به نقل از «ایلنا»

این داروها شما را چاق می کنند

تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۴۰۷۵۵

به گزارش ایلنا، اضافه‌وزن یکی از عوارض جانبی بعضی دارو‌ها به‌حساب می آید. البته این موضوع دلیل نمی شود مصرف دارو‌ها را قطع کنید و سلامت‌تان را به خطر بیندازید.

چرا دارو‌ها باعث افزایش وزن می‌شوند؟

دارو‌ها اغلب به خودی خود باعث چاقی نمی‌شوند بلکه عوارض جانبی شان با اضافه وزن همراه هستند. برای مثال بعضی دارو‌ها اشتها را افزایش می‌دهند و باعث می‌شوند در مصرف غذا زیاده روی کنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعضی دیگر نیز بر روند جذب و ذخیره سازی گلوکز توسط بدن تاثیر می‌گذارند و از این طریق باعث تجمع چربی در بخش میانی بدن می‌شوند.

بعضی‌ها نیز با ایجاد تغییر در متابولیسم بدن، سرعت سوخت وساز کالری‌ها را کاهش می‌دهند. گروهی دیگر نیز باعث افزایش تنگی نفس و خواب آلودگی می‌شوند و به این ترتیب ورزش کردن را دشوار می‌کنند. بعضی دارو‌ها هم باعث احتباس آب در بدن می‌شوند که البته این نوع اضافه وزن به دلیل افزایش بافت چربی اتفاق نمی‌افتد و فقط حاصل از تجمع آب است، بنابراین چنین اضافه وزنی دائمی نیست و هر زمان که دوره مصرف دارو به اتمام برسد و بیماری زمینه‌ای برطرف شود، وزن تان هم به میزان قبل بازمی گردد.

۱- قرص‌های دیابت

تعدادی از دارو‌های دیابت نوع دو باعث کاهش وزن و بعضی دیگر باعث افزایش وزن می‌شوند. دارو‌های حاوی سولفونیل اوره ازجمله دیابینیز، اینسولاز، گلیپیزاید، گلیبوراید، گلیمیپراید، کلرپروپامید و تولبوتامید باعث تحریک تولید و فعالیت انسولین می‌شوند. انسولین نیز کاهنده قندخون و افزایش دهنده اشتها است.

این دارو‌ها معمولا طی ۳ تا ۱۲ ماه اول درمان بیشتر از ۵کیلوگرم اضافه وزن ایجاد می‌کنند. تیازولیدین دیون (پیوگلیتازون) نیز از دیگر دارو‌های دیابت است که می‌تواند باعث افزایش وزن شود. اما در مقابل، دارو‌هایی همچون متفورمین، اگزناتاید، سیتاگلیپتین، پراملینتاید و آکاربوز به کاهش وزن کمک می‌کنند یا اینکه بر وزن بی اثر هستند.

۲- انسولین

انسولین‌هایی همچون لیسپرو، آسپارت و گلولیزین می‌توانند باعث افزایش وزن شوند، اما انسولین‌های طولانی اثر، تاثیر کمتری بر چاقی دارند. متاسفانه بسیاری از بیماران فکر می‌کنند که با تزریق انسولین می‌توانند هرقدر که می‌خواهند غذا بخورند؛ بنابراین بعضی آن‌ها در مدت ۶ ماه تا ۱۵کیلوگرم هم وزن اضافه می‌کنند! بعضی پزشکان هم برای کنترل قند خون بالای بیمار در ابتدای درمان، دوز بالایی از انسولین را تجویز می‌کنند و به همین دلیل فرد دچار علائم افت قندخون می‌شود، درنتیجه بیشتر از حد معمول مواد غذایی مصرف می‌کند و چاق می‌شود، درحالی که انسولین باید تدریجی تجویز شود.

۳- دارو‌های هورمونی و استروژن

در دوران یائسگی میزان ترشح هورمون استروژن در بدن خانم‌ها کاهش پیدا میکند، به همین دلیل فرد دچار علائمی، چون گرگرفتگی و عرق کردن‌های شبانه میشود. برای رفع این وضعیت پزشک معمولا هورمون درمانی با استروژن را تجویز میکند، اما این روش خود باعث احتباس آب و افزایش وزن میشود، با افزایش وزن، متابولیسم هم کند‌تر میشود، بنابراین کسانی که تحت هورمون درمانی هستند باید برنامه غذایی خود را تغییر دهند و به‌طور منظم ورزش کنند.

۴- دارو‌های مخصوص تشنج و میگرن

آمی تریپتیلین

نورتریپتیلین

والپروئیک اسید‌ها

این دارو‌ها برای درمان سردرد‌های میگرنی و تشنج بسیار مفید هستند، ولی روی هورمون‌های مربوط به گرسنگی نقش بسزایی دارند و اشتها را به شدت زیاد می‌کند و همچنین سوخت و ساز بدن را کم خواهند کرد

۵- داروی ضد افسردگی

آن‌ها همه به طور یکسان عمل نمی‌کنند، اما چیزی که می‌توان از بابت آن نگران بود، میزان سروتونین است که می‌تواند در برخی موارد خطرناک باشد مانند Prozac. این دارو‌ها می‌توانند باعث چاقی و افزایش وزن شما شوند چرا که با استفاده از ان‌ها میزان انرژی شما کاهش می‌یابد.

با این وجود وقتی شما احساس گرسنگی می‌کنید، سعی به استفاده از کربوهیدرات‌ها و محصولات قندی می‌کنید و اگر استفاده از این دارو‌ها برای مدت زیادی طول بکشد ممکن است افزایش وزن بیش از حدی داشته باشید در نتیجه شما نیاز به اراده، تمرین و ورزش کردن دارید.

۶- دارو‌های ضد حساسیت

سیتریزین

دیفن هیدرامین

لوراتادین

فکسوفنادین

دارو‌های ضد حساسیت اگر بدون نسخه پزشک مصرف شود سبب اختلال در عملکرد هیستامین‌ها می‌شود و هیستامین ماده‌ای است که وجود آن در بدن ضروری است. اگر شما از دارو‌های آنتی هیستامینی استفاده کنید. هیستامین در بدن شما تولید نمی‌شود و همین امر سبب افزایش وزن خواهد شد.

۷- دارو‌های کاهنده فشارخون

بتابلوکر‌ها مثل آتنولول، متوپرولول و پروپرانولول که برای درمان فشارخون بالا به کار می‌روند هم می‌توانند باعث افزایش وزن شوند. برای مثال افرادی که از آتنولول استفاده می‌کنند در ماه‌های اول مصرف به طور متوسط ۵/۲کیلوگرم به وزن شان اضافه می‌شود. درواقع این دارو‌ها سرعت سوزاندن کالری را کاهش داده و باعث خستگی و حس رخوت می‌شوند. افزایش مصرف موادغذایی فیبردار و کم کالری می‌تواند در تعدیل اثرات جانبی این دارو‌ها موثر باشد.

۸- دارو‌های ضد بارداری

این دارو‌ها باعث آزادسازی هورمون پروژسترون در بدن می‌شوند. پروژسترون منجر به افزایش اشتهامی شود. ضمنا دارو‌های ضدبارداری، باعث احتباس آب در بدن می‌شوند.

۹- کورتیکوئید‌ها

این قرص‌ها یکی از قوی‌ترین قرص‌های ضد التهابی می‌باشند و اغلب برای بیماران مبتلا به روماتیسم، آسم و حتی افرادی سرطانی تجویز می‌شوند و همچنین می‌توانند باعث چاقی شما شوند. این عوارض جانبی منفی می‌توانند بسیار قابل توجه باشند. آن‌ها اشتها را افزایش می‌دهند؛ بنابراین اگر بیش از حد از این دارو‌ها استفاده نمایید کار سختی است که سموم ایجاد شده توسط این قرص‌ها را حذف کنید. به همین دلیل مهم است که مایعات را در رژیم خود قرار دهید؛ که در نتیجه می‌تواند باعث چاقی و افزایش وزن شما شوند.

۱۰- دارو‌های قلبی

آسبوتولول

آتنولول

پروپرانولول

متوپرولول

این دارو‌ها ضربان قلب را آهسته می‌کنند و فشار خون را هم کاهش می‌دهند و همچنین از واکنش‌های ورزشی جلوگیری می‌کنند. مصرف این دارو‌ها سوخت و ساز بدن را به طور قابل توجهی پایین می‌آورند و احساس خستگی را در بدن زیاد می‌کند. به همین دلیل استفاده از این دارو‌ها با اضافه وزن همراه خواهد بود.

نکته مهم

اگر فکر می‌کنید دارویی که استفاده می‌کنید که سبب چاقی می‌شود بدون راهنمایی گرفتن از پزشک متخصص به قطع کردن آن نپردازید. در یکسری از موارد شما می‌توانید داروی دیگری را مصرف کنید و حتی یک سری از دارو‌های جایگزین را برای لاغری استفاده کنید. اگر شما نتوانستید دارویی را جایگزین کنید حتماً از پزشک خود برای جبران اضافه وزن راهنمایی بگیرید.

منبع: آنا

 

منبع: ایلنا

کلیدواژه: چاقی دارو باعث افزایش وزن توانند باعث همین دلیل دارو های ضد دارو ها بدن می شوند اضافه وزن باعث چاقی قرص ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۴۰۷۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ داروی پرکاربرد که مصرف بی‌رویه آن‌ها مشکل‌ساز است

به گزارش «تابناک» به نقل از همشهری آنلاین، باید قبول کنیم که ما ایرانی‌ها دارو زیاد مصرف می‌کنیم و حتی اگر به آنها دست نزنیم، باید چند ورق از هر کدام در یخچال و کشوی کابینت ما باشد. ژلوفن، نوافن، استامینوفن کدوئین، دیازپام، لورازپام، دایمیتیکون، شیاف و خیلی از داروهای دیگر که فکر می‌کنیم لازم است برای روز مبادا در خانه باشد.

تعدادی از داروها نیازی به نسخه ندارند و شما با مراجعه به داروخانه می‌توانید آنها را تهیه کنید. این داروها، داروهای OTC یا Over the Counter Drug نام دارند. دسته‌ دیگری از داروها نیازمند نسخه پزشک هستند اما بسیاری از داروخانه‌ها معمولا آنها را هم بدون نسخه در اختیار افراد می‌گذارند. داروهایی که مصرف بی‌رویه آنها می‌تواند عوارض متعددی برای سلامت داشته باشد و سلامت شما را در معرض خطر قرار دهد.

آیا مُجازیم داروهای OTC را خودسرانه مصرف کنیم؟

دکتر بابک پورقلیچ، پزشک عمومی در گفتگو با همشهری به نکات جالبی درباره مصرف داروهای OTC اشاره می‌کند که دانستن آنها شاید باعث شود که دست از مصرف بی‌رویه و طولانی‌مدت داروها برداریم و به سلامت خود اهمیت دهیم.

دکتر پورقلیچ می‌گوید: مصرف خودسرانه داروهای OTC بستگی به بیماری ما دارد. اگر بیماری سبک باشد که معمولا دچارش می‌شویم و اولین بار نیست، مثل سردرد همیشگی، سرماخوردگی همیشگی، آلرژی و آبریزش بینی همیشگی، درد قاعدگی همیشگی و از این قبیل که قبلا پزشک اجازه داده که در چنین مواقعی داروهای خاصی را برای تسکین درد استفاده کنیم، می‌توانیم در حد ۴۸ ساعت آنها را مصرف کنیم. اما اگر بعد از ۴۸ ساعت و حداکثر ۷۲ ساعت علائم برطرف نشد، یا تشدید شد یا علائم دیگری به آن اضافه شد که شبیه علائم همیشگی نیست، باید حتما به پزشک مراجعه کنیم و خودسرانه مصرف داروها را ادامه ندهیم. مثلا اگر سردردی داریم که هرچقدر هم قرص می‌خوریم، خوب نمی‌شود، قاعدتا باید مصرف خودسرانه دارو را قطع و به پزشک مراجعه کنیم.

داروخانه‌ها به فروشگاه تنزل پیدا کرده‌اند

این پزشک عمومی می‌گوید: در کشورهای دیگر هم یک سری داروها هستند که در فروشگاه‌ها ارائه می‌شوند و مردم می‌توانند بدون نسخه، آنها را خریداری کنند اما در ایران، الان مشکل فقط داروهای OTC نیست. مشکل ما داروهایی هستند که در قالب OTC به مردم ارائه می‌شوند. مثل آزیترومایسین، دیازپام، سفکسیم و ... . یا دارویی که همیشه مصرف می‌کنیم را می‌بریم به داروخانه نشان می‌دهیم و می‌گوییم من همیشه این را مصرف می‌کنم و داروخانه هم بدون نسخه آن را به شما می‌دهد. یعنی داروخانه در کشور ما جایگاه و مقام فروشگاه را پیدا کرده است. در حالی که ساختار و کارکرد فارمِسی که تنها تعدادی از داروهای OTC را در اختیار دارد، با دراگ‌استور متفاوت است. اما اینجا داروخانه‌ها شبیه فارمِسی‌ها عمل می‌کنند.

مصرف آنتی‌بیوتیک برای یک ویروس ساده؟

دکتر پورقلیچ به یک نکته خیلی مهم اشاره می‌کند و می‌گوید: خیلی از مواقع گلودرد شما ممکن است به خاطر یک میکروب یا ویروس ساده باشد. بهبود این ویروس ساده یک روندی دارد؛ مثلا ۳ تا ۵ روز طول می‌کشد و بعد علائمش از بین می‌رود. اما وقتی شما برای بهبود آن آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنید، میکروب‌های ساده را هم از بین می‌برید و به میکروب‌های خطرناک‌تر و مقاوم تر فرصت جولان می‌دهید و دوره درمان‌تان هم طولانی‌تر می‌شود.

او می‌گوید: البته آنتی‌بیوتیک‌ها OTC نیستند اما میزان مصرف آنها در کشور بسیار بالا است و خیلی‌ها خبر ندارند که چه عوارض متعددی دارند. بسیاری‌ از افراد برای کوچک‌ترین مشکل مثل گلودرد یا داشتن خلط، آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند! در حالی که آنتی‌بیوتیک اصلا روی عفونت تاثیری ندارد. فقط ممکن است در شما مقاومت دارویی ایجاد کند. یعنی اگر شما بعدها عفونت روده، عفونت گوش یا عفونت سینوس بگیرید، دیگر بدن شما به آن آنتی‌بیوتیک جواب نخواهد داد و دربرابرش مقاومت خواهد کرد و شما مجبور می‌شوید آنتی‌بیوتیک قوی‌تری مصرف کنید که آن هم تبعات و عوارض خاص خود را دارد.

این ۷ دسته دارو را بی‌رویه نخورید

دکتر پورقلیچ در ادامه گفتگو درباره عوارض مصرف بی‌رویه و طولانی‌مدت ۷ داروی OTC و غیر OTC توضیحاتی می‌دهد که دانستن آنها بسیار ضروری است.

استامینوفن کدئین؛ ایرانی‌ها استامینوفن کدئین را زیاد مصرفش می‌کنند و فکر می‌کنند خطری هم ندارد. ما بیمار داشتیم که روزی ۲ بسته استامینوفن کدئین مصرف می‌کرد و دیگر صاحب کبد سالمی نبود. استامینوفن اگر بیش از دوز مجاز مصرف شود، داروی بسیار مضری برای کبد است. کدئین آن هم اگر بیش از ۳ روز مصرف شود، هم وابستگی ایجاد می‌کند و هم باعث از بین رفتن سلول‌های کبدی می‌شود.

ژلوفن و ایبوپروفن؛

این دو دارو جزو مسکن‌های غیر استروئیدی هستند و مهم‌ترین عوارض‌شان عوارض گوارشی است. اگر این ۲ دارو را طولانی مصرف کنید یا اگر زمینه بیماری‌های گوارشی داشته باشید، ممکن است بیماری گوارشی شما تشدید شود. برخی از افراد برای بیماری قلبی‌شان داروهای دیگری مثل آسپرین هم مصرف می‌کنند. این افراد اگر پروفن مصرف کنند، رقت خون‌شان بیشتر می‌شود و ممکن است مستعد خونریزی شوند. به خصوص افرادی که فشارخون دارند و فشارخون آنها کنترل‌نشده است. در خیلی از مواقع یک خونریزی کوچک با مصرف این داروها ممکن است به یک خونریزی وسیع مغزی تبدیل شود.

ژلوفن و پروفن برای تسکین درد قاعدگی؛

ژلوفن و پروفن چون خون را رقیق می‌کنند، ممکن است که مقدار خونریزی را بیشتر کنند. درد را از بین می‌برند اما مقدار خونریزی را افزایش می‌دهند. معمولا پزشکان این ۲ دارو را برای کاهش درد قاعدگی زیاد تجویز نمی‌کنند. ممکن است ترکیبی تجویز کنند. مثلا نوافن تجویز می‌کنند که ترکیبی از دوز پایین پروفن، استامینوفن و کافئین است. نوافن هم اثر تسکینی دارد و هم عوارضش کمتر است.

شیاف؛

شیاف، یک شکل از داروی OTC غیر استروئیدی است مثل دیکلوفناک، ناپروکسن، استامینوفن و ... . خود شیاف ممکن است در برخی افراد در محل ورودش اثر تحریکی بر جا بگذارد. غیر از این، عوارض شیاف دقیقا مثل داروی خوراکی آن است. عوارضی مثل خونریزی معده و روده ، مشکلات کلیوی و بدتر شدن مشکلات قلبی به خصوص در سالمندان.

سدیم کلراید؛

سدیم کلراید به خودی خود عوارضی ندارد. مگر این که احساس کنید با مصرف آن دچار خشکی زیاد بینی، تحریک‌پذیری بینی، افزایش التهاب بینی، درد در گونه‌ها شده‌اید. در غیر این صورت مشکلی ندارد.

اشک مصنوعی؛

مصرف اشک مصنوعی معمولا منعی ندارد اما بهتر است با تجویز پزشک باشد. چون ممکن است چشم‌های شما مشکلی مثل التهابی داشته باشد و ۵ روز بعد از مصرف اشک مصنوعی با عفونت چشم مواجه شوید. مگر این که پزشک تجویز کرده باشد که ۶ ماه تا یک سال اشک مصنوعی را مصرف کنید. در این صورت می‌تواند اگر داروی شما قبل از این مدت تمام شد، می‌توانید آن را بدون نسخه از داروخانه تهیه کنید.

آنتی‌بیوتیک‌ها؛

آنتی‌بیوتیک‌ها همان طور که گفتم، در دسته داروهای OTC قرار نمی‌گیرند اما مصرف بالایی در کشور دارند و عوارض زیادی هم ایجاد می‌کنند. مثل آموکسی‌سیلین، سفکسیم، آموکسی‌کلاو و ... . عوارض آنتی‌بیوتیک‌ها شامل اختلالات گوارشی، تداخل دارویی و مقاومت دارویی است.

دست از مصرف خودسرانه و طولانی‌مدت داروها برداریم

داروهای OTC یا بدون نسخه هم مثل هر داروی دیگری اگر طولانی‌مدت و بی‌رویه مصرف شوند، بعد از مدتی اثربخشی خود را از دست می‌دهند. چون خیلی از داروها معمولا در بدن ایجاد مقاومت می‌کنند. این نکته را دکتر پورقلیچ می‌گوید و اضافه می‌کند: اما نکته مهم‌تر از مقاومت دارویی، این است که علائمی مثل درد، سوزش، التهاب و سرفه علامت هستند و بیماری نیستند. پزشک با مشاهده این علائم به وجود یک بیماری پی می‌برد. بنابراین درمانش درمان علامتی خواهد بود. ولی بیمار نمی‌داند که علائمش مربوط به چه بیماری‌ای است و با مصرفِ مثلا مسکن یا آنتی‌بیوتیک، فقط بیماری را سرکوب می‌کند. ممکن است فردی از ۳ ماه قبل، درگیر تومور مغزی باشد و نداند و با مصرف مسکن، فقط موجب سرکوب آن شود. وگرنه تومور در جای خود باقی است.

این پزشک عمومی ادامه می‌دهد: گاهی پزشک، دارویی را برای مدت محدودی تجویز می‌کند اما فرد از آن به بعد هر بار مریض شد، آن دارو را از داروخانه می‌خرد و مصرف می‌کند. در حالی که ممکن است پزشک آن دارو را فقط برای دو هفته یا نهایتا یک ماه دستور داده باشد. اگر پزشک برای شما مثلا اُمپرازول تجویز کرد و بعد از یک ماه همچنان بهبود پیدا نکردید، دیگر نباید یک ماه دیگر هم آن را خودسرانه مصرف کنید. شاید اگر به همان پزشک مراجعه کنید، این بار شما را برای آندوسکوپی بفرستد تا ببیند مشکل دقیقا از کجا است. پس بهتر است دست از مصرف خودسرانه و طولانی‌مدت داروها برداریم تا سلامت‌مان به خطر نیفتد.