روزی که آمریکا در جنگ فرضی با ایران شکست خورد
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۴۰۲۵۱
فرارو- دیوید اکس* در پایگاه تحلیلی نشنال اینترست نوشت: سال ۲۰۰۲، وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)، یک تمرین نظامی (شبیه سازی در عرصه نبرد) انجام داد که بر اساس آن، ثابت شد تهران قادر است یک ناو آمریکایی را هدف قرار داده و غرق کند. سوالی که در این نقطه مطرح می‌شود این است: آیا رهبریِ سیاسی و نظامی آمریکا از این درسِ سخت، چیزی یاد گرفته است؟
به گزارش فرارو، همزمان با اوج گیری تنش‌ها در منطقه خلیج فارس، ارزشمند است یک تمرین نظامی پنتاگون در سال ۲۰۰۲ را که در قالب آن، گروهی از تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، به عنوان نیرو‌هایی ایفای نقش کردند که یک کارزارِ خونینِ دفاعی را بر علیه نیروهایِ قدرتمند ترِ آمریکایی رهبری می‌کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نیروهای نظامی متنوع، هواپیما‌ها و کشتی هایِ تحت امر ژنرال "پل ون ریپر"، از نظرِ سازمان و توانایی (قابلیت)، به نیروهای نظامی واقعی ایران، شباهت داشت. موفقیت ون ریپر در کند کردن و حتی ناکام گذاشتنِ تهاجم نیروهای آمریکایی در یک تمرینِ شبیه سازی شده، می‌توانست این نکته را روشن سازد که احتمالا، تهران در جهانِ واقعی، چگونه خواهد جنگید؟
"بلک استیلول" برای وبگاه «ما قدرتمند هستیم» می‌نویسد: "نامِ این تمرینِ نظامی، چالشَ هزاره ۲۰۰۲ بود. " این تمرینِ نظامی توسط "فرماندهی نیروهای مشترک "در طول دو سال طراحی شده بود. در این تمرین نظامی، ۱۳۵۰۰ نفر حضور داشتند. اضافه بر این، شمار زیادی مکان‌های آموزشیِ شبیه سازی شده و زنده نیز تعبیه شده بودند که قرار بود یک کشورِ خاورمیانه‌ای نظیرِ ایران را بر علیه ارتش آمریکا، در گودِ مبارزه قرار دهد. این تمرین نظامی همچنین از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای پرده برداری می‌کند که قرار نبوده تا پنج سال پس از آن، به اجرا درآیند".
تمرین نظامی، با اقدامِ نیروهای آمریکایی در شکستنِ خط آغاز می‌شد. در این رابطه، لشگر ۸۲ هوابرد و لشگر یکم پیاده نظامی نیروی دریایی آمریکا، حضور داشتند و حمله با وجود آنها شروع می‌شد. زمانی که نیروهای آبی (نیروهای آمریکایی)، اولتیماتومِ تسلیم صادر می‌کردند، ون ریپر که در مقام فرماندهیِ نیروهای قرمز رنگ بود (نیروهای ایرانی)، این مساله را رد می‌کرد. با توجه به اینکه دکترینِ دولت بوش، حمله پیشگیرانه علیه دشمنان بود، ون ریپر می‌دانست که نیروهای آبی برای هدف قراردادنِ مواضع وی خواهند آمد. کما اینکه آنها چنین هم می‌کردند.
با این حال، ژنرال سه ستاره ون ریپر، ۴۱ سال از عمر خود را در نیروی دریایی آمریکا نگذرانده که در جریان تمرین نظامی بخواهند بزدلانه رفتار کند. به محض اینکه نیروهای آبی (آمریکایی)، به نقطه‌ای برسند که امکان بازگشت نداشته باشد، ون ریپر (فرمانده شبیه سازی شده نیروهای ایرانی) به آنها حمله می‌کند و به شدت آنها را هدف قرار می‌دهد. نیروهای ون ریپر با استفاده از موشک‌های کروز (که از واحد‌های زمینی شلیک می‌شدند)، قایق‌های غیرنظامی، و هواپیما‌هایی که در سطح پایین پرواز می‌کنند، به ناوگان دریایی آمریکا خسارات سنگینی را وارد می‌کنند. در عین حال، قایق‌های تندرو مملو از مواد منفجره، با انجام حملات انتحاری، خسارات سنگینی را به آمریکایی‌ها وارد می‌آورند. شبیه سازی این تقابل نظامی تا حدی به واقعیت نزدیک بود که حتی ون ریپر برای آغاز عملیات نیروهای تحت امر خود، از شعائر مذهبی به عنوان رمز عملیات استفاده می‌کند (ایرانی‌ها عمدتا از اسامی مذهبی به عنوان رمز عملیات استفاده می‌کنند).
در کمتر از ۱۰ دقیقه، همه چیز به پایان می‌رسد و نیروهای ژنرال ون ریپر، پیروزِ درگیری شبیه سازی شده با نیروهای آمریکایی می‌شوند.
"میکا زنکو" در این رابطه، گزارشی برای پایگاه تحلیلی «وار آن در راکس» تهیه کرده است. وی می‌گوید: "تاثیرِ قدرت و توانایی یک دشمن (نیروی مخالف) در نابود کردنِ یک ناو رزمی آمریکایی (که نقشی محوری در نیروی دریایی آمریکا دارد) و از نظر نظامی، بی ارزش کردنِ آن در میدان نبرد، موجب حیرتِ اغلبِ حاضران در تمرین نظامیِ چالش هزاره ۲۰۰۲ شد. شوکِ ناشی از این اقدام موجب شد تا طراحان و سازمان دهندگان این تمرین نظامی، در ادامه برگزاری آن به فریب متوسل شوند و سعی کنند به نحوی، نتایج این مانور را در راستای منافع آمریکا ارزیابی کنند (و تضعیف نیروهای ایرانی) ". زنکو در مقاله خود می‌نویسد: "در جریان برگزاری تمرین نظامی، فرمانده فرماندهی نیروهای مشترک ژنرال "بوک کرنان"، تماسی فوری از طراحِ تمرین نظامی و ژنرال بازنشسته آمریکایی "گری لاک" دریافت کرد: "قربان، ون ریپر همین الان تمامی کشتی‌های ما را غرق کرد. کرنان این خبر را خبری کاملا بد و منفی ارزیابی کرد، زیرا توانایی نیروهای آمریکایی برای ادامه دادن عملیاتشان (اقدام تهاجمی آمریکایی ها) را تا حدود زیادی تضعیف می‌کرد. موضوعی که بخش اصلی عملیات نیروهای آمریکایی بود".
نیروهای واقعی از فورت برگ (پایگاه نظامی در کارولینای شمالی)، ساحل سن دیگو، و مرکز آموزش ملی فورت آیروین (مرکزی نظامی در بیابان موهاوی آمریکا)، منتظر دستورات بودند. کرنان در این رابطه می‌گوید: "من انتخاب‌های زیادی نداشتم. من باید آن بخش از تمرین نظامی که مربوط به تهاجم نیروهای آمریکایی می‌بود را به انجام می‌رساندم. در این لحظه، وی دستور می‌دهد تا آن کشتی‌ها و قایق‌های شبیه سازی شده‌ای را که ون ریپر از کار انداخته بود و واژگون شده بودند، بار دیگر به سطح آب بازگردانند. ژنرالِ ارتش آمریکا بی بی بِل و تیم آبی اش (که نیرو‌هایی را در بر می‌گرفت که آتشِ واقعی را در جریان عملیات بکار می‌گرفتند و مهمات واقعی در اختیار داشتند)، از حملات ابتدایی درس‌هایی را فراگرفتند و در حملات بعدی، نیروهای قرمز رنگ را از کار انداختند (حال آنکه در ابتدا شکست خورده بودند) ".
زنکو می‌نویسد:" مداخله‌های اینچنینی توسط سازمان دهندگانِ تمرین نظامی، ون ریپر را شدیدا خشمگین کرد".
نه تنها قوانین و دستورالعمل‌ها در جریان برگزاری تمرین نظامی، نادیده گرفته شدند، بلکه نیروهای آمریکا در رابطه با اقدامات خود با دستورات متناقضی رو به رو می‌شدند. زمانی که ون ریپر، نزد کرنان می‌رود تا از وضعیت شکایت کند، با این پاسخ رو به رو می‌شود: "شما خارج از ماهیت نقشی که به شما واگذار شده، ایفای نقش می‌کنید. نیروهای مخالف (دشمن)، هیچ وقت آنگونه که شما رفتار کردید اقدام نمی‌کنند".
پس از این واقعه، ون ریپر اعضای تیم قرمز را جمع می‌کند و به آنها می‌گوید تا از دستورات رئیس ستاد ارتش و فرمانده تمرین نظامی، پیروی کنند. استقلالی که ون ریپر معتقد بود نیروهای قرمز برای انجام وظایف خود باید داشته باشند، شدیدا نقض شده بود. شش روز پس از آغاز تمرین نظامی، ون ریپر از سمتِ خود به عنوان فرمانده استعفا کرد و در ۱۷ روزِ باقی مانده از تمرین نظامی، به عنوان مشاور، انجام وظیفه کرد.
در آن زمان، تیم آبی (نیروهای آمریکایی) توانسته بود به اغلبِ اهداف خود از طریقِ نابودکردنِ نیروهای دریایی و هوایی دشمن، تامین امنیت خطوط کشتیرانی، و توقیف یا خنثی سازیِ تسلیحاتِ دشمن، دست یابد (البته که این اهداف با خدعه و نیرنگ حاصل شدند). براین اساس، نیروهای دشمن تا حدی توانستند از دولتِ قرمز (ایران) محافظت کنند با این حال، این دولت تا حد زیادی تضعیف شد و نفوذ منطقه‌ای آن تا حد زیادی کاهش یافت (این اهداف با تقلب حاصل شدند).
البته که در یک جنگِ حقیقی میان ایران و آمریکا، هیچ فردی نمی‌تواند قوانین و قواعد را دور بزند و آمریکا را پیروز میدان کند. اگر ایران همان تاکتیک‌های موثرِ ون ریپر را در جریان جنگ با آمریکا به کار گیرد، این احتمال وجود دارد که حتی آنها بتوانند در مقایسه با آنچه ون ریپر در جریانِ تمرینِ نظامیِ شبیه سازی شده و مضحکِ چالشَ هزاره ۲۰۰۲ انجام داد، خسارات بیشتری را به نیروهای آمریکا وارد کنند.
*دیوید اکس، دبیر بخشِ دفاعی و نظامی پایگاه خبری نشنال اینترست است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: رزمایش 2002 جنگ ایران و آمریکا نیروی دریایی آمریکا نیرو های آمریکایی نیرو های آمریکا نیرو های ایرانی تمرین نظامی نیرو های آبی تمرین نظامی شبیه سازی شده نیرو های قرمز هدف قرار یک تمرین کشتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۴۰۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات خدمت رسانه‌ای آمریکا برای اسرائیل از قول رسانه عبری
یک رسانه عبری زبان دلیل اصلی گفتگوی منابع مسئول اسرائیلی با رسانه‌های آمریکایی را افشاء و به جزئیاتی در مورد نحوه و دلایل بکارگیری این رسانه ها در راستای اهداف تل آویو پرداخت.
به گزارش مشرق، روزنامه عبری زبان گلوبس ساعاتی بعد از انتشار اخباری در رسانه‌های آمریکایی در مورد حادثه مشاهده چند شیئ پرنده در آسمان اصفهان، پرسید، چرا مسئولین اسرائیلی برای اطلاع رسانی خود از رسانه‌های ایالات متحده استفاده می‌کنند.
نیپو تریپلسی در مقاله‌ای که صبح امروز جمعه در سایت این روزنامه منتشر شد، نوشت: منابع اسرائیلی به روزنامه نیویورک تایمز خبر دادند که اسرائیل به ایران حمله کرد، منابع اسرائیلی به واشنگتن پست خبردادند که این تهاجم نشانگر آن است که ما قادر به انجام فعالیت در داخل ایران هستیم، یک منبع اطلاعاتی به سی ان ان گفت: ارزیابی ما آن است که ایران به این تهاجم اسرائیلی پاسخ نخواهد داد.
از صبح امروز مسئولین اسرائیلی رسانه‌های مختلف آمریکایی را در جریان تهاجم صورت گرفته در ایران قرار می‌دهند، چرا اسرائیل این کار را بسیار اهمیت می‌داند و آیا این رسانه‌ها ارجحیتی بر دیگر رسانه‌ها دارند؟
یاکی دایان کنسول سابق اسرائیل در لس آنجلس و رئیس دفتر سابق دو وزیر خارجه به این رسانه عبری زبان گفت: رسانه‌های آمریکایی بازیگران بسیار مهمی در خاورمیانه محسوب می‌شوند چه در زمینه اطلاعات و چه در زمینه جنگ روانی و گمراه سازی، پرسش آن است که این اقدام در چه سمت وسویی انجام گرفت؟ آیا این مسئولین به دنبال ایجاد فشار بودند؟
وقتی آمریکایی‌ها می‌خواهند پیامی برای ما ارسال کنند یا زمانی که ما می‌خواهیم پیامی به آنها برسانیم، آنها این کار را از طریق رسانه‌های آمریکایی انجام می‌دهند، علاوه بر انتقال حجم عظیمی از اطلاعات، بازی گمراه سازی و فریب هم انجام می‌شود، به طور مثال اینکه آیا آنها تهاجم را قبل از عید کیپور انجام خواهند داد یا بعد از آن، رسانه‌های آمریکایی ابزار بسیار مهمی در خاورمیانه محسوب می‌شوند.
وقتی مسئله به ارتباطات مربوط می‌شود، تفاوت بین ارتباط فعال یا مثبت و ارتباط منفی دیده می‌شود، به طور معمول منابعی وجود دارند که روزنامه نگار خود اقدام به تماس با آنها گرفته و هر روزنامه نگاری خود مشخص می‌کند که به چه منابعی اعتماد کند و چه منبعی آگاهی و اطلاعات کمتری داشته و...، در مقابل ارتباط معکوس و منفی هم وجود دارد که طرف‌ها یا بازیگران از روزنامه نگار و سکوی اطلاع رسانه‌ای‌اش برای انتقال برخی از داده‌ها و اطلاعات استفاده می‌کنند، این امر زمانی اتفاق می‌افتد که روابطی بین روزنامه نگاران وجود دارد و آنها به دنبال استفاده از جایگاه وی بر می‌آیند.
به گفته دایان، به رسانه‌های آمریکایی به عنوان منابع به شدت موثق نگریسته می‌شود، حدود سه روزنامه اصلی وجود دارند که اسرائیل با آنها همکاری می‌کند، واشنگتن پست، وال استریت ژورنال و نیویورک تایمز، در رابطه با تلویزیون‌ها هم سی ان ان، فاکس نیوز و گاها ای بی سی و ان بی سی این رسانه می باشند.
این کارشناس می‌افزاید: وقتی شما می‌خواهید گاها پیامی برای راستگرایان آمریکا بفرستید، این کار را در روزنامه وال استریت ژورنال انجام نمی‌دهید، زیرا این رسانه اصولا راستگراترین روزنامه است، به جای آن شما متعمدانه به یک رسانه چپ آمریکایی می‌روید تا طرف پشت پرده ارسال ارسال این پیام مستقیما مشخص نشود.
به اعتقاد دایان، پرسش صرفا موثق‌ترین نیست بلکه بیشترین همسوی هم مد نظر می‌باشد، به طور مثال روزنامه وال استریت ژورنال بیشترین همسویی را با اسرائیل داشته و از روزنامه نیویورک تایمز هم جلوتر است، از اینرو در برخی از موارد خاص بهتر است از آن استفاده شود.
در برخی از موارد هم شما نیازمند آن هستید که برخی از بالن‌های آزمایش را ارسال کنید تا ببینید چه واکنشی ایجاد می‌کنند، به طور مثال یک مسئول اسرائیلی اعلام می‌کند که اگر تحریم‌های گستردهای علیه ایران اعمال شود، حمله گستردهای علیه این کشور صورت نخواهد گرفت، اینجاست که آمریکایی‌ها برای بررسی این مسئله وارد عمل می‌شوند.
از دیدگاه دایان، شما باید با تمامی رسانه‌ها تعامل داشته باشید، در برخی از اوقات این به آن معنی نیست که رسانه‌ای برای شما ارجحیت داشته باشد، آنچه که مهم است آن است که شما می‌خواهید که به عامل مهمی برای انتقال پیام تبدیل شود.
مثال زنده برای این مدعی مقایسه شمار مصاحبه‌هایی است که نخست وزیر نتانیاهو با رسانه‌های آمریکایی انجام داده با شمار آنها با رسانه‌های اسرائیلی است، زیرا او در گفتگوهایش با رسانه‌های آمریکایی احساس راحتی بیشتری می‌کند و احتمال مطرح شدن پرسش‌هایی در رابطه با شرایط داخلی اسرائیلی و درخواست جزئیاتی در مورد آن هم کمتر می‌شود.
منبع: تسنیم
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد