به نقل از «ناطقان»

بی ارادگی عربستان برای گفتگوباایران

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۵۱۹۸۶

رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلاباما آمریکا معتقد است هیچ شواهد قانع کننده ای که نشان دهد عربستان مایل به حل و فصل اختلافاتش با ایران از طریق گفتگوی مثبت باشد وجود ندارد. ناطقان: به تازگی، محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان که برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به آلمان سفر کرده بود گفته است: بعد از شهادت سردار سلیمانی پیامی از سوی عربستان مبنی بر تمایل آنها برای گفت و گو با ایران دریافت کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما به پیام آنها پاسخ مثبت دادیم و گفتیم برای گفت و گو آماده‌ایم، اما دیگر پاسخی از جانب عربستان دریافت نکردیم.

ظریف با تاکید بر اینکه ایران به دنبال تنش با همسایگان نیست، تصریح کرد امنیت همسایگان را امنیت خود می‌دانیم و همین امروز حاضریم با همه همسایگان گفت و گو کنیم.

بعد از این سخنان بود که فیصل بن فرحان آل سعود وزیر خارجه عربستان سعودی مدعی شد که ریاض هیچ پیامی به صورت خصوصی برای تهران ارسال نکرده است. پیام ما به ایران همواره همان پیام‌های عمومی بوده است و هیچگاه به ایران پیام خصوصی نداده‌ایم.

وزیر خارجه سعودی با متهم کردن ایران به انجام حملات موشکی علیه تأسیسات نفتی عربستان و تسلیح انصارالله یمن، گفت: «پیام ما همواره به ایران این بوده است که هرگاه بپذیرند که رفتار منطقه‌ای آن‌ها از جمله شلیک موشک به ثبات در منطقه کمکی نمی‌کند، در آن صورت پتانسیل گفتگو وجود خواهد داشت».

در گفتگو با پروفسور «نادر انتصار» رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلاباما آمریکا به بررسی تحولات اخیر در روابط ایران و عربستان پرداخته شده که در ادامه می‌آید. انتصار از اساتید مطرح مطالعات خاورمیانه در سطح جهانی است. کتاب «سیاست کردها در خاورمیانه» از جمله آثار وی است که در حوزه مطالعات کردی آوازه بین المللی دارد.

* روزنامه لبنانی «البنا» فاش کرد که عربستان سعودی پس از ماجرای تأسیسات نفتی آرامکو برای مذاکره با ایران ابراز تمایل کرد اما در نهایت این آمریکایی‌ها بودند که مانع از تحقق خواسته ریاض شدند. به نظر شما آمریکا تا چه میزان در این خصوص تأثیرگذار است؟

ممکن است که خبری را که روزنامه لبنانی «البنا» فاش کرد تا اندازه‌ای درست باشد ولی بعد از اینکه آمریکا به رژیم عربستان سعودی اطمینان داد که نترسد و آمریکا پشتیبان آن باقی خواهد ماند عربستان دوباره به سیاست ایران ستیزی خود بازگشت.

* به نظر شما چه گروه‌هایی در داخل خود عربستان طرفدار گفتگو با ایران هستند و چه گروههای مخالف این موضوع؟ به طور کلی سوال این است که اختلافات داخلی در خود عربستان آیا عاملی تعیین کننده اختلافات داخلی در خود عربستان آیا عاملی تعیین کننده به شمار می‌روند؟

محمد بن سلمان بعد از بدست گرفتن قدرت تا مقدار زیادی موفق به تغییر ساخت داخلی عربستان شده است و تقریبأ تمام رقبای اصلی خود را از دایره بیرون انداخته است. امروز بن سلمان تنها عامل تصمیم گیری در عربستان است و اختلافات داخلی در خود عربستان عاملی تعیین کننده در مورد سیاست عربستان در مقابل ایران نیستند.

دیکتاتوری حاکم در عربستان امروز یک دیکتاتوری مطلق است و با سیستم تصمیم گیری سنتی در این کشور متفاوت است.

* عربستان در راستای سیاست حداکثری آمریکا علیه ایران با واشنگتن همسو بوده است. ولی بعد از حملات آرامکو و عدم حمایت جدی آمریکا از عربستان برای ریاض مشخص شد مسائل و مشکلاتش با ایران را باید از طریق دوجانبه ارزیابی موافق کند. آیا با این ارزیابی موافق هستید؟

خیر. من با این ارزیابی موافق نیستم. من هیچ شواهد قانع کننده ای که نشان دهنده این باشد که عربستان و بخصوص شخص بن سلمان مایل به حل و فصل اختلافاتش با ایران از طریق گفتگوی مثبت باشد نمی بینم. ایران ستیزی به عنوان محور اصلی سیاست منطقه‌ای عربستان به قوت خود باقی است.

* به نظر شما کدام طرف‌های خارجی مخالف عادی سازی روابط ایران و عربستان هستند و از شرایط کنونی بیشتر نفع می‌برند؟

اسرائیل و آمریکا مهمترین طرف‌های خارجی مخالف عادی سازی روابط ایران و عربستان بوده و هستند و از شرایط کنونی بیشتر از هر کشوری نفع می‌برند.

* برخی رسانه‌های اعلام کردند که آمریکایی‌ها به مقامات ریاض اعلام کردند که پس از آغاز تظاهرات در عراق، لبنان و ایران، نظام ایران در وضعیت سختی قرار دارد و اساساً نیازی به مذاکره با آن وجود ندارد. اگر این موضوع صحت داشته باشد چرا عربستان با وجود عدم حمایت آمریکا در خصوص حمله ارامکو، سیاست خارجی خود در قبال ایران را تماماً در چارچوب آمریکا تعریف می‌کند؟

شکی نیست که آمریکا مایل به حل اختلافات ایران و عربستان از طریق مذاکره دو جانبه بین تهران و ریاض نیست، بخصوص مذاکراتی که آمریکا بر روی آنها کنترل نداشته باشد.

ولی رژیم عربستان سیاست خارجی خود در قبال ایران را فقط در چهار چوب فشار آمریکا تعیین نمی‌کند و این چنین نیست که فکر کنیم که اگر فشار آمریکا نبود عربستان روابط خوبی با ایران خواهد داشت.

سیاست خارجی عربستان سال‌ها است که روی دشمنی با ایران و سعی در حاشیه نشاندن منطقه‌ای ایران بنا شده است. سیاست کنونی آمریکا در مقابل ایران کمکی به اجرای سیاست عربستان داشته است و باعث این شده سیاستهای عربستان و آمریکا در مورد ایران بتوانند موازی با یک دیگر حرکت کنند.

چه فشار آمریکا باشد و چه نباشد، عربستان همیشه ایران را به عنوان رقیب اصلی خود در منطقه حساب می‌کند و سیاست خارجی خود را روی تضعیف ایران و حاشیه نشاندن آن بنا خواهد کرد.
منبع: مهر برچسب ها: عربستان ، اراده‌ا ، گفتگو ، ایران ، ناطقان

منبع: ناطقان

کلیدواژه: عربستان اراده ا گفتگو ایران ناطقان روابط ایران و عربستان عاملی تعیین کننده سیاست خارجی خود عربستان سعودی ارزیابی موافق فشار آمریکا وزیر خارجه مایل به حل نظر شما منطقه ای برای گفت بن سلمان گفت و گو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۵۱۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بایدن در مخصمه؛ تشدید نارضایتی‌ها در پی حمایت از اسرائیل

یکشنبه ۱۴ آوریل، یک روز پس از حمله موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا که در روز‌های قبل انتقاداتی را نسبت به رویکرد اسرائیل در جنگ غزه مطرح کرده بود، اعلام کرد که آمریکا به حمایت «آهنین» از (رژیم) اسرائیل ادامه خواهد داد.

به گزارش هم میهن، کلیدواژه حمایت «آهنین» در بیانیه‌های چاک شومر، رهبر اکثریت دموکرات سنا، حکیم جفریس، رهبر اقلیت دموکرات مجلس نمایندگان و گرچن ویتمر، فرماندار ایالت میشیگان هم تکرار شده بود.

اقدامات و اظهارات دموکرات‌ها به همین‌جا محدود نشد و تعدادی از اعضای مجلس نمایندگان از جمله برخی از دموکرات‌های ارشد کنگره در نامه‌ای به مایک جانسون، رئیس مجلس نمایندگان خواهان آوردن بسته حمایت‌های خارجی (شامل حمایت از رژیم اسرائیل) به کنگره و تصویب سریع این بسته شدند.

لوئیس فرانکل، رئیس فراکسیون زنان حزب دموکرات در مجلس نمایندگان در توئیتر نوشت: «من به ۸۰ نفر دیگر از همکارانم می‌پیوندم و از جانسون می‌خواهم مصوبه سنا در راستای حمایت از اسرائیل و سایر متحدان‌مان را هرچه سریع‌تر در مجلس به رأی گذاشته و تصویب کند تا متحدان‌مان آنچه را که برای دفاع نیاز دارند، به دست آورند.»

جفریس، ارشدترین عضو کنگره نیز در نامه‌ای وضعیت کنونی را «انتخاب بین چرچیل یا چمبرلین» توصیف کرد و خواهان تصویب سریع مصوبه ۹۵ میلیارد دلاری سنا شد. کاخ سفید که در هفته‌های گذشته نیز در برابر فشار‌ها برای مشروط کردن کمک‌ها به اسرائیل مقاومت کرده بود با این جریان از حزب دموکرات که سعی دارد کمک‌ها به اوکراین و اسرائیل همزمان تصویب شود هم‌سو است.

در مقابل، جمهوری‌خواهان تلاش دارند با جدا کردن بسته حمایت از اسرائیل از بسته حمایت از اوکراین، هرچه سریع‌تر بسته حمایت از (رژیم) اسرائیل را به تصویب برسانند.

تداوم این سیاست از سوی رئیس‌جمهور آمریکا و جناح اصلی حزب دموکرات می‌تواند باعث نارضایتی‌های جدی در میان جناح ترقی‌خواه حزب شود.

برنی سندرز در هفته جاری در مقاله‌ای که در نشریه بوستون گلوب منتشر شد، نوشت: ایالات متحده آمریکا سال‌های زیادی است پشتیبانی مالی بی‌قید و شرط خود را به اسرائیل عرضه کرده است.

این رابطه باید حالا تغییر کند. باید به جای التماس کردن از دولت افراط‌گر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر (رژیم) اسرائیل، برای محافظت از جان غیرنظامیان بی‌گناه و تبعیت کردن از قوانین بین‌المللی و آمریکا، باید در یک موضع جدید صراحتاً و به‌سادگی بگوییم: اگر سیاست‌های کنونی دولت نتانیاهو ادامه یابند دیگر یک سکه هم به این دولت داده نمی‌شود.

در ماه‌های اخیر مخالفت عمومی در آمریکا با جنگ فاجعه‌بار رژیم صهیونیستی علیه غزه جهش پیدا کرده و اکثریت رای‌دهندگان آمریکایی در یک نظرسنجی گفته‌اند خواستار توقف ارسال تسلیحات از سوی دولت بایدن برای تل‌آویو هستند.

او تأکید کرد: «بیایید صریح باشیم: این یک تراژدی عظیم برای مردم فلسطین است. اما از لحاظ اخلاقی این یک لحظه تعیین‌کننده برای آمریکایی‌ها است، چون ایالات متحده آمریکا مستقیماً در این جنگ وحشتناک همدست است. در این جنگ ارتش آمریکا بمب‌های ۲۰۰۰ پوندی به روی ساختمان‌های غیرنظامی فرو نمی‌ریزد، اما آمریکا این بمب‌ها را ارسال می‌کند. آمریکا مرز‌ها را مسدود نمی‌کند و از عرضه غذا، آب و محموله‌های پزشکی به مردم مستأصل جلوگیری نمی‌کند، اما ما میلیارد‌ها دلار به دولت نتانیاهو که همین کار را انجام می‌دهد، کمک کرده‌ایم.»

سندرز ادامه داد: «تاریخ قضاوت خواهد کرد که ما هم‌اکنون داریم چه کار می‌کنیم. تاریخ قضاوت خواهد کرد که آیا ما در کنار کودکان گرسنه هستیم، آیا به ارزش‌های آمریکایی که اقرار کرده‌ایم پایبندیم، یا اینکه کورکورانه به پول‌رسانی به ماشین جنگی نتانیاهو ادامه می‌دهیم.»

مردم آمریکا چگونه فکر می‌کنند؟

در فاصله چند ماه مانده تا انتخابات، اینکه مردم درباره یک مسئله چگونه فکر می‌کنند و چقدر آن مسئله برایشان در انتخاب کاندیدا یا مشارکت در انتخابات اهمیت دارد، بسیار مهم است.

براساس نظرسنجی مشترک پولیتیکو – مورنینگ کانسالت، تعداد زیادی از رأی‌دهندگان آمریکایی از جمله دموکرات‌ها معتقدند که سیاست ایالات متحده در قبال اسرائیل باید سختگیرانه‌تر باشد.

دموکرات‌ها یعنی حامیان اصلی جو بایدن در انتخابات پیش‌رو بیش از سایرین باور دارند که آمریکا باید سیاست خود در قبال اسرائیل را تغییر دهد. ۳۳ درصد دموکرات‌ها فکر می‌کنند که رئیس‌جمهور آمریکا «به اندازه کافی سختگیر نبوده» و تنها ۸ درصد تأکید دارند که رویکرد آمریکا «بسیار سختگیرانه» بوده است.

در این میان فقط ۴۲ درصد دموکرات‌ها هستند که معتقدند سیاست آمریکا در قبال اسرائیل مناسب بوده و نیاز به تغییر ندارد.

این اعداد پیام مهمی به کاخ سفید دارند و نشان می‌دهند حامیان اصلی بایدن که حضور و مشارکت آن‌ها در انتخابات برای پیروزی دوباره رئیس‌جمهور آمریکا حیاتی است، از سیاست‌های او در قبال این مسئله به شدت ناراضی‌اند.

۱۲ درصد جمهوری‌خواهان و ۱۹ درصد مستقل‌ها هم سیاست بایدن در قبال اسرائیل را مناسب می‌دانند.

در مجموع این نظرسنجی، از میان همه رأی‌دهندگان (دموکرات‌ها، جمهوری‌خواهان و مستقل‌ها) ۳۴ درصد طرفدار سختگیری بیشتر در رابطه با اسرائیل هستند و ۱۷ درصد می‌گویند سختگیری‌ها باید کمتر شود.

جزئیات این نظرسنجی نیز نکات مهمی را در خود دارد. دموکرات‌ها تنها گروهی هستند که همدلی بیشتری با فلسطینی‌ها دارند. ۲۲ درصد از دموکرات‌ها می‌گویند با فلسطینی‌ها احساس همدلی می‌کنند و ۱۶ درصد اظهار می‌کنند که همدلی بیشتری با اسرائیل دارند. این نسبت در میان جمهوری‌خواهان و مستقل‌ها بر عکس است و این دو گروه با اسرائیل بیشتر همدل هستند.

شکاف نسلی نیز در این موضوع محسوس است. ۳۳ درصد از رأی‌دهندگان نسل Z که متولدین نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی به این سو هستند با فلسطینی‌ها همدل‌تر هستند و ۱۵ درصد با اسرائیل همدل‌اند درحالی‌که این نسبت در میان میانسالان و بومر‌ها کاملاً متفاوت است و فقط ۸ درصد آن‌ها همدلی بیشتری با فلسطین دارند و ۴۰ درصد با اسرائیل همدل‌اند.

کاخ سفید در میانه جنگ تلاش‌هایی برای تغییر نسبی موضع خود برای جلب رضایت رأی‌دهندگان داشت. در ابتدا، مقام‌های آمریکایی به‌طور یکجانبه صرفاً بر «حق اسرائیل در دفاع از خود» تأکید می‌کردند، اما به مرور و با افزایش فشار افکار عمومی به‌ویژه پس از هدف قرار دادن کارکنان «آشپزخانه مرکزی جهان» انتقاد از رویکرد اسرائیل هم هرچند بسیار کم‌اثر و آرام، اما به ادبیات مقام‌های دولت آمریکا اضافه شد.

نظرسنجی پولیتیکو – مورنینگ کانسالت ثابت می‌کند دموکرات‌ها بیش از سایر گروه‌ها معتقدند که کمک‌های نظامی به اسرائیل باید به‌طور کامل قطع شود.

۴۱ درصد از دموکرات‌ها با قطع کامل کمک‌ها موافقند و درحالی‌که ۳۳ درصد اعتقاد دارند کمک‌ها نباید به طور کامل قطع شود، ۴۴ درصد نیز در این زمینه به نظر قطعی نرسیده‌اند.

برندی سندرز، سناتور ایالت ورمونت و یکی از مطرح‌ترین چهره‌های جریان ترقی‌خواه معتقد است که هرچند همچنان ترقی‌خواهان به حمایت از جو بایدن ادامه می‌دهند، اما پیام نظرسنجی‌ها کاملاً واضح است و پایگاه رأی دموکرات‌ها خواهان تغییر جدی در سیاست‌های ایالات متحده در قبال اسرائیل است. او به MSNBC گفت: «من نگران نتیجه ماه نوامبر هستم. دموکرات‌ها می‌خواهند ماشین جنگی نتانیاهو متوقف شود.»

براساس نظرسنجی گالوپ در ماه مارس، نگاه شهروندان آمریکایی به جنگ در طول این ماه‌ها تغییرات زیادی داشته است. ۱۸ درصد دموکرات‌ها و ۶۴ درصد از جمهوری‌خواهان این جنگ را تأیید می‌کنند درحالی‌که در ماه نوامبر ۲۰۲۳، ۳۶درصد از دموکرات‌ها و ۷۱ درصد از جمهوری‌خواهان جنگ را تأیید می‌کردند.

یک استراتژیست دموکرات به نشریه هیل گفته است که «شاید جوانان ناراضی از سیاست بایدن حاضر نشوند به ترامپ یعنی رقیب اصلی او رأی دهند، اما آن‌ها را برای تشویق دیگران به رأی دادن و حتی مشارکت خودشان در انتخابات ناامید می‌کند و در یک انتخابات نزدیک، این مسئله بسیار اهمیت دارد.»