مورد عجیب مجید مجیدی در «فجر ۳۸»/ ماجرای «ریگی» سه‌گانه می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۷۷۵۳۳
خبرگزاری مهر - گروه هنر: «مهر سیمرغ» عنوان بسته خبری-تحلیلی روزانه‌ای است که به مرور متن و حاشیه سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر می‌پردازد.
هر روز می‌توانید با «مهر سیمرغ ۳۸» در جریان آخرین تحولات بزرگترین رویداد سینمایی کشور قرار بگیرید.
امروز سه‌شنبه ۱۴ بهمن‌ماه و همزمان با چهارمین روز اکران فیلم‌های سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر، با شماره چهارم «مهر سیمرغ ۳۸» همراه شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چهره روز؛ مرتضی اصفهانی
سال گذشته و درست فردای رونمایی از «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار در جشنواره سی‌وهفتم فیلم فجر بود که در بسته خبری «مهر سیمرغ» از «مرتضی اصفهانی» نوشتیم؛ چهره پشت‌پرده بخش عمده‌ای از تولیدات سینما و تلویزیون با داستان‌های امنیتی که جدی‌تر از همیشه در فرآیند تولید یک فیلم نقش‌آفرینی کرده و نامش به‌عنوان «نویسنده فیلمنامه» در تیتراژ فیلم آبیار خودنمایی می‌کرد.
مرتضی اصفهانی که سابق بر آن بیشتر به‌عنوان «مشاور امنیتی» پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی شناخته می‌شد، سابقه‌ای به نسبت طولانی در سینمای ایران دارد و خود نقطه ورودش به سینما را فیلم «ضیافت» ساخته مسعود کیمیایی معرفی کرده است.
طی یک سال گذشته و حتی در روزهای اوج استقبال از فیلم «شبی که ماه کامل شد» در اکران عمومی سینماها، برخلاف روال معمول اما در گفتگوهای رسانه‌ای با عوامل این پروژه سینمایی، همچنان جای «فیلمنامه‌نویس» خالی ماند و هیچ رسانه‌ای با ایده‌پرداز و طراح اصلی داستان فیلم نرگس آبیار گفتگویی نداشت؛ البته نه اینکه رسانه‌ای برای این گفتگو دورخیز نکرده باشد، بلکه این انتخاب اصفهانی است.
در همان ایام اکران «شبی که ماه کامل شد» بود که خبری به نقل از رئیس سازمان سینمایی منتشر شد که در جمع اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس وعده ساخت «ریگی۲» را نیز داده است. خبری که با تکذیبیه تهیه‌کننده فیلم نرگس آبیار مواجه شد که تأکید کرده بود ما کاملاً از ساخت چنین پروژه‌ای بی‌اطلاعیم.
عنصر مشترک فیلم در حال اکران آبیار با پروژه‌ای که حسین انتظامی وعده‌اش را داده بود، نه کارگردان و تهیه‌کننده، که همین مرتضی اصفهانی در مقام ایده‌پرداز بود.
«روز صفر» به کارگردانی سعید ملکان در حالی روز گذشته در سالن اصحاب رسانه جشنواره سی‌وهشتم رونمایی شد، که نشست خبری این فیلم هم مانند نشست خبری فیلم نرگس آبیار بدون حضور طراح و ایده‌پرداز اصلی پروژه برگزار شد. مرتضی اصفهانی البته غایب نبود و ترجیح داد مانند سال گذشته، به جای نشستن در کنار عوامل فیلم، در گوشه سالن بنشیند و واکنش اصحاب رسانه به پروژه تازه خود را نظاره کند.
حضور مشترک مرتضی اصفهانی در دو فیلم «شبی که ماه کامل شد» و «روز صفر» که هر دو با پروداکشن ویژه و با محوریت «پرونده عبدالمالک ریگی» به سرانجام رسید از نکات قابل توجه این دو فیلم است؛ دو فیلمی که دور از انتظار نیست در دوره‌های آتی جشنواره فیلم فجر شاهد رونمایی از قسمت سوم آن نیز باشیم تا سه‌گانه «ریگی» در سینمای ایران کامل شود؛ مرتضی اصفهانی برای قسمت سوم سراغ کدام کارگردان خواهد رفت؟
فیلم روز؛ آبادان یازده ۶۰
«فرکانس یازده ۶۰» عنوان کتابی به قلم فضل‌الله صابر است که دستمایه تنها فیلم اقتباسی جشنواره سی‌وهشتم فیلم فجر قرار گرفته است. «آبادان یازده ۶۰» را مهرداد خوشبخت براساس این کتاب که در واقع مجموعه‌ای از خاطرات و روایت‌های شفاهی کارمندان رادیو آبادان در مقطع ۴۰ روز ابتدایی آغاز جنگ تحمیلی است، کارگردانی کرده است. فیلمی که می‌توان آن را تنها نماینده «سینمای دفاع مقدس» در ویترین جشنواره سی‌وهشتم هم دانست، فیلمی که مستقیما سراغ «روایت جنگ» رفته و قرار نیست در حاشیه و پس زمینه‌اش اشاراتی هم به تبعات جنگ داشته باشد.
با این پس زمینه، شب گذشته و در سومین سئانس اکران فیلم در پردیس سینمایی ملت به تماشای فیلم «آبادان یازده ۶۰» نشستیم. فیلمی که امضای سازمان رسانه‌ای «اوج» هم بر پای آن بود و همین نکته هم انتظارمان را آن بیشتر می‌کرد. با این حال آنچه روی پرده به تماشای آن نشستیم، چیزی از جنس همان فیلم‌های کلیشه‌ای و غیرسینمایی سال‌های نه‌چندان دور در حوزه دفاع مقدس بود!
اگر مقایسه‌ای میان جذابیت و ظرفیت داستانی ایده محوری فیلم‌ها با آنچه بر پرده سینما شاهد بودیم داشته باشیم، بی‌تردید «آبان یازده ۶۰» را می‌توان «هدر شده‌ترین» فیلم جشنواره امسال تا به امروز دانست.
ترکیب بازیگر، فیلمنامه به‌شدت کلیشه‌ای و ضعیف، عدم پرداخت موقعیت‌های دراماتیک و تکیه کامل بر جذابیت موقعیت داستانی، فیلم تازه سینمایی مهرداد خوشبخت را به تجربه‌هایش در عرصه تله‌فیلم‌سازی تبدیل کرده است. فیلمی که دور از انتظار نیست تا چند سال دیگر، شاهد پخش مناسبتی آن از شبکه‌های مختلف سیما باشیم، اما بعید است سهمی در خاطرات سینمایی این سال‌های ما داشته باشد!
حاشیه روز؛ معمای «خورشید» و ادعای «احترام به مخاطب»!
«نظر به اینکه فیلم سینمایی «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی و تهیه‌کنندگی آقایان بنان و مجیدی به دلیل طولانی شدن مراحل فنی فیلم، تا زمان مقرر آماده نمایش نشد، با توجه به مقررات اعلامی، فیلم سینمایی «پسرکشی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدهادی کریمی وارد بخش مسابقه جشنواره می‌شود و از تاریخ ۱۴ بهمن‌ماه جایگزین فیلم «خورشید» در جدول نمایش می‌شود.» این بخشی از متن اطلاعیه‌ای است که روز گذشته از سوی دبیرخانه جشنواره فجر در توضیح دلایل ورود فیلم «پسرکشی» به چرخه رقابت این دوره از جشنواره منتشر شد. به کلیدواژه «مقررات اعلامی» در این متن دقت کنید.
حالا بخشی از متن فراخوان جشنواره سی‌وهشتم که طبیعتاً می‌تواند اصلی‌ترین مصداق برای «مقررات اعلامی» باشد را مرور کنیم؛ «آخرین مهلت تحویل نسخه نهایی فیلم (انتخاب شده توسط هیئت انتخاب) با استاندارد فنی، (DCP) و پوستر مربوطه روی سی‌دی ۲۵ دی‌ماه ۱۳۹۸ است. در صورت ارائه نکردن کپی نهایی فیلم تا تاریخ مقرر، دبیرخانه جشنواره به احترام مخاطبان، فیلم را از جشنواره (داوری و نمایش عمومی) خارج می‌کند.»
با توجه به صراحتی که در زمینه «احترام به مخاطبان» در این بند از فراخوان جشنواره بر آن تأکید شده است، آیا باید پذیرش فیلم سینمایی «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی، بدون دریافت «کپی نهایی» از سوی دبیرخانه را باید حمل بر «عدم احترام به مخاطبان» کرد؟ اساساً چگونه فیلمی که تا نیمه جشنواره هنوز نسخه مناسب اکران آن آماده نشده است، سه هفته پیش از آغاز جشنواره، توسط هیأت انتخاب دیده شده و مهر تأیید برای حضور در این رویداد دریافت کرده است؟
با بخش اول اطلاعیه دیروز مبنی‌بر «نرسیدن فیلم» به دلیل «طولانی شدن مراحل فنی» هم که کنار بیاییم این بخش پایانی را چگونه باید تحلیل کرد؛ « به منظور احترام به خواست مخاطبان و تماشاگران عزیزی که بلیت‌های این فیلم(خورشید) را پیش خرید کرده‌اند و همچنین ارج‌گذاری به تلاش سازندگان که با اهتمام فراوان و به احترام تماشاگران همچنان در حال آماده‌سازی فیلم هستند، از زمانی که فیلم «خورشید» آماده نمایش شود در زمان‌های پیش‌بینی در جدول نمایش فیلم «خورشید» نمایش داده خواهد شد.»!
بازهم پای «احترام به مخاطبان و تماشاگران عزیز» در میان است اما دبیرخانه پاسخی به این سوال نداده است؛ در صورت «رسیدن» و نمایش فیلم «خورشید» آیا این فیلم همچنان در گردونه رقابت و داوری هم حضور دارد؟ اگر نیست چرا در اطلاعیه صراحتاً به حذف این فیلم از داوری بخش سودای سیمرغ اشاره‌ای نشده است و اگر بنا بر این است که در راستای همان «ارج‌گذاری به تلاش سازندگان» این فیلم کماکان در چرخه داوری هم باقی بماند، آیا با احتساب «پسرکشی» تعداد فیلم‌های بخش سودای سیمرغ بالاتر از ۲۲ فیلم نمی‌شود؟ این اتفاق آیا نقیض بند دیگری از فراخوان جشنواره یا همان «مقررات اعلامی» نیست که در آن تأکید شده است؛ «هیئت انتخاب از میان فیلم‌های متقاضی حداکثر ۲۲ فیلم که در دوره‌های قبلی، مورد بازبینی هیئت‌ّهای انتخاب قرار نگرفته باشند، برای بخش سودای سیمرغ انتخاب خواهند کرد.»
مجید مجیدی فیلمساز معتبر و مهمی در سینمای ایران است و طبق شنیده‌ها «خورشید» نیز از آثار قابل تأمل کارنامه سینمایی او خواهد بود، اما عملکرد دبیرخانه جشنواره سی‌وهشتم در راستای «ملاحظاتی» که از آن بی‌اطلاعیم، بیش از هر چیز به اعتبار این فیلم و فیلمسازان لطمه وارد کرده است. شعار «شفافیت» مدیران سینمایی گویی بازهم با یک چالش مواجه شده است!
پیشنهاد ویژه؛ درخت گردو
با احتساب دوره سی‌وهشتم، محمدحسین مهدویان با پنج دوره حضور مستمر و بی‌وقفه در جشنواره فیلم فجر، یک کارگردان رکورددار است. مهدویان با «ایستاده در غبار»، «ماجرای نیمروز»، «لاتاری» و «ماجرای نیمروز۲؛ رد خون» در چهار دوره اخیر جشنواره فجر حضور داشته و جالب اینکه در تمام این دوره‌ها آثارش موردتوجه منتقدان، مخاطبان و تا حدودی هم داوران فجر قرار داشته است.
«درخت گردو» تازه‌ترین تجربه سینمایی محمدحسین مهدویان است که به‌لحاظ فضای بصری و ارتباط داستانش با تاریخ معاصر، از جنس فیلم‌های قبلی این سینماگر است.
مهدویان این بار سراغ داستانی تکان‌دهنده در بستر حادثه بمباران شیمیایی شهر سردشت در سال ۶۶ رفته و توانسته یک تراژدی واقعی را از میان ناگفته‌های تاریخ جنگ تحمیلی، روی پرده به تصویر در آورد.
«درخت گردو» اما به‌واسطه ترکیب دو بازیگر اصلی هم از پروژه‌های کنجکاوی‌برانگیز جشنواره امسال است؛ پیمان معادی و مهران مدیری بازیگران اصلی این فیلم هستند که هر دو به‌واسطه نقش‌آفرینی متفاوت و غیرمنتظره می‌توانند توجهات را به سمت خود جلب کنند. تصویربرداری متفاوت هادی بهروز، همراه همیشگی مهدویان هم از برگ‌برنده‌های غیرقابل کتمان فیلم سینمایی «درخت گردو» محسوب می‌شود.
مهدویان در پنجمین حضور پیاپی در جشنواره فجر، هنوز جایگاه خود در فهرست فیلمسازان شگفتی‌آفرین این رویداد را حفظ کرده است.
کد خبر 4844066منبع: مهر
کلیدواژه: سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر مرتضی اصفهانی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تئاتر ایران سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر موسیقی ایرانی فیلم سینمایی کنسرت موسیقی فیلم مستند جشنواره موسیقی فجر کارگردان تئاتر شبکه سه سیما نوفل لوشاتو برنامه نقد سینما موسیقی پاپ احترام به مخاطبان شبی که ماه کامل شد دبیرخانه جشنواره جشنواره سی وهشتم جشنواره فیلم فجر فراخوان جشنواره آبادان یازده ۶۰ سینمای ایران بخش سودای سیمرغ فیلم نرگس آبیار مهرداد خوشبخت مرتضی اصفهانی فیلم سینمایی جشنواره فجر مجید مجیدی ایده پرداز مهر سیمرغ سال گذشته درخت گردو رسانه ای دو فیلم فیلم ها دوره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۷۷۵۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شش فیلم داریوش مهرجویی در جشنواره مسکو نمایش داده می‌شود
شاعرانگی زندگی معمولی؛ این عنوانی در بخش ویژه و مرور آثار جشنواره مسکو روسیه است تا این رویداد بین‌المللی در چهل‌وششمین آوردگاه خود میزبان آثاری از جنس شعر و عرفان و فلسفه باشد؛ آثاری از داریوش مهرجویی فقید که منتخب آن‌ها برای نمایش در این جشنواره، بیانگر این امر فرهنگی مهم است.
از این جهت آثاری چون «گاو»، «هامون»، «درخت گلابی»، «پری»، «لیلا» و «اشباح» از جمله فیلم‌هایی هستند که در جشنواره بین‌المللی مسکو روی پرده می‌روند.
فیلم سینمایی «گاو»
فیلم سینمایی «گاو» نه تنها از بهترین فیلم‌های زنده‌یاد داریوش مهرجویی‌ست، که از مهم‌ترین آثار سینمای ایران نیز شمرده می‌شود. این فیلم که به سال ۴۸ ساخته شد در زمره فیلم‌های مؤثر در شکل‌گیری موج نوی سینمای ایران نیز قرار می‌گیرد. عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی و جعفر والی از جمله بازیگران فیلمی هستند که روایت‌گر قصه «مش‌حسن» و شدت علاقه او به گاوش است. در تمامی این سال‌ها جشنواره‌های ونیز، کن، برلین، لندن و لس‌آنجلس از جمله مهم‌ترین رویدادهای سینمایی میزبان این فیلم بودند، فیلمی که در سال‌های ۵۱، ۶۷ و ۷۸ در رای‌گیری منتقدان، موفق به کسب عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران شد.
فیلم سینمایی هامون
فیلم سینمایی هامون به نویسندگی داریوش مهرجویی و با بازی خسرو شکیبایی، بیتا فرهی و عزت‌الله انتظامی، راوی داستان زندگی مردی به نام حمید هامون است که زندگی زناشویی کابوس‌واری را پشت سر می‌گذارد. این اثر داریوش مهرجویی که به سال ۶۸ ساخته شد، در دوره هشتم جشنواره فیلم فجر (۱۳۶۸) با کسب پنج سیمرغ بلورین به‌همراه جایزه ویژه هیئت داوران ستاره بی‌رقیب سینمای آن سال ایران بود. این فیلم در جشنواره هشتم برنده جایزه ویژه هیئت داوران برای بهترین فیلم و همین‌طور سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی، فیلمنامه، فیلمبرداری، نقش اول مرد، و بهترین تدوین شد. همچنین «هامون» کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین در شش زمینه دیگر بود.
فیلم سینمایی «درخت گلابی»
«درخت گلابی»، نیز از دوست‌داشتنی‌ترین عاشقانه‌های سینمای ایران با انگاره‌های فلسفی است، فیلمی برگرفته از داستانی به قلم گلی ترقی که برشی از زندگی یک نویسنده بی‌بر و بار، همچون درخت گلابی خانه پدری را روایت می‌کند.
محمود شایان، نویسنده‌ای در حوالی ۶۰ سالگی‌ست که چند کتاب تاکنون نوشته و مشهور شده، چند سالی می‌شود که او برای نوشتن کتاب جدید، دستش به قلم نمی‌رود. به همین خاطر، به باغی در دماوند می‌رود که از ایام شباب، خاطرات زیادی از آنجا دارد. همایون ارشادی، گلشیفته فراهانی، جعفر بزرگی، نعمت‌الله گرجی و شهرام حقیقت‌دوست از جمله بازیگران این اثر مهرجویی به‌شمار می‌روند.
فیلم سینمایی «لیلا»
«لیلا» که نیمه دوم دهه هفتاد ساخته شد، دوازدهمین فیلم بلند داریوش مهرجویی به نویسندگی خود او و با اقتباس از داستانی به قلم مهناز انصاریان است. چکیده داستان این فیلم که با بازی لیلا حاتمی، علی مصفا، جمیله شیخی و محمدرضا شریفی‌نیا همراه است را می‌توان این‌گونه تعریف کرد. لیلا روز بیست‌وهشتم ماه صفر با رضا، دوست برادرش حسین برخورد می‌کند و آشنایی‌شان به ازدواج می‌انجامد. مدتی بعد، لیلا روز تولدش می‌فهمد که بچه‌دار نخواهند شد و پزشک هم اشکال را از لیلا می‌داند.
فیلم سینمایی «پری»
«پری» یکی دیگر از آثار شناخته‌شده مهرجویی‌ست که در جشنواره مسکو در نگاه مخاطبان می‌نشیند. این فیلم با تمام انگاره‌های فلسفیش که البته فاصله مشهودی با «درخت گلابی» دارد را می‌توان از عرفانی‌ترین آثار سینمای ایران بخوانیم. «پری»، اقتباسی از رمان «فرانی و زویی» و داستان کوتاهِ «یک روز خوش برای موزماهی» نوشته «جروم دیوید سالینجر» است که در آن بازیگرانی چون نیکی کریمی، علی مصفا، خسرو شکیبایی و پارسا پیروزفر نقش‌آفرینی کرده‌اند.
این فیلم که در نیمه اول دهه هفتاد ساخته شد، روایت‌گر برشی از زندگی دانشجوی ممتاز ادبیات و تئاتر است که با خواندن یک کتاب کوچولو دچار تحولات بنیادی حسی و فکری می‌شود. پری که در زندگی و روابط خود با اطرافیانش به مشکل خورده، با خواندن این کتاب که به طور اتفاقی پیدا می‌کند، زندگی خود را کاملا دست‌خوش تغییرات جدی می‌بیند تا جایی که رهسپار کشف حقیقت زندگی می‌شود.
«تیمسار سلیمانی و همسرش در روابط خود به بن‌بست می‌رسند، تلاش‌های وکیل خانواده برای بهبود اوضاع زندگی آنان بی‌نتیجه می‌ماند. سال‌ها بعد گناهان تیمسار گریبان مازیار (پسر جوانش) را می‌گیرد و مسیر عشق و زندگی او را دشوار می‌سازد.» این چکیده داستان فیلمی به نام «اشباح» از دیگر ساخته‌های مهرجویی به نویسندگی خود او است که بناست روی پرده جشنواره مسکو به نمایش در بیاید. در این فیلم که به سال ۹۲ ساخته شد، بازیگرانی چون همایون ارشادی، مهتاب کرامتی، حسن معجونی و ملیکا شریفی‌نیا به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند.
جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو، میزبان قاب‌هایی شبیه به زندگی و از جنس شعر و فلسفه و عرفان است تا با مرور آثار مهرجویی فقید، دفتری از دیوان دوست‌داشتنی سینمای ایران را ورقی زده باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت