کاربرد مواد مختلف برای تمیز کردن وسایل خانه بجای وایتکس
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۰۹۰۸۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مواد زیر مثل وایتکس تمیز می‌کنند.
روغن زیتون برای تمیز کردن استیل
سینک ظرفشویی، ظروف استیل و سبد‌های آبکش بعد از مدتی براقی خود را از دست می‌دهند. برای اینکه باز مثل روز اول براق شوند، بعد از شست‌وشو کمی روغن زیتون روی پنبه بمالید و سطح آن را با روغن مالش دهید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نمک برای تمیز کردن اتو
کف همه اتو‌ها بعد از مدتی کار کردن کدر می‌شود و لک می‌افتد. برای تمیز کردن این لکه‌ها، اتو را بدون بخار روشن کنید. روی یک پارچه نمک بپاشید و پارچه را اتو کنید. کف اتوی شما مثل روز اول تمیز می‌شود.
روغن بچه برای تمیز کردن دست
بعد از کار کردن با رنگ، دستتان طوری لک می‌افتد که تا چندبار حمام نروید و روزی چند بار دستتان را نشویید، پاک نمی‌شود. برای پاک کردن لکه رنگ از روی دست می‌توانید از روغن بچه استفاده کنید. روغن را به دستتان بمالید و بعد از پاک شدن با آب و صابون بشویید.
منبع: جدیدترین
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: تمیز کننده وایتکس ترفند خانه داری برای تمیز کردن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۰۹۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگترین شاعر شیعی کشمیر
نسخه خطی نفیسی از دیوان «جویا تبریزی» در کتابخانه خدابخش هندوستان نگهداری می‌شود. او را بزرگترین شاعر شیعی کشمیر می‌دانند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، نسخه خطی نفیسی از سروده‌های «جویا تبریزی» در کتابخانه خدابخش هند نگهداری می‌شود. میرزا داراب‌بیگ، متخلص به جویا، از شاعران شیعی سده یازدهم و آغاز سده دوازدهم در هند بود. پدرش، ملاسامری، شاعر بود و سامری تخلص می‌کرد. اجداد جویا در اصل ایرانی بودند و از آنجا به کشمیر مهاجرت کرده بودند. او در کشمیر به دنیا آمد. برخی منابع، اصل وی را تبریزی دانسته‌اند و کلیاتش نیز با همین عنوان به چاپ رسیده است. برادر او، کامران‌بیگ، نیز شاعر بود و «گویا» تخلص می‌کرد، ولی به اندازه جویا شهرت نیافت.
از زندگی جویا اطلاع چندانی در دست نیست. بنابر آنچه در باره او نوشته‌اند، وی معاصر اورنگ‌زیب عالمگیر بود و استادان او در شعر ملاعلی‌رضا تجلی، محمد سعید اشرف مازندرانی و میر معزفطرت بودند. او در سخن‌پردازی از صائب تبریزی پیروی می‌کرد و به‌نوشته واله داغستانی در کشمیر با کلیم و صائب ملاقات کرده بود.
آرزو, وی را برجسته‌ترین شاعر کشمیر دانسته و گفته است که تمام شاعران کشمیر پس از او, یا از شاگردانش بوده‌اند یا از تربیت‌شدگان وی بودند. جویا در اشعار خود حاکمان کشمیر را مدح کرده است، به‌ویژه نواب ابراهیم‌خان، که مانند جویا شیعه‌مذهب و از حامیان بزرگ او بود و در تربیت شعری‌اش تاثیر مهمی داشت.
قدیمی‌ترین قرآن جهان کجاست؟اهمیت جویا در غزلسرایی اوست. از ویژگی‌های شعری او مضامین بدیع و کاربرد ترکیبات استعاری و مجازی و متناقض‌نما (پارادوکس)، کاربرد فراوان امثال و اصطلاحات، به‌کاربردن صنعت مراعات نظیر و تمثیل و ارسال‌المثل، و مهارت در ساختن مادّه تاریخ است. نثر او مرصع و متکلفانه است. جویا اشعاری در استقبال از غزلیات حافظ سروده و اشعاری را نیز از کلیم و صائب و طالب تضمین کرده است. او قصایدی در نعت امامان معصوم دارد. وی در سال 1706م/ 1118ق در کشمیر درگذشت.
انتهای پیام/
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام