کریمیان: داستان گلف و بازی در لیگ دِلی است/ هیچ ورزشکاری دوست ندارد برای کشور دیگری رقابت کند
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۱۰۷۷۲
ملی‌پوش گلف ایران گفت: همه ورزشکاران دوست دارند برای کشور خود بجنگند و هیچ کسی دوست ندارد زیر پرچم کشور دیگری رقابت کند.
حسن کریمیان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در خصوص شرایط این روزهای گلف، لیگ برتر، زیرساخت‌های این رشته برای توسعه و ... صحبت‌هایی را مطرح کرده که در زیر می‌خوانید:
فارس: امسال با تیم سورتمه در لیگ شرکت کرده‌اید، شرایط چطور است؟
فعلا صدرنشین هستیم اما هفته آینده تکلیف تیم قهرمان مشخص می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فارس: از نظر وضعیت مالی و قراردادها چطور؟
داستان گلف و بازی در لیگ دلی است. قراردادهایی که در این رشته می‌بندند بسیار ناچیز است اما ما تلاش می‌کنیم گلف را زنده نگه داریم.
فارس: دوست نداشتید در رشته دیگری فعالیت می‌کردید که درآمد بیشتری هم به دست می‌آوردید؟
من به این رشته عِرق دارم. تنیس و رشته‌های دیگر هم بازی می‌کنم اما عرق خاصی روی گلف دارم. اگر 20 سال پیش این سوال را می‌پرسیدید می‌گفتم رشته دیگری را دنبال می‌کنم اما الان می‌گویم گلف یک چیز دیگر است.
فارس: اردوهای ملی در چه شرایطی است؟
فعلا اردویی نداریم تا سال بعد که برای مسابقات قهرمانی آسیا که مهرماه برگزار می‌شود، آماده شویم.
فارس: البته در این شرایط مالی شورای برون‌مرزی اعزامی‌هایی را موافقت می‌کند که معمولا با مدال همراه است؟
آنها حق دارند چون شرایط مالی به گونه‌ای است که باید رشته‌های مدال‌آور را اعزام کنند اما فراموش نکنیم رشته‌های دیگری هم هستند که رشد خوبی داشته‌اند مانند گلف. ما در بین 70 کشور با زمین غیراستاندارد پنجاهم شدیم. وزارت ورزش باید کمک کند این رشته‌ها هم توسعه پیدا کنند.
فارس: در این شرایط تجربه مربیان ایرانی کافی است؟
در برخی از رشته‌ها واقعا حضور مربی داخلی کمک زیادی می‌کند. مربیان گلف هم در سطح آگاهی خوبی قرار دارند. وقتی رنک ما در آسیا بین 19 تا 22 است، حضور مربیان داخلی کافی است اما اگر به رنک زیر 10 رسیدیم در این صورت باید از مربی خارجی استفاده کنیم.
فارس: البته برای جذب مربی خارجی در ابتدا باید زیرساخت‌ها فراهم باشد...
بله دقیقا. حتی اگر بهترین مربی دنیا را داشته باشیم اما زیرساخت‌ها فراهم نباشد، فایده‌ای ندارد. برای تهیه یک کفش مناسب در رشته‌ای مانند فوتبال باید هزینه زیادی کرد آن وقت ببینید در گلف چقدر باید هزینه کنید. ما با همین مربیان ایرانی از رتبه 72 به 50 رسیدیم، این جادوگری نیست، تکنیک مربی است.
فارس: وسایل را خودتان تهیه می‌کنید؟
بله. وسایل گلف در ایران موجود است اما هزینه‌ها بسیار بالاست. البته ما هیچ گله‌ای از وزارت ورزش نداریم، اگر من هم یک مدیر باشم، رشته‌هایی را می‌بینم که اول تا دهم باشند.
فارس: دغدغه مالی همیشه یکی از نگرانی‌های ورزشکاران در اردوهای ملی است...
دغدغه مالی نباید باشد در این صورت ورزشکار تمرکز خود را از دست خواهد. شما نگاه کنید، بارها در خبرها می‌خوانید فلان ورزشکار رفت. هیچ کسی دوست ندارد برود. ورزشکارانی که مقام‌آور هستند دوست دارند برای کشورشان بجنگند. اگر می‌بینید زیر پرچم کشور دیگری می‌روند چون مجبور هستند.
فارس: حرف پایانی؟
امیدوارم همه تیم‌ها و ورزشکاران به جایی برسند که دیگر دغدغه‌ای نداشته باشند.
انتهای پیام/س
منبع: فارس
کلیدواژه: لیگ برتر ورزش رقابت ورزشکاران زیرساخت ها کشور دیگری دوست ندارد برای کشور رشته ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۱۰۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد شدید اولین مربی میراسماعیلی از شرایط فدراسیون جودو
نخستین مربی رئیس فدراسیون جودو و پیشکسوت این رشته با انتقاد از شرایط کنونی گفت: اقدامات میراسماعیلی باعث شده چیزی برای جودو باقی نماند. - اخبار ورزشی -
یوسف مهری‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، ضمن اشاره به اتفاقات چند سال اخیر فدراسیون جودو اظهار داشت: به عنوان اولین مربی آرش میراسماعیلی و کسی که بیشتر عمرش را در این رشته گذرانده، می‌گویم که هیچ زمانی تا به امروز وضعیت این رشته المپیکی به این نابسامانی نبوده است. در حیرتم که چرا هیچ مسئولی به داد جودو نمی‌رسد. واقعاً وزارت ورزش منتظر چه اتفاق دیگری است تا به موضوع ورود کند؟
پیشکسوت جودو ایران و لرستان اضافه کرد: بحث پرونده میراسماعیلی مشخص و با قطعی شدن رأی محکوم شده است. طبق مواد مرتبط به موضوع که در اساسنامه فدراسیون‌های آماتوری کشور تدوین شده، او دیگر نمی‌تواند ریاست فدراسیون را در اختیار داشته باشد. چرا به دستور قضایی توجه نمی‌شود؟ سؤال من این است که چرا بعد از برکناری اجازه دادند او مجدد به فدراسیون بازگردد؟ آیا ریاست او در چند ماه اخیر غیرقانونی نیست؟
وی تأکید کرد: این حرف‌ها را مربی او می‌زند؛ کسی بهتر از هر کسی میراسماعیلی را می‌شناسد. جالب است که کلاس من جزو اولین کلاس‌هایی بود که منحل شد و بعد از آن نیز مرا به کمیته انضباطی فراخواندند. میراسماعیلی چیزی برای جودو باقی نگذاشته و این موضوع با بررسی سطحی در استان‌ها کاملاً مشخص است.
مهری‌پور با اشاره به دوران تعلیق جودو عنوان کرد: میراسماعیلی چند سال جودو را درگیر موضوع شکایت از فدراسیون جهانی کرد و به این ترتیب به اجبار چهار سال تعلیق شدیم. کدام منطقی حکم می‌کرد که از فدراسیون جهانی شکایت کند؟ چند مرتبه پیش از این جودو ایران تعلیق شده بود و با گفت‌وگو و رایزنی مشکل حل شد؛ نمی‌دانم چرا این بار چنین کاری کرد.
نخستین مربی رئیس فدراسیون جودو با اشاره به نارضایتی جامعه جودو از عملکرد میراسماعیلی، گفت: تمام اهالی جودو چه در کانون جودوکارها و چه در استان‌ها از وضعیت موجود شاکی هستند، اما نمی‌دانند به کجا پناه ببرند. بیشتر پست‌های کلیدی در اختیار افراد غیر جودویی است. این موضوع چه معنایی جز این دارد که اهالی جودو حاضر نیستند با او کار کنند.
وی خاطرنشان کرد: نه تنها در عرصه بین‌المللی جایگاه خودمان را از دست دادیم، بلکه بیشتر کلاس‌های آموزشی خالی شده است. تیم ملی پیش از حضور میراسماعیلی در رقابت‌های جهانی با سه ورزشکار موفق به کسب یک طلا و یک برنز شد، اما حالا حتی توان شرکت در مسابقات معمولی را ندارد. در این چند ماه که از تعلیق خارج شدیم چرا تیم به هیچ‌تورنمنتی اعزام نشده است؟ آیا مسئولان می‌دانند که جودو ایران با توجه رنکینگ اعلامی از سوی فدراسیون جهانی در این دوره از مسابقات جهانی هم هیچ نماینده‌ای نخواهد داشت؟ این یعنی یک المپیک و یک جهانی تا اینجای کار از دست رفته و هشت سال عقب افتادیم.
این مربی گفت: بروید پای درددل جودوکاران از پیشکسوت بنشینید و ببینید چه دل خونی دارند. تکلیف آکادمی تخصصی جودو چه شد؟ بعد از گذشت چند سال فقط جای کلنگ‌ها بر روی زمین مانده است! ورزشکاران ما از دست این سیستم به رشته‌های دیگر می‌روند و استعدادسوزی به اوج خود رسیده است. در برخی استان‌ها که جزو استان‌های قهرمان خیز بودند سال‌ها تکلیف انتخابات مشخص نشده و جودو در آن منطقه در حال نابودی است.
مهری‌پور عنوان کرد: عاجزانه از وزیر ورزش و جوانان خواهش می‌کنم به داد جودو برسد. حالا که حکم قطعی قضایی از سوی مراجع مربوطه اعلام شده است؛ چرا وزارت ورزش اقدامی نمی‌کند؟ یک جمعیت چند هزار نفری عمر، جوانانی و زندگی‌شان را در این رشته گذاشته‌اند. خدا را خوش می‌آید که با دست دست کردن، شرایط آزار دیدن این نفرات را فراهم کنیم؟! بیشتر پیشکسوتان خانه‌نشین شده‌اند. جودو نفس‌های آخرش را می‌کشد و امیدوارم وزارت نشین‌ها این موضوع را درک کنند.
انتهای پیام/
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام