فرش زیر پایم پتوی سربازی بود اما ایتام را فراموش نکردم/ حامی ۶ یتیم هستم و پنج نفر هم خانه‌دار کردم
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۴۲۶۶۵
بانوی خیّر قزوینی گفت: بزرگ کردن فرزند بدون حضور پدر بسیار مشکل است؛ لذا بر دلم افتاد که در مسیر کمک به کودکان یتیم قدم بردارم و تا زمانی که زنده‌ام و تا جایی که در توان دارم به آنها کمک خواهم کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ احسان و نیکوکاری و انفاق در راه خدا از مفاهیم ارزشمندی است که در آیات و روایات بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از این رو در تقویم کشور ما نیز روز 14 اسفند با عنوان روز احسان و نیکوکاری نامگذاری شده تا در واپسین روزهای سال که همه خود را برای استقبال از سال نو آماده می‌کنند؛ سری به خانه دل هم زده و یاریگر نیازمندانی باشند که چشم امیدشان به دست‌های پرمحبت و دلهای گرم و باسخاوت خیرخواهان و نیکوکاران ست.
روز احسان و نیکوکاری بهانه‌ای مبارک است برای مردم خیر و نوع دوست ایرانی که در همه ایام و به ویژه در شرایط سخت و دشوار از هیچ تلاشی برای یاری هم وطنان خود فروگذار نمیکنند تا در روزهای پایانی اسفند ماه، بیش از هر زمان دیگر برای کاشتن گل لبخند بر لبان کودکان نیازمند و خانواده یشان همت کنند.
صغری رفعت‌پور بانوی 78 ساله قزوینی، یکی از بانوان نیک‌نام زمانه است که با عطوفت و مهربانی که خداوند در وجودش نهاده در مسیر گره‌گشایی و رفع نیاز نیازمندان و به ویژه کودکان یتیم قدم برداشته است.
وی که معلم بازنشسته بوده و 30 سال از بهترین روزهای زندگی خود را در مسیر تعلیم و تربیت فرزندان این دیار گذرانده، همچنان از تلاش باز نایستاده و این‌بار در سنگر احسان و نیکوکاری برای کمک به ایتام و دستگیری از آنها، مهرورزی می‌کند.
این بانوی نیکوکار در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین با اشاره به انگیزه خود از انجام اقدامات خیرخواهانه می‌گوید: رویه کارم در زمان فعالیت به عنوان یک معلم این بود که در روز نخست مدرسه، شغل پدر دانش‌آموزان را سوال کرده و از این طریق تا حدودی در جریان شرایط زندگی بچه‌ها قرار می‌گرفتم.
راه مولایم علی(ع) را پیش گرفتم
وی می‌افزاید: پس از اینکه متوجه می‌شدم چند نفر از آنها جزو طبقه ضعیف جامعه هستند به آنها بیشتر از سایرین رسیدگی می‌کردم، هم به لحاظ درسی چون در خانواده‌یشان فرد تحصیل کرده وجود نداشت و هم از نظر مالی در حد وسع و توانم به آنهایی که در تنگنای مالی قرار داشتند کمک می‌کردم.
رفعت‌پور عنوان می‌کند: همواره چه در زمان شاغل بودنم و چه در زمان بازنشستگی به فکر کودکان نیازمند بودم؛ حتی پس از بازنشسته شدن به خانه این کودکان سر زده و به آنها ریاضی تدریس می‌کردم و بابت آن نیز هیچ ریالی دریافت نمی‌کردم اما وقتی با اصرار زیاد اولیای دانش‌آموز برای دادن کادو مواجه می‌شدم به آنها می‌گفتم که هیچ توقعی از شما ندارم اما حال که اصرار می‌کنید فقط یک گلدان گل به من هدیه دهید زیرا به گل علاقه زیادی دارم.
وی تصریح می‌کند: شاید این عمری که خدا نصیبم کرده است نتیجه همان دستگیری از یتیمان باشد چراکه به امام علی(ع) خیلی ارادت داشته و راه مولا علی را پیش گرفتم.
این بانوی خیّر می‌گوید: باعث اولیه خرید خانه برای 5 یتیم هستم، پا به میدان گذاشتم و اسباب صاحبخانه شدن آنها را فراهم کردم؛ همچنین در زمینه کمک هزینه تحصیلی دانش‌آموزان تحت پوشش کمیته امداد و یا کمک برای تامین جهیزیه و خرید وسایل منزل کمک می‌کنم.
وی ادامه می‌دهد: سال 40-41 به عنوان معلم استخدام شدم و از همان دوران جوانی همیشه به یاد بچه‌ها بودم، در زمان شاه دو مدرسه غیرانتفاعی در شهرمان بود که برای تدریس درس ریاضی به من پیشنهاد کار دادند اما من فقط دوست داشتم که با طبقه ضعیف اجتماع کار کنم؛ لذا در تمام دوران خدمتم در دبستان‌هایی کار کردم که سطح پایین بودند.
رفعت‌پور تصریح می‌کند: سال 86 با نیت کمک به فقرا به اداره اوقاف رفتم و خانه خود را پس از مرگم وقف کودکان یتیم کردم. تا آن روز هنوز با کمیته امداد آشنا نشده بودم و فکر می‌کردم فعالیت کمیته امداد فقط در همین صندوق‌های صدقات خلاصه می‌شود.
وی بیان می‌کند: بعد از چند سال متوجه فعالیت‌های متنوع و گسترده کمیته امداد به کودکان یتیم شدم و اکنون بیش از 10 سال است که با کمیته امداد در کمک به ایتام مشارکت دارم و حامی 6 کودک یتیم هستم.
این بانوی نیکوکار قزوینی با اشاره به مهمترین خواسته خود می‌گوید: از خدا می‌خواهم تا روز آخر زندگی مرا سرپا نگه دارد، همیشه به مادرِ کودکان یتیمی که به خانه آنها سر می‌زنم می‌گویم که فقط برای سلامتی‌ام دعا کنید، از مولا علی می‌خواهم که تا دِم مرگ مرا از پا نیندازد، به من سلامتی دهد تا محتاج کسی نشوم و حتی یک شب هم در رختخواب نخوابم.
رفعت پور ابراز می‌کند: امیدوارم مجموعه اقدامات انجام شده مورد مقبول درگاه الهی قرار بگیرد، همیشه می‌گویم یاعلی ما که به اندازه خاکِ پای تو هم نیستیم و همیشه می‌گویم من که کاری نمی‌کنم اینها که کار نیست.
این بانوی نیکوکار اضافه می‌کند: ثروت آنچنانی ندارم، یک معلم بازنشسته با زندگی بسیار ساده هستم، خانه کوچکی دارم و دنبال مال دنیا و تجملات نیستم.
از دسترنج دوران جوانیم در راه کمک به یتیمان هزینه می‌کنم
وی با اشاره به آثار و برکات انجام امور خیر در زندگی شخصی خود می‌گوید: همیشه شاهد برکت خدا در زندگی خود هستم، با وجود حقوق بازنشستگی اما دست من هیچ وقت خالی نیست، هرگاه که بیشتر کمک می‌کنم خدا هم برکت زیادی به زندگی من می‌دهد.
وی ادامه می‌دهد: از مالی که دسترنج دوران جوانیم است در راه کمک به یتیمان هزینه می‌کنم، یعنی همه جوانی خود را برای کمک به نیازمندان در همین دنیا گذاشتم. با نان معلمی زندگی خود را گذراندم و دو فرزندم را بزرگ کردم.
این بانوی نیکوکار عنوان می‌کند: هر اندازه که از توانم بر‌آید کمک می‌کنم، من میلیاردر نیستم اما تا جایی که دستم می‌رسد در این مسیر دستگیری می‌کنم.
وی می‌گوید: دو سال پس از ازدواجم، زمانی که دخترم 13 ماهه بود همسرم فوت کرد اما خداوند دریچه رحمت را از راه دیگری برایم باز کرد، خوشبختانه اکنون دو فرزندم هم مثل من بوده و دارای روحیه خیرخواهانه و کمک به نیازمندان هستند و دیگران را هم برای حضور در این عرصه تشویق می‌کنند.
رفعت پور بیان می‌کند: امام علی(ع) شب‌ها به درِ خانه یتیمان می‌رفت و از آنها دلجویی می‌کرد؛ من هم دوست دارم راه علی را بروم به همین دلیل علاقه خاصی به کمک به فرزندان یتیم دارم.
وی می‌افزاید: کودکانی که از نعمت پدر برخوردارند محبت پدرانه را درک می‌کنند حتی اگر نانی برای خوردن نداشته باشند اما پدر دست نوازش بر سر آنها می‌کشد، اما کودکان یتیم علاوه بر فقر مالی، از نوازش پدرانه نیز محرومند.
این بانوی خیّر قزوینی می‌گوید: کودک یتیم با یک کودک عادی خیلی فرق می‌کند لذا من به یتیمان علاقه زیادی دارم و قلبأ به سمت آنها می‌روم.
وی بیان می‌کند: سال 44 ازدواج کردم و در سال 46 زمانی که 25 سال داشتم همسرم از دنیا رفت، زمانی فرش زیر پایم یک پتوی سربازی بود. خودم دیدم که بزرگ کردن بچه یتیم چقدر مشکل است؛ لذا بر دلم افتاد که در مسیر کمک به کودکان یتیم قدم بردارم و تا زمانی که زنده‌ام تا جایی که در توان دارم به آنها کمک خواهم کرد.
رفعت پور تاکید کرد: خداوند چاره ساز اصلی و حلال مشکلات است و ما فقط وسیله هستیم.
وی عنوان می‌کند: خدا به من دو فرزند خوب داده که اکنون زندگی موفقی داشته و از شرایط مناسبی برخوردارند که همه از دعای خیر یتیمان و برکت کمک به فقراست زیرا خداوند شاهد و ناظر بر اعمال بندگانش است و پاداش عمل را بهتر از هرکسی می‌دهد.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: بانوی نیکوکار کودکان یتیم کمیته امداد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۴۲۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسن‌ترین مشمول سربازی به پادگان رفت + فیلم
امروز یک مشمول ۴۱ ساله مشخصات خود را در آموزشگاه علمی تخصصی جوادالائمه (ع) فراجا به ثبت رساند. او اهل شهرستان مرزی تایباد در شرق خراسان رضوی و عائله‌مند و دارای ۲ فرزند است.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی باشگاه خبرنگاران جوان فیلم و صوت فیلم و صوت
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد