دلایل سطوح پایین کراتینین
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۴۶۶۳۵
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگرچه پزشکان معمولا سطوح کراتینین در خون را اندازه گیری می‌کنند، اما زمانی که نسبت به بروز یک بیماری کلیوی مشکوک هستند باید سطوح آن در ادرار را نیز اندازه گیری کنند.
نتیجه گیری درباره سطوح پایین کراتینین در بدن یک فرد آسان نیست. پزشکان معمولا میزان کراتینین را زمانی که افراد به بیماری کلیوی مبتلا باشند، اندازه گیری می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کراتینین یک پارامتر بیوشیمیایی در خون و ادرار است که ارتباط نزدیکی با فعالیت کلیه‌ها دارد. بررسی سطوح کراتینین یکی از آزمایش‌های روتین مورد استفاده نفرولوژیست‌ها برای پیگیری وضعیت سلامت بیماران خود است.
کراتینین در واقع یک ماده زائد است که به واسطه سوخت و ساز عضلانی تولید می‌شود. زمانی که فیبر‌های عضلانی کار می‌کنند، کراتینین را به عنوان محصولی که باید از بین برود، تولید می‌کنند. مسیر معمول حذف این ماده از کلیه‌ها و ادرار می‌گذرد.
به این ترتیب، برای بررسی سطوح کراتینین می‌توان از آزمایش‌های خون و ادرار استفاده کرد.
اگرچه پزشکان معمولا سطوح کراتینین در خون را اندازه گیری می‌کنند، اما زمانی که نسبت به بروز یک بیماری کلیوی مشکوک هستند باید سطوح آن در ادرار را نیز اندازه گیری کنند.
از طریق مقایسه بین سطوح کراتینین در خون و ادرار می‌توان ناهنجاری‌های خاص را تشخیص داد. به عنوان مثال، سطح پایین کراتینین در ادرار و سطح بالای آن در خون می‌تواند به نارسایی کلیوی اشاره داشته باشد.
دلایل سطوح پایین کراتینین
پس از انجام آزمایشات مربوطه و تشخیص سطوح پایین کراتینین در یک نمونه ادرار، پزشک ممکن است به موارد زیر مشکوک شود:
اختلال کلیوی. این یک مشکل جدی در دستگاه ادراری است. اختلال کلیوی به معنای آن است که کلیه‌ها نمی‌توانند وظیفه اصلی خود یعنی تصفیه خون را انجام دهند و مواد زائد سمی در حال انباشته شدن در خون هستند. این شرایط به رسیدگی فوری و انجام آزمایش‌های بیشتر برای بررسی دقیق شرایط نیاز دارد.
از دست دادن توده عضلانی. زمانی که سطوح کراتینین هم در ادرار و هم در خون پایین است، ممکن است به از دست رفتن توده عضلانی اشاره داشته باشد. سطوح کراتینین به واسطه کاهش سوخت و ساز عضلانی کاهش می‌یابد. این شرایط در افراد مسن و آن‌هایی که دوره‌های کاهش وزن سریع و ناگهانی را تجربه می‌کنند، شایع است.
رژیم غذایی. مصرف کم پروتئین‌ها می‌تواند بدن را از مواد ضروری برای تغذیه عضلات تهی سازد. از این رو، سوخت و ساز عضلانی و سطوح کراتینین کاهش می‌یابد.
بارداری. برخی شرایط وجود دارند که پویایی فعالیت کلیه‌ها طی دوران بارداری را تغییر می‌دهند. به خودی خود، تولید کراتینین معمولا از نظر فیزیولوژیکی در این دوران کاهش می‌یابد. اما این می‌تواند نشانه‌ای از شرایطی جدی باشد که به واسطه یک عفونت ادراری پیچیده یا تغییرات در فشار خون نیز شکل گرفته باشد که می‌تواند به پره‌اکلامپسی یا اکلامپسی منجر شود.
بیماری‌های خودایمنی. برخی بیماری‌های خودایمنی مانند میاستنی گراویس (Myasthenia Gravis) و برخی دیستروفی‌های عضلانی می‌توانند هم به عضلات و هم کلیه‌ها حمله کنند. به طور کلی، پیش از کاهش سطوح کراتینین، در این شرایط پارامتر‌های تغییریافته دیگر شناسایی می‌شوند.
درمان سطوح پایین کراتینین
درمان سطوح پایین کراتینین به دلیل بروز آن بستگی دارد. بر همین اساس، روش درمان نارسایی کلیوی با روش درمان ناشی از یک کمبود غذایی یا بارداری یکسان نیست.
در زمان مواجهه با نارسایی کلیوی باید با یک نفرولوژیست مشورت کنید. برخی بیماری‌ها که به نارسایی کلیوی منجر می‌شوند از طریق مصرف داروها و مراقبت‌های خاص قابل درمان هستند، در شرایطی که برخی دیگر ممکن است به انجام دیالیز نیاز داشته باشند.
زنان باردار در معرض خطر قابل توجهی قرار دارند. متخصصان زنان و زایمان از برخی دارو‌های سازگار با دوران بارداری برای درمان اختلالات کلیوی استفاده می‌کنند. زمانی که بیمار به اکلامپسی مبتلا است، پزشک بستری شدن در بیمارستان را برای کنترل پارامتر‌های مختلف توصیه خواهد کرد.
زمانی که رژیم غذایی یک فرد با کمبود پروتئین مواجه است یا وی روند از دست دادن توده عضلانی را تجربه می‌کند، اقدامات تغذیه‌ای می‌توانند برای بهبود سطوح پایین کراتینین مد نظر قرار بگیرند. متخصصان تغذیه می‌توانند یک برنامه غذایی جامع را برای افزایش مصرف پروتئین ارائه کرده و همچنین برخی تمرینات ورزشی تقویت کننده عضلات را توصیه کنند.
سطوح پایین کراتینین در ادرار نباید نادیده گرفته شود. شما با پیروی از توصیه‌های پزشک خود می‌توانید از بروز عوارض جدی پیشگیری کنید.
منبع: عصر ایران
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سلامت کراتین نارسایی کلیوی نارسایی کلیوی اندازه گیری کلیه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۴۶۶۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ریشه‌کن شدن یبوست با این ماده غذایی | دلایل یبوست را بشناسید
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سلامت نیوز، یبوست عارضه‌ای است که با تخلیه نامنظم و غیرمداوم مدفوع یا دشواری در خروج آن از بدن تعریف می‌شود و حدود ۱۵ درصد جمعیت جهان تاکنون با آن مواجه شده‌اند. این مشکل در دختران بیشتر از پسران مشاهده می‌شود و احتمال ابتلای زنان ۶۵ ساله و بالاتر به آن نسبت‌به بقیه گروه‌ها و رده‌های سنی، بیشتر است.
علائم رایج یبوست عبارت‌اند از مدفوع سفت، زور زدن برای دفع، احساس انسداد در ناحیه آئورکتال (دهانه‌ای که مدفوع از آن عبور می‌کند)، دفع ناقص، ناراحتی شکمی و نفخ.
مصرف نکردن مایعات و فیبر به اندازه کافی و همچنین نداشتن تحرک از دلایل یبوست به شمار می‌روند. از جمله علل دیگر می‌توان به برخی اختلالات متابولیک نظیر دیابت و کم‌کاری تیروئید، بعضی داروها، برخی بیماری‌های مغز و اعصاب نظیر پارکینسون، ام‌اس و زوال عقل، بیماری‌های مرتبط با عضلات یا بیماری‌های جدی مانند سرطان روده بزرگ اشاره کرد.
حرکات منظم روده برای سلامتی دستگاه گوارش ضروری است، زیرا به حذف مواد زائد از بدن و جلوگیری از تجمع سموم کمک می‌کند.
یکی دیگر از عوامل موثر بر یبوست منیزیم است، که وری‌ول‌هلت در گزارشی به آن پرداخته است.
علائم کمبود منیزیم در بدن | مقدار مورد نیاز منیزیم در بدن چقدر است؟منیزیم یک ماده معدنی مغذی است که در بسیاری از فرایندهای بدن نقش مهمی دارد. از جمله اینکه عملکرد عضلات، سلول‌های عصبی، سطح قند خون، فشار خون و همچنین ضربان قلب را تنظیم می‌کند، به رشد استخوان‌ها کمک می‌کند و پروتئین دی‌ان‌ای و آران‌ای را می‌سازد.
منیزیم در اشکال مختلف مانند اکسید منیزیم، هیدروکسید منیزیم، سولفات منیزیم، سیترات منیزیم، کلرید منیزیم و ترکیبات دیگر موجود است.
این ماده معدنی را می‌توان با مصرف برخی مواد غذایی هم به بدن رساند و در خوراکی‌هایی مانند دانه کدو تنبل، دانه چیا، بادام، اسفناج تازه و اسفناج آب‌پز و بادام هندی وجود دارد.
منیزیم با افزایش میزان آب و حجم مدفوع، مانند یک ملین اسمزی (دارای قابلیت جذب آب و ایجاد فشار اسموتیک) برای رفع یبوست عمل می‌کند و قابلیت منیزیم برای کشیدن آب به روده کمک می‌کند که مدفوع نرم شود و این مدفوع متورم به تحریک روده منجر می‌شود.
توجه داشته باشید که اگر به منیزیم یا ترکیبات آن حساسیت دارید، باید از مصرف آن اجتناب کنید و در صورت مواجهه با واکنش آلرژیک شدید مانند خارش، کهیر و تنگی نفس، فورا به پزشک مراجعه کنید. کلیه‌ها تنظیم سطح منیزیم در خون را برعهده دارند. بنابراین اگر مشکلات کلیوی دارید، نیز احتمال دارد با افزایش خطر تجمع منیزیم مواجه می‌شوید.
از طرفی منیزیم با برخی داروها هم تداخل دارد و افراد مبتلا به شرایط پزشکی خاص باید از مصرف آن خودداری کنند یا از قبل از مصرف آن با پزشک و متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنند.
البته متخصصان برای درمان یبوست راهکارها دیگری هم ارائه می‌دهند. افزایش مصرف مایعات، افزایش فعالیت بدنی، واکنش فوری به احساس نیاز به اجابت مزاج از جمله روش‌های مفید برای درمان این مشکل‌اند.
کد خبر 846336 برچسب‌ها مواد غذایی خبر مهم بیماری - یبوست
هیچ کسی مثل بازیگران بی اخلاق و بی تعهد نیست ؛ اگر پول باشد هر کاری می‌کنند !