به نقل از «رکنا»

خودکشی همزمان 2 دختر دانش آموز 13 ساله در منطقه ناصرالدین

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۵۶۲۱۵

دو دختر 13 ساله در اثر مصرف قرص برنج خودکشی کردند. این اتفاق در روز پنجشنبه سوم بهمن ماه رخ داده است.

به گزارش رکنا، پدر فائزه معتقد است که او و دوستش به دلیل یک سوء تفاهم پس از اخراج از مدرسه تحت فشار روانی خیلی زیاد دست به این اقدام زده اند،البته این اقدام خارج از فضای مدرسه اتفاق افتاده است ولی دلیل اصلی به خاطر اخراج او از مدرسه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او می گوید یک عابر پیاده پس از مشاهده پیکر نیمه جان دو نوجوان دختر بلافاصله با اورژانس و پلیس تماس گرفته است و این افراد به بیمارستان منتقل شده اند و تحت اقدامات اورژانسی قرار گرفته اند.شماره تلفن پدر فائزه را خود او به سختی در لحظه جان دادن به پلیس می دهد و پس از اندکی دختر نوجوان به دلیل مسمویت شدید جان می دهد.زهرا نوجوان دیگری است که پس از چند ساعت مبارزه با مرگ سرانجام تسلیم می شود و پس از دوستش دیدگانش را برای همیشه از زندگی می بندد.

پدر فائزه و حالا پدری قد خمیده که از نگاه او می توان غم دنیا را به تنهایی در چهره اش دید او مردی جوان و متولد 1358است ، راننده آژانس است و با کار در آژانس مسافربری اموراتش را می گذراند،او با بغضی در گلو می گوید سه فرزند دارم که فائزه بزرگ آنها بود ، یک پسر دبستانی و یک کودک دختر دیگر که مدام از من می پرسند فائزه کجاست و این سوال بیش از بیش بر غم و ناراحتی من و مادرش می افزاید.(مصاحبه ای مفصل با اشان ثبت شده است که در صورت رضایت و ضرورت منتشر خواهد شد)

مسئول حراست اداره آموزش و پرورش شهرستان دورود ضمن ابراز تاسف از این حادثه و همدردی با خانواده دانش آموزان قویاً ارتباط این خودکشی را با فضای آموزشی رد کرده و معتقد است که این اتفاق خارج از مکان و زمان آموزشی رخ داده است اما روابط عمومی اداره آموزش و پرورش از موضوع ابراز بی اطلاعی می کند و با بیان دیدگاه های شخصی معتقد است که این خود کشی هیچ ارتباطی به مدرسه و سیستم آموزشی ندارد و ممکن است برای هر شخص حقیقی یا حقوقی رخ دهد ، ریاست آموزش و پرورش شهرستان راضی به مصاحبه نمی شود و شاید برداشت این باشد که نباید به موضوع دامن زد و این در حالی است که به گفته پدر فائزه عده ای از معلمان مدرسه و عده ای دیگر از کارکنان اداره شهرستان در مراسم تشییع و تدفین دخترش شرکت کرده و با خانواده متوفی ابراز همدردی کرده لند.

چرا باید به موضوع اهمیت داد؟

موضوع اینجا معنا دار می شود ؛حدود یک سال قبل و بیشتر دقیقا در همین منطقه (ناصرالدین) دو نوجوان پسر کلاس دهم با شرایط مشابه اقدام به خودکشی با قرص برنج می کنند و هیچ خبری در رسانه های محلی و فضای مجازی منتشر نمی شود.

در حقیقت اینکه چهار دانش آموز ،در یک منطقه،هم سن و سال ،به صورت دو نفره و با قرص برنج اقدام به خودکشی نموده اند این معنا دار است و به راحتی می توان دریافت که این موضوع به عنوان یک رهایی برای نوجوانان این منطقه تبدیل شده و یا در حال تبدیل شدن است.راحت تر بگویم اینکه انگار نوجوانان این منطقه دارند یاد می گیرند که این گونه با مشکلات زندگی روبه رو شوند و برای همیشه به زندگی خود پایان دهند.

با این تفاسیر نقش و جایگاه سازمان ها، نهادها و افراد در جلوگیری از اتفاقات بعدی بسیار موثر و تامل برانگیز است.

بگذارید ابتدا چند سوال بپرسیم.

چرا به راحتی در زنجیره شایعه قرار می گیریم و اخبار ضد و نقیضی را خواسته یا ناخواسته منتشر می کنیم که علاوه بر داغ از دست دادن فرزند داغی دیگر بر دل خانواده های داغدار می گذاریم؟

آیا مهارت های کسب سعه صدر، و مبارزه با مشکلات عاطفی و روانی را توانسته ایم به نوجوانان آموزش دهیم؟

آیا در این منطقه توانسته ایم به طور ویژه تمام ابزار و راه حل های موجود را برای آگاه سازی نوجوانان و خانواده های آنها به کار ببریم؟

آیا نهاد ها، سازمان ها و افراد خود را به صورت غیر رسمی یا رسمی مسئول این کار می دانند؟

آیا پس از اقدام به خودکشی دو نوجوان پسر در سال قبل به موضوع ورود کردیم و در خصوص دلایل، انگیزه ها و پیشگیری از اتفاقات مشابه بعدی اندیشیدیم؟

آیا فکر کردیم که اینگونه جریانات می تواند دوباره اتفاق بیفتد؟

اینکه چرا فکر می کنیم با بی تفاوتی و سرپوش گذاشتن بر موضوعات مشکلات خود به خود حل می شوند ؟

و در نهایت چرا باید قرص برنج به سادگی در اختیار نوجوانان قرار بگیرد و چگونه می توان از تهیه و عرضه آن به این قشر جلوگیری کرد؟

هر کدام از ما پس از خواندن سوالات بالا دقیقاً متوجه خواهیم شد که نقش ما در کجا می تواند سازنده و موثر باشد تا بتوانیم گامی موثر در پیشگیری از اتفاقات برداریم.

خوب است که این سوال را از خودمان بپرسیم که : دقیقا کجا و چطور می توانم کمک کنم که اینگونه خبرها را دیگر نشنویم؟

در نهایت احساس کردم به عنوان یک همشهری بنویسم تاثیر گذارتر است تا به عنوان یک خبرنگار،لطفاً منتشر کنید تا به دست همه همشهریان و مسئولین برسد بلکه بتوان کاری کرد.

منبع: رکنا

کلیدواژه: سقوط هواپیما یارانه دلار شهادت سردار سلیمانی پلیس حادثه خودکشی فضای مجازی اخبار اخبار حوادث برنج خودکشی دانش آموز دختر قرص عکس مرد فیلم تهران اخبار تهران چین حوادث تهران ویروس دختر نوعروس اقدام به خودکشی آموزش و پرورش عنوان یک پدر فائزه دو نوجوان قرص برنج

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۵۶۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرا مفقودی ۳ دختر چوپان در کرمان

آفتاب‌‌نیوز :

شب در دل کوهستانِ هراسناک، وهمِ آسمان و زمین از یک سو، غرش سیلاب از سوی دیگر؛ و آب، گوسفندان را با خود می‌برد.

سیلاب شدید، حریفِ قدرِ گوسفندان است و سه دختر می‌مانند تنها در بیابان و کوهستان با دستانی خالی و گوسفندانی که یا نیستند یا زنده نیستند؛ حالا ترس از پدر و تلف شدنِ گوسفندان هم به ترس از شب و سیلاب اضافه شده و چاره را به بازنگشتن می‌بینند؛ شاید نمی‌دانستند چه جوابی باید به خانواده بدهند.

درواقع، مانند روز‌های عادی، با تاکید پدر خانواده، به دل کوه و دشت زده بودند تا گوسفندان را به چرا ببرند؛ آری، سه دختر ۱۲ تا ۲۰ ساله عشایر در شهرستان عنبرآباد استان کرمان.

مسئولان عشایری می‌گویند هم به شکل پیامکی یا تلفنی و هم حضوری حداقل سه نوبت به پدر خانواده گفته بودند، پیش بینی سیلاب شدید داریم و باید این منطقه را ترک کنید، اما این چوپان اصرار دارد که اتفاقی نمی‌افتد، زیرا خیلی وقت است چشمشان به آسمان دوخته شده بوده و خبری از باران نبوده است.

حالا سه دختر جوان و نوجوان خانواده با وجود اخطار‌های مسئولان محلی برای تخلیه از مناطق پرخطر در معرض سیلاب، همراه گله گوسفندان راهی کوه و دشت می‌شوند که به شب می‌خورند و سیلاب کُشنده و باقی قضایایی که نقل شد.

این روایت ها، آن چیز‌هایی است که از قول منابع محلی درباره چگونگی مفقود شدن این دختران از صبح امروز (چهارشنبه) به گوش مسئولان شهرستان و استان رسیده است و در نهایت رسانه‌ها کسب اطلاع کردند.

تجربه مسئولان نشان می‌داده که پیش بینی این میزان بارش می‌تواند سیلاب‌های شدیدی را در این منطقه روان کند، اما آنطور که مسئولان محلی می‌گویند تذکر‌های مکرر آنان نتیجه‌ای نداشته و این خانواده عشایر، گویی اعتقادی به پیش بینی هواشناسی نداشتند و در جواب گفته بودند: ما که مدت‌ها است چشم به راه باران هستیم و خبری نیست.

پدر خانواده بی‌توجه به اخطار‌های مکرر، دخترانش را روز سه شنبه (دیروز) باز همراه گله به بیرون می‌فرستد، اما این نوجوان‌ها شب باز نمی‌گردند.

جست و جو‌ها برای یافتن دختران تا صبح و سپس تا عصر ادامه پیدا می‌کند که در یک مرحله دختر ۲۰ ساله و در مرحله دیگر ۲ دختر نوجوان ۱۲ و ۱۷ ساله تا بعدازظهر امروز (چهارشنبه) سالم پیدا می‌شوند.

مشخص می‌شود دختر‌ها بعد از رهاشدن از سیلاب و پس از اینکه گله گوسفندان در سیل گیر افتاده، تلاش می‌کنند آن‌ها را جمع و سالم باز گردند، اما آنطور که روایت شده، این دختران با گذشت زمان با تلف شدن گوسفندان روبه رو شده اند و حالا هم از خانه دور هستندد و هم رویشان نمی‌شود یا ترس از سرزنش باعث می‌شود بدون گوسفندان برنگردند.

اینجا با ۲ مساله مهم یا بهتر است بگوییم ۲ پرسش بااهمیت روبه رو هستیم؛ نخست چرایی بی‌توجهی به هشدار‌های رسمی هواشناسی و مسئولان به عشایر و سایر شهروندان و دوم نیز ترس شدید سه دختر چوپان از خانواده آن هم در شرایطی که جانشان در خطر بونده است؛ که گویی، این ترس، مانع بازگشت به‌موقعشان به خانه یا چادر عشایری می‌شده است.

آیا ترس از تلف شدن گوسفندان، به هر تعداد هم که بوده باشند، باید آنقدر باشد که سه دختر جوان و نوجوان را از فرار و دوری از منطقه خطر درگیر سیلاب دور نکند و به جمع خانواده بازنگرداند؟، حتی وقتی جانشان در خطر بوده؟؛ این مساله نیازمند واکاوی بیشتر جامعه‌شناختی، و البته کسب اطلاعات بیشتر از آنان است.

همانطور که در کلیپ چسبیده به این مطلب مشاهده می‌کنید، وقتی استاندار کرمان از فرماندار عنبرآباد درباره کم و کیف مفقودی این سه دختر می‌پرسد، آنان به نقل از شنیده‌های افراد محلی یا خانواده، این روایت را مطرح می‌کنند و البته همه خوشحال هستند که این سه فرد مفقودی، به سلامت پیدا شدند و به کانون خانواده بازگشتند؛ و همه این حکایت در حالی بوده که مسئولان می‌گویند دست‌کم سه بار از این خانواده‌ها خواسته بودند وارد منطقه خطر نشوند و این امر نشان می‌دهد ضرورت دارد از نظر فرهنگی در این زمینه ها، به ویژه افزایش مراقبت‌ها برای پیشگیری از حوادث و خسارت‌های جانی و مالی، بیشتر کار شود.

منبع: خبرگزاری ایرنا