شاعران و نویسندگانی که سال ۹۹ را ندیدند
تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۳۱۵۶۶
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال ۹۸ تعدادی از اهالی قلم از دیار فانی رخت بربستند و به دیار باقی شتافتند در این مجال یادی می‌کنیم از کسانی که در سال ۹۸ پرکشیدند و به دیدار محبوب رفتند.
محمد آذری شاعر پیشکسوت بوشهری
محمد آذری، شاعر پیشکسوت بوشهری ۵ اردیبهشت ماه ۹۸ در سن ۷۸سالگی به علت مشکل دستگاه گوارش و نارسایی کلیه در بیمارستان خاتم الانبیاء تهران از دنیا رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از او مجموعه شعر‌هایی با عنوان «بی‌پناهی» در سال ۱۳۴۶، «سرود دره شقایق» در سال ۱۳۵۰، «مانا» در سال ۱۳۸۱، «نام تو نام باران» در سال ۱۳۸۴، «هنوز بوی تو می‌آید» در سال ۱۳۸۹، داستان «سبیلم» در سال ۱۳۸۱ و «باران بهار»، گزیده چهار کتاب شعر، منتشر شده است.
محمدرضا هاشمی‌زاده شاعر بوشهری
سید محمدرضا هاشمی‌زاده، شاعر بوشهری از دنیا رفت. هاشمی‌زاده مدت‌ها با بیماری دیابت و مشکلات قلبی دست و پنجه نرم می‌کرد و سرانجام صبح روز ۲۱ اردیبهشت بر اثر سکته قلبی در منزل خود درگذشت. علت فوت این شاعر اهل خورموج سکته قلبی بوده است.
سیدمحمدرضا هاشمی‌زاده، شاعر، نویسنده و پژوهشگر متولد سال ۱۳۳۰ در شهر خورموج و صاحب آثاری، چون درنگه، از خاک تا افلاک، سوز و ساز، ساحت سرخ اجابت، شقایق‌های بیرمی، همصدا با نخل‌های تشنه و... بود. او دبیر بازنشسته آموزش و پرورش و دارای مدرک کارشناسی روان‌شناسی اجتماعی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه شیراز بود.
احد گودرزیانی پژوهشگر و نویسنده حوزه دفاع مقدس و مقاومت
احد گودرزیانی پژوهشگر و نویسنده حوزه دفاع مقدس و مقاومت فروردین ماه ۹۸ درگذشت. او بعد از دریافت مدرک دپیلم می‌توانست رشته‌های دیگری را انتخاب کند، اما در حوزه فرهنگ و انقلاب اسلامی وارد شد. یکی از کار‌های با ارزش او مربوط به پروژه ۱۵ خرداد است. داستان نویسی را زیر دست ناصر ایرانی که استادی سختگیر بود، فرا گرفت.
ناصر امامی نویسنده و شاعر شیرازی
ناصر امامی - نویسنده و شاعر شیرازی خرداد ماه سال ۹۸ در سن ۸۰ سالگی از دنیا رفت. این نویسنده، روزنامه‌نگار و شاعر شیرازی شامگاه شنبه ۱۸ خرداد بعد از عمل جراحی دیسک کمر، دیگر به هوش نیامد و از دنیا رفت. امامی متولد ۱۳۱۷ بود و پیشه شاعری را از سیزده سالگی آغاز کرد. او که در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمده بود، نویسندگی و شاعری را تا پایان زندگی پیشه خود قرار داد.
امامی در عرصه فرهنگ و هنر فعالیت داشت و آخرین دفتر شعر او «باران خاطرات؛ زیرچتر ۷۵ سالگی» بود. «یک دریا مروارید»، «به سوی فردایی بهتر»، «پای مهتاب»، «مروارید‌های غلتان» و «یکسال شور و عشق و دانایی» از دیگر آثار این شاعر فقید است.
پرویز خالقی شاعر و حافظ‌پژوه پیشکسوت
پرویز خائفی، شاعر و حافظ‌پژوه پیشکسوت در سن ۸۳ سالگی شامگاه دوشنبه ۲۵ شهریورماه پس از یک دوره بیماری در بیمارستانی در زادگاهش، شیراز از دنیا رفت. پرویز خائفی متولد ۱۶ آذرماه سال ۱۳۱۵ در شیراز بود. اولین مجموعه شعر پرویز خائفی با عنوان «حصار» در سال ۱۳۴۲ منتشر شد. «باز آسمان آبی است»، «از لحظه تا یقین»، «این خاک تابناک»، «کی شعر‌تر انگیزد»، «پنج کتاب در یک کتاب»، «پیرار و پار»، «یاد و باد»، «آخرین آغاز» و «کنار لحظه‌های عمر» دیگر کتاب‌های منتشرشده این شاعرند.
خائفی همچنین پژوهش‌هایی در زمینه شعر کلاسیک و به‌خصوص حافظ منتشر کرده و از جمله کتاب‌هایش درباره حافظ «حافظ در اوج»، «مقالات و مقابله‌ها» و «نگاهی به غزل حافظ» است.
مظاهر مصفا شاعر، استاد دانشگاه و مصحح برجسته ادبیات فارسی
دکتر مظاهر مصفا، شاعر، استاد دانشگاه و مصحح برجسته ادبیات فارسی، امروز دارفانی را وداع گفت. او سال‌های متمادی به‌عنوان استادتمام رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و دوره‌های دکترای دانشگاه آزاد مشغول به تدریس بود.
اورنگ ضیاء شاعر پیشکسوت آستارا
اورنگ ضیاء، شاعر صاحب اثر و آئینی گیلان در زادگاهضش، بندر مرزی آستارا در آذر ماه ۹۸ درگذشت. این شخصیت فرهیخته پس از چند دهه فعالیت ادبی و فرهنگی، در سن ۷۸سالگی به دلیل کهولت سن و بیماری، دار فانی را وداع گفت. او نوه زنده یاد «میرزا محمد رحیم طایر آستارایی» از شاعران و نویسندگان خوشنام بود و بیشتر اشعار ضیاء با محوریت ادبیات مقاومت و وصف ائمه اطهار (ع) سروده شده است.
محمد حسین گروسی شاعر و نویسنده
محمدحسین گروسی نژاد، شاعر، نویسنده و مولف کتاب مجموعه شعر از الهام تا عرفان در ۳۰ بهمن ماه سال ۹۸ درگذشت. او متولد سال ۱۳۳۲ و از مدیران ارشد بازنشسته راه آهن بود. گروسی نژاد در دوران مدیریتی خود در پست‌هایی همچون مدیرکل دارایی، رئیس دفتر تشریفات، کارگزینی و... خدمت کرده بود.
نادره بدیعی شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبیات و موسیقی
نادره بدیعی، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبیات و موسیقی درگذشت. پیکر نادره بدیعی ۳۰ بهمن‌ماه ۹۸ در خانه ابدی او در مقبره خانوادگی مظفر بختیار، همسرش، در بهشت زهرا آرام گرفت. او شاعر، پژوهشگر و متخصص حوزه غرب چین و آسیای میانه بود و آثاری در زمینه‌های فرهنگی از خود به جا گذاشت. کتاب «تاریخچه ادبیات آهنگین ایران» او درباره گذشته ترانه‌سرایی ایران است. همچنین به مدت سه سال در چین ماند و همین باعث شد تا کنکاش‌هایی درباره راه‌یابی فرهنگ و زبان پارسی در چین به‌ویژه درباره فرهنگ و زبان ملیت اویغور چین انجام دهد. کتاب «دل‌سروده‌های ایران‌زمین» مجموعه شعر اوست که انتشارات پازینه در سال ۹۳ آن را منتشر کرده است.
فکورزاده شاعر
تقی محمد فکورزاده، شاعر در سن ۷۶سالگی درگذشت. او در ۱ مهر ۱۳۲۲ متولد شد. طی چندین دهه علاوه بر نگارش و تدوین آثاری از جمله مجموعه اشعار «نکند عشق بمیرد»، «عصر یکشنبه‌های بارانی»، «عصر یکشنبه‌های بی باران» و «هم‌آوای من باش»، در مراکز فرهنگی و ادبی از جمله فرهنگسرای معرفت در استعدادیابی و هدایت جوانان و نوجوانان در عرصه شعر و نویسندگی فعالیت داشت.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: خبر ادبیات درگذشتگان 98 دنیا رفت مجموعه شعر هاشمی زاده ماه ۹۸ سال ۹۸
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۳۱۵۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معرفی سرگذشت رباعیات خیام و 4 کتاب دیگر
عصر ایران؛ مریم طرزی - امروز 23 آوریل روز جهانی کتاب است. به این بهانه برای دوستداران کتاب و علاقه مندان به حوزه های ادبیات، فلسفه و نقد ادبی که می خواهند کتاب هایی خوب با ترجمه هایی خوب بخوانند پنج عنوان کتاب را معرفی می شود. درآمدی بر فلسفه و ادبیات نوشته اوله مارتین اسکیلئوس ترجمه محمد نبوی پیشنهادی ویژه به علاقمندان دو حوزه فلسفه و ادبیات "درآمدی بر فلسفه و ادبیات» بررسی روشن و فشرده‌ای است در باب روش بررسی فلسفی مسائلِ مهمِ ناظر بر سرشت و ارزش ادبیات، تعریف ادبیات، جایگاه مؤلف، نیت مؤلف، رابطه‌ی فرم آثار فلسفی و رابطه‌ی آن با محتوا، و مسائل مربوط به خوانش و تفسیر آثار ادبی و منابع اقتدار آن. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه فلسفه و ادبیات در رابطه‌ای دوسویه، آن‌هم نه در مقام دو حوزه‌ی مجزا بلکه چونان حوزه‌هایی درهم‌تنیده، یکدیگر را بارور می‌کنند، چگونه فرم‌های ادبی محملی برای شرح و بسط مسائل فلسفی قرار می‌گیرند، و چگونه فرم‌های فلسفی گوناگون از ابزارهای نوعاً ادبی بهره می‌گیرند تا خوانندگان را اقناع کنند. و از خلال این مباحث این پرسش را مطرح می‌کند که اساساً تمایز میان فلسفه و ادبیات چقدر موجه یا سودمند است در مقاله‌ی افزوده به آغاز کتاب نیز علاوه بر مرورِ کلی مباحث این حوزه از دید دو تن از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان، از چیزی سخن می‌رود که کم‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد: لذت ادبیات. سرگذشت رباعیات: درنگی بر رباعیات خیام ترجمه‌ٔ ادوارد فیتزجرالد
مجموعه مقالاتی از نویسندگانِ مختلف دربارهٔ جایگاه رباعیات خیام در ادبیات انگلیسی ترجمه و تدوینِ مصطفی حسینی «رباعیّات» عمر خیام (۱۸۵۹) ترجمه‌ی ادوارد فیتزجرالد احتمالاً محبوب‌ترین کتاب شعری است که تاکنون به زبان انگلیسی منتشر شده است. اشعاری در باب تردید و تشکیک مذهبی سروده‌ی منجم‌ـ‌شاعر کلاسیک پارسی که با سنت‌های روزگارش عمیقاً سر ناسازگاری داشت. ترجمه‌ی فیتزجرالد در همان سال انتشارِ «در باب منشاء انواع» چارلز داروین به روشنای نشر رسید، و این دو کتاب در کنار هم فضای فکری بریتانیای اواخر عصر ویکتوریا را آینگی می‌کنند. از آن پس، بخش اعظم این اثر، در سنجش با حجم اندک‌اش، بیش از هر اثر دیگری ازجمله کتاب مقدس و آثار شکسپیر وارد زبان رایج روز شده است. فیتزجرالد می‌پنداشت که در شعر خیام رفیقی شفیق یافته است، و رباعیاتِ او انگلیسیِ دوره‌ی پیشارافائلی را با پارسی به‌درستی و به‌طرز باشکوهی تلفیق می‌کند. این منظومه ترجمانِ روزی، از بام تا شام، در زندگی فرد متفننِ شکاک پرشوری است به نظمی تلخ‌ـ‌شیرین، و آکنده از آرزو، تحسّر، و دانشی که «انگشت نگارنده می‌نویسد و چون نوشت حرکت کرده پیش می‌رود و تو با همه‌ی تقدس و زیرکیِ خویش نمی‌توانی آن را افسون کنی که حتا نیم‌سطر را حذف کند و همه‌ی اشک‌های تو نیز یک کلمه از آن را فرو نخواهد شست». دیک دیویس مرا به صندلی الکتریکی بسپار مجموعه داستان های کوتاه آمریکایی گردآوری و ترجمه محمد حیاتی
داستان‌های این مجموعه، مدرن و پست‌مدرن، ایده‌ی «رویای آمریکایی» را نقد می‌کنند و به ریشخند می‌گیرند. رویایی که بعد از رکود بزرگ، مک‌کارتی، ویتنام، اردوکشی نظامی به عراق و افغانستان، ظهور بوش و ترامپ، هر بار به شکلی فرومی‌ریخت و وارونه می‌شد. ویرانی رویای آمریکای را در درام، داستان کوتاه و رمان مدرن و پست‌مدرن آمریکا به‌وضوح می‌توان دید. شعار و الگویی سیاسی/فرهنگی که دم از آزادی و رفاه و یکپارچگی می‌زند هر آینه با رخدادهایی چون قتل کندی، ریگانیسم و برج‌های دوقلو از هم می‌پاشد و با نوعی زیباشناسی منفی و ضداستعلایی در ادبیات منعکس می‌شود. فروپاشی بنیان‌های خانواده، فراگیر شدن افسردگی و بیماری‌های روانی، مسائل سرخپوستان و سیاهان، مسئله‌ی اعدام و موضوعات دیگر همه در این ادبیات متجلی می‌شوند. داستان‌هایی از الوین بروکس وایت، مکینلی کنتور، جروم وایدمن، برنارد مالامود، جان بارت، وودی اَلن، کلاید اجرتون، تیم اُبراین، لین تیلمن، آیوی گودمن، جُرج ساندرز، الیسِن برنِت، دیوید فاستر والاس، شرمن الکسی، جاناتان نولان را در این مجموعه خواهید خواند نشانه‌های روشنفکران
ادوارد سعید ترجمه‌ی محمد افتخاری پیشنهادی برای علاقمندان به آرا وتفکرات ادوارد سعید روشن‌فکر موجودی‌ست تبعیدی، حاشیه‌نشین، ذوق‌ورز و پدیدآورنده‌ی زبانی که می‌کوشد حقیقت را در برابر قدرت بیان کند... موجودی غیرخودی و آدمی که نمی‌تواند هم‌رنگ جماعت باشد گفتارهای مؤثر و درخشان ادوارد سعید در این کتاب در واقع بازسازی چهره و شخصیت مستقل و سازش‌ناپذیر روشنفکران و چگونگی رویارویی آنها در برابر وسوسه‌های قدرت، ثروت، حرفه‌ای‌گری، و تخصصی‌شدن است. کارکرد نقد تری ایگلتون ترجمه‌ی مریم طرزی
یشنهادی برای علاقمندان به نقد ادبی شاید بهترین توصیف برای انگیزه‌ی نهفته در پس نگارش این کتاب تصورِ آن لحظه‌ای باشد که منتقدی پشت میزش نشسته و می‌خواهد به بررسی مضمون یا نویسنده‌ای بپردازد که ناگهان چند پرسش برآشوبنده گریبان‌اش را می‌گیرد: مقصود از این بررسی چیست؟ مخاطب آن کیست، بر چه کسی می‌خواهد تأثیر بگذارد، و در که نفوذ کند؟ جامعه در کل چه نقش‌هایی برای چنین کنش انتقادی‌ای قائل است؟ منتقد در صورتی می‌تواند بااطمینان بنویسد که خودِ نهادِ نقد امری بی‌مسئله پنداشته شود. وقتی این نهاد به‌جد زیر سؤال باشد، هر کنش انتقادی دشوار و نامطمئن می‌شود. اینکه چنین کنش‌هایی ظاهراً با همان اطمینان مرسوم ادامه دارند، بی‌تردید نشانه‌ی این است که بحرانِ نهادِ نقد یا به‌اندازه‌ی کافی مطرح نشده یا عملاً نشنیده گرفته شده است. بحث این کتاب آن است که نقد، امروزه، فاقد نقش‌های اجتماعی اساسی خویش است... اینکه همیشه چنین نبوده است، اینکه حتا امروز نیازی نیست چنین باشد، نکته‌ای است که می‌کوشم آن را با طرح تاریخچه‌ای بسیار گزینشی از نهاد نقد در انگلستان، از اوایل قرن هجدهم به بعد، نشان دهم. کانال عصر ایران در تلگرام
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام