تنها سروده های آن شاعر غمگین!
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۶۸۱۷۵
آفتاب‌‌نیوز :
امید بی نیاز*: «من می ترسم» در نخستین برداشت در ردیف ژانر «فیلم ذهنی» است؛ گونه ای فیلم که اگر به ریشه های تاریخی آن برگردیم، با شاخصه های سینمایی از جمله؛ «مادام بوده خندان» از ژرمن دولاک و... بر می خوریم. به ساده ترین زبان فیلمی که زندگی درونی شخصیت را نشان می دهد!
تا اینجای بحث، یک مدل انطباقی داریم که می توانیم شخصیت محوری فیلم را زیر ذره بین بگذاریم؛ جهان ذهنی اش را بکاویم! فردی شاعر به نام بهمن (پوریا رحیمی سام) که همواره فکر می کند؛ یکی در تعقیبش است و لابد می خواهد به او آزار برساند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما همه این گزاره ها، رفته رفته در ذهن رنگ می بازند. چراکه با معمایی روبه رو می شویم که نوعی تیپولژی اجتماعی آن را به تسخیر در می آورد. کم کم سر و کلۀ تیپ هایی پیدا می شود که انگار شناسنامه ای کوچه و بازاری را بر پیشانی خود سنجاق کرده اند! شاعر، برادری (مهران احمدی) دارد که در کف بازار کار می کند. شخصیتی که منتهی الیه بیان و نگرش محاوره ای کف بازار است. همچنین، نامزدی بالاشهری (الناز شاکردوست) از طبقه مرفه جامعه که در پی گرفتن ویزا و مهاجرت به آلمان است. خود شاعر، صاحب مغازه ای است که فرد صاحب نفوذِ صنف در حال تصرف آن است. علاوه بر این ها، موتور سواری هم هست که شاعر را تعقیب می کند و قصد صدمه زدن به او را دارد. در نهایت ناصر (امیر جعفری) که یک به اصطلاح مهندس طبقه امروزی است. البته شخصی صاحب ثروت، اما فاسد است. این فرد که تا آخر هم در قواره یک تیپِ سر به هوا، باقی می ماند، نقطه طلایی گره زدن رشته حوادث داستان است. نامزد بهمن تا قبل از آشنایی با او در شرکت ناصر کار کرده است. ناصر که فردی غیر معمول و منحرف است، به نامزد بهمن علاقه و قصد نزدیکی داشته است. اما در هدفش ناکام مانده است. بنابراین، موتور سوار هم به به دستور او، مأمور صدمه زدن به شاعر (بهمن) است. همچنین در ماجرای تصاحب مغازه نیز، پای ناصر در میان است.
«من می ترسم» با این رشته حوادث روساختی در پی نشان دادن درامی غافلگیر کننده است. درامی که البته تکلیف خود را به خوبی نمی داند! قصدش نشان دادن دنیای یک شاعر در محاصره معظلات است؟ هدفش توصیف رویدادهای اجتماعی و رویکرد جامعه شناختی است؟ دوربین چه موتیفی و چه کسی را عمیق تر دنبال می کند؟
واقعیتش، فیلم از مولفه های سرگرم کننده و عامه پسند یک اثر تلویزیونی، فراتر نمی رود. ژرفساخت خاصی، چه در پرداخت آدم ها و چه عمق دادن به رویدادها دیده نمی شود. نویسنده و کارگردان به باوری تیپولوژیک رسیده اند. طوری که اکثر آدمها را در همان حد و حدود تیپ نگه دارند. شاید، شخصیت شاعر از بقیه، پرداختش بهتر باشد. با اینکه سوال عجیب و غریبِ ترکیب شاعری و کاسبی همواره بی جواب است. قطعاً تا به ابد بی جواب خواهد ماند. بی شک شعر و شاعری، با مغازه داری جور در نمی آید. از سوی دیگر بهمن، آنگونه که شاعرانگی تام و تمامی داشته باشد، نیست! از دنیای شاعرانه او، تنها شعرهایی را می بینیم، یا می شنویم. البته بسیار زیبا هم هست. اما همین، گویای تصویر و تجسم دنیای یک شاعر نیست. قطعاً باید ابعاد ذهنی او بهتر نشان داده شود. او باید چیزی را ببیند که دیگران نمی بینند. طبق آن گفته حِکمی- شاعرانه که می گوید؛ همه مو را می بینند و او پیچش مو!
در حالی بهمن نه تنها پیچشی را نمی بیند، بلکه به مرور عین آدمهای اطرافش می شود، شاید شبیه ناصر که تنها کلمه «شرم آور» را با خود به یدک می کشد.
بهنام بهزادی در فیلم جدیدش، به لحاظ تکنیک و بیان بصری، یک تصویر به مراتب زیبا دارد. میدانی که از نمای بالا نشان داده می شود. ماشین ها و نه آدمها، عین موچه ها در حال حرکتند. شاید شش، هفت بار این تصویر در فیلم تکرار می شود. این نما به غایت زیباست. اما وجهۀ ارگانیکی آن با ساختار کلی و بدنه فیلم به خوبی چفت و بست پیدا نکرده است. با همه تفاسیر، آنچه در سراسر فیلم می بینیم؛ شرح حال شاعری است که دنیایش خیلی زیبا نیست. اما به زیبایی شعر می سراید. چنانکه می گوید: «این ابرها را من در پنجره نگذاشته‌ام که آن را بردارم. خورشید نمی آید...»
*عضو انجمن نویسندگان و منتقدان سینمای ایران
منبع: آفتاب
کلیدواژه: بهنام بهزادی امید بی نیاز نشان دادن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۶۸۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رعایت حقوق بشر در ادبیات سعدی به خوبی تبیین شده است
گزارش خبرنگار مهر، آیت الله قربانعلی دری نجف‌آبادی شامگاه یکشنبه در آئین بزرگداشت سعدی در فرهنگسرای شهر اراک، با اشاره به جایگاه سعدی شاعر برجسته کشور افزود: شاعری در تاریخ ایران اسلامی، از نظر حماسی به جایگاه فردوسی نمی‌رسد، سعدی در بوستان خود، جهاد اکبر و نفس را به خوبی تبیین کرده است.
نماینده ولی فقیه در استان مرکزی گفت: سعدی ۸۰۰ سال قبل راجع به حقوق بشر نگاه ویژه داشته به گونه‌ای که در سازمان ملل شعر معروف بنی آدم اعضای یک پیکرند نقش بسته است و این در حالی است که برخی کشورها با حق وتو، حقوق مظلومان را پایمال کرده ان را و نادیده گرفته اند.
وی افزود: این شاعر در خصوص بیانات لقمان در باب سوم بوستان به روابط اجتماعی و همچنین به
ارکان بزرگ فرهنگ ایرانی و اسلامی با محتوای خردمندانه توجه داشته است.
آخرین مهلت توزیع کارت کنکور؛ آغاز رقابت داوطلبان از فردا