روباتهای جدید برای خنک شدن عرق میکنند
تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۵۲۱۷۶
محققان دانشگاه کرنل از تعریق بدن الهام گرفتهاند و روباتی ساختهاند که زمانی که دمایش بالا میروند شروع به عرق کردن میکند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، وسایل الکترونیک نمیتوانند گرما را تاب بیاورند. به همین دلیل است که کامپیوترها فن و موتورهای اتومبیل به رادیاتور نیاز دارند. اما این دستگاههای خنک کننده لزوما سفت و سخت هستند و همین امر موجب میشود که روباتهای نرم به جای فلز از پلاستیکهای منعطف و قابل کشسان ساخته شوند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان میگویند: عرق کردن بهترین و کارآمدترین روش خنک کردن است. به طور مثال دوندگان دوی ماراتن در شرایط عادی حدود چهار لیتر عرق در ساعت از دست میدهند. اما ما با این کار نشان دادیم که عرق کردن فقط مختص زندهها نیست.
آنها میافزاید: معمولا روشهای خنک کردن با مصرف انرژی بالا همراه است. به طور مثال، یخچالهای خانگی هر ساعت حدود یک کیلووات انرژی مصرف میکنند تا محیط داخلشان را خنک کنند. در حالی که این روبات برای خنک کردن خود انرژی زیادی مصرف نمیکند.
به گفته محققان، بسیاری از روباتها برای حرکت و تعامل با محیط اطراف خود، از سیستمهای هیدرولیکی برای پمپ کردن آب در یک انگشت بالون مانند - که معمولا از موادی مانند هیدروژل، یک پلیمر غنی از آب ساخته شده است - استفاده میکنند تا به روشی قابل پیشبینی متورم یا خم شوند. ایجاد منافذی روی انگشت چنگک مانند این روباتها باعث میشود مقداری از آب آن به عنوان عرق آزاد شود. اما در این حالت باید در نظر گرفت که این مایع باید به صورت کنترل شده نشت کند. محققان دانشگاه کورنل برای کنترل نشت آب، روبات خود را با سه انگشت روباتیک که از ژلهای هوشمند ساخته شدهاند، ساختند که با افزایش دما اندازه آنها تغییر میکند. این انگشتها از ترکیب چند ماده و با کمک پرینتر سهبعدی ساخته شدند. برای بخش عمدهای از ساختار انگشت، از پلیمری به نام PNIPA استفاده کردند که وقتی دما به حدود ۴۰ درجه سانتیگراد میرسد، شروع به جمع شدن میکند. اما برای قسمت خارجی انگشت نیز از مادهای شیمیایی با نام آکریلامید استفاده کردند که با افزایش دما، کش میآید. محققان این قسمت از انگشت را با بافت خاصی پوشش دادند که منافذ ریزی به اندازه یک پنجم میلیمتر دارد. انگشتهای روباتیک زمانی که گرم میشوند، حجمشان بیشتر میشود و در نتیجه منافذ آن باز شده و محتویات مایع از آنها بیرون زده میشوند. دقیقا شبیه به فرآیندی که تعریق شکل میگیرد.
محققان میگویند: نکته جالب روبات با قابلیت تعریق این است که برای کنترل میزان تعریق دیگر نیازی به اضافه کردن حسگر یا قطعه دیگری نداریم. زمانی که دمای انگشتها به دلیل خروج مایع از منافذ کاهش مییابد، منافذ به طور طبیعی بسته میشوند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: تعریق روبات های هوشمند دستاورد جدید محققان روبات ها عرق کردن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۵۲۱۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روشی که طول عمر شما را بیشتر میکند
برخی تغییرات در بدن با افزایش سن اجتنابناپذیر است. با این حال، محققان هنوز در تلاشند تا به طور کامل همه تغییراتی را که اتفاق میافتد و معنای آنها برای سلامت بزرگسالان مسن را درک کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، یک مطالعه منتشر شده نشان داد که یک نوع چربی خاص با افزایش سن در بافت عضلانی شروع به ایجاد میکند.
محققان ابتدا لیپید را با استفاده از بافت موش شناسایی کردند و سپس نتایج مشابهی را در عضلات انسان یافتند. آنها سپس دریافتند که سطح این چربی را میتوان از طریق ورزش در میان زنان یائسه کاهش داد.
نتایج به یکی دیگر از مزایای احتمالی ورزش و نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد این تجمع چربی اشاره دارد.
محققان مطالعه حاضر خاطرنشان میکنند که مطالعه لیپیدهای پیچیده (چربیها) ممکن است به درک بیماریهای مرتبط با افزایش سن و طول عمر کلی کمک کند.
برای این منظور، آنها ابتدا ده بافت مختلف را در موشهای پیر و جوان مورد بررسی قرار دادند تا تفاوتهای مربوط به سن در لیپیدها را درک کنند. آنها دریافتند که لیپیدهای بیشتری با افزایش سن در بیشتر بافتهایی که مورد بررسی قرار گرفتند شروع به تجمع میکنند. لیپیدهای اولیهای که آنها پیدا کردند، بیس (مونوآسیل گلیسررو) فسفات (BMPs) نام داشت.
در مرحله بعد، محققان میخواستند ببینند که آیا تجمع BMP مشابهی در انسان رخ داده است یا خیر. آنها نمونهبرداریهای عضلانی را از مردان و زنان جوانتر بین ۲۰ تا ۳۰ سال و مردان و زنان مسنتر بین ۶۵ تا ۸۰ جمعآوری کردند. در حالی که بین نمونههای بافت عضلانی مردان و زنان تفاوتهایی وجود داشت، محققان متوجه تجمع BMP در شرکتکنندگان مسنتر شدند.
به گفته محققان، BMPها در بیماریهای مختلف از جمله بیماری مزمن کلیوی، بیماریهای مربوط به تجمع کلسترول و بیماریهای عروقی و برخی اختلالات متابولیک ژنتیکی تجمع مییابند. ممکن است مشخص شود که سطوح BMP به عنوان یک نشانگر مرجع برای پیری سالم عمل میکند، اما برای این کار به تحقیقات بیشتری نیاز است.
در مرحله بعد، محققان میخواستند ببینند آیا ورزش میتواند بر سطح BMP تأثیر بگذارد یا خیر. برای این بخش از مطالعه، محققان ۱۲ زن یائسه بین ۴۵ تا ۷۰ سال را که اضافه وزن داشتند و کمتر از سه ساعت در هفته ورزش میکردند، بررسی کردند.