محققان سرعت شنای طبیعی عروس دریایی را حدود سه برابر افزایش دادند
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۱۷۷۱۳
به گزارش پایگاه اینترنتی ساینس الرت، به علاوه محققان تنها با اعمال اندکی نیروی خارجی و دو برابر کردن تلاش متابولیک این جاندار توانستند به این هدف دست یابند.
آن‌ها خاطر نشان کردند که این ربات بیوهیبریدی از ۱۰ تا ۱۰۰۰ برابر نیروی خارجی کمتر در جرم نسبت به سایر ربات‌های آبی که گزارش شده‌اند، استفاده می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته این حقیقت وجود دارد که برخی وسایل نقلیه زیردریایی می‌توانند بسیار سریعتر از یک ستاره دریایی تردد کنند اما تا کنون ربات‌هایی که تلاش می‌کنند رفتار ستاره دریایی را تقلید کنند، به مقدار زیادی انرژی نیاز دارند و معمولا به یک منبع انرژی خارجی متصلند.
اما محققان اکنون نشان داده‌اند که می‌توانند توان شنا کردن ستاره دریایی را بدون صرف هزینه غیرضروری برای متابولیسم و یا سلامتی این موجودات افزایش دهند.
نکته اصلی این مرحله کوچک اما مهم، یک کنترل کننده شنا قابل حمل میکروالکترونیکی است که در صورت اتصال به یک عروس دریایی می‌تواند امواج پالس ایجاد کرده و انقباضات عضلات را تحریک کند.
محققان با استفاده از این فناوری موفق شدند سرعت حرکت عروس دریایی را تا رسیدن به نقطه مطلوب افزایش دهند و آن دستیابی به حداکثر سرعت با حداقل بازده انرژی است. آن‌ها موفق شدند سرعت حرکت این موجود دریایی را ۲.۸ برابر از سرعت شنای طبیعی آن سریعتر کنند.
محققان امیدوارند که فعالیت آن‌ها به ابداع وسایل نقلیه زیردریایی با سرعت حرکت سریعتری منجر شود که بتواند روزی برای مدت زمان طولانی تری به اکتشاف بپردازد.
آن‌ها خاطر نشان کردند که با تنظیمات بیشتر این امکان وجود دارد که بتوانند از ستاره دریایی واقعی برای مطالعه گوشه‌های دور اقیانوس استفاده کنند؛ مشابه روشی که در حال حاضر از پستانداران برچسب دار استفاده می‌کنند.
به‌علاوه از آن‌جایی که، ستاره‌های دریایی کیسه شنا ندارند، آن‌ها می‌توانند در اعماق ۳ هزار و ۷۰۰ متری اقیانوس شنا کنند. تنها لازم است که دستگاه‌های میکروالکترونیک را برای تحمل این فشار زیاد سخت تر کرد.
محققان می گویند، از آن‌جایی که ستاره دریایی بطور طبیعی در آب‌های دریا با درجه شوری، درجه حرارت، غلظت اکسیژن و عمق های متفاوت از جمله عمق ۳ هزار و ۷۰۰ متری یا عمیق‌تر یافت می شوند، این احتمال وجود دارد که این ربات‌های بیوهیبریدی را بتوان در اقیانوس‌های سراسر جهان مستقر کرد.
این مطالعه در نشریه Science Advances منتشر شده است.
برچسب‌ها ایمپلنتمنبع: ایرنا
کلیدواژه: ایمپلنت ایمپلنت ستاره دریایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۱۷۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روشی که طول عمر شما را بیشتر می‌کند
برخی تغییرات در بدن با افزایش سن اجتناب‌ناپذیر است. با این حال، محققان هنوز در تلاشند تا به طور کامل همه تغییراتی را که اتفاق می‌افتد و معنای آن‌ها برای سلامت بزرگسالان مسن را درک کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، یک مطالعه منتشر شده نشان داد که یک نوع چربی خاص با افزایش سن در بافت عضلانی شروع به ایجاد می‌کند.
محققان ابتدا لیپید را با استفاده از بافت موش شناسایی کردند و سپس نتایج مشابهی را در عضلات انسان یافتند. آن‌ها سپس دریافتند که سطح این چربی را می‌توان از طریق ورزش در میان زنان یائسه کاهش داد.
نتایج به یکی دیگر از مزایای احتمالی ورزش و نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد این تجمع چربی اشاره دارد.
محققان مطالعه حاضر خاطرنشان می‌کنند که مطالعه لیپید‌های پیچیده (چربی‌ها) ممکن است به درک بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و طول عمر کلی کمک کند.
برای این منظور، آن‌ها ابتدا ده بافت مختلف را در موش‌های پیر و جوان مورد بررسی قرار دادند تا تفاوت‌های مربوط به سن در لیپید‌ها را درک کنند. آن‌ها دریافتند که لیپید‌های بیشتری با افزایش سن در بیشتر بافت‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند شروع به تجمع می‌کنند. لیپید‌های اولیه‌ای که آن‌ها پیدا کردند، بیس (مونوآسیل گلیسررو) فسفات (BMPs) نام داشت.
در مرحله بعد، محققان می‌خواستند ببینند که آیا تجمع BMP مشابهی در انسان رخ داده است یا خیر. آن‌ها نمونه‌برداری‌های عضلانی را از مردان و زنان جوان‌تر بین ۲۰ تا ۳۰ سال و مردان و زنان مسن‌تر بین ۶۵ تا ۸۰ جمع‌آوری کردند. در حالی که بین نمونه‌های بافت عضلانی مردان و زنان تفاوت‌هایی وجود داشت، محققان متوجه تجمع BMP در شرکت‌کنندگان مسن‌تر شدند.
به گفته محققان، BMPها در بیماری‌های مختلف از جمله بیماری مزمن کلیوی، بیماری‌های مربوط به تجمع کلسترول و بیماری‌های عروقی و برخی اختلالات متابولیک ژنتیکی تجمع می‌یابند. ممکن است مشخص شود که سطوح BMP به عنوان یک نشانگر مرجع برای پیری سالم عمل می‌کند، اما برای این کار به تحقیقات بیشتری نیاز است.
در مرحله بعد، محققان می‌خواستند ببینند آیا ورزش می‌تواند بر سطح BMP تأثیر بگذارد یا خیر. برای این بخش از مطالعه، محققان ۱۲ زن یائسه بین ۴۵ تا ۷۰ سال را که اضافه وزن داشتند و کمتر از سه ساعت در هفته ورزش می‌کردند، بررسی کردند.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت