به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

ابتذال در تبلیغات و خرید رای!

تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۳۹۷۶۴

نامزد‌های انتخاباتی البرز در این روز‌های حساس دست خود را در ابتذال فرو برده‌اند و از هر ابزاری برای جمع آوری رأی بهره می‌برند.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- سیدرسول حسینی؛* در این روز‌های حساس که مردم محترم استان البرز گوش و چشم را معطوف به نامزد‌های محترم کرده اند، تا فرد اصلح را از افکار و اعمال وی بشناسند تا راهی بهارستان کنند؛ متاسفانه هستند بزرگوارانی از نامزد‌ها که دست خود را در ابتذال فرو برده اند و از هر ابزاری برای جمع آوری رای بهره می‌برند تا صندوق خود را پر رونق کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!   این بزرگواران کمبود طرح و برنامه خود را با برنامه‌هایی که برای انتخابات شانیت ندارند، پر می کنند؛ از جشن بزرگ آقای جوهری گرفته تا خواننده‌ همشهری آقای سعیدی (خودجوش آمده است) تا محفل شام خانم آجورلو.

همگی جریان انتخابات را به سخره گرفته اند و سعی دارند کرسی را که سرنوشت مردم به قانون گذاری آن ها گره خورده، با پول به دست آوردند.

این اعمال بیانگر این است که این عزیزان این ورطه را با بازی‌های کودکانه برابر می دانند و پاسخگویی و روشنگری را روش خوبی برای رای آوردن نمی دانند که سراغ تطمیع و زر می روند!   برای این عزیزان فقط تریبون‌های یک طرفه خوشایند است که بوی نقد به هیچ وجه نمی دهند  و از هرگونه پرسش و پاسخ و البته مناظره گریزان اند.

آقای سعیدی! شما که در برنامه پاتوق مطالبه فرمودید هزینه‌های تبلیغاتی خود را از کمک دوستان و آشنایان تهیه می کنید، دوستان و آشنایانتان چقدر هزینه آمدن، آقای آسرایی کردند؟

آقای جوهری! شما که فرمودید تمام هزینه‌ها از جیب شخصی است، شما چطور؟

خانم آجورلو که دست رد به تمام تریبون‌هایی که از ایشان سوالی بپرسند زدند و دعوت تمام دانشگاه‌ها را هم در قالب مناظره و هم پرسش و پاسخ رد کردند.   ما حسن ظن بر این شام‌ها می بریم و گمانمان این است که دوستان و هواداران دادند. ولی شما چرا سخنرانی کردید؟
اصلا شام و ناهار تبلیغاتی کار درستی است؟ بعد از دو دوره حضور در مجلس هنوز هم با مناظره و جلسات پرسش و پاسخ میانه خوبی ندارید؟

در آخر
از مردم شریف استان البرز می خواهم، آرای خود را در صندوق افراد صادق، شفاف و پاسخگو بریزند نه کسانی که به هر شیوه‌ای دست می‌اندازند تا رای جمع کنند؛ از شام و ناهار گرفته تا جشن و کنسرت؛ و حتی از پاسخگویی گریزان اند

سیدرسول حسینی، دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی استان البرز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.  

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: انتخابات مجلس مجلس یازدهم استان البرز پرسش و پاسخ نامزد ها رای جمع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۳۹۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هزینه ۱۰۰ میلیاردی سینما برای تبلیغ در شبکه GEM

به گزارش «تابناک»، سینما اعتماد نوشت: اینکه فیلم‌ها چرا و چگونه در ماهواره‌ها و شبکه‌های فارسی زبان تبلیغ می‌کنند اصلا موضوع این نوشته نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سود سینمای ایران نهفته است و اینکه سال گذشته پخش‌کننده‌ها برای تبلیغ فیلمشان هزینه‌های بالایی به ماهواره دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.

سال گذشته فروش بالای هزار میلیارد تومانی گیشه برای سینمای دچار بحران در جذب مخاطب یک اتفاق مهم و اساسی به شمار می‌رفت. در میان خیل فیلم‌هایی که دخل و خرج خود را نمی‌توانستند با هم مطابقت بدهند و اصلا بود و نبود آن‌ها بر پرده سینما فرقی نمی‌کرد و حتی ساخته شدن بسیاری از آن‌ها شکست مطلق برای سازندگان بود.

گیشه بالای هزار میلیاردی (البته فقط برای چند فیلم) خوشحال کننده بود. حتی این عدد آن‌چنان شوقی ایجاد کرد که به سرعت آن را به کل سینما چسباندند و مسئولان آن را جزو افتخارات دوران کاری خود می‌دانند و از این فروش به عنوان تحول در سینما یاد می‌کنند.

خیلی هم خوب؛ به هر حال اتفاق خوب، خوب است و باید از آن حرف زد، ولی نکته قابل اهمیت اینکه باید آن را آنالیز کرد و دلایل و چرایی آن را بررسی کرد. برای شما پرسش نیست که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند رقم‌های گیشه را جابه‌جا کنند؟ چرا اکثر فیلم‌ها نه تنها بازگشت مالی نداشتند که هزینه‌های اولیه ساخت را هم برنگردانند؟

تعارف که نداریم، کیفیت چند فیلم پرفروش را حداقل خودمان می‌دانیم، اینکه چه جنسی به مخاطب ارائه دادیم قبل از همه خودمان مطلعیم، پس نمی‌توانیم مدعی شویم کیفیت باعث جذب مخاطب فروش این چند فیلم شده است. البته که فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران شناخته‌شده در فروش فیلم تاثیرگذار هستند، اما دلیل اصلی و کافی نیست، چرا که فیلم‌های کمدی دیگری هم سال گذشته اکران شدند، اما به فروش این چند فیلم نرسیدند.
ماجرا چیست؟

سال گذشته ۲۲ مرداد بود که قربان نجفی کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در گفتگو با اعتماد درباره نحوه تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها گفته بود: رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان هفته‌ای ۵ هزار تا ۱۵ هزار دلار از فیلمساز می‌گیرند تا فیلم‌هایشان را در رسانه‌شان تبلیغ کنند.

همان زمان قربان نجفی توضیح داده بود متاسفانه یکی از همین فیلم‌های روی پرده مبلغ گزافی حدود ۲۵۰ هزار دلار به این ماهواره‌ها داده و تمام تبلیغات را برای فیلمش گرفته و البته همین دوستان سینماگر ما قیمت را بالا برده‌اند تا دست کسی به تبلیغات آنجا هم نرسد.

دقت کنید، این نکات را سینماگری که سال گذشته فیلم روی پرده اکران داشته و طبیعتا از مناسبات اکران و تبلیغات فیلم‌ها اطلاع داشته بیان کرده است.

اینکه فیلم‌ها چرا و چگونه در ماهواره‌ها و شبکه‌های فارسی زبان تبلیغ می‌کنند اصلا موضوع این نوشته نیست. حتی اینکه آیا تبلیغات ماهواره‌ها در جذب مخاطب تاثیر دارد هم منظور نظر ما نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سود سینمای ایران نهفته است و اینکه سال گذشته پخش‌کننده‌ها برای تبلیغ فیلمشان هزینه‌های بالایی به ماهواره دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.

ما گفته قربان نجفی مبنی بر اینکه رقم ۲۵۰ هزار دلار برای تبلیغ یک فیلم شده را حساب نمی‌کنیم، اما شما در نظر بگیرید تعداد فیلم‌هایی که سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند چقدر بوده؟ بالای ۱۰ فیلم سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند، از فسیل و هتل و شهر هرت گرفته تا ویلای ساحلی و هاوایی و…، آن هم نه یک بار و حتی ده بار، به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار.

تبلیغ فیلم‌ها آنقدر زیاد بود که لابه‌لای این تبلیغ‌ها سریال‌ها و برنامه‌های جم هم پخش می‌شد، از زیرنویس گرفته تا تیزر و عکس و… فیلم‌های در حال اکران سینما‌های ایران از سر و روی شبکه جم می‌بارید. کمااینکه در حال حاضر هم وضع برای فیلم‌های تمساح خونی و بی‌بدن و سال گربه همین‌گونه است.

حالا شما خودتان محاسبه کنید برای تبلیغات هزار باره فیلم‌ها در شبکه‌های جم چقدر هزینه شده باشد خوب است؟

بر اساس شنیده‌های موثق ما،  سال گذشته از سینمای ایران رقم بیش از صد میلیارد تومان به شبکه ماهواره‌ای جم تبلیغ داده شده و پخش‌کننده‌ها چنین رقم بالایی را برای تبلیغ فیلم‌شان هزینه کرده‌اند.

بله، یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است. حالا این پرسش به وجود می‌آید که با توجه به این پرداخت بالا به ماهواره‌ها، آیا سود اصلی از اکران فیلم‌های کمدی را سینمای ایران برده یا ماهواره‌ها؟

سریال‌های پلتفرم‌ها که از همان دقایق ابتدایی انتشار، بلافاصله در ماهواره‌ها با زمان‌بندی کامل پخش می‌شود، تبلیغات فیلم‌های ایران که به ماهواره‌ها داده می‌شود…. آیا رواست که سرمایه‌های کشور این‌گونه از کشور خارج شود؟