ابن کشکریه و درمان زخم شمشیر با داروی گیاهی
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۴۳۸۸۸
ابوالحسین بن کشکریه، طبیب قرن چهارم هجری قمری است.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ـ بارها شنیده‌ایم که گذشته چراغ راه آینده است. این چراغ، روشنگر مسیری است که به ساختن بنای تمدن ایرانی اسلامی می‌انجامد. چراغی که انوار روشنگرش حاصل تلاش صدها حکیم، هنرمند و فیلسوف مسلمان است که از قرن‌ها پیش خشت به خشت این بنای سترگ را روی هم گذاشته‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با شما مخاطب گرامی قراری گذاشته‌ایم تا هر روز به بهانه عددی که تقویم برای تاریخ آن روز به ما نشان می‌دهد، به زندگی یکی از مشاهیر و بزرگان تاریخ کهن ایران و اسلام مختصر اشاره‌ای کنیم تا بتوانیم پس از یک سال، با این انوار روشنگر چراغ تمدن و فرهنگ آشنا شویم. به این منظور هر روز صبح، بخشی از تاریخ کهن خود و افتخارات آن را مرور خواهیم کرد.
برای خوشه‌چینی از این خرمن دانش و فرهنگ، جلد اول کتاب «تقویم تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران» تألیف دکتر علی‌اکبر ولایتی که به سال ۱۳۹۲ در انتشارات امیرکبیر به زیور طبع آراسته شده، بهره برده‌ایم.
ابوالحسین بن کشکریه، طبیب قرن چهارم هجری قمری است.
تاریخ ولادت و درگذشت او مشخص نیست. از زندگی او نیز آگاهی بسیار کمی در دست است. از شاگردان ممتاز سنان بن ثابت بن قره بود و در زمان سیف‌الدوله طبابت می‌کرد. نام کامل او به درستی معلوم نیست، برخی نام او را ابوالحسن نیز آورده‌اند. بعضی نیز او را ابن کشکرایا نامیده‌اند. همچنین ممکن است که وی همان یعقوب کشکرانی باشد که کتاب آموزشی و بی‌عنوان او به دست ما رسیده است.
وی از طبیبان نامی قرن چهارم در بغداد بود و در زمان سیف‌الدوله حمدان در موصل و میافارقین، محل حکومت آل حمدان، به طبابت اشتغال داشت. آورده‌اند که امیر سیف‌الدوله در میدان نبرد ضربتی بر کمرش رسید و بدان علت به بیماری دچار شد و اطبا از معالجت وی عاجز ماندند. به توصیه معتمدان امیر، ابوالحسن را از موصل فراخواندند.
وی برای امیر، قرصی ساخت که بخش بیشتر آن فرفیون بود. فرفیون دارویی است که برای گزیدگی جانوران و سگ وحشی نافع است و از آن ماده‌ای به دست می‌آید که قلیاب گویند و در صابون‌سازی معمول بوده است. به سبب این معالجه، امیر از آن درد نجات یافت و پس ازآن، طبیب مخصوص امیر شد.
آن‌گاه که عضدالدوله دیلمی بیمارستان عضدی را در بغداد ساخت، ابوالحسین نیز در شمار پزشکان بیمارستان بغداد درآمد.
ابوالحسین بن کشکریه طبیبی پر حرف بود و تمایل داشت که اطبا را خجل و شرمنده کند؛ بدین علت با آنان به مباحثه و مجادله می‌پرداخت و آن‌قدر سؤال می‌کرد تا آنجان را خجل سازد. ابوالحسین برادری داشت که راهب (کشیش) بود و در 370ق درگذشت.
ابوالحسین ماده تنقیه‌ای درست کرده بود که به نامش معروف شد و از ساقه بعضی گیاهان و مواد تند و گرم ساخته شده بود.
از ابوالحسین آثار محدودی به‌جا مانده است که بدین قرارند:
1. کُنّاشی معروف به حاوی؛
2. کُناشی دیگر که ظاهراً به نام امیر سیف‌الدوله نوشته شده است؛
3. کتابی در معرفت نبض. ابن ابی اصیبعه کناش دیگری هم به وی نسبت داده است که اکنون در دست نیست.
انتهای پیام/4104/
منبع: آنا
کلیدواژه: دکتر علی اکبر ولایتی تقویم تاریخ سیف الدوله قرن چهارم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۴۳۸۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوغات منشی ناصرالدین‌شاه برای تهرانی‌ها
پیچ امین‌الدوله گیاهی بوته‌ای و بالا رونده است و روی دیوار، تنه درختان و چَپَرها رشد می‌کند و بالا می‌رود. به همین دلیل از این گیاه برای پوشش آلاچیق‌ها و نرده خانه‌های قدیمی استفاده می‌شد و رویش آن در تهران از دوره ناصرالدین‌شاه شروع شده است.
به گزارش همشهری آنلاین، نام‌گذاری این گیاه هم حکایت جالبی دارد. ماجرا از این قرار است که امین‌الدوله، منشی ناصرالدین‌شاه که معمولاً در سفر‌های پادشاه همراه او به کشور‌های اروپایی می‌رفت، در یکی از سفرهایش به اروپا با گیاهی به نام «کاپری فولیاسه» آشنا می‌شود و آن را با خودش به تهران می‌آورد.
امین‌الدوله مردی باسواد بود که به زبان فرانسه تسلط داشت و در سفر‌های ناصرالدین‌شاه به فرانسه حضور داشت. به همین دلیل، احتمال می‌رود که این گونه گیاهی را از فرانسه به ایران آورده باشد تا در باغی که آن موقع در دست احداث داشت بکارد. او این گونه گیاهی را ابتدا در باغ بزرگش در محله زرگنده کاشت و از آنجا که نام لاتینش سخت بود با گذشت زمان به پیچ امین‌الدوله معروف شد. این گیاه در باغ امین‌الدوله تکثیر شد و به سایر نقاط تهران انتقال پیدا کرد و امروز در بیشتر بوستان‌ها تهران اثری از آن دیده می‌شود.
یک روایت دیگر این است که امین‌الدوله با کارمندان سفارت انگلیس که برای تفرج به باغش می‌آمدند رابطه خوبی داشته و انگلیسی‌ها در این رفت‌وآمد‌ها گونه گیاهی «کاپری فولیاسه» را کاشته‌اند. این روایت چندان موثق نیست و به نظر می‌رسد پیچ امین‌الدوله را باید سوغات منشی ناصرالدین‌شاه از فرنگ بدانیم.
همسر ستاره لژیونر تیم ملی دهها میلیارد ثروتش را بالا کشید!