چرا چین تن به توافق تجاری نابرابر با آمریکا داد؟
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۹۷۷۸۴
خبرگزاری میزان- موافقت چین با توافق تجاری نسبتا یکجانبه با آمریکا سبب شده تا گمانه زنی ها در مورد آینده این توافق به سمت عدم ثبات آن پیش برود. تاریخ انتشار: 18:10 - 08 فروردين 1399 - کد خبر: ۶۰۶۴۴۷ به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان؛ جنگ حدودا ۲ ساله تجاری میان آمریکا و چین در نهایت در اواسط ژانویه ۲۰۲۰ در کاخ سفید و با امضای یک توافق میان دو کشور به پایان رسید، اما هنوز نمی‌توان از میان دوگانه آتش بس موقت و صلح یک گزینه را برای توصیف این توافق انتخاب کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جنگ تجاری تقریبا دوساله آمریکا و چین علاوه بر وارد آوردن ضرباتی سخت به اقتصاد دو کشور، کاهش رشد اقتصادی جهانی را به دنبال داشت و کشورهای متعددی را متاثر ساخت. این تاثیرات تا جایی بود که سراسر سال ۲۰۱۹ با امید پایان یافتن رکود اقتصادی و آغاز دوره رشد اقتصادی در سال ۲۰۲۰ گذشت؛ پیش بینی که با وقوع بحران کرونا به رویایی دور از دسترس مبدل شد.
این جنگ تجاری در نهایت در روز ۱۵ ژانویه ۲۰۲۰ (۲۵ دی ۱۳۹۸) با امضای توافق توسط «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا و «لیو هی»، معاون نخست وزیر چین در کاخ سفید به پایان رسید، اما امضای این توافق که به زعم ترامپ، گامی مهم در راستای تحقق توافق تجاری بین دو کشور آمریکا و چین است، نتوانسته تردید‌ها در مورد آینده آن را از بین برده و از آن به عنوان صلحی پایدار یاد کرد.
چرا امیدی به توافق تجاری آمریکا و چین نیست؟
در پاسخ به این سوال پیش از هرچیز باید به اظهارات ترامپ در روز امضای این توافق توجه کنیم. وی توافق امضا شده با چین را «گامی مهم» برای «توافقی تجاری میان دو کشور» خواند. این سخنان نشان می‌دهد که این توافق نه صلحی دائم بلکه آتش بسی موقت است که هر آن احتمال برهم خوردن و نقض آن از سوی طرفین وجود دارد. به این معنا که کوچک‌ترین تلنگری اساس این توافق را از هم می‌پاشد.
مورد قابل ملاحظه دوم را باید تعهدات چین براساس این توافق دانست. پکن براساس مفاد این توافق می‌بایست برای کاهش تراز به شدت نامتناسب بازرگانی خود را با آمریکا برمیزان واردات خود از این کشور بیفزاید. اما به رغم پذیرش بند واردات سنگین کالا از آمریکا از سوی چین، تعرفه‌های گمرکی وضع شده از سوی آمریکا بر کالا‌های چینی لغو نمی‌شود. این در حالی است که تعرفه های گمرکی ۱۵ درصدی آمریکا که برای حدود ۱۸۰ میلیارد دلاری واردات آمریکا از چین تعیین شده، پس از توافق اولیه به نصف کاهش می‌یابد.
زیاده خواهی های ترامپ سومین موردی است که آینده این توافق را با ابهام زیادی مواجه کرده است. امضای این توافق تجاری از سوی دولت ترامپ با زیاده خواهی‌های وی که تاکنون شاهد بوده ایم تناسبی ندارد؛ از این رو بی مناسبت نیست که این توافق را اقدامی تبلیغاتی در آستانه رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ بدانیم. خروج ترامپ از چالش انتخابات می‌تواند نقطه پایان این توافق باشد.
بحران کرونا مورد دیگری است که چشم انداز توافق تجاری آمریکا و چین را تار می‌کند. علاوه بر معلق ماندن اجرای این توافق در پی شیوع بحران کرونا در جهان که همه کشور‌ها را درگیر ساخته و چین را در سه ماه گذشته با فلجی شدید مواجه ساخته، تغییر نگرش طرفین نسبت به توافق را در پی خواهد داشت. زیان‌های اقتصادی ناشی از این بحران برای طرفین سبب می‌شود تا خواسته‌های آنان در مذاکرات آتی به شکل سختگیرانه تری مطرح شود. بیشتر بخوانید: دورنمای جنگ تجاری واشنگتن و پکن
چرا چین توافق تجاری نابرابر را امضا کرد؟
توافق تجاری آمریکا و چین با در نظر گرفتن ۱۰۵ تعهد برای چین، ۸۸ تعهد دوجانبه و ۵ تعهد برای آمریکا، این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که چرا پکن زیر بار چنین توافق یکطرفه‌ای رفته است و دلایل اصلی پکن برای تن دادن به این تعهدات سنگین چه بوده است.
از جمله دلایل مهم تن دادن پکن به توافق مذکور می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تقویت موضع دولت چین در عرصه داخلی در مورد ضرورت انجام تغییرات در زمینه‌های مختلف مالکیت معنوی: این توافق دولت چین را قادر می‌سازد تغییرات مورد نر خود را با استناد به تعهداتش در توافق تجاری با آمریکا بدون مخالفت داخلی اجرایی کند.
- منافع بلندمدت توافق مذکور برای چین در عرصه داخلی از جمله بهبود محیط تجاری در چین
- جذاب‌تر کردن چین برای سرمایه گذاری‌های خارجی در عرصه فناوری
- از بین بردن عدم اطمینان‌ها در چین
- تمایل پکن برای خرید زمان: چین در ۲ سال گذشته به خوبی دریافته است که هدف اصلی آمریکا از جنگ تجاری با این کشور مهار رشد اقتصادی چین است.
- آماده کردن بستر قطع وابستگی به آمریکا در زمینه فناوری
آینده توافق تجاری آمریکا و چین چیست؟
از آن جا که طرفین توافق تجاری انگیزه‌های زیادی برای بهم زدن توافق مذکور دارند، از توافق آمریکا و چین باید به عنوان آتش بسی موقت یاد کرد که با استراحت طرفین و تقویت قوایشان مجددا به جنگ تجاری جدی‌تر مبدل می‌شود.
همانطور که گفته شد چین درصدد بود تا با امضای این توافق رویکرد از پیش طراحی شده آمریکا برای مهار رشد اقتصادی خود را متوقف کند. آمریکا نیز در آینده نزدیک در می‌یابد که کسری تجاری اش بر اثر این توافق کاهش نمی‌یابد؛ چراکه کسری تجارت به سیاست‌های تجاری ارتباطی ندارد و وابسته به سیاست‌های کلان اقتصادی است. آمریکا از سال ۱۹۷۴ با بحران کسری تجاری مواجه است و سیاست‌های سست مالی و پولی این کشور این روند را همچنان زنده نگه خواهد داشت.
ضمن این که واشنگتن در آینده نزدیک در می‌یابد که ایده نوسازی صنعتش با این توافق اجرایی نمی‌شود.
از سوی دیگر بحران کرونا اجرای توافق مذکور را در چین متوقف کرده است. اگرچه در توافق مذکور تاخیر در اجرای توافق به دلایل فاجعه‌های طبیعی و رویداد‌های غیرقابل پیش بینی دیگر اندیشیده شده است، وزیر تجارت و مدیر شورای اقتصادی ملی آمریکا تاکنون سیگنال‌های مبهمی را در مورد تاخیر این توافق به دلیل بحران شیوع گسترده کرونا ارسال کرده اند.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: چین تحولات بین الملل چین توافق تجاری آمریکا و چین امضای این توافق توافق مذکور بحران کرونا رشد اقتصادی جنگ تجاری دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۹۷۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورود رئیس جمهور به اسلام آباد
به گزارش حوزه سیاست و اقتصاد خبرگزاری تقریب،حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور صبح امروز دوشنبه (۳ اردیبهشت ۱۴۰۳) در رأس یک هیأت عالی رتبه سیاسی - اقتصادی وارد پایتخت پاکستان شد و در بدو ورود به فرودگاه اسلام‌آباد از سوی وزیر مسکن کشور میزبان مورد استقبال قرار گرفت.
حجت الاسلام رئیسی و اعضای هیأت همراه در پایگاه هوایی نورخان که فرودگاه ویژه مهمانان بلندپایه خارجی به شمار می‌رود، از سوی ریاض حسین پیرزاده وزیر فدرال مسکن دولت پاکستان، رضا امیری مقدم سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاکستان و جمعی از مسئولان ارشد سیاسی و نظامی کشور میزبان مورد استقبال قرار گرفتند.
مراسم ورود هیأت بلندپایه جمهوری اسلامی ایران و استقبال از حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی به صورت مستقیم از تلویزیون ملی پاکستان پخش شد.
قرار است تا ساعتی دیگر محمد شهباز شریف نخست وزیر پاکستان نیز در محل کاخ نخست وزیری به طور رسمی از حجت السلام رئیسی استقبال کند.
در این سفر دو روزه که با محوریت توسعه و تقویت روابط اقتصادی و تجاری، گفت‌وگوهای دو جانبه و رایزنی‌های منطقه‌ای با عالی‌ترین مقامات پاکستان انجام می‌شود، وزیر امور خارجه، وزیر کشور، وزیر دفاع، وزیر مسکن، وزیر صنعت، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزیر بهداشت حجت السلام رئیسی را همراهی می‌کنند.
قرار است در جریان سفررییس دولت سیزدهم به پاکستان، تعدادی سند همکاری میان دو کشور در زمینه‌های تجاری، بهداشت، اقتصادی، امنیتی، قضائی و کشاورزی از سوی وزیران مربوطه و در حضور سران دو کشور امضا شود.
رئیس جمهور در این سفر همچنین با «آصف علی زرداری» همتای پاکستانی خود ملاقات خواهد داشت و علاوه بر آن قرار است با علما، نخبگان، تجار و فعالان اقتصادی این کشور نیز دیدار و گفت‌وگو می‌کند.
سفر به شهر لاهور قلب فرهنگی پاکستان و شهر کراچی به عنوان قلب اقتصادی این کشور از دیگر برنامه‌های رئیسی در ادامه سفر خود به پاکستان خواهد بود.
همزمان با سفر رسمی حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی به پاکستان و به نشانه دوستی و همسایگی دو کشور، یک خیابان در شهر اسلام‌آباد به نام «ایران» نامگذاری می‌شود.
در عین شهر زیبا و سرسبز اسلام‌آباد از چند روز قبل از این سفر تاریخی، به پرچم جمهوری اسلامی ایران، پلاکاردها و تصاویر بزرگی از حجت السلام رئیسی و نخست وزیر ورییس جمهور پاکستان مزین شده است.
بر اساس آمار و ارقام، برای اولین بار حجم مبادلات تجاری ایران و پاکستان در سال گذشته رکورد زد و از رقم ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار عبور کرد.
این ارقام در سال‌های گذشته و به دلیل ادامه تحریم‌های ظالمانه غرب، با سیر نزولی با شیب کم همراه بود. سران دو کشور بر افزایش دو برابری حجم فعلی مبادلات تجاری و رساندن آن به ۵ میلیارد دلار و بیشتر تاکید دارند و با توجه به شرایط جدید تجاری و اقتصادی ایران و وجود ظرفیت‌های فراوان در دو کشور، دستیابی به این رقم در آینده نسبتاً نزدیک را دور از دسترس نمی‌دانند.
انرژی ایران، مهمترین زمینه برای ارتقای همکاری‌های اقتصادی و مبادلات تجاری دو کشور است و در شرایط کنونی، خط لوله گاز ایران-پاکستان مهمترین پروژه همکاری میان دو کشور دوست محسوب می‌شود. گشایش بازارچه‌های رسمی میان دو کشور در سال گذشته و افزایش صادرات برق ایران به پاکستان نیز زمینه لازم برای توسعه این مراودات را فراهم ساخته است.
پاکستان نیز از ظرفیت بالایی برای صادرات محصولاتی نظیر منسوجات، برخی میوه‌ها، غلات، گوشت، لبنیات، برخی وسایل ورزشی و لوازم جراحی به ایران دارد و ایران هم برای صادرات گاز، نفت خام، محصولات پتروشیمی و افزایش صادارات برق به پاکستان آمادگی دارد.
انتهای پیام/
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد