کروس: با لیورپول و منچستریونایتد مذاکره کرده بودم
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۴۱۲۳۷
تونی کروس هافبک تیم فوتبال رئال مادرید در گفت‌وگو با نشریه «اتلتیک» در مورد مسائل مختلف مانند تغییر وضعیت تیم بعد از رفتن کریستیانو رونالدو به یوونتوس، درخواست لوئیس سوارس و استیون جرارد از او برای پیوستن به لیورپول، داشتن فرصت بازی در منچستریونایتد و ارتباطش با پپ گواردیولا صحبت کرد.
کروس درباره عملکردش در فصل گذشته که دارای افت محسوسی بود، گفت: بسیاری از بازیکنان تیم ما در فصل گذشته بهترین بازی‌های‌شان را ارائه نکردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کروس با تأکید بر اینکه به انتقادات رسانه‌ها چندان توجه ندارد، افزود: من همیشه فاصله خودم با مطبوعات را حفظ کرده‌ام و همیشه یک رابطه خنثی و بدون فراز و نشیب با آنها داشته‌ام.
هافبک آلمانی کهکشانی‌ها در ادامه اعتراف کرد که هنوز با پپ گواردیولا، سرمربی سابقش در بایرن مونیخ در ارتباط است. او افزود: اگر همین امروز از بازیکنان بایرن مونیخ بپرسید، به شما خواهند گفت که گواردیولا از نظر فنی بهترین مربی‌ای است که تا کنون داشته‌اند. من از یک سالی که زیر نظر او بازی کردم، بسیار لذت بردم. می‌خواهم اینجا در رئال مادرید به دوران بازیگری‌ام پایان دهم، پس فکر نمی‌کنم که بتواند یک بار دیگر زیر نظر او بازی کنم، اما دوست داشتم که می‌شد فرصت دیگری برای بازی زیر نظر او به دست بیاورم. می‌توانستم قراردادم را با بایرن مونیخ تمدید کنم، اما فکر نمی‌کنم اینکه به خاطر مربی شما قراردادتان را با یک تیم تمدید کنید، ایده خوبی باشد. پپ از من خواست که قراردادم را ۵ ساله تمدید کنم. حالا اگر قبل از رفتن من او از بایرن مونیخ می‌رفت، تکلیف من چه بود؟ او دو سال بعد به سیتی پیوست. با این حال من و او هنوز با هم در ارتباط هستیم و رابطه خوبی هم داریم. من هرگز چیز‌هایی که از او یاد گرفتم را فراموش نمی‌کنم.
کروس سپس مدعی شد که فرصت بازی در لیورپول و منچستریونایتد را داشته است. او ادامه داد: من با لوئیس سوارس و استیون جرارد مستقیماً صحبتی نداشتم، اما به من پیشنهاد کردند که به لیورپول نزدیک شوم. دیوید مویس، (سرمربی سابق منچستریونایتد) هم با من صحبت کرد و تقریباً در آستانه پیوستن به منچستریونایتد بودم، اما او اخراج شد و ورود لوئی فان‌خال اوضاع را پیچیده کرد. لوئیز به اندازه کافی برای ساختن پروژه مد نظر خودش وقت داشت. بعد از آن من دیگر هیچ چیزی از طرف منچستریونایتد نشنیدم و تردید‌ها کم‌کم شروع شد. بعد از آن جام جهانی آغاز شد، اما با این حال کارلو آنچلوتی (سرمربی سابق رئال مادرید) با من تماس گرفت و حجت را برایم تمام کرد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: تونی کروس رئال مادرید رئال مادرید بایرن مونیخ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۴۱۲۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لیورپول؛ «مرغ از قفس پرید؟»
فصلی که وعده‌ها و آرزوهای زیادی را نوید می‌داد، تنها در چهار روز به طور چشمگیری فروریخته است...
اختصاصی طرفداری | قرار نبود. ناگهان همه چیز زیرورو شد. سر پیچ‌های آخر، ناباورانه لاستیک‌ها ترکید و کنترل از دست رفت و بار دیگر همه چیز به دست سیتی و گواردیولا افتاد. لیورپول و آرسنال در خانه خود شکست را متحمل شدند تا نمایش بزرگ بازهم در دستان آبی‌های آسمانی قرار گیرد.
آیا داستان مثل همیشه پایان خواهد یافت یا هنوز امیدی وجود دارد؟ سیتی، ارباب فوتبال انگلیس، در دوران گواردیولا زمانی‌که در این مرحله در صدر جدول لیگ قرار گرفته است، به آسودگی با موفقیت از خط پایان گذشته است.
جدولی که هر هفته تغییر می‌کند...به‌طور فزاینده‌ای به‌نظر می‌رسد پایان و خداحافظی رویایی، خیالی بیش برای یورگن کلوپ و لیورپول نبوده است. در برهه‌ای چهارگانه‌ی خارق‌العاده در پایان راه ممکن بود اما خیلی سریع به ٣، ٢ و یک تقلیل پیدا کرد.
هشت روز پیش، به‌نظر می رسید لیورپول در دوره آخر، مربی آلمانی خود را با ظروف نقره راهی کند اما پس از بدترین هفته فصل، به‌نظر می رسد جشن سلطنت او با دستاوردهای جدید به پایان نخواهد رسید! حقیقت مثل همیشه روی تلخ خود را به رخ کشیده است!
لیورپول پس از تساوی مقابل منچستریونایتد، در دو بازی لیگ پنج امتیاز از دست داده است. پس از شکست مقابل آتالانتا، آنها برای اولین بار از سال ٢٠١٧ متحمل دو شکست متوالی در آنفیلد شده‌اند، در چهار روزه فاجعه بار، به جای واکنش در مقابل آتالانتا در لیگ اروپا که در میان بدترین بازی های کلوپ، آن هم در آنفیلد جای می‌گیرد، شکست نکبت‌بار برابر کریستال پالاس از راه رسید. هشت سال و نیم پیش، اولین شکست کلوپ به عنوان سرمربی لیورپول در خانه، باز هم مقابل پالاس بود. این چیزی نبود که انتظارش را می‌کشیدیم.
لیورپول سایه‌ای از تیمی به نظر می‌رسید که به بالای جدول رسیده است، خستگی‌ناپذیری آنها جای خود را به شکنندگی داد. فشار و یورش بدون دقت، اضطرار بدون دقت، در فضایی دیوانه‌کننده با شتاب به‌سوی شکست پیش می‌رفتند. تمامی تیم نظم و انضباط خود را در میان ارتباطات غلط از دست داده بود. لمس توپ، کنترل، تصمیمات ضعیف و پاس‌های پراشتباه، تیم را به شدت تضعیف کرده بود، بسیاری از فرصت‌های امیدوارکننده حتی منجر به یک شوت هم نشد.
خارج از بازی و توپ، خبری از هویت همیشگی تیم وجود نداشت؛ آن میل سیری ناپذیر بی امانی که جزو DNA لیورپول کلاپ است. لیورپولی که طی چند بازی اخیر دیده ایم، بدون سازماندهی مانند کبریت بی خطر است که بازی را برای حریفان آسان می‌کند. پالاس همیشه بازیکنی در فضاهای خالی داشت و هر زمانی که توپ را به دست می‌آوردند فرصتی برای ضد حمله داشتند. ضعف‌های لیورپول ذره‌ای از اعتبار پالاس کم نمی‌کند.
گلاسنر مربی آلمانی پالاس، با تجربه خود در بوندس لیگا پیکره تیمش را به طرز ماهرانه‌ای تراش داده است اما در لیورپول، تعداد کمی می‌توانند از سرزنش فرار کنند. بهتر است «میون بُر» بزنم؛ اندی رابرتسون آن‌قدر خوب بود که گویی به‌تنهایی با پالاس بازی می‌کند و جلوگیری از ورود توپ او از روی خط دروازه شگفت‌انگیز بود. آلیسون برای گلی که خورد بی‌تقصیر بود و در بازگشت پس از دو ماه دوری، یک سیو فوق‌العاده انجام داد.
کلوپ همه چیز و همه‌کس را امتحان کرد، اما هیچ‌چیز جواب نداد. حالا لیورپول به چرخش ناباورانه‌ای و البته بعیدی در مقابل آتالانتا در ایتالیا. نیاز دارد تا باخت اسف‌بار ٣-٠ خانگی را جبران کند و از شش بازی پیش رو در لیگ، تنها دو بازی در آنفیلد باقی‌مانده است. بعد از شکست یک بر صفر مقابل پالاس همه چیز ناباورانه به بن‌بست رسیده است، و بی‌تعارف باید گفت؛ اصلاً قرار نبود داستان به این شکل به پایان برسد.
تجربه اولین شکست خانگی در لیک برتر بعد از ٢٩ بازی از اکتبر ٢٠٢٢، معنایش چیزی بیش از اینها بود؛ ظاهراً لیورپول در تلاش برای کسب بیستمین عنوان قهرمانی نیز، شکست و عقیم ماندن مأموریت پرافتخار و مهم که بدرقه راه مربی سفر کرده می‌شد را به‌خوبی احساس کرد. زجر و فلاکت از سر و روی بازیکنان و هواداران می‌بارید! این نتایج خط قرمزی برای تیمی بود که تا دو بازی پیش در صدر جدول جای داشت. احتمالاً پایان آرزوها و رؤیاهای شیرین.
حتی بدبین‌ترین و سخت‌گیرترین طرفداران تیم قرمز مرسی ساید تصور هفته بدی به این شکل را نداشتند؛ دو باخت فاجعه‌بار با نمایشی ضعیف که حتی یک گل به همراه نداشت!پذیرش گل در ٢٠ دقیقه اول بازی‌ها، با دفاعی ضعیف که ظاهراً بهتر هم نمی‌شود و مهاجمانی که طی دیدارهای اخیر با رقم خیره‌کننده ٦٦ شانس گل موفق به گشودن دروازه نمی‌شوند!
نفس مردان کلوپ که همیشه برای ماراتون‌های طولانی آماده هستند سردرگم‌تر از همیشه به نظر می‌رسند. پس از شکست ٣-٠ در آنفیلد مقابل آتالانتا، نتیجه‌ای که صعود به مرحله نیمه‌نهایی لیگ اروپا را تقریباً غیرممکن کرد، شکست ویران‌گرانه در لیگ، قهرمانی انگلستان را نیز بیش‌ازپیش غیرممکن و نامحتمل کرده است.
لیورپول با بهترین فرم خود فاصله زیادی دارد، اما موقعیت‌های ازدست‌رفته در نیمه اول در برابر منچستریونایتد و نیمه دوم در برابر پالاس غیرقابل‌توضیح است. چهار شانس بزرگ برای چهار بازیکن مختلف، اما آب از آب تکان نخورد!، No goal! همه اینها باعث شد تا امید لیورپول برای تحت‌فشار قراردادن رقبای عنوان قهرمانی تضعیف شود.
باتوجه‌به فرم درخشان منچسترسیتی، چیزی نزدیک به کمال موردنیاز بود و این شکست غیرقابل‌پیش‌بینی همه باورها را از بین برد. شش بازی دیگر لیگ برای پاسخ لیورپول باقی‌مانده است، اما پیروزی در همه آنها ممکن است دیگر کافی نباشد. لیورپول پیش‌ازاین بارها منچسترسیتی را در رقابت‌های قهرمانی دیده است، و امید به دعا و جنبل و جادو برای ازدست‌دادن سیتی برای امتیاز در دوره پایانی رقابت‌ها به‌ندرت جواب داده است.
فصلی که وعده‌ها و آرزوهای زیادی را نوید می‌داد، تنها در چهار روز به طور چشمگیری فروریخت. ناکامی لیورپول در بسته نگه‌داشتن دروازه به‌شدت آسیب‌زا و جبران‌ناپذیر است.
لیورپول به تغییری کاملاً غیرقابل‌باور نیاز دارد تا خود را تا پایان خط استوار نگه دارد، تا قادر باشد خودش را به خط پایان برساند، و شاید فقط شاید از پایان غم‌انگیز دوران کلوپ جلوگیری کند. مرغ از قفس پریده است. از اینجا تا پایان راه اگر قرمزها به قهرمانی دست پیدا کنند، یا از سد آتالانتا در اروپا لیگ عبور کنند، معجزه خارق‌العاده‌ای محسوب خواهد شد.
معجزه‌ای چون استانبول، معجزه پیروزی ٤-٠ مقابل بارسلونا در آنفیلد. و این معجزه‌ای خواهد بود که در تاریخ باشگاه جایگاه ویژه‌ای خواهد یافت.
آیا به معجزه باور دارید؟
از دست ندهید ????????????????????????
شب دلچسب عثمان دمبله مقابل تیم سابق اشک‌های ستاره نوجوان بارسلونا بعد از حذف حمله مجازی هواداران بارسلونا به آرائوخو: برو بایرن مونیخ! مایلی کهن: قلعه نویی بابت کلمه مردک شکایت کرده اما این که معنی بدی ندارد
تداوم کاهش قیمت سکه در بازار