به نقل از «دانا»

نمایش، حلقه گمشده در آموزش و پرورش است

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۹۵۳۶۹

زهرا کریمی گفت: پرورش استعدادهای هنری کودکان و نوجوانان و رسیدگی به علائق هنری این گروه سنی موضوعی است که اغلب مورد بی‌‌توجهی و غفلت قرار می‌ گیرد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ استاد دانشگاه هنر کرج در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: کودکان سرشار از بازی هستند؛ بازی، قدرت خلاقیت، مرکز و ابداع را در کودک پرورش می دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بازی درمانگر است؛ بازی نیروهای سرکوب شده روان انسان را که گهگاه به صورت عقده در آمده اند، رها می کند.

زهرا کریمی افزود: هنر نمایش یک بازی اجتماعی، پویا و آموزشی است و نمایش خلاق برای کودکان به مثابه پرورش خلاقیت و انگیزه در ذهن و فکر آنهاست به نحوی که در مسایل تربیتی، روانشناسی و رشد استعدادها و خلاقیت های کودکان نفوذ چشمگیری دارد.

وی ادامه داد: نمایش کودک موجب فعالیت خرد و قوه تخیل و اندیشه آنها می شود و نمایش خلاق یکی از شیوه های آموزشی است که در آن کودکان ضمن بازی و همراهی با یکدیگر، در فرآیند آموزش قرار میگ یرند.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: باید اهمیت "نمایش خلاق" در آموزش به عنوان یکی از بهترین شیوه های آموزشی در کتاب های فارسی دوره ابتدایی افزوده شود و برای این امر از متخصصین و مدرسین برجسته تئاتر برای تدریس استفاده شود.

کریمی گفت: به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران عرصه هنر، پیام های پنهان یک اثر هنری، نه تنها از طریق روش های ادراکی شناخته شده منتقل می شود بلکه از مسیر کانال های عاطفی نیز عبور می کند.به همین دلیل است که هنر بر جان اثر می گذارد و آدمی را به شوق وا می گذارد.در این راستا، کودکان از طریق هنر می توانند برخی نظرات را که مطابق با احساسات مثبت ایشان است قبول کنند و برخی دیگر را متاثر از احساسات منفی خود نمایند.

وی افزود: تولید نمایش برای کودکان و نوجوانان و اجرای نمایش با آن ها با کارکردهای؛ سرگرمی،آموزشی، تربیتی، هنری و حتی درمانی بیش از یک قرن است که کم و بیش در کشورهای مختلف جهان مورد استفاده قرار گرفته است. با هدف دستیابی به این کارکردها بوده که انواع نمایش و تئاتر کودکان و نوجوانان به مرور قوام گرفته و با توجه به تاثیرگذاری عمیق آن مخاطب، روز به روز گسترش یافته تا آنجا که می توان گفت به یک فرهنگ تبدیل شده است.

این استاد دانشگاه البرزی ادامه داد: نمایش خلاق ابزاری سه منظوره است. از یک سو در تشخیص مشکلات کودکان به ما کمک می کند، از سوی دیگر ضمن رهاسازی فعال تنش های بچه ها در موقعیت های آزادی محور و ایمن، کار درمانگری را میسر می سازد و بالاخره یک موقعیت عالی یادگیری را به بچه ها عرضه می کند تا بتوانند با شرکت و مداخله در موقعیت های شبه واقعی، رفتارهایی را تجربه کنند که بعدا ممکن است با آنها مواجه شوند.

 

 

کریمی خاطر نشان کرد: کمک به بهبود جسمانی، ایجاد خوشایند روانی، احساس آزادی و پرورش روحیه کار از جمله نتایج عمومی نمایش خلاق هستند. مهمترین اثرات اختصاصی آن را می توان تقویت توانایی های خواندن، حساب کردن و درک متن دانست. به طورکلی عمل نمایشی و ادبیات نمایشی به عنوان زبان ارتباطی از طریق اجرا و به عنوان بهترین راهکار تعلیمی پیشنهاد می شود که مخاطبین می توانند در قالب عمل نمایشی به درک و فهم درستی از موضوع نایل شوند.

وی با بیان اینکه نمایش کودک و نوجوان در البرز بسیار محدود برگزار می شود، گفت: هنرمندان بسیار خوبی در این به ویژه در زمینه تخصصی برای کودک کار می کنند اما معمولا خودجوش هستند و بدون هیچ حمایتی نمایش کودک را روی صحنه می برند.

این مدرس دانشگاه تاکید کرد: مسئولان به نمایش کودک و نوجوان در استان اهمیت نمی دهند و معمولا این هنرمندان خودجوش این نمایش ها را روی صحنه می برند و این یک نقطه ضعف برای استانی است که هنرمندان قدری در این عرصه دارند ولی به دلیل بی مهری ها کار نمایش شان دیده نمی شود.

کریمی در خاتمه گفت: امیدوارم مسئولان و متولیان آموزشی به اهمیت هنر نمایش در آموزش آموزه های مختلف پی ببرند و این هنر به عنوان یک منبع درسی در تمامی مقاطع ابتدایی تدریس داده شود.

 

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: نمایش خلاق نمایش کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۹۵۳۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرتناقض‌ترین سن کودک کدام است؟

آفتاب‌‌نیوز :

در این بازه سنی والدین با احساسات متنوعی سر و کار خواهند داشت. چالش اصلی کودکان 3 تا 4 ساله، افزایش کنترل خود روی عواطف فردی و ارتقا سطح استقلال به شمار می رود.

 در واقع استقلال برای یک کودک 3 تا 4 ساله مایه مباهات است و حرف اول و آخر را برای وی می‌زند. پدران و مادران کودکان 3 ساله باید به نکات مختلفی توجه کنند. به عنوان نمونه کودک در این سن تمایل زیادی به همکاری و انجام تمام و کمال مسئولیت‌هایی خواهد داشت که گمان می‌کند از پس آنها بر می‌آید. با این حال والدین نباید انتظار همکاری مداوم را از فرزند خود داشته باشند و لازم است کمی واقع گرا باشند.

علاوه بر موارد فوق، کودکان پس از 3 سالگی شروع به درک روابط علت و معلولی خواهند کرد. برای مثال آنها به مرور زمان متوجه می‌شوند که پیامد شیطنت‌های کنترل نشده، تنبیه و یا حذف یک سری از امتیازات خواهد بود.

وی همچنین در می‌یابد که رفتاهای خوب با تشویق و تایید همه جانبه شما همراه می‌شوند. بدخلقی‌های مقطعی و واکنش‌های شدید رفتاری همچنان در این بازه سنی طبیعی و شایع هستند و حتی ممکن است با غر زدن‌های مکرر روزانه نیز روبه‌رو شوید. اما در مجموع کودک به توانایی بهتری در راستای مدیریت نا امیدی، ناراحتی و احساس خشم و عصبانیت خود دست خواهد یافت.

آنها در عین حال با چالشی جدی برای کنترل صحیح خشم و اضطراب مواجه خواهند بود. گاهی اوقات همین موضوع می‌تواند بر قابلیت‌های اجتماعی و مهارت‌های عاطفی فرزندان خردسال تاثیرگذار باشد. با مرور سریع تمامی نکات نام برده می‌توان به راحتی به این نتیجه رسید که تنبیه کودکان 3 الی 4 ساله همانند سایر رده‌های سنی چه به صورت فیزیکی و چه کلامی دستاورد مطلوبی به دنبال نخواهد داشت.

راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک

 یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های مورد استفاده در خصوص کودکان 3 الی 4 ساله، مشارکت دادن آنها در کمک به انجام امور داخلی خانه یا تعریف یک سری مسئولیت‌های مشخص به شمار می‌رود. این وظایف باید تناسبی منطقی با شرایط سنی فرزندان داشته باشند و بتوانند در توسعه یکی از مهارت‌های زندگی یا آموزش نکته‌ای ویژه به کودک نقش اساسی ایفا کنند.

البته گفتنی است که نباید به هیچ عنوان کودک را به واسطه عدم پیگیری درخواست مطرح شده از جانب شما و همکاری لازم مجازات کنید. کار مورد نظر را با زبانی ساده به فرزندتان توضیح دهید و از سعی و تلاش وی برای انجام صحیح آن قدردانی به عمل آورید.

به تکرار و الگو سازی رفتار خوب بپردازید و تا جایی که می‌توانید فرزندتان را مورد تعریف و تمجید قرار دهید. لازم به ذکر است که استفاده از رویکردهای مفرح مانند بازی، قدرت بیشتری در القای الگوهای رفتاری و گفتاری مطلوب در فرزندان خواهد داشت. مثلا می توانید آهنگ مورد علاقه فرزند خود و یا آهنگی دلنشین پخش کنید و از او بخواهید تا پیش از اتمام آن، حداقل 3 مورد از مسئولیت‌های خود را انجام دهد.

اگر به سیستم‌های تشویقی و تنبیهی معتقد هستید، پیامدهای مورد نظر برای رفتارهای اشتباه فرزندان را به صورت مختصر و مفید اجرا کنید و از رویکردهای افراطی به شدت بپرهیزید. برای مثال یک کودک 3 ساله به اندازی بالغ شده است که بتواند تکنیک گوشه نشانی را برای مدت زمانی در حدود 3 دقیقه تحمل کند. توصیه می‌شود در صورت امکان به جای استفاده از سیستم های تنبیهی مانند تکنیک گوشه نشانی، از مسیر پیشگیری مشکلات را پیش از وقوع آنها برطرف کنید.

رفتارهای ممنوع برای والدین

از آن جایی که مهارت‌های شناختی کودکان با فرا رسیدن 3 سالگی دستخوش پیشرفت قابل ملاحظه‌ای می‌شود، اعمال خشونت و تنبیه فیزیکی یا کلامی فرزندان تبعات جبران ناپذیری در آینده آنها خواهد داشت. آسیب به کودکان خصوصا در اشکال جسمانی، به آنها می‌آموزد که چنین رفتارهایی کاملا عادی هستند و خودشان هم می‌توانند در صورت صلاح دید به افراد ضعیف تر زورگویی کنند. والدین باید به طور جدی محتوایی که به فرزند خود آموزش می دهند را بررسی و تجزیه و تحلیل کنند.

در برخی از موارد ممکن است کودک به هیچ عنوان صحبت‌های والدین را گوش ندهد و لجبازی بیشتری از خود نشان دهد. در چنین شرایطی معمولا والدین دچار خشم و عصبانیت می شوند و سعی می کنند با سخن‌رانی‌های طولانی فرزندان را متقاعد سازند. این در حالی است که توصیه می‌شود والدین تا جای امکان از چنین گفت‌وگ‌های دو طرفه و مخربی دوری کنند.

اگر فرزندتان بر منطق خود پافشاری می‌کند و درخواست‌های شما را جدی نمی‌گیرد، بهتر است از عبارات کوتاه استفاده کنید. به بیان دیگر تنها 1 یا 2 کلمه مناسب با بار مفهومی لازم برای تفهیم کودک 3 ساله شما کافی خواهند بود تا وی را از لجاجت مقطعی ناشی از تنش ایجاد شده جدا کنند.

یکی دیگر از مشکلات عمده پدران و مادران در برخورد با کودکان خردسال (3 سالگی به بعد)، عدم وجود صبر و بردباری کافی محسوب می شود. از آن جایی که مغز کودکان همچنان قابلیت دریافت اطلاعات و تجزیه و تحلیل بسیار سریع آنها را ندارد، شاید لازم باشد درخواست خود را چندین بار برای آنها تکرار کنید. تحمل بالا در این مسیر نه تنها ضروری است، بلکه باید تبدیل به یکی از عادات اصلی والدین شود.

در میان موارد مذکور شماری از والدین را نیز می‌توان مثال زد که توجه چندانی به حالات چهره، لحن صدا و هم سطحی فیزیکی با فرزندان خود ندارند. از جمله اصلی‌ترین نشانه‌های احترام والدین به فرزندان، نشستن و یا خم شدن هنگام گفت وگو با کودک محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید صحبت شما بیشترین تاثیر ممکن را بر فرزندتان داشته باشد، باید به این موارد جزئی توجه کنید. از حالت چهره گرفته تا لحن صدا و هم سطحی بدن، حتی در موقعیت‌های تنش زا هم به کودکان خردسال احترام بگذارید.

منبع: خبرگزاری ایسنا