چند توصیه برای حفظ سلامت روان در دوران خانهنشینی
تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۳۴۰۹۵
به گزارش ایسنا، با شیوع گسترده کروناویروس در سراسر جهان و همهگیری آن توصیه شده تا افراد «فاصلهگذاری اجتماعی» را رعایت و فاصله دست کم دو متری را بین یکدیگر حفظ کنند همچنین توصیه شده تا حد ممکن از بیرون رفتن خودداری کنند و رفتن به اماکن عمومی را به حداقل برسانند.
علاوه بر اینها توصیه شده تا افرادی که احتمال ابتلا به کووید-۱۹ را میدهند برای ۱۴ روز خود را در خانه قرنطینه کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همه اینها میتواند احساس تنهایی را در افراد تشدید کند و سلامت روان آنها را تحت تاثیر قرار دهد. انزوای اجتماعی در چنین شرایط استرسزایی میتواند در اضطراب نقش داشته و تأثیر منفی بر سلامت روان داشته باشد.
در ادامه چند روش برای حفظ سلامت روان در دوران قرنطینه و "فاصلهگذاری اجتماعی" به نقل از وبسایت "اینسایدر" آورده شده است:
- انزوای اجتماعی میتواند بر سلامت روان و جسمی تأثیر منفی بگذارد:
زلاتین ایوانف - روانپزشک - با بیان این که انسانها حیواناتی اجتماعی هستند، میگوید: منزوی بودن میتواند تأثیر زیادی بر سلامتی ما بگذارد. به گفته وی همه نظامهای ما از جمله نظامهای اجتماعی، روانی و زیست شناختی در حول گروههای اجتماعی و تعامل با یکدیگر شکل گرفتهاند. انزوای اجتماعی در بیشتر موارد تأثیرات منفی از جمله تنهایی، اضطراب و گاهی افسردگی را به همراه خواهد داشت.
تعریف انزوای اجتماعی دشوار است اما آنچه بیشتر از همه اهمیت دارد این است که آیا فرد طی آن احساس تنهایی میکند یا خیر که دانشمندان از آن به عنوان انزوای اجتماعی ادراک شده یاد میکنند. اگرچه این موضوع میتواند اثرات منفی بر سلامت روان داشته باشد اما میتواند به سلامت جسمی نیز آسیب برساند.
برای مثال تحقیقات نشان داده است که انزوای اجتماعی ادراک شده با افسردگی، کاهش شناختی، مشکلات قلبی و سیستم ایمنی ضعیف همراه است. علاوه بر این، یک مطالعه نشان داد که تنهایی میتواند منجر به افزایش ۳۰ درصدی خطر ابتلا به بیماری تصلب شرایین و سکته مغزی شود.
نویسندگان این مطالعه اظهار کردهاند که این اتفاقات به دلیل سطوح بالای استرس، کمبود خواب و عادات ناسالم زندگی که احتمالاً با تعامل و مسئولیتپذیری کمتر اجتماعی رخ میدهند، اتفاق میافتد.
خانوادههایی که فرزندان دچار نقصهای ایمنی دارند و مجبورند در حالتهای عادی نیز انزوای اجتماعی را رعایت کنند، معمولا دچار عواقب سلامت جسمی و روانی زیادی میشوند. به علاوه، به گفته ایوانف، اثرات انزوا با گذشت زمان بدتر نیز میشوند. در واقع هرچه مدت زمان انزوا طولانیتر باشد، احتمال بروز علائم اضطراب، تنهایی و افسردگی و سایر گرفتاریهای روانی نیز برای فرد بیشتر خواهد بود.
- چگونه در طول گذران انزوای اجتماعی از لحاظ ذهنی سالم بمانیم:
بسیاری از مطالعات تأثیرات منفی انزوا را بر افرادی که به آسانی قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند، بررسی کردهاند اما هیچ یک از این موقعیتها قابل مقایسه با شرایط شیوع کروناویروس که طی قرنطینه میلیونها نفر به طور فیزیکی از یکدیگر جدا شدهاند اما به کمک تکنولوژی با هم ارتباط دارند، نیست.
یک راه مهم برای محافظت از سلامت روان در طول انزوای اجتماعی، برقراری ارتباط با افرادی که دوستشان دارید با استفاده از فناوریهایی مانند گفتگوهای ویدیویی است.
ایوانف همچنین راهکارهای زیر را نیز پیشنهاد داده است:
ورزش: مطالعات بسیاری تاثیر کاهنده استرس را به کمک ورزش نشان دادهاند. ورزش باعث افزایش اندروفین (مواد شیمیایی که باعث احساس خوب در بدن میشوند) و کاهش هورمونهای استرس از جمله کورتیزول و آدرنالین میشود. حتی حین انزوای اجتماعی هنوز هم میتوانید با خیال راحت تمرینات خود را در خانه ادامه دهید و قدرت و شادابی خود را حفظ کنید.
مدیتیشن: تحقیقات نشان دادهاند که مراقبه و مدیتیشن میتواند اضطراب و افسردگی را کاهش دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ میلادی در مورد برنامههای مراقبه موبایلی نشان داد که استفاده از این برنامهها و انجام تمرینات مدیتیشن برای ۱۰ دقیقه در روز باعث میشود دانشجویان احساس افسردگی کمتر و مقاومت بیشتری کنند. طی این مطالعه دانشجویان هرچه بیشتر از این برنامهها استفاده میکردند، با نتایج قویتری نیز مواجه میشدند. اگرچه برای سنجش اینکه آیا این مزایا میتواند در طولانی مدت باقی بماند یا خیر، هنوز به تحقیقات بیشتری لازم است.
ارتباط با طبیعت: بیرون رفتن و قدم زدن در طبیعت، به ویژه در آفتاب و فضای سبز میتواند با کند شدن فعالیت در قشر جلوی مغز، ناحیهای از مغز که با اضطراب همراه است، خلق و خوی افراد را بهبود بخشد. اگر نمیتوانید به بیرون بروید، گوش دادن به صداهای طبیعی (مانند باران یا پرندگان) یا حتی دیدن تصاویر طبیعت نیز میتواند کمک کند.
به طور کلی، این فعالیتها میتوانند تولید انتقال دهندههای عصبی مانند دوپامین، سروتونین، اکسی توسین و اندورفین را تحریک کنند. همه اینها باعث ثبات و تقویت سلامت روان میشود.
فعالیتهایی مانند گذراندن وقت با خانواده یا تلاش برای ایجاد سرگرمیهای جدید و تمرکز بر داشتههایی که میتوان برای آنها سپاسگزار بود همچنین میتواند به بهبود روحیه شما و مبارزه با اثرات انزوا کمک کند. به طور مثال یک مطالعه کوچک از ۳۲ فرد سالم نشان داد که "مدیتیشن قدردانی" میتواند سلامت روان و تنظیم عاطفی را بهبود بخشد.
محققان از اسکن تصویربرداری از مغز استفاده کردند و دریافتند که اتصالات در مغز هنگام مدیتیشن فعال میشود و ضربان قلب شرکتکنندگان کاهش مییابد. هرچند هنوز به تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات احتمالی بلند مدت نیاز است.
به گفته ایوانف، آگاهی از آنچه که میتواند ما را خوشحال کند و لذت را به زندگی روزمره ما بیاورد از اهمیت بالایی برخوردار است که "مدیتیشن قدردانی" به این امر کمک بسیاری میکند.
منبع: الف
کلیدواژه: انزوای اجتماعی سلامت روان بر سلامت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۳۴۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند توصیه برای کاهش خطر زمین خوردن در دوران سالمندی
ایتنا - با افزایش سن، خطر زمین خوردن هم بیشتر میشود. چنانکه دکتر پیتر دمارکو، پزشک دانشگاه کلمبیا، توضیح میدهد، با بالا رفتن سن تعادل و بینایی کاهش مییابد و مشکلات جسمی مانند فشار خون پایین یا حتی کند شدن واکنشها، همگی میتوانند در زمین خوردن نقش داشته باشند.
اگرچه زمین خوردنهای گاهوبیگاه ممکن است چندان مهم و خطرناک نباشد، برای افراد مسن که استخوانهایشان آسیبپذیرتر و شکنندهتر شده است، عواقب جدی در پی خواهد داشت. به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده، در افراد ۶۵ سال و بالاتر زمین خوردن عامل اصلی آسیبدیدگی و مرگ ناشی از جراحت است و به وقوع سالانه ۳۶۰ هزار مرگ، یک میلیون مورد بستری در بیمارستان و سه میلیون مراجعهکننده به اورژانس منجر میشود.
دکتر پراشانت نترو، متخصص مغز و اعصاب، به یاهولایف میگوید: «بسیاری از زمینخوردنها موجب جراحت نمیشوند. اما از هر پنج مورد زمین خوردن، یک مورد آسیب جدی مانند جراحت سر یا شکستگی استخوان مچ دست، بازو، مچ پا یا لگن را به دنبال دارد که آسیبهای مغزی شدید میتواند باعث مرگ شود. این خطر در افرادی که رقیقکننده خون مصرف میکنند، بیشتر است.
سو ویلسون، فیزیوتراپ، میافزاید که زمین خوردن میتواند تاثیر روانی هم داشته باشد. او توضیح میدهد: «وقتی فردی زمین میخورد، از افتادن میترسد و همین او را وادار میکند در خانه بماند. این در حالی است که اگر این افراد محیطشان را تغییر ندهند و تواناییهایشان را به چالش نکشند، احتمال زمین خوردنشان بیشتر میشود.»
با این حال پیری به این معنی نیست که زمین خوردن اجتنابناپذیر و حتمی است. متخصصان معتقدند برای جلوگیری از آن کارهای زیادی است که میتوان انجام داد؛ خواه ایجاد تغییراتی در محیط یا قویتر کردن بدن تا متعادلتر و پایدارتر روی پاها قرار بگیرد.
دکتر کارمن کواتمن، جراح متخصص ارتوپدی، خاطرنشان میکند که اگر میخواهید از زمین خوردنهای بعدی جلوگیری کنید، مهم است که هرچه زودتر تمرینهای افزایش تعادل را شروع کنید؛ حتی حرکات ورزشی سادهای مانند صعود پلهای از پهلو، ایستادن روی یک پا یا تمرینهای تقویت عضلات ساق پا.
ویلسون اشاره میکند که هنر رزمی چینی «تایچی» هم یکی دیگر از راههای بالا بردن تعادل است. یکی از مزایای تایچی این است که میتوانید با تغییر مرکز ثقل بدن، سنگینی وزنتان را جابهجا کنید. اگر برای اجرای تمرینهای این هنر رزمی هر روز به طور مرتب بدنتان را به چالش بکشید، میتوانید به طور کلی تعادل و هماهنگی را بهبود ببخشید.
با افزایش سن علاوه بر تمرینهای تعادلی، ورزشهای قدرتی هم اهمیت دارند. ساخت و حفظ عضله تعادل و وضعیت بدنی را بهتر و به جلوگیری از زمین خوردن کمک میکند. ممکن است فکر کنید تمرین قدرتی تنها وزنه زدن است، اما خوب است بدانید که تنها با استفاده از وزن بدن از طریق تمرینهای ساده مانند پلانک، فشار و کشش هم میتوان ماهیچهها را تقویت کرد.
ایجاد تغییراتی در فضای خانه هم میتواند به کاهش احتمال زمین خوردن کمک کند. برخی از این تغییرات عبارتاند از نصب نوارهای شبنما روی پلهها تا لبههای آن مشخصتر شود، حذف وان حمام و جایگزین کردن آن با کابین دوش، نصب صندلی موتوری متحرک برای بالا رفتن از پلهها، برداشتن فرشها برای جلوگیری از سکندری خوردن و اضافه کردن چراغهای ویژه شب برای دستشویی رفتنهای شبانه.
ویلسون خاطرنشان میکند که خروج از خانه در نهایت میتواند خطر زمین خوردن را کاهش دهد چون ترک خانه روحیه را تقویت میکند و احساس سرزندگی و هدفمند بودن را بالا میبرد. با این حال هنگام قدم زدن بیرون از خانه با لبههای جدول کنار خیابان، چالهها، آدمها و همچنین سطوح مختلف مانند سنگریزه، پیادهرو کاشیکاریشده یا چمن مواجه میشوید. بنابراین بهتر است در مواجهه با آنها دقت لازم را داشته باشید.