به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

آیا اقامت امام خمینی (ره) در قم پس از پیروزی انقلاب به معنای کناره‌گیری ایشان از دخالت در حکومت بوده؟

تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۷۷۱۳۲

‌به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به تازگی یکی از صفحات رسمی رهبر انقلاب به این سوال که "آیا اقامت امام خمینی (ره) در قم پس از پیروزی انقلاب به معنای کناره‌گیری ایشان از دخالت در حکومت بوده" ، پاسخ داده است. در ادامه متن پست و پاسخ داده شده را مشاهده کنید:

این مطلب، بیش از آنکه به واقعیت ارتباطی داشته باشد، آرزوی جریانهای لیبرال و ضد ولایت فقیه بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنها آرزو داشتند که امام پس از پیروزی انقلاب، رهبر «انقلاب» بماند و رهبری «نظام» را رها کرده در قم به کار مرجعیت اکتفا کند. به روایت آیت‌الله خامنه‌ای، آنها قصد داشتند همان کاری که روشنفکران با خانه‌نشین کردن روحانیون در مشروطه کردند را تکرار کنند:‌

 «در سال ۵۸ آقايانى كه شوراى انقلاب، دولتِ آنها را تشكيل داد؛ گفتند كه انقلاب تمام شد! هنوز انقلاب، یک‌ساله نشده بود، گفتند: «آقا! انقلاب تمام شد؛ امام به قم بروند.» اتّفاقاً امام هم به قم رفته بودند. گفتند: «امام ديگر مشغول كارهاى خودشان باشند؛ چرا به كار ما دخالت كنند؟! امام، رهبر انقلاب بود؛ انقلاب هم تمام شد!» ۲۴/۰۲/۱۳۷۷ «معنایش این بود که همان کاری که در مشروطیت شد، در انقلاب اسلامی هم بشود.» ۱۳۸۰/۰۸/۲۰‌

اما آیا امام به قم بازگشته بود تا در حکومت دخالت نکند؟ سیره‌ی امام در قم چنین احتمالی را تایید نمی‌کند. ایشان از بدو ورود به ایران و در سراسر دوران اقامت در قم در مسال حکومت دخالت می‌کرد. از نصب نخست وزیر دولت موقت تا اظهار نظر در تمام شئون حکومتی کشور، اموری بودند که نشان می‌داد امام هیچ برنامه‌ای برای تحویل حکومت و کناره‌گیری روحانیت از آن ندارند: ‌

«امام بزرگوار ما، ملت مؤمن، مبارزان آبدیده‌ای که تجربه‌های تاریخی را داشتند و بزرگان سیاستمدار انقلاب که میفهمیدند چه میکنند و دشمن از کدام منفذ ممکن است هجوم و حمله‌ای دوباره به این کشور بکند، ترفند دشمن را فهمیدند. قانون اساسی تدوین شد و امام بزرگوار در همه جریان کار، بر استحکام این پایه اشراف و نظارت داشت.» ۱۳۸۰/۰۸/۲۰‌

‌ امام خمینی پس از بازگشت به ایران، در دهم اسفند ۵۷ به قم رفتند و در منزل آیت‌الله محمد یزدی ساکن شدند. این اقامت تا بروز بیماری قلبی برای ایشان در بهمن ۵۸ و هجرت به تهران ادامه داشت. امام پس از بهبودی، تا پایان عمر شریفشان در پایتخت ماندگار شدند.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مقام معظم رهبری امام خمینی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۷۷۱۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«قاطعیت و همسان انگاری همگان در اجرای قانون»؛ استاد علیدوست: امام علی (ع) «قاطعیت» در اجرای قانون دارند

رئیس انجمن فقه و حقوق حوزه های علمیه گفت: امام علی(ع) وقتی به حکومت می رسند به گذشته بویژه زمان خلفای دوم و سوم نگاه می کنند و به صراحت اعلام می کنند از زیاده خواهی ها جلوگیری کرده و ثروت های باد آورده را در اختیار افراد باقی نمی گذارند.

آیت الله ابوالقاسم علیدوست اظهار داشت: «عدالت» یک مفهوم انسانی است که همه انسان های صالح و مصلح بر آن تاکید دارند اما اسلام تاکید بیشتری بر آن دارد و مصادیق ظریفی را برای آن تعریف می کند ضمن اینکه دارای ضمانت اجرا هم است.

وی تصریح کرد: اگر دیگران از «عدالت» به عنوان یک حسن و مکرمت اخلاقی نگاه میکنند، در اسلام بحث «واجب» مطرح می شود که مقابل آن «حرام» تعریف می شود. این مفاهیم (عدالت) وقتی در نظام اخلاقی و حقوقی اسلام قرار می گیرد، نه تنها ضمانت اجرای اخروی بلکه ضمانت اجرای دنیوی هم پیدا می کند.

وی گفت: امام علی (ع) بعد از حدود 25 سال حکومت سه خلیفه سرکار آمدند و وقتی در راس حکومت قرار گرفتند، نگاه موسعی به عدالت دارند که همه بشریت را در بر می گیرد و لذا به مالک اشتر در نامه 53 نهج البلاغه می فرمایند: « انسان ها را به این چشم نگاه کن که یا هم کیش و برادر تو یا نظیر تو در خلقت هستند». درحقیقت، حضرت به جای ساختن دیوار، پل می سازند.

وی عدالت در اجرا را شاخه دیگری از این ضرورت اخلاقی در سیره امام علی (ع) برشمرد و گفت: امام (ع) حاضر نیست سر سوزنی بیت المال جابجا شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: برخی تعابیری راجع به حضرت علی (ع) کردند که کاش گروه و نهادی بود و اینها را کنترل می کرد.

وی تاکید کرد: حضرت «قاطعیت» در اجرای دقیق قانون دارند و این در اجرای عدالت و حکومت است نه در امور شخصی.

استاد حوزه علمیه قم در مورد منزلت بیت المال در اندیشه امام علی (ع) گفت: رعایت و مصرف بیت المال در مسیر خود از بارزترین شاخص های حکومت علوی است که در راس هرم ارزش ها قرار دارد به طوری که اگر کارگزاری همه توان ها را داشته باشد اما نسبت به بیت المال متسامح و متساهل باشد از نظر امام علی (ع) محکوم است در عین رعایت همه شرایط باید این جهت را هم رعایت کند تا بتواند مورد قبول حضرت قرار بگیرد.

وی اظهار داشت: امام علی (ع) وقتی به حکومت می رسند به گذشته بویژه زمان خلفای دوم و سوم نگاه می کنند و به صراحت اعلام می کنند از زیاده خواهی ها جلوگیری کرده و ثروت های باد آورده را در اختیار افراد باقی نمی گذارند.

وی خاطرنشان کرد: وقتی حاکم صالح و عدالت جو سرکار می آید، سعی می کند حکومت را که تحویل گرفت، عدالت را مراعات کند بدون آنکه به گذشته نگاه کند. اما حضرت گذشته را هم نگاه می کنند و لذا می فرماید: «مال هایی که بی جهت داده شده برمی گردانم ولو مهریه همسرانشان باشد».

وی در مورد عدالت سیاسی در اندیشه امام علی (ع) گفت: عدالت علوی در همه ساحت ها چه اقتصادی چه فرهنگی و چه سیاسی حداکثر است بنابراین حضرت تلاش می کنند در عرصه سیاسی، شایسته سالاری حاکم باشد و همه انسان ها دیده شوند. حاکمان خود را تافته جدابافته نبینند و مردمی که کمتر می توانند حق ستانی کنند، حاکمیت حق آنها را بگیرند.

آقای علیدوست گفت: امام علی (ع) درعین سختگیری هایی که دارند و نیز رعایت عدالت، «مصلحت» را هم مدنظر قرار می دهند.

وی به نمونه هایی از «مصلحت اندیشی» حضرت اشاره کرد و افزود: یکی از کارگزاران حضرت وقتی نسبت به بیت المال تخلفی می کند، فرار می کند و نزد معاویه می رود چون به او می گویند اگر امیرالمومنین بفهمد تو را به شدت مجازات می کند. وقتی این خبر به حضرت می رسد، ایشان می فرمایند: «ما مهلت می دادیم که آنچه از بیت المال برده برگرداند».

وی درباره اقدامات امیرالمومنین (ع) در صیانت از بیت المال و مباره با فساد اقتصادی و ثروت اندوزی های بی حساب و کتاب به اجرای حد نسبت به نجاشی و اجرای اقتصاد نسبت به برادرش عقیل به عنوان نمونه اشاره کرد.

منبع: شفقنا