به نقل از «پارس نیوز»

احتمال ابتلای معتادان به کرونا بیشتر است

تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۳۵۲۷۳

دکتر حمید جمعه‌پور درباره ادعاهای مطرح شده مبنی بر عدم ابتلای معتادان مواد مخدر به کرونا اظهار کرد: به لحاظ علمی مصرف هرگونه مواد غیرقانونی مانند مخدرها، محرکها و توهم‌زاها به هیچ عنوان مانع ابتلا به کرونا یا درمان این بیماری نمی‌شود.

مدیرکل درمان و حمایتهای اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر ادامه داد: مراکز علمی و تحقیقاتی دنیا نیز صراحتاً اعلام کرده‌اند که مصرف موادمخدر یا هرگونه مواد غیرقانونی تأثیری در بهبودی بیماری کرونا یا پیشگیری از ابتلا به آن ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی خاطرنشان کرد: موادمخدر یا محرک یا توهم‌زا باعث ضعف سیستم ایمنی بدن می‌شود، مخصوصاً در افرادی که چندین نوع موادمخدر را با هم مصرف می‌کنند، عوارض مختلف از جمله ضعف سیستم ایمنی بدن کاملاً مشهود است و این افراد بیشتر مستعد ابتلا به انواع بیماری‌های ویروسی، عفونی و از جمله کرونا هستند.

جمعه‌پور عنوان کرد: مصرف‌کنندگان موادمخدر و افیونی از جمله تریاک، به دلیل مصرف این نوع مواد (که در واقع مسکن‌های قوی محسوب می‌شوند) به نوعی دیرتر از دیگران، متوجه عمق آسیب یا هر نوع بیماری از جمله کرونا می‌شوند.

مدیرکل درمان و حمایتهای اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر افزود: مصرف‌کنندگان موادمخدر به دلیل آثار مصرف این نوع مواد اگر دچار تب و یا درد شوند، دیرتر از سایر افراد متوجه خواهند شد یا در صورت درک علائم بیماری در خودشان، طبق عادت، میزان مصرف موادمخدر را افزایش می‌دهند تا این علائم نیز درک نشود اما انجام این کار باعث عدم پیگیری مشکل بوجود آمده در بدن و لذا پیشروی بیماری می‌شود.

وی بیان کرد: متأسفانه شایعات دیگری نیز به دنبال شیوع این بیماری مطرح شد، از جمله این شایعات بهبودی مبتلایان به کرونا یا پیشگیری از ابتلا به آن با مصرف الکل بود در صورتیکه مصرف هیچ نوع الکلی به صورت خوراکی، نمی‌تواند منجر به پیشگیری از بیماری یا درمان شود و کاربرد اتانول برای ضدعفونی کردن دست و محیط است.

جمعه‌پور متذکر شد: مصرف خوراکی الکل متانول نیز به هیچ عنوان نه تنها از ابتلا به این بیماری جلوگیری نمی‌کند بلکه فرد مصرف‌کننده دچار علائمی همچون مسمومیت، نابینایی، کاهش هوشیاری و نهایتا می تواند منجر به مرگ وی شود.

مدیرکل درمان و حمایتهای اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر در رد یکی از شایعات دیگر مبنی بر اینکه مصرف قلیان نیز منجر به مقاومت بدن در برابر ابتلا به کرونا می‌شود، گفت: بیماریهای تنفسی از جمله کرونا معمولاً ریه را درگیر می‌کنند لذا مصرف‌کنندگان قلیان و دخانیات به دلیل بروز مشکلات در توان کارکرد سالم ریه آنها، بیشتر از افراد سالم جامعه آماده هستند تا بیماری در بدن آنها با سرعت بیشتری پیشروی داشته باشد.

وی تأکید کرد: ویروس کرونا، جدید است و هنوز اطلاعات زیادی درباره آن در دنیا وجود ندارد و مراکز تحقیقاتی متعددی در حال بررسی و شناخت رفتار این نوع ویروس هستند اما خود قلیان نیز می‌تواند فضایی برای ماندگاری ویروس و انتقال آن به سایر افراد باشد.

جمعه‌پور ادامه داد: اینکه گفته می‌شود احتمال ابتلای معتادان به بیماری کرونا کمتر از سایر افراد است نیز غلط بوده زیرا معمولاً این افراد سالها مصرف مواد داشته‌اند، به بیماری‌های همزمان دیگری نظیر بیماریهای داخلی و عفونی مبتلا هستند، رژیم غذایی نادرستی دارند و با توجه به این موارد، مصرف‌کنندگان موادمخدر بیشتر از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری کرونا قرار دارند و بیش از سایرین باید اصول بهداشتی را رعایت کنند.

مدیرکل درمان و حمایتهای اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر متذکر شد: به طور کلی می‌توان گفت هرگونه عامل خارجی مانند دخانیات که باعث اختلال در کارکرد طبیعی سیستم تنفسی انسان شود، در بلندمدت کارکرد سالم ریه‌ها و دستگاه تنفسی و ایمنی را ضعیف می‌کند.

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: مواد مخدر درمان سیستم ایمنی سیستم ایمنی بدن الکل مرگ قلیان مشکلات جامعه ویروس رژیم غذایی خطر ابتلا به بیماری درمان درمان بیماری سیستم ایمنی بدن مرگ مواد مخدر مصرف کنندگان سایر افراد جمعه پور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۳۵۲۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همه چیز درباره انگ اجتماعی

 در سال‌های دور، روی پوست بدن برده‌های سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته می‌شد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانه‌گذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته می‌شود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیش‌داوری و تعصب یا باور‌های غلط مرتبط با ویژگی‌ها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرش‌ها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین می‌کند.

از اینکه بگم بیماری روانی دارم، می‌ترسم

در این بین از برچسب گذاری‌ها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمی‌کنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغل‌شان را از دست بدهند می‌ترسند! برای همین از درمان خودداری می‌کنند یا آن را به تعویق می‌اندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این می‌تواند آسیب‌زا باشد!

حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیض

انگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانه‌ای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان می‌دهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.

انگ عمومی شامل نگرش‌های منفی یا تبعیض‌آمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاست‌های دولت و سازمان‌های خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصت‌ها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود می‌کند. به عنوان مثال می‌توان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبت‌های بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانواده‌ای که از آنها حمایت می‌کنند، هم اثرگذار است.

انگ، اختلاف اجتماعی می‌سازد!

کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بی‌کفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیش‌بینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانه‌ها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "

تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردم

انگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر می‌کند؛ کاهش امید، عزت نفس پایین‌تر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزوله‌سازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصت‌های کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیت‌های اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالش‌های خاص موفق نخواهید شد یا نمی‌توانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.

انگ می‌تواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد

اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه می‌کنند، می‌توانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ می‌تواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.

انگ در محل کار

کارمندان با استرس‌های شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانی‌های مالی، مشکلات روابط یا نگرانی‌های قانونی، مقابله می‌کنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران می‌گویند که می‌توانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.

راه‌های کاهش انگ

به گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت می‌کنند و داستان‌های‌شان را به اشتراک می‌گذارند می‌توانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را می‌شناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعی‌تر و قابل ملموس می‌شود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانی‌های سلامت مشابه بوده‌اند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستان‌های خود را در مورد چالش‌های سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشته‌اند و بحث را بسیار بیشتر به رسانه‌های عمومی و گفتگو‌های روزمره آورده‌اند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستان‌های شخصی آنلاین هستند.

اقدامات فردی برای کاهش انگ

اتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه می‌دهد:

علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراک‌گذاری در رسانه‌های اجتماعی

به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید

از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند

برابری بین بیماری‌های جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید

نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید

در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمان‌های مراقبت‌های بهداشتی.

به رسانه‌ها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده می‌کنند و داستان‌های بیماری روانی را به شیوه‌ای انگ‌زننده ارائه می‌کنند

توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه می‌کنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع می‌کنم. "

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی