به نقل از «مهر»

حضور باشکوه در انتخابات قدرت بازدارندگی را افزایش می دهد

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۰۲۱۸۲

به گزارش خبرنگار مهر، سرهنگ حسین محمدرضایی پیش ازظهر شنبه در اختتامیه جشنواره رسانه‌ای ابوذر ملت ما ملت حماسه ساز است در طول تاریخ و از این بابت در دینا بی نظیر هستند.

وی باتاکید مرور حوادث و اتفاقات پس از انقلاب اسلامی گفت: وقوع و پیروزی انقلاب اسلامی حماسه بزرگی بود که توسط مردم خلق شد، همچنین هر روز دفاع مقدس یک حماسه بود که مردم خوش درخشیدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جانشین فرماندهی سپاه کربلا با عنوان اینکه مردم در طول تاریخ حماسه‌های زیادی خلق کرده‌اند، افزود: مردم در آئین تشییع سردار سلیمانی، حماسه‌ای بی نظیر و ماندگار خلق کردند.

وی با تقدیر از حضور باشکوه مردم در حماسه ۲۲ بهمن اظهار داشت: مردم با حضور باشکوه خود برگ زرین دیگری را در تاریخ انقلاب خلق کرده‌اند و این نشان می‌دهد مردم مشکلاتی نظیر گرانی و عملکرد برخی مسئولان ناکارآمد را از انقلاب اسلامی جدا می‌کنند.

سرهنگ محمدرضایی با اشاره به عزت ایران اسلامی پس از انقلاب اسلامی گفت: امروز بسیاری از بحران‌های منطقه بدون حضور جمهوری اسلامی قابل مدیریت نیست.

وی خواهان مشارکت پرشور مردم در انتخابات دوم اسفندماه شد و گفت: پیشرفت انقلاب در همه عرصه‌ها ناشی از حضور مردم بوده است و باید در جریان انتخابات نیز حضور گسترده داشت تا دشمن یک بار دیگر تودهنی بزرگ دریافت کند.

جانشین فرمانده سپاه کربلا خواستار تلاش اصحاب رسانه برای اقناع مردم شد و گفت: امیدواریم با حضور باشکوه درپای صندوق‌های رأی، برگ زرین دیگری نقش بندد.

وی با اظهار اینکه برخی از دولتی در زمینه تحقق اقتصاد مقاومتی کوتاهی کرده‌اند، گفت: دولت می‌توانست ریل گذاری مناسبی برای حمایت از تولیدکنندگان داشته باشد.

سرهنگ رضایی با عنوان اینکه دشمنان نظام، تحریم انتخابات را تبلیغ می‌کنند، تصریح کرد: وظیفه ما در انتخابات حضور پرشوری داشته باشیم و قدرت بازدارندگی را برای کشور خود ایجاد کنیم.

وی با اظهار اینکه انقلاب اسلامی باید منجر به تمدن سازی شود، تنها راه را قوی شدن دانست و گفت: مجلس قوی کمک می‌کند تا در همه زمینه‌ها قدرتمند باشیم.

کد خبر 4853132

منبع: مهر

کلیدواژه: سپاه کربلای مازندران محمد رضایی جشنواره ابوذر دهه فجر راهپیمایی 22 بهمن انتخابات 98 بارش برف بوشهر ایلام انتخابات مجلس شورای اسلامی قزوین انقلاب اسلامی ایران شهرکرد گرگان تعطیلی مدارس بیرجند خطبه های نماز جمعه انقلاب اسلامی حضور باشکوه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۰۲۱۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اشاعه ایران‌هراسی یا تبلیغ بازدارندگی؟

مهدی علیخانی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: روز گذشته در مسیر یک بزرگراه تهران، توجهم به بیلبورد‌های مربوط به پاسخ ضروری ایران به رژیم اسراییل جلب شد. پرتکرارترین بیلبورد در کنار برخی تبلیغات مثبت، حاوی این متن بود: «فارین افیرز: واقعیت این است که ایران بیش از هر زمان دیگری بر خاورمیانه مسلط‌تر شده است.»

قبل از توضیح درباره این عبارت لازم است اشاره کنم منطقه خاورمیانه رئالیستی‌ترین نظم را در جهان دارد. اگرچه از منظر رئالیست‌ها شرط «امنیت» برخورداری از «قدرت» ِ سخت است، اما میان آن‌ها درخصوص «میزان برخورداری» از قدرت اختلاف وجود دارد.

«واقع‌گرایان تدافعی» معتقدند کسب قدرت باید تا حد «تامین امنیت» باشد و بعد از آن دیگر ضرورتی ندارد. در مقابل «واقع‌گرایان تهاجمی» تاکید می‌کنند که باید به میزانی قدرت را کسب کرد که به «تسلط» منجر شود. بعد از قدرت‌یابی شیعیان در عراق و پیروزی حزب‌الله در جنگ ۲۰۰۶، محور عربی منطقه به طرح «هلال شیعه» پرداخت تا از این طریق هم فشار غرب پس از ۱۱ سپتامبر برای اصلاحات در پادشاهی‌ها را تعدیل کند و هم با معرفی ایران و شیعیان به عنوان تهدید منافع غرب، ائتلاف جدیدی علیه تهران بسازند.

این روند با جنگ ۲۰۰۸ غزه، تحولات ۲۰۱۱، ظهور داعش و جنگ یمن شدت گرفت و افزایش حضور منطقه‌ای ایران در تلاقی با برجسته‌سازی برنامه هسته‌ای منجر به شکل‌گیری یک محور عربی - عبری - غربی در برابر تهران شد. از منظر آن‌ها حضور فرامرزی ایران «تهاجمی» و با هدف «تسلط» بر منطقه بود.

در مقابل، مقامات عالیرتبه ایران و حتی مقامات نظامی این حضور را «تدافعی» و با هدف «تامین امنیت» دانستند و عبارت معروف «اگر در... نجنگیم باید در کرمانشاه و تهران بجنگیم» مورد تاکید قرار گرفت. طرح اینکه هدف ایران از مبارزه با تروریسم در سوریه و عراق یا کمک به متحدان غیردولتی‌اش نه «تامین امنیت» خود که تسلط بر «منطقه» است، یک رویکرد با پیوست «رسانه‌ای» در جهت امنیتی‌سازی چهره ایران برای ساخت ائتلاف‌های سیاسی و امنیتی در منطقه بود.

به‌این‌دلیل، تلاش ایران این شد تا این ذهنیت و برداشت را در خارج و حتی داخل اصلاح کند. سال‌ها قبل که یک گزارش راهبردی اندیشکده امریکایی در جریان بحران یمن و پس از تسلط حوثی‌ها بر پایتخت، با توصیه ضرورت مقابله جدی‌تر با ایران را می‌خواندم، غالب استناد‌های کتاب به سخنان برخی مقامات غیرمسوول ایرانی خصوصا نمایندگان وقت مجلس درجهت «مصرف داخلی»، اما با «پیامد خارجی» بود. ازجمله استناد پرتکرار به جمله‌ای از یک نماینده وقت که امروز هم در پشت این بیلبوردهاست.

عبارتی که محور ضدایرانی به بهانه سابقه قبلی این فرد آن را عادی تلقی نکرد و پس از آن هم در بسیاری از تحلیل‌های عربی - عبری - غربی علیه ایران تکرار شد. او گفته بود: «اکنون ایران بر چهار پایتخت عربی یعنی بغداد، دمشق، بیروت و صنعا حکومت می‌کند و این پایتخت‌ها در دست ایران است.» این نوع بیان‌ها هم در درون جوامع متحد ایران واکنش می‌ساخت و می‌سازد و هم استدلال دشمنان و رقبا برای توجیه تقابل با تهران می‌شد و می‌شود.

به این دلیل حتی در دوره دولت انقلابی مستقر و نیز پس از جنگ اخیر غزه چنین تعابیری به سرعت از سوی حاکمیت رد می‌شود. اکنون، ایران پس از یک دوره طولانی «صبر راهبردی» مجبور به پاسخی اجتناب‌ناپذیر به رژیم اسراییل شد تا بر «توان بازدارندگی» خود تاکید مجددی کند. دکترین رسمی نظامی و امنیتی ایران همواره دستیابی و توسعه توانمندی‎‌های نظامی به‌ویژه در حوزه موشکی و پهپادی را مبتنی بر «دفاع» و «تامین امنیت» و نه «تهاجم» و «سلطه» اعلام کرده است.

مشخص نیست نصب پرتعداد بیلبوردی که جمله‌ای هدفمند و با نیت مشخص از یک رسانه فکری غربی که تاکید دارد ایران بر منطقه مسلط شده، (و نه اینکه «به دنبال» تسلط بر منطقه است) و از منظر آنها، نتیجه در پس این گزاره اتخاذ راهکار مقابله‌جویانه و ائتلاف‌سازی بین‌المللی و منطقه‌ای ضد تهران است، آیا ناشی از غفلت و ناآگاهی متصدیان شهری است یا مبتنی بر اهداف تنش‌زای یک جریان فکری خاص؟!

بنابراین باید تاکید کرد که پرداخت ضروری به توان دفاعی ایران برای اطمینان بخشی به جامعه برای ارتقا «حس امنیت» و «غرور ملی» در مقابل تهدید‌های بیرونی و نیز به رخ کشیدن آن در جهت نمایش «بازدارندگی ملی» در ورای مرزها، چیزی متفاوت از افتادن در دام اشاعه ادبیات ضدایرانی است که هدفی جز ایران‌هراسی ندارد!

نویسنده: مهدی علیخانی