بازی دوگانه همایون اسعدیان و منوچهر شاهسواری با سینمای ایران
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۴۰۴۴۸
آقای اسعدیان پس از منوچهر شاهسواری به عنوان دومین ابولمشاغل خانه سینما، از حضور و ارائه مشاوره در تمامی شوراهای مشاوره دهنده در حوزه سینما در مراکز دولتی با همین خط مشی حضور دارند.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق -دبیر سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تندیسی را عنوان جایزه ویژه سردار سلیمانی طراحی کردند که امسال در اختتامه این جشنواره به فیلم «آبادان یازده ۶۰ » تعلق گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گردانندگان اختتامیه فیلم فجرچه کسانی بودند؟ دو تن از عوامل اصلی اختتامیه جشنواره فیلم فجر دارای سوابق سوء سیاسی هستند. به گزارش کیهان، یکی از این دو تن که سابقه همکاری نزدیک با صدا و سیما را هم دارد، عضو گروهک اتحاد مبارزان کمونیست ایران مشهور به سهند بوده است.فرد دیگری که نقشی اصلی در تحولات و اتفاقات خانه سینما دارد، عضو رسمی حزب توده بوده است و برادر وی نیز به دلیل جنایت به عنوان عضو گروهک منافقین اعدام شده است.با این وصف، بال و پر دادن به این عناصر توسط سازمان سینمایی کشور جای پرسش جدی دارد!
بیشتر بخوانید:
رضا کیانیان بعد از چهل سال به فکر «پیکار» با جمهوری اسلامی افتاده است +فیلمبه صورت مشخص منظور خبر درج شده افرادی نظیر منوچهر شاهسواری و همایون اسعدیان است. این نکته بسیار جالب است که رضا کیانیان روزی در گروه پیکار، در پیکار علیه حاکمیت جمهوری اسلامی بود و سال‌ها از اعضای تصمیم‌گیر خانه سینما بود. حالا با درج خبر کیهان مشخص می‌شود همایون اسعدیان عضو گروهک اتحاد مبارزان کمونیست ایران مشهور به سهند بوده و منوچهر شاهسواری هم عضو رسمی حزب توده و برادر او از اعدام شده‌های گروهک منافقین بوده است. این دو سکان هدایت خانه سینما را به عنوان رئیس هیات مدیره (اسعدیان) و مدیرعامل (شاهسواری) برعهده دارند و با همین عناوین در شوراهای دولتی و غیر دولتی با عنوان مشاور حضور دارند و حقوق دریافت می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
چرا مدیرعامل خانه سینما از پاسخ به بیانیه ۲۰۰ امضایی سینماگران گریخت؟اما اگر قضاوت امروزی داشته باشیم و هر آنچه بر این دو گذشته را به روزگار گذشته نسبت دهیم، از عملکرد کنونی این دو نفر نمی‌توانیم به سادگی عبور کنیم. خانه سینما در دوره مدیریت شاهسواری و در یکسال گذشته بیانیه‌های سیاسی بسیاری امضاء کرده و در اغلب این بیانیه‌ها در مقابل حاکمیت موضع‌گیری کرده است. شاهسواری حتی با حضور در برنامه نقدسینما (دوره سردبیری محمدرضا رضاپور) در این برنامه حضور داشت و مطالبه سیاسی‌اش را صنفی تصویر کرد و با رندی از کنار برخی سئوالات بهروز افخمی عبور کردف هر چند که بیانیه‌های صادر شده بیشتر به موضوعات حاد سیاسی می‌پردازد.
در واقع روش عملکرد شاهسواری همچنان مثل زمانی است که شماره عضویت در حزب توده داشته و با عدم جلوگیری از اجماع هنرمندان در صدور بیانیه خانه سینما را همچون حزب توده اداره می‌کنند. در واقع همانطور که در فیلم لباس شخصی نمایش داده شد، حزب توده مواجهه مستقیم خود را با نظام به صورت غیرمستقیم پیش می‌برد و عملکرد منوچهر شاهسواری در عدم جلوگیری مواجهه با حاکمیت توسط فرقه‌های بیانیه نویس همچون حزب توده اداره می‌کند و از نورالدین کیانوری الگو می‌گیرد که با تایید سیاست‌های کلان نظام و امام خمینی(ره) وجهه معارضانه خود را در اهدا جایزه سردار سلیمانی در جشنواره فیلم فجر پنهان نگاه می‌دارد.
همایون اسعدیان نیز به مثابه زمانی عمل می‌کند که عضویت گروه سهند را یدک می‌کشد. از طرفی روی سن جشنواره حاضر می‌شود و جایزه سردار سلیمانی را به حسن کلامی (تهیه‌کننده فیلم آبادان یازده شصت) تقدیم می‌کند و از سوی دیگر در حمایت از فیلم غیر قانونی «شیطان وجود ندارد» با مضمون اعدام در ایران ، آخرین ساخته محمد رسول‌اف، خطاب به قوه قضائیه‌ای نامه‌ای به نگارش درآورده و می‌نویسد:
احتراماً همانگونه که مستحضر هستید سینمای کشورمان به عنوان پرچمدار فرهنگ جمهوری اسلامی قاره‌ها را درنوردیده و جایگاهی جهانی و موثر در عرصه هنر بین المللی یافته است و روزی نیست که از جشنواره‌ها و مجامع معتبر بین المللی جایزه‌ای به موزه جوایز هنر هفتم میهن‌مان اضافه نشود.
اخیراً فیلم "شیطان وجود ندارد" ساخته آقای محمد رسول اُف در بخش اصلی جشنواره فیلم برلین پذیرفته شده و رسم مألوف جشنواره‌ها بر این است که کارگردانان آثار، به هنگام نمایش فیلم‌هایشان در هر رویداد سینمایی حضور داشته باشند و عدم حضورشان به دلایل سیاسی و ممنوعیت‌های قضایی، تصویری نامطلوب از کشور متبوعشان ایجاد خواهد کرد، با عنایت به عرایض فوق استدعا دارد به لحاظ مصالح ملی و ارائه تصویری واقعی از فضای فرهنگی کشورمان، مقرر فرمایید نسبت به صدور مجوز حضور ایشان در جشنواره مذکور مساعدت مقتضی مبذول شود.
اسعدیان این نامه را به سادگی امضاء می‌کند تا ساختن فیلم بدون مجوز رسول اف، جنبه رسمی پیدا کند و از سوی دیگر رسول اف به عنوان یک فیلمساز مظلوم در نظرگاه عمومی و بین‌المللی جلوه کند. مسئله نخست قابل طرح این است آقای اسعدیان به روش گروه سهند و در قالب یک عملکرد ظاهرا صنفی عمل می‌کند. نکته مهمتر این است که هنوز از تولید سریال فاجعه‌بار و ضد خانواده شهدای آقای اسعدیان چند صباحی نمی‌گذرد. وی در رسانه ملی سریالی را با عنوان لحظه گرگ و میش ساختند که تصویری جعلی و وارونه از یک خواهر شهید ارائه می‌دهد که با داشتن شوهر و فرزند، هنوز دلبسته مرد دیگری است.
بیشتر بخوانید:
انتظامی برای اصلاح‌طلب شدن از «خانه پدری» شروع کرد!آقای اسعدیان پس از منوچهر شاهسواری به عنوان دومین ابولمشاغل خانه سینما، از حضور و ارائه مشاوره در تمامی شوراهای مشاوره دهنده در حوزه سینما در مراکز دولتی با همین خط مشی حضور دارند. آقای اسعدیان مطلع هستند که آقای رسول‌اف محکوم امنیتی است که سالیان متوالی اجرای حکم ایشان با مشی اصلاح‌گرایانه قوه محترم قضائیه به تعویق افتاده و محمد رسول‌اف به صورت غیرقانونی و بدون اخذ پروانه ساخت و نمایش، سه فیلم را با حمایت مستقیم شهرداری هامبورگ ساخته است.
بیشتر بخوانید
«محمد رسول‌اف» چگونه در طول یکسال سه فیلم ساخت؟ +تصاویراگر همایون اسعدیان و منوچهر شاهسواری قائل به الزام قانونی اخذ پروانه ساخت و نمایش از سازمان سینمایی نیستند و این عمل غیرقانونی رسول‌اف را می‌خواهند عادی جلوه دهند، بهتر است هر دو نفرشان از شوراهای قانونی بنیادهای سینمایی (اسعدیان در فارابی) و آقای شاهسواری از شورای پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی کنار بروند تا دامنه این دوگانگی به مشی قانونی و رسمی در سینمای ایران تبدیل نشود.
منبع: مشرق
کلیدواژه: انتخابات98 کرونا لیگ قهرمانان آسیا سردار حاج قاسم سلیمانی حزب توده رسول اف جشنواره فیلم فجر همایون اسعدیان برنامه نقدسینما محمد رسول اف عباس صالحی منوچهر شاهسواری حسین انتظامی خانه سینما روزنامه کیهان رضا کیانیان محمد رسول اف روزنامه کیهان منوچهر شاهسواری جشنواره فیلم فجر همایون اسعدیان بیشتر بخوانید سردار سلیمانی آقای اسعدیان خانه سینما محمد رسول حزب توده رسول اف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۴۰۴۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران | من زمان جنگ ویتنام هم به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم اما حالا...| تصاویر
به گزارش همشهری آنلاین، تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.
جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکایی
شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه