حرف‌های یک غسال زن در روزهای کرونایی
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۱۲۳۱۰
به گزارش همشهری آنلاین، لیلا تقوی غسال آرامستان سمنان است. در گفت و گو با ایرنا، صحبت‌هایی کرد که چکیده آن بدین شرح است: ابراز داشت: من‌هم مانند دیگر مردم جامعه از مریض شدن، مردن و از دست‌دادن عزیزانم می‌ترسم و به همین دلیل از تمام اقوام و بستگان در تماس‍های تلفنی متعدد می‌خواهم برای حفظ سلامت خود و قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا، در خانه بمانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غسال سازمان مدیریت آرامستان های شهرداری سمنان گفت: هر روز ساعت هفت و نیم صبح تا ۲ و نیم بعدارظهر در غسالخانه شهرداری سمنان مشغول به فعالیت هستم و اکنون با شیوع ویروس کرونا، فوتی‌های ناشی از این ویروس را با رعایت احکام اسلامی، شرعی و عرفی غسل و کفن می‌کنیم و هربار که پیکر بی‌جان بیماران مبتلا به کرونا را می‌بینم در ذهنم این جمله با علامت سوال پررنگ می‌شود که «چرا در خانه نمی‌مانیم تا عزیزانمان سالم باشند.»
برای غسل و کفن براساس احکام اسلامی، شرعی و عرفی فوتی‌های ناشی از ابتلا به ویروس کرونا، لباس‌های محافظ مخصوص می‌پوشم و ماسکی شبیه ماسک‌های مخصوص حفاظت برابر بمباران شیمیایی در زمان جنگ استفاده می‌کنم و صورتم را به منظور جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا می‌پوشانم.
پیکر فوتی‌های ویروس کرونا مانند پیکر دیگر فوتی‌ها است و تفاوتی ندارد و چون نکات بهداشتی را رعایت می‌کنم ترسی ندارد، اما نگاه اطرافیان بعد از غسل و کفن فوتی‌های کرونا مرا می‌ترساند.
نگاه اطرافیان وقتی که فوتی‌های کرونا به غسالخانه می‌آورند مرا آزار می‌دهد و گاه در تقلایی زیرکانه تلاش می‌کنند خود را از جسد دور کنند و دیدن این نگاه آزاردهنده مرا از کارم دلسرد می‌کند.
این غسال خانم ابراز داشت: نمی‌توان با شیوع ویروس کرونا دست از کار و تلاش برداشت و برخی کارها باید انجام شود تا کار مردم دچار گیر و گرفتاری نشود.
در غسالخانه ویژه زنان ۲ نفر بودیم که همکارم با شیوع ویروس کرونا، از ادامه کار استعفا داد و رفت و من تمام مراحل غسل و کفن را به تنهایی انجام می‌دهم که گاه برایم خسته‌کننده است و توانم را می‌گیرد.
بعد از پایان روز کاری با تعویض لباس کار و ضدعفونی کردن دست‌ها به خانه برمی‌گردم.
وی افزود: از روز اول عید به سهم خود برای شکست ویروس کرونا به دیدن اقوام و بستگان نرفتم و تلفنی ضمن احوالپرسی کردم.
برای آیین تشییع پیکر فوتی‌های کرونا تقریبا هیچ یک از اعضای خانواده‌های آنان نیامدند. البته کار درستی است، چرا که همین کار مانع از انتقال ویروس کرونا، می‌شود.
تا الان که نشنیدم همکارانم مبتلا به ویروس کرونا شده باشند
از بین فوتی‌های کرونا که غسل و کفن کردم، چهره پیرزنی که بیش از ۱۰۰ سال سن داشت ذهنم را به خود مشغول کرد و ناراحت شدم.
این خانم غسال افزود: لحظه‌ای که پیکر فوتی‌ها را غسل و کفن می‌کنم فقط این جمله از ذهنم عبور می‌کند که در این دنیا یک خوبی می‌ماند یک بدی، چه خوب است که نام نیک از ما به جا بماند.
کد خبر 496217 برچسب‌ها كرونا در ايرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: كرونا در ايران فوتی های کرونا ویروس کرونا غسل و کفن فوتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۱۲۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همه‌گیری‌های حیوانی چیست؟
راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه می‌کند از مکان‌هایی که حیوانات در آن غذا می‌خورند و استراحت می‌کنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعه‌یافته‌تر به حداقل برسد.
به گزارش راز بقا، شیوع بیماری‌های عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچ‌آی‌وی، زمانی ایجاد می‌شود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود. به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» می‌گویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌شوند و حتی ممکن است ویروس‌های بیشتری را دفع کنند.
حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دیگر فضا‌های طبیعی قبلاً به‌عنوان روشی مقرون‌به‌صرفه برای جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر مطرح شده است.
توصیه‌های جدید برای کاهش سرریز‌ها (که توسط یک تیم بین‌المللی متشکل از زیست‌شناسان، بوم‌شناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاش‌هاست.
محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاش‌های میوه‌خوار به دنبال گیاهان گلدار در باغ‌های شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریز‌ها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسب‌هایی که در مناطقی که خفاش‌های آلوده ادرار یا مدفوع دفع می‌کردند، منتقل شد و سپس اسب‌های بیمار برخی از انسان‌ها را آلوده کردند.
راینا پلورایت (Raina Plowright)، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، می‌گوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق می‌افتد، راه‌حل‌ها آشکار می‌شوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش می‌شود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهی‌اوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم می‌تواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»
آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بوم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، می‌گوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکان‌های وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.
نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاش‌ها می‌پردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاش‌ها در غار‌ها مشارکت می‌دهد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونه‌های خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.
وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، می‌گوید: این تاکتیک‌های می‌توانند «برای حیوانات دیگری که می‌توانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستی‌سانان یا پرندگان هم اعمال شود.
احتمال جهش ویروس‌ها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانه‌ای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبان‌های مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسان‌ها ویروس‌ها را به حیوانات منتقل می‌کنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورس‌ها از حیوان به انسان می‌رسد.
سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «جریان پرش ویروس‌ها بین گونه‌های مختلف جانوری فرآیندی بی‌پایان است.»
محققان امیدوارند که در کنار سرمایه‌گذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستم‌ها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.
آن‌ها همچنین می‌گویند که باید تعداد جاده‌ها را به مکان‌های وحشی کاهش داد. جاده‌ها راه را برای توسعه زیرساخت‌ها هموار می‌کنند که زیستگاه حیات وحش را از بین می‌برد. آن‌ها همچنین به مردم اجازه می‌دهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.
به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان داده‌اند که تراکم بیشتر جاده‌ها خطر ابتلا به ابولا را افزایش می‌دهد و ویروس ابولا در جاده‌های اصلی پخش می‌شود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریز‌های مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.
منبع: ساینس نیوز
tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟