دلایل گر گرفتگی در سنین پایین چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۴۶۵۶۰
اگر تا به حال دچار گرگرفتگی شده باشید می‌دانید که در هنگام گرگرفتگی در طول چند ثانیه حالت شما بدون هیچ علت خاصی از یک حالت عادی به قرمز شدن و سپس تعریق تغییر می‌کند. گرمایی را که در این حالت احساس می‌کنید نمی‌توانید با هیچ عبارتی توصیف کنید. شما با تجربه این حالت احتمال می‌دهید وارد سنین یائسگی شده باشید.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گرگرفتگی در دوره‌هایی غیر از یائسگی
دکتر شیرازیان می‌گوید هرچند گرگرفتگی در دوران پیش یا پس از یائسگی می‌تواند بسیار شدید باشد به گونه‌ای که باعث تضعیف فرد شود، از داشتن یک خواب خوب جلوگیری و حتی در فرد اضطراب ایجاد کند، اما حالت‌هایی از گرگرفتگی که در سنین پایین‌تر یعنی در سنین ۲۰ یا ۳۰ سالگی تجربه می‌شود، معمولا بسیار خفیف‌تر است. هرچند علت ایجاد گرگرفتگی به طور کامل مشخص نیست، اما بروز آن معمولا به تاثیرات هورمونی نسبت داده می‌شود. کاهش میزان هورمون استروژن و ایجاد اختلال در شیوه‌های تنظیم دمای بدن در طول سال‌های منتهی به یائسگی از عوامل ایجاد گرگرفتگی است. دوره دیگری که سطح هورمون استروژن در بدن به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد درست قبل از دوره‌های قاعدگی است که در آن تخمدان‌ها استروژن کمتر و پروژسترون بیشتری تولید می‌کنند؛ بنابراین متاسفانه بسیار طبیعی است که یک یا دوبار گرگرفتگی خفیف را قبل از شروع قاعدگی یا در یکی دو روز اول آن تجربه کنید.
عوامل ایجاد کننده گرگرفتگی در سنین پایین
دکتر «جنیفر اون» متخصص بیماری‌های زنان در این باره می‌گوید وقتی علایم گرگرفتگی زودتر از زمان معمول آن مشاهده می‌شود معمولا عامل آن را باید در سبک زندگی فرد، از استرس زیاد گرفته تا رژیم‌های غذایی پر ادویه که تعادل هورمونی بدن را به هم می‌زند جست وجو کرد. یافتن راه‌هایی برای کاهش سطح استرس به ویژه در طول دوره قاعدگی و کاهش مصرف برخی مواد غذایی مانند شکلات کافئین یا خوراکی‌های شور و سرخ شده مثل چیپس می‌تواند به برطرف شدن مشکل کمک کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر قبل از شروع یا در طول دوره قاعدگی، علایم گرگرفتگی را مشاهده می‌کنید و علایم غیرمعمول دیگری ندارید، زیاد جای نگرانی نیست. با وجود این در برخی موارد گرگرفتگی در دوره قاعدگی می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی جدی‌تر باشد. علل اصلی می‌تواند شامل برخی عفونت‌ها، مشکلات تیروئید، اچ‌آی‌وی، کم بودن میزان تستوسترون، تومور در غده هیپوفیز یا سرطان باشد. اگر همراه با گرگرفتگی شاهد علایم دیگری مانند تغییر اشتها، مشکلات خواب، تب، کاهش وزن غیر قابل توضیح، بثورات غیر قابل توضیح یا تورم غدد لنفاوی هستید بهتر است با پزشک مشورت کنید.
منبع: خراسان
منبع: پارسینه
کلیدواژه: گرگرفتگی بدن یائسگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۴۶۵۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل فرود نیامدن مجدد انسان روی ماه
فرود آوردن انسان روی ماه همواره آرزوی بزرگ آژانس‌های فضایی بوده است.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، بین سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۲، مأموریت‌های «آپولو» (Apollo) در مجموع ۱۲ فضانورد را به سطح ماه فرستادند و همه این ماجرا پیش از انفجار فناوری مدرن بود. پس چرا به نظر می‌رسد تلاش‌های کنونی که در برنامه «آرتمیس» (Artemis) ناسا تجسم می‌یابند، تا این اندازه کند، متوقف و پیچیده هستند؟
یک پاسخ آسان برای این پرسش وجود ندارد، اما می‌توان گفت که این کار به پول، سیاست و اولویت‌ها وابسته است.
ابتدا با پول آغاز می‌کنیم. ماموریت‌های آپولو بسیار موفقیت‌آمیز و در عین حال، بسیار گران بودند. ناسا در دوران اوج ماموریت‌های آپولو، حدود پنج درصد از کل بودجه فدرال را مصرف می‌کرد و بیش از نیمی از این بودجه به برنامه آپولو اختصاص داشت. با احتساب تورم، کل برنامه آپولو معادل بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار امروز هزینه داشته است. اگر پروژه «جمنای» (Gemini) و برنامه رباتیک قمری را که پیش‌ساز‌های ضروری آپولو بودند، در نظر بگیریم، این رقم به بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار می‌رسد.
در مقایسه، امروزه ناسا کمتر از نیم درصد از کل بودجه فدرال را با طیف گسترده‌تری از اولویت‌ها و دستورالعمل‌ها در اختیار دارد. در طول دهه گذشته، ناسا تقریبا ۹۰ میلیارد دلار برای برنامه آرتمیس هزینه کرده است. به طور طبیعی، با هزینه کمتری که برای فرود جدید روی ماه صرف می‌شود، احتمالا حتی با پیشرفت‌های حوزه فناوری هم حرکت کندتری خواهیم داشت.
واقعیت‌های سیاسی کاملا با واقعیت‌های مالی مرتبط هستند. در دهه ۱۹۶۰، آمریکا در میانه یک رقابت فضایی بود. این کشور با اتحاد جماهیر شوروی برای دستیابی به اولین‌ها در فضا، به ویژه فرود آوردن انسان روی ماه رقابت داشت. همان طور که قانون‌گذاران بودجه هنگفت ناسا را تقویت می‌کردند، عموم مردم با این ایده موافق بودند و از آن انرژی می‌گرفتند.
در هر حال، این نوع هزینه‌ها عمیقا ناپایدار بودند. به محض این که آمریکا در رقابت پیروز شد، مردم به سرعت علاقه خود را از دست دادند و بودجه ناسا کاهش یافت. به سادگی می‌توان گفت که اراده سیاسی یا عمومی برای صرف کردن این مقدار پول با هدف پرتاب دوم به ماه وجود ندارد.
ترکیب اراده سیاسی کمتر و منابع مالی کمتر، ناسا را مجبور کرد تا تصمیمات مهمی را در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ اتخاذ کند؛ تصمیماتی که هنوز هم روی آرتمیس تأثیر می‌گذارند.
با پایان یافتن برنامه شاتل فضایی، مدیران ناسا نمی‌دانستند با قابلیت‌های صنعتی و مشارکت‌های موثر در این برنامه چه کنند. آن‌ها تصمیم گرفتند که این زیرساخت را با استفاده مجدد از بسیاری از قطعات شاتل، به ویژه موتور‌ها و جا دادن آن‌ها در برنامه آرتمیس حفظ کنند.
از سوی دیگر، می‌توان استدلال کرد که درخواست نگه داشتن این زیرساخت‌ها در محل خود و استفاده مهندسان هوافضا از آن‌ها درست بوده، زیرا دقیقا همان پایگاه فنی مورد نیاز برای پرتاب‌های اخیر توسط شرکت‌های خصوصی پرواز فضایی است.
در نهایت، مفهوم مدرن آرتمیس دارای مجموعه‌ای از اولویت‌های بسیار متفاوت با ماموریت‌های آپولو است. برای مثال، تحمل خطر در حال حاضر بسیار کمتر از دهه ۱۹۶۰ است. ماموریت‌های آپولو بسیار خطرناک بودند و احتمال شکست قابل توجهی داشتند. در واقع، چندین ماموریت آپولو با فاجعه روبه‌رو شدند که به شرح زیر هستند.
۱. وقوع آتش‌سوزی در ماموریت «آپولو ۱» که به کشته شدن سه فضانورد منجر شد.
۲. خاموش شدن موتور هنگام ماموریت «آپولو ۶»
۳. نقص کشنده در طراحی که فضانوردان «آپولو ۱۳» را تقریبا در شرف مرگ قرار داد.
۴. فاجعه شاتل فضایی «چلنجر» (Challenger) و شاتل فضایی «کلمبیا» (Columbia)
ناسا، قانون‌گذاران و مردم حاضر نیستند دوباره آن سطح از خطر را بپذیرند؛ به خصوص پس از فاجعه‌های چلنجر و کلمبیا.
انفجار شاتل فضایی «چلنجر»
انفجار شاتل فضایی «کلمبیا»
ماموریت‌های آپولو مبالغ هنگفتی را برای فرستادن فضانوردان به سطح ماه به مدت چند ۱۰ ساعت صرف کردند. فضانوردان رفتند، چند نمونه جمع کردند، چند آزمایش ساده ترتیب دادند و بازگشتند.
ماموریت‌های آرتمیس برای اهداف کاملا متفاوتی طراحی شده‌اند. اول این که فضانوردان قرار است تا یک هفته روی سطح ماه بمانند و این کار نیازمند غذا، آب، سوخت و تجهیزات علمی بیشتری است. دوم اینکه مأموریت‌های آپولو علم را به عنوان یک ایده برای آینده تلقی می‌کردند. هدف اصلی، شکست شوروی بود. اکنون پژوهش‌های علمی در مرکز برنامه آرتمیس قرار خواهند گرفت؛ به این معنی که ماموریت مستلزم طراحی طولانی‌تر و پیچیده‌تر است.
در نهایت، هدف برنامه آرتمیس فقط بازگرداندن انسان‌ها به ماه نیست، بلکه آغاز کردن احداث زیرساخت برای حفظ حضور دائمی انسان در آنجاست. همه چیز از مخازن سوخت در مدار گرفته تا انتخاب مکان برای مستعمرات آینده زیر چتر پروژه آرتمیس قرار می‌گیرد. این برنامه بسیار شلوغ‌تر است، زیرا یک چارچوب دستیابی به رویا‌ها را برای نسل‌های آینده فراهم می‌کند.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت