عسگری محمدیان: بهترین خاطره من از سینما خوردن ساندویچ و نوشابه است/ عاشق فوتبال، برزیل و پله هستم
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۶۴۷۰۸
خبرگزاری میزان- دارنده دو مدال نقره کشتی آزاد المپیک گفت: علاقه زیاد من به فوتبال برزیل باعث شده تا حتی فرزندانم نیز طرفدار این تیم شوند. تاریخ انتشار: 00:01 - 16 فروردين 1399 - کد خبر: ۶۰۹۵۴۱
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری میزان، عسگری محمدیان دارنده دو مدال نقره کشتی آزاد المپیک و یک نقره جهان، در گفت‌وگو با میزان از خاطرات گذشته‌اش با سیدرسول حسینی، روز‌های خوش با زنده‌یاد علیرضا سلیمانی و معرفت و مردانگی اکبر فلاح سخن گفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمدیان که این روز‌ها پا به پای فرزندش محمدحسین تمرین می‌کند تا در این شرایط بحرانی او را در فرم مناسب و ایده‌آل نگه دارد، از آرزویش برای مدال‌آوری فرزندش در المپیک توکیو گفت.
در ادامه مصاحبه عیدانه خبرگزاری میزان را با عسگری محمدیان می‌خوانید.
سال ۹۸ چطور بود؟
از نظر ورزشی سال نسبتا خوبی برای کشتی بود، اما اتفاقات ناگواری مانند سیل، زلزله و شیوع ویروس کرونا باعث شد تا سال ۹۸ به عنوان یکی از پر حادثه‌ترین سال‌ها در تاریخ ثبت شود.
لحظه تحویل چه آرزویی کردید؟
لحظه تحویل سال کنار خانواده بودم و آرزو کردم که سال ۹۹ سالی پر از شادی و نشاط برای مردم باشد و هیچ تهدیدی متوجه سلامت جامعه نشود. از خدا خواستم ویروس کرونا هم هر چه سریع‌تر از ایران و سایر نقاط جهان ریشه‌کن شود و همه در آرامش و سلامتی به زندگی ادامه دهیم. برای محمدحسین هم دعا کردم تا مزد سال‌ها تلاش خود را در مسابقات پیش‌رو بگیرد و اگر خدا خواست و او راهی المپیک شد، بتواند خوش‌رنگ‌ترین مدال را برای کشورمان به ارمغان بیاورد.
با توجه به شرایط کنونی و شیوع ویروس کرونا، تمرینات محمدحسین چگونه اجرا می‌شوند؟
مدت‌هاست که در قرنطینه هستیم و تمام امور ورزشی را در خانه پیگیری می‌کنیم و آنچه که نیاز است تا محمدحسین از فرم مناسب خارج نشود را همین‌جا در منزل و با رعایت تمام نکات بهداشتی انجام می‌دهیم.
رابطه‌تان با فوتبال چطور است؟
شدیدا فوتبالی هستم و قبل از کشتی، فوتبال بازی می‌کردم و علاقه زیادی به این رشته ورزشی دارم. امیدوارم فوتبال ایران هم پیشرفت کند و به عناوین چشمگیری در سطح جهان دست پیدا کند.
پرسپولیسی هستید یا استقلالی؟
طرفدار تیم ملی هستم و مهم‌ترین موضوع در فوتبال این است که تیم‌ملی قدرتمندی داشته باشیم.
طرفدار کدام تیم داخلی هستید؟ تیم مورد علاقه‌تان در لیگ‌های اروپایی، چه تیمی است.
(می‌خندد) طرفدار پر و پا قرص رئال مادرید هستم.
بین تیم‌های ملی طرفدار کدام تیم هستید؟
عاشق تیم فوتبال برزیل هستم و این تیم چه اول شود و چه آخر، من طرفدارش خواهم بود.
فوتبالیست مورد علاقه‌تان کیست؟
همه خوب هستند، اما علی دایی را به خاطر مردم‌داری و معرفتش بیشتر از سایر فوتبالیست‌ها دوست دارم.
در بین فوتبالیست‌های خارجی چطور؟ کدام بازیکن را بهتر از سایرین می‌دانید؟
سلطان پله! پله بهترین بازیکن تاریخ فوتبال است و به نظر من دیگر هیچ مادری چنین فوتبالیستی را به دنیا نخواهد آورد و دنیای فوتبال هم هرگز فوتبالیستی بهتر از پله را به خود نمی‌بیند.
خودتان هم فوتبال بازی می‌کنید؟
بله خیلی زیاد. یک تیم قدرتمند هم داریم که بیشتر به تیم پیشکسوتان کشتی شباهت دارد تا یک تیم فوتبالی. (با خنده)
چه کسانی در این تیم حضور دارند؟
مراد محمدی، عباس دباغی، تقی داداشی، پسرم محمدحسین و چندین کشتی‌گیر مطرح دیگر. این را هم بگویم که تیم بسیار قدرتمندی داریم و از ۲۰ بازی اخیر فقط یکی‌دو بازی را واگذار کرده‌ایم.
در کدام پست بازی می‌کنید؟
من مهاجم تیم هستم و همه به من می‌گویند تو فقط جلو بمان و منتظر پاس باش و توپ‌ها را تبدیل به گل کن. (با صدای بلند می‌خندد)
ورزشکار مورد علاقه‌تان کیست؟
سلطان پله.
مشخص است که علاقه زیادی به فوتبال، برزیل و پله دارید.
دقیقا همین‌طور است؛ من عاشق فوتبال، برزیل و پله هستم. علاقه زیاد من به برزیل باعث شده تا حتی فرزندانم هم طرفدار این تیم شوند و یادم می‌آید زمانی‌که محمدحسین خیلی کوچک بود، تیم برزیل در یک بازی از تیم حریف عقب بود و محمدحسین آنقدر تحت تاثیر قرار گرفته بود که با گریه به من گفت "بابا تو رو خدا به برزیل بگو ببره" (با صدای بلند می‌خندد).
به نظر شما پله از مارادونا هم بهتر بود؟
(می‌خندد) اتفاقا با دوستانم بار‌ها بر سر این موضوع بحث کردهام و ساعت‌ها تلاش کردهام تا با دلایل مختلف ثابت کنم که پله بهتر از مارادونا است.
شما که اینقدر فوتبالی هستید نگفتید پرسپولیسی هستید یا استقلالی؟
(خنده بلند) آنقدر من را غرق در فوتبال کردید تا پاسخ این سوال را از زبانم بیرون بکشید، اما من فقط طرفدار تیم‌ملی هستم و امیدوارم که موفقیت‌های فوتبال از سطح قاره آسیا فراتر برود.
رابطه شما با سینما چطوره؟
یک دایی داشتم که عاشق کشتی و سینما بود و زمانی‌که در رده سنی نونهالان و نوجوانان کشتی می‌گرفتم همیشه برای تماشای مسابقات من به سالن می‌آمد. وقتی هم که به سینما می‌رفت من را همراه خودش می‌برد تا فیلم‌های آن دوره را ببینیم. بهترین خاطره من از سینما، خوردن ساندویچ و نوشابه کانادا است به طوری‌که هنوز هم آرزو دارم به آن روز‌ها برگردم تا یک‌بار دیگر طعم آن ساندویچ و نوشابه‌ها را بچشم.
بازیگر مورد علاقه‌تان کیست؟
به چند نفر از بازیگران قدیمی علاقه زیادی داشتم و در بین بازیگران خارجی هم بازی آنتونی کویین را دوست داشتم.
اهل مطالعه هم هستید؟
بله.
آخرین کتابی را که مطالعه کردید چه بود؟
معمولا کتاب‌های تاریخی را مطالعه می‌کنم و تاکنون کتاب سینوهه پزشک مخصوص فرعون، خواجه تاج دار، دلاور زند و چند کتاب دیگر را به اتمام رسانده‌ام.
به موسیقی هم علاقه دارید؟
بله، بیشتر به موسیقی سنتی علاقه زیادی دارم.
خواننده محبوبتان کیست؟
عاشق آهنگ «تو ای پری کجایی» حسین قوامی و برای آخرین بار با صدای حسن گل نراقی هستم.
الگوی ورزشی هم دارید؟
سیدرسول حسینی و آقا تختی الگو‌های من بودند. اگر سیدرسول در جوانی از دنیا نمی‌رفت حداقل ۲ مدال از رقابت‌های المپیک را به سینه می‌زد. او یک پهلوان به تمام معنا بود که بعید می‌دانم کسی از او دلخوری یا خاطره بدی داشته باشد.
در دورانی که کشتی می‌گرفتید، کشتی‌گیری بود که خیلی بامزه باشد و با کارهایش خاطرات خوشی را برای شما رقم زده باشد؟
زنده یاد علیرضا سلیمایی فوق‌العاده بود. هر مسابقه‌ای که با علیرضا سلیمانی اعزام می‌شدیم روحیه‌مان خوب بود.
از زنده یاد سلیمانی خاطره جالبی در ذهن‌تان مانده که تعریف کنید؟
در خلال مسابقات جهانی ۱۹۸۳ کی‌یف و در خیابان‌های این شهر، سلیمانی یک کلاه شاپو در دست گرفته بود و این کلاه را طوری روی سرش قرار می‌داد که نه تنها اعضای تیم بلکه مردمی که در خیابان در حال رفت و آمد بودند هم از ته دل می‌خندیدند. خدا رحمتش کند، انسان بی ریا و بزرگی بود. یعقوب نجفی جویباری هم خیلی بانمک بود و خاطرات زیادی از او دارم که در فرصت دیگری آنها را هم خواهم گفت.
در دورانی که کشتی می‌گرفتید معمولا با چه کسانی هم اتاق بودید؟
یعقوب نجفی جویباری و اکبر فلاح؛ اکبر فلاح را خیلی دوست دارم. خیلی بامعرفت، با وجود و بااخلاق است. خیلی با هم رفیق بودیم و همیشه مردانگی‌اش را دوست داشته‌ام.
اتومبیل‌شخصی‌تان چیست؟
همیشه سعی کردهام زندگی ساده‌ای داشته باشم به خاطر همین هیچ‌گاه به ظاهر زندگی توجه چندانی نداشته‌ام. در حال حاضر یک خودروی جیلی دارم که گیربکسش ایراد دارد و نیاز به تعمیرات اساسی دارد. (می‌خندد)
بیشتر بخوانید: اطری: فقط شادی پس از گل رونالدو را می‌توانم اجرا کنم انتهای پیام/منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: عسگری محمدیان آقا تختی مارادونا مورد علاقه تان علاقه زیادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۶۴۷۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اوسمار: استعداد بازی نداشتم، مربی شدم
به گزارش "ورزش سه"، کافی است که نگاهی به رزومه اوسمار ویه‌را بیاندازید تا ببینید دوران حرفه‌ای او از کار مربیگری در اینترناسیونال در سال 1994 آغاز می‌شود، زمانی که هنوز 20 ساله نشده و تازه دانشگاه خود را آغاز کرده بود.
او در برنامه فوتبال برتر بیشتر در این مورد توضیح داده است: من مثل همه بازیکنان دوست داشتم فوتبال بازی کنم اما در ۱۶-۱۷ سالگی فهمیدم زیاد استعداد فوتبال بازی کردن ندارم.
ویدئو: 330719اوسمار در این خصوص ادامه داد: من همیشه دوست داشتم برزیل را در المپیک ببینم و پرچمش همیشه در المپیک بالا باشد. این برایم انگیزه درست کرد که به سمت مربیگری بروم. ترم دوم دانشگاه در تیم اینترناسیونال شروع به کار کردم و تقریبا ۲۰ سال در سه دوره در این تیم کار کردم.
وی افزود: هیچوقت فوتبال حرفه ای بازی نکردم و شاید یک فصل در دانشگاه فوتسال بازی کردم.
سرمربی برزیل درباره انتقال به پرسپولیس هم گفت: دعوتم به ایران خیلی سریع بود. به دوستی در فوتبال سری بی برزیل کمک می‌کردم و وقتی این پیشنهاد آمد، تحقیق کردم و وقتی دیدم چه تیمی من را دعوت کرده، تصمیم گرفتم به ایران بیایم.
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟