درگذشت ستاره سینمای اروپا بر اثر ابتلا به ویروس کرونا
تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۸۲۵۰۳
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از بی بی سی، بوزه که شهرتش به خصوص در وطنش ایتالیا و در کشوری که برای زندگی انتخاب کرده بود، یعنی اسپانیا، فراگیر بود، برای دههها در فیلمهای هنری این کشورها و دیگر کشورهای اروپایی ظاهر شد و امروز بیش از همه برای بازی در دو فیلم کارگردان ایتالیایی میکلآنجلو آنتونیونی و اثر کلاسیک سینمای اسپانیا، "مرگ یک دوچرخهسوار"، به خاطر آورده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
لوچیا بوزه در سال ۱۹۳۱ در میلانِ ایتالیا متولد شد. او در نوجوانی چند سال در یک نانوایی کار کرد، جایی که کارگردان شهیر ایتالیایی لوکینو ویسکونتی در نصیحتی دور از انتظار او را تشویق به ورود به دنیای بازیگری کرد.
در ۱۹۴۷، وقتی بوزه فقط شانزده سال داشت در مسابقه زیبایی ملی به عنوان ملکه زیبایی ایتالیا انتخاب شد، گزینشی که درهای سینمای ایتالیا را به رویش باز کرد. او سه سال بعد، در اولین فیلم بلند سینماییاش به نام "زیر درختان زیتون صلحی وجود ندارد" (جوزپه دسانتیس، ۱۹۵۰) بازی کرد، اما این دومین کارش بود که هم آغاز مهمترین همکاری کارنامه بازیگریاش شد و یکی از درخشانترین نقشهای زندگیاش.
وقتی بهعنوان ملکه زیبایی ایتالیا انتخاب شد، درهای سینما به روی او باز شددر سال ۱۹۵۰ کارگردان بزرگ ایتالیایی میکلآنجلو آنتونیونی، برای اولین فیلم بلندش، "وقایعنگاری یک عشق"، بوزه را انتخاب کرد. فیلم، داستان رابطه پنهانی پائولا (لوچیا بوزه) همسر یک کارخانهدار با معشوق سابقش گوییدو و تلاش آن دو برای تداوم رابطهشان است که در نهایت منجر به طرح نقشه قتل کارخانهدار میشود. اما وقتی کارخانهدار در چندصدمتری جایی که گوییدو در انتظار کشتن اوست بر اثر تصادف میمیرد، موقعیت به شکلی پیشبینی نشده تغییر میکند و برزخی اخلاقی جای شور و شهوت را میگیرد.
تازگی روایت و ساختار سینمایی آنتونیونی با تازگی صورت و رفتار بوزه در یک هارمونی از پیش حساب نشده قرار میگرفت. اما در همکاری دوم آنها با همدیگر، "بانو بدون گلهای کاملیا" (۱۹۵۳)، هم آنتونیونی متوجه وقار حساس پرسونای سینمایی بوزه بود و هم بوزه - که در این فاصله با کارگردانهای متعددی کار کرده بود - متوجه تفاوت آنتونیونی در شیوه و حاصل کار. این فیلم، همچون اثر قبلی، داستان زوجی است که ارتباط عاطفی از رابطه آنها رخت بربسته و برای همین زن، جذب مردی دیگر میشود، رابطهای پنهان که آن هم دوام نمیآورد.
در سال ۱۹۵۵ بوزه در "مرگ یک دوچرخه سوار" شناختهشدهترین فیلم کارنامهاش و اثری که نقشی مهم در شهرت جهانی سینمای اسپانیا داشت، بازی کرد، فیلمی به کارگردانی فیلمساز چپ اسپانیایی، خوآن آنتونیو باردِم (عموی خاویر باردم، ستارۀ سینما).
تقریباً بهترین کارهای سالهای نخست کارنامۀ بوزه آثاریاند دربارۀ عشق، نفرت و مسئولیتهای اخلاقی آنها در بطن جامعه در حال رشد اقتصادی"مرگ یک دوچرخه سوار" مانند فیلمهای آنتونیونی هم به موضوع پایان رابطه و یا رابطه پنهانی زنی متأهل با مردی دیگر میپردازد و هم پرسشهایی ساده، اما درگیرکننده درباره اخلاق طرح میکند. وقتی عاشق و معشوق داستان که هر دو متأهل هستند دارند در جادهای به شهر برمیگردند، با دوچرخهسواری تصادف میکنند، اما به جای نجات او که هنوز زنده است، از ترس برملا شدن رابطه پنهانیشان او را همانجا رها میکنند. فردا، وقتی روزنامهها خبر مرگ یک دوچرخهسوار را اعلام میکنند، این آغاز از هم پاشیدن رابطه آن دوست.
تقریباً بهترین کارهای سالهای نخست کارنامۀ بوزه آثاریاند دربارۀ عشق، نفرت و مسئولیتهای اخلاقی آنها در بطن جامعه در حال رشد اقتصادی. این میتواند انعکاسی از زندگی خود بوزه هم باشد که در اسپانیا عاشق یکی از مشهورترین گاوبازهای آن کشور، لوییس میگل دومینگین، شد، با او ازدواج کرد، ازدواجی که از آغاز تا پایان (۶۷-۱۹۵۵) سوژۀ روزنامهها و مجلات بود.
او در محیط فرهنگی و سیاسی اسپانیای دورۀ فرانکو حضوری پررنگ داشتاو در محیط فرهنگی و سیاسی اسپانیای دورۀ فرانکو حضوری پررنگ داشت، چه در خود اسپانیا و چه در ارتباط با فرهنگ اسپانیا در تبعید و حتی فرهنگ زیرزمینی و انقلابی آن. در این دستۀ آخری میتوان با بازی او در فیلم کارگردان خودتبعیدکردۀ اسپانیایی لوییس بونوئل اشاره کرد ("این نامش غروب است"، ۱۹۵۶)، همچنین بازی در "نکتورن ۲۹" (۱۹۶۸)، ساخت پرا پورتُبِیا، کارگردانی که فرانکو پاسپورتش را به خاطر تهیه کردن فیلم "ویریدیانا" (باز هم به کارگردانی بونوئل) توقیف کرده بود.
و بالاخره باید یاد کرد از دوستی بوزه با یک تبعیدی اسپانیایی دیگر، پابلو پیکاسو، که با او در فیلم "وصیتنامۀ اورفه" ساختۀ ژان کوکتو حاضر شد. داستان یک نقاشی اهدایی پیکاسو به پرستار بچههای بوزه خودش موضوع یکی از جنجالهای متأخر زندگی بوزه بود. (خانواده دایۀ بچهها از بوزه برای تصاحب این نقاشی شکایت کردند، اما در دادگاه مشخص شد خود پرستار این نقاشی را نخواسته و به بوزه بخشیده است. احتمالاً سبک پیکاسو به دل دایه ننشسته بوده.)
او در محیط فرهنگی و سیاسی اسپانیای دورۀ فرانکو حضوری پررنگ داشتاز دیگر فیلمهای بوزه میتوان به "ساتریکون" (فدریکو فلینی)، "وقایعنگاری یک مرگ از پیش اعلام شده" (فرانچسکو روزی) و "ناتالی گرانژه" (مارگاریت دوراس) اشاره کرد.
لوچیا بوزه، که در اصل به خاطر ابتلا به ذاتالریه در بیمارستان بستری بود، بعد از راه یافتن ویروس کرونا به بدنش در خلال بستری بودن، دوشنبه بیست و سوم ماه مارس، درگذشت.
کد خبر 495434 برچسبها اسپانیا سینمای جهان كروناويروسمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: اسپانیا سینمای جهان كروناويروس مرگ یک دوچرخه سوار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۸۲۵۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرمانده بایرن: شاید مدعی CL نباشیم ولی شانس داریم!
به گزارش "ورزش سه"، بایرن مونیخ که قهرمانی بوندسلیگا را به بایر لورکوزن واگذار کرده حالا تنها یک امید دارد که این فصل را بدون جام به پایان نرساند: لیگ قهرمانان اروپا.
باواریاییها بر خلاف لیگ آلمان در چمپیونزلیگ خوب ظاهر شدهاند و اخیرا با پشت سر گذاشتن تیم سرحال و قبراق میکل آرتتا به نیمهنهایی صعود کردهاند. با این حال بایرن و ستارههایش در این مرحله به مانعی سخت برخورد کردهاند و برای رسیدن به فینال باید از پس رئال مادرید برآیند. پادشاه لیگ قهرمانان که در مرحله قبل سیتیِ پرقدرت پپ گواردیولا از پیش رو برداشته است.
یوشوا کیمیش، یکی از ستارههای اصلی بایرن که در آلمان از او به عنوان فرمانده تیم یاد میشود، در یک مصاحبه در پاسخ به این سوال که شانس بایرن برای قهرمانی در چمپیونزلیگ چقدر است گفت: "به جز بازی با آرسنال ما مدتی است خوب نبودهایم ولی معتقدم میتوانیم ورق را برگردانیم، فرم همیشگیمان را به دست بیاوریم و بهترین تیمهای اروپا را شکست بدهیم. در حال حاضر با آنجا که بتوانیم با خیال راحت بگوییم که قهرمان چمپیونزلیگ میشویم خیلی فاصله داریم. ولی شانس داریم و البته مقدار زیادی اشتیاق هم داریم".