی کردن نقش و جلب نظر مردم است. 

ویژه برنامه «تا جشنواره 38» به همت معاونت اجتماعی شهرداری تهران و برج میلاد با همراهی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر امروز سه شنبه 8 بهمن در مرکز همایش های برج میلاد به کار خود پایان می دهد.

این برنامه به صورت زنده از تلویزیون تعاملی تیوا tva.ir  پخش می‌شود و ویدیوی هر برنامه نیز در سایت آپارات منتشر می‌شود.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سامان سالور سمیرا حسن پور سه کام حبس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۱۰۰۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام از حرف محسن رضایی ناراحت شدند و گفتند بروید کارتان را بکنید!

بابت همین شک و تردید بود که فرماندهان تصمیم گرفتند تا به سراغ امام بروند و از او کسب تکلیف کنند. بنا شد تا محسن رضایی به جماران برود و با امام ملاقاتی داشته باشد. وقت هم به شدت تنگ بود؛ هر دقیقه میتوانست تاثیر گذار باشد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، نوروز سال ۱۳۶۱ و ماه‌های قبل از آن در سال ۱۳۶۰ روز‌هایی بود که جبهه‌های نبرد برای ایران در شرایطی عالی به سر می‌بردند؛ نیرو‌های ایرانی روی دور پیروزی بودند؛ مهر ماه ۱۳۶۰ با عملیات ثامن‌الائمه حصر آبادان را شکستند؛ آذر ماه ۱۳۶۰ هم با عملیات طریق‌القدس توانستند بیش از ۶۵۰ کیلومتر مربع از سرزمین‌های اشغالی از جمله شهر بستان را آزاد کنند. فرماندهان نظامی و سیاسی جنگ برای هت‌تریک پیروزی‌ها نوروز ۱۳۶۱ را مناسب دیدند؛ عملیاتی به نام «فتح المبین» هدف از انجام این عملیات آزادسازی اراضی اشغال شده ایران توسط عراق بود که نیرو‌های ایرانی در این عملیات آزادی سرزمین‌های شمال خوزستان و غرب کرخه را در نظر داشتند. این سومین عملیات گسترده ایرانیان بود تا خاک خود را از لوث وجود دشمن عراقی پاک کنند. این عملیات ایمن‌سازی شوش، دزفول و اندیمشک برابر حملات آتی دشمنان را هم در نظر گرفته بود.

از این رو از اواسط پاییز که طرح‌ریزی این عملیات آغاز شده بود، اقدامات اطلاعاتی لازم برای شناسایی مناطق توسط بومیان و ساکنان محلی جریان داشت. طراحان و برنامه‌ریز‌های عملیات سه منبع دیگر نیز برای کسب اطلاعات از منطقه داشتند؛ عکس‌های هوایی، شنود مکالمات نیرو‌های عراقی و بازجویی از اسرایی که در جریان طریق‌القدس در اختیار ایرانیان قرار گرفته بودند.

اما از آن سو نیرو‌های عراق نیز بیکار ننشسته بودند. آنها نیز با هر ابزاری که داشتند اقدام به شناسایی می‌کردند و تا حدودی در جریان عملیات آتی ایران قرار گرفته بودند. حمله عراق در بهمن ماه ۱۳۶۰ به منطقه چذابه یکی از نشانه‌های هوشیاری آنها نسبت به عملیات جدید ایران بود؛ عملیاتی که قرار بود کربلای ۲ نامیده شود که شب عملیات نامش تغییر کرد و شد «فتح المبین».

عراق با طرح و اجرای یک عملیات آفندی یا تهاجمی به تنگه چذابه در تاریخ ۱۷ بهمن ماه ۱۳۶۰، پیشگیری یا تاخیر در اجرای عملیات سراسری و بزرگ ایران را پیگیری می‌کرد. در این عملیات آتش سنگینی بر منطقه کوچک تنگه چذابه ریخته شد و پس از کم شدن آتش، یگان زرهی عراق به سمت شهر تازه آزاد شده بستان روانه شد؛ البته که با سرعتی آهسته و چنان که تمایلی به پیشروی نیست.

با رصد وضعیت، فرماندهان ایران کم کم به این نتیجه رسیدند که قصد عراق پیشروی نیست و اخلال و تاخیر انداختن در عملیات آینده است. سردار غلامعلی رشید درباره حمله عراق در آن برهه زمانی گفته ما نسبت به اهداف دشمن ابهام داشتیم؛ زیرا عراقی‌ها در عین حالی که حملات سنگینی را انجام می‌دادند ولی کلا به سمت بستان پیشروی نمی‌کردند. در این شرایط فرماندهی کل سپاه طی تحلیل اظهار داشت هدف دشمن تاخیر در عملیات بعدی است و باید سریعا منطقه عملیات را فعال کنیم.

ارتش و سپاه برای این عملیات اختلاف نظر داشتند؛ سپاه معتقد بود که باید از چهار محور «عین خوش»، «پل نادری»، «شوش» و «رقابیه» به صورت همزمان حمله آغاز شود؛ اما ارتش که نگاهی کلاسیک داشت، تاکید داشت که به علت محدودیت در نیروی انسانی، باید از دو محور عمل شود. نهایتا با توافق محسن رضایی و علی صیاد شیرازی بنا بر این شد که از همان چهار محور اقدام شود. مشکل نیروی انسانی هم با توجه به روحیه بالایی که ناشی از دو عملیات پیروزمندانه در جامعه جاری بود محل نگرانی نبود و بنا به روایتها، تا سه برابر مورد نیاز راهی جبهه‌ها شدند.

قرار بود روز نخست تعطیلات نوروز ۱۳۶۱ عملیات فتح المبین آغاز شود؛ اما عراق که از ماجرا بو برده بود یا بنا به روایت‌هایی در جریان قرار گرفته بود دو روز پایان سال از دو محور به مواضع ایران حمله کرد؛ ۲۸ اسفند ماه عراق باز هم به سمت سرزمین ایران از دو محور شوش و تنگه رقابیه هجوم آورد؛ این دو محور از جمله محور‌هایی بودند که بنا بود ایران از طریق آنها برای آزادی سرزمین‌های اشغالی‌اش اقدام کند. در واقع به جای اینکه عراق از سوی نیرو‌های ایرانی غافلگیر شود، این ایرانی‌ها بودند که با حمله عراقی‌ها غافلگیر شدند. فردای آن روز یعنی بیست و نهم اسفند ماه نیز ارتش عراق از بامداد باز هم دست به حمله زد و تا عصر هنگام همچنان تاخت و تاز می‌کرد. از سوی دیگر دو قرارگاه از چهار قرارگاه نیرو‌های رزمی ایران با جنگنده بمب‌افکن‌های دشمن عراقی بمباران شد که تلفات چشمگیری بر جا گذاشت.

علی صیاد شیرازی فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش در این باره گفته به جای آنکه ما عملیات را شروع کنیم چند روز قبل از آغاز عملیات دشمن شروع کرد. فشار عجیبی به نیرو‌های ما آورد. این فشار برای ما غیر قابل تحمل بود؛ چون پشت نیرو‌های ما آب بود؛ رودخانه کرخه. او اضافه می‌کند تا آمدیم بجنبیم دشمن از محور دوم عملیات را شروع کرد عراق در محور رقابیه دو تا چهار کیلومتر پیشروی کرد و خود به خود محور به هم خورد شاید دشمن، یکی دو روز بیشتر وقت نمی‌خواست تا دو محور را به هم متصل کند. معلوم بود دارد حساب شده کار میکند و میخواهد ما را به موضع انفعال بکشاند و ابتکار عمل را بگیرد. بیشتر حالمان گرفته شد. بدبختانه با طرحی که مصوبه همه ما بود از چهار محوری که می‌خواستیم حمله کنیم، فقط دو محور باقی ماند. این دو محور هم به هیچ ترتیب با محاسبات و برآورد‌های عملیاتی و معیار‌های تخصصی نمی‌خورد. دو محوری که طرف شرق بود دو محور باقی مانده یکی از طرف عین خوش بود و یکی هم طرفی که ارتفاعات جلوی آن را گرفته و دشمن فکر می‌کرد همان ارتفاعات برای پدافند کافی است و خودش را محکم می‌دانست.

با این حملات غافلگیرکننده عراق سازمان رزم دو محور که دو قرارگاه را هم شامل می‌شد از هم پاشیده شد؛ فرماندهان را شک و تردید فرا گرفت؛ نمیدانستند با این وضعیت حملات پیشدستانه عراق، طبق برنامه عمل کنند یا عملیات را به تعویق بیندازند؛ آنها دو به شک مانده بودند و فضا به تعبیری معلق بود.

بابت همین شک و تردید بود که فرماندهان تصمیم گرفتند تا به سراغ امام بروند و از او کسب تکلیف کنند. بنا شد تا محسن رضایی به جماران برود و با امام ملاقاتی داشته باشد. وقت هم به شدت تنگ بود؛ هر دقیقه میتوانست تاثیر گذار باشد. از همین رو تصمیم بر آن شد تا محسن رضایی توسط یک هواپیمای جنگنده به تهران برده شود؛ بدین صورت که یک خلبان در کابین جلو و فرمانده کل سپاه هم در کابین عقب. به همین ترتیب رضایی به تهران منتقل شد؛ دیداری با امام کرد؛ رضایی رفته بود که از رهبر فقید انقلاب نه مشورت که کسب تکلیف کند؛ اما امام واگذار کرده بود به فرماندهان که هر چه صلاح میدانند انجام بدهند. محسن رضایی اصرار میکند که امام برای انجام عملیات استخاره کند که بنیانگذار انقلاب نیز امتناع می‌کند و میگوید بروید کارتان را بکنید.

سردار مرتضی صفار، فرمانده جبهه شوش در عملیات فتح المبین درباره این دیدار می‌گوید: امام در کل گفته بودند؛ بروید کارتان را انجام بدهید و نگران نباشید. آقا محسن به حضرت امام می‌گویند استخاره‌ای هم بکنند. امام ناراحت می‌شوند و می‌گویند شرایط استخاره فراهم نیست؛ بروید کارتان را بکنید. در آخر هم امام گفته بودند؛ حالا اگر هم خواستید دلتان قرص شود در قرارگاه کربلا یک استخاره‌ای هم بکنید. آقا محسن برگشتند و وقایع را گزارش دادند بماند که به دلیل فشار وارد شده در سوار شدن به جنگنده حالشان اصلا خوب نبود و زیر سرم رفتند.

پس از بازگشت رضایی در قرارگاه کربلا، تفالی به قرآن می‌زنند که سوره «فتح» می‌آید؛ آنجا تصمیم می‌گیرند که نام عملیات از کربلای ۲ به فتح‌المبین تغییر کند. نهایتا بامداد دوم فروردین ماه ۱۳۶۱ با رمز «یا زهرا» عملیات آغاز شد؛ ۳۵ گردان ارتش و ۱۰۰ گردان سپاه در این عملیات حاضر بودند؛ صیاد شیرازی فرماندهی نیرو‌های ارتش و رضایی فرماندهی نیرو‌های سپاه را بر عهده داشتند عراق هم ۷ تیپ زرهی ۲۰ تیپ پیاده و ۱۰ گردان توپخانه را پای کار آورده بود.

به لطف زمین‌های رملی در منطقه عملیات نیرو‌های ایرانی توانستند کانال حفر کنند و تونل بزنند و از این طریق لشکر‌های ۱۰ زرهی و مکانیزه عراق تحت محاصره قرار گرفتند. طبق اسناد موجود این نقشه برای دور زدن نیرو‌های دشمن عراقی و محاصره آنها ابتکار احمد متوسلیان فرمانده تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله تهران بود.

این عملیات در چهار مرحله برق آسا صورت گرفت و هشتم فروردین ماه چهارمین و آخرین مرحله اقدام برگزار شد. در نتیجه این عملیات ۲هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع از سرزمین‌های اشغال شده توسط عراقی‌ها به خاک کشور بازگشت. اما نتیجه دیگری که این عملیات داشت آن بود که از طریق غنایمی که نیرو‌های ایرانی از دشمن عراقی به دست آوردند توانستند یگان توپخانه سپاه پاسداران را راه‌اندازی کنند. در سلسله عملیات‌های ثامن الائمه طریق القدس و فتح المبین بخش‌های زیادی از مناطق اشغال شده توسط عراقی‌ها آزاد شدند و این گونه پیش زمینه آزادسازی خرمشهر فراهم شد به عبارت دیگر، نتیجه اصلی این عملیات، فراتر از آزادسازی اراضی اشغالی و تاسیس یگان توپخانه‌ای سپاه بود.

سایر اخبار (تصاویر) لئوپون، پادشاهِ پادشاهان؛ حیوان عجیب و غول‌پیکری که حاصل جفت‌گیری پلنگ و شیر است! (تصاویر) دانشمندان چهرۀ یک انسان اولیه را شناسایی کردند؛ انسان اولیه این شکلی بود! (تصاویر) چند سال پس از مردن انسان‌ها زمین چه شکلی خواهد بود؟ انسان‌هایی که خوراکشان گوشت انسان است!

دیگر خبرها

  • امام از حرف محسن رضایی ناراحت شدند و گفتند بروید کارتان را بکنید!
  • مدیرکل صداوسیمای کردستان چهره برتر سال معاونت استان‌ها شد
  • راز بزرگ آقای گل پرسپولیس و علی دایی | یک پرسپولیسی آقای گل را بیرون کرد
  • علی دایی و راز بزرگ آقای گل پرسپولیس
  • کنسرت زنده محسن چاوشی ! | بدل چاوشی با آهنگ سنگ صبور همه را شوکه کرد
  • اکران آنلاین دو فیلم سینمایی
  • «گینس» محسن تنابنده در میان فیلم‌های امروز تلویزیون
  • سعید راد بستری شد + جزئیات
  • بازیگر قدیمی و پرسپولیسی در بیمارستان بستری شد
  • ناگفته‌های محسن رضایی از مهدی باکری