به نقل از «ایرنا»

بار مشکلات را با اتحاد و همبستگی از دوش خود برداریم

تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۶۶۲۸۶

شیوع ویروس کرونا تجربه متفاوتی از زیست و زندگی را برای انسان‌های سراسر جهان به‌وجود آورده است. تجربه‌ای که این روزها از آن به‌عنوان قرنطینه خانگی یاد می‌شود. به گفته کارشناسان امر درمان در مسیر مبارزه با این ویروس یعنی کادر درمان، پرشکان و پرستاران متعهدی که با تعبیر واژه ایثار و از جان گذشتگی به شکل خستگی‌ناپذیر در خط مقدم مبارزه در حال مجاهدتی بی‌مثال هستند؛ برای تحقق شعار شکست کرونا یکی از اصلی‌ترین مواردی که می‌تواند به قطع زنجیره شیوع این ویروس مرگ‌بار منتج شود در خانه ماندن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری در کنار تعطیلی بسیاری دیگر از فعالیت‌هایی که زیست اجتماعی انسان‌ها را معنا می‌داد، اتفاقی است که طی بیش از یکی، دو ‌ماهه اخیر جامعه ایران را همراه خود کرده است؛ به‌ویژه در این ایام که درحال سپری کردن روزهای نوروز باستانی ۱۳۹۹ هستیم. تلاش تمام آحاد جامعه برای تحقق شعار شکست دادن کرونا از یک‌سو و ازسوی دیگر برنامه‌ریزی مسئولان و دست‌اندرکاران کلان کشور در مسیر متوقف کردن زنجیره شیوع کرونا و بازگشت فضای زیست اجتماعی به حالت عادی از مهم‌ترین اتفاقات و برنامه‌هایی است که در دستور کار تمامی مسئولان قرار گرفته است.

تردیدی در این مهم وجود ندارد که برای به بار نشستن تلاش مسئولان، اتحاد؛ همدلی و همراهی آحاد مردم از مهم‌ترین اتفاقاتی است که می‌تواند به تسریع قطع زنجیره شیوع کرونا و شکست دادن این ویروس مرگ‌بار در جامعه منتج شود.

در راستای فعالیت تمام دست‌اندرکاران، برنامه ریزان و متولیان کلان بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه، اهالی فرهنگ و هنر از نویسندگان و شاعران گرفته تا مترجمان، منتقدان و پژوهشگران نیز دست در دست یکدیگر دادند تا با همراهی پویش‌های اجتماعی شکل گرفته در مسیر شکست این ویروس هم سهم و دین خود را ادا کنند و از دیگر روی همراهی خود با آحاد مردم جامعه را این‌بار در قامت و جبهه‌ای دیگر به اثبات رسانند.

اهالی فرهنگ و هنر با همراهی خانه کتاب به‌عنوان بازوی فرهنگی یار مهربان در حوزه معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با راه‌اندازی دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ طی روزهای پایانی اسفند ماه و آغاز تعطیلات نوروزی ۱۳۹۹ تلاش کرده‌اند تا با صحبت‌ها، پیام‌ها و یا دل‎نوشته‌هایی علاوه بر ادای سهم خود در تحقق هرچه بیشتر دعوت مردم به خانه ماندن و گسترش و توسعه پویش‌های نام‌برده مشارکت هرچه بیشتر آحاد مردم را برای صرف فعل اتحاد و همدلی در مسیر شکست دادن ویروس کرونا در کشور ادا کنند.

یکی از این افراد عبدالجبار کاکایی شاعر و ترانه‌سرای نامی است. کاکایی با پیوستن به دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ پیام خود را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی از یک‌سو و ازسوی دیگر در فضای مطبوعاتی منتشر کرده است. او در این پیام آورده است:

عرض سلام به مردم شریف ایران... از مثل‌های ایرانی که در فرهنگ جامعه ما جاریست عبارت تبدیل کردن تهدیدها به فرصت است. تصور می‌کنم جامعه ما که درپی پیوستن به جوامع توسعه‌یافته جهانی است، نیاز به درک کامل مشارکت مدنی دارد. این دست از اتفاقات و بلایای عمومی - کرونا - سبب می‌شود تا به مشارکت مدنی بیش از گذشته فکر کنیم و بیاندیشیم که چگونه با اتحاد و هم‌بستگی بار موانع و مشکلات را از روی دوش‌های خود برداریم. دیگر آنکه خانواده‌هایی که در این روزها بیشتر کنار هم هستند می‌توانند از گنجینه و ذخایر ادب فارسی استفاده کنند. به‌ویژه توصیه می‌کنم کتاب ارجمند مثنوی مولانا که قصه‌های دل‌انگیزی دارد و سلوک باطنی و توانایی روانی ما را با قصه‌ها و مثل‌های زیبایش آموزش می دهد را حتماً مطالعه کنیم.

مروری بر کارنامه فرهنگی کاکایی

عبدالجبار کاکایی متولد ۱۵ شهریور ۱۳۴۲ در ایلام؛ شاعر و ترانه‌سرای ایرانی است. کاکایی در همان ابتدای تولد به همراه خانواده خود در عراق سکونت گزید و هنگامی که یک سال و نیم بیشتر نداشت به ایران بازگشت. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در زادگاه خود گذراند. در سال ۱۳۶۱ به تهران آمد و در سال ۱۳۷۳ مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد.

کاکایی کارمند رسمی وزارت آموزش و پرورش است، اما فعالیت‌های خود را بیشتر در زمینهٔ سرودن شعر، نقد و بررسی، اجرای برنامه‌های ادبی در صدا و سیما و فعالیت در مطبوعات متمرکز کرده‌است. علاقهٔ کاکایی بیشتر معطوف به قالب‌های غزل و مثنوی است.

از کاکایی مقالات و نقدهایی پیرامون شعر در مطبوعات درج شده‌است. وی تا کنون در برخی از همایش‌های سراسری شعر که در سطح کشور برگزار شده به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیات علمی مسئولیت داشته‌است. همچنین مدرس و مدیر خانه شعر بنیاد نویسندگان و هنرمندان بوده و اکنون مدیر دفتر ادبیات مؤسسه مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی است.

او همچنین با خوانندگانی چون فریدون آسرایی، حسام‌الدین سراج، محمد اصفهانی، سالار عقیلی، علی تفرشی، فرزاد فرزین،حمید هیراد، رضا صادقی، محسن یگانه، مجید اخشابی و محمد علیزاده در مقام ترانه‌سرا همکاری کرده‌است.

شاعر شدن کاکایی به روایت خودش

تازه پانزده سالم بود، بوی نجیبِ بچگی داشتم، هنوز در عضلاتِ پاهایم شوقِ گریزِ کودکانهٔ گرگم به هوا بود، قدِ علمم نمی‌رسید به کتابخانه، تمام نبودم، عقلِ سفت و کالی داشتم، خیالم، خیالات بود تخیل نبود، در تصرفِ کلمات نبودم که شعر آمد. دق می‌کردم اگر این نبود. لذتِ ساختن و پرداختن، یافتن و پروردن، داشتن و بالیدن، پاتوقِ ناکامی و تسلیم، پناه ناامیدی و تردید، ایستگاه شَک، زاویهٔ نیایش، مجالی برای دروغ، برای عشق. تازه پانزده سالم بود که به آهنگی از درون کلمات را چیدم. نمی‌دانم موسیقی از کجا بود اما با وسواس کلمه‌ها را چیدم، نه کم نه زیاد، به قاعده، فقط صورت‌بندی می‌کردم. همین کلمه‌هایی که تا چهارده سالگی بی‌مبالات ادا می‌شدند، آقا شده بودند، اعتبار داشتند.

با فعل و اسم و حرف خودمانی شده بودم. حالا جذبهٔ آن‌ها بر ارادهٔ من غلبه داشت، حالا نیمی از عقل من در تصرف من بود، نیمی در تصرفِ آنها. حالا همه من نبودم، شرمسارانه دروغ می‌گفتم، گناهکارانه راست. از پانزده سالگی به منطقِ زبان حمله‌ور شدم، در آرایش کلمه‌ها کوشیدم، به توده‌های وهم‌آلودِ فکر نزدیک شدم. به روایت مرموز درونم پرداختم، همه از کلمات ملایم صبح من می‌فهمیدند که شبِ پیش عاشق شده بودم. به دروغ خودم را عاشق‌تر، شوریده‌تر، دیوانه‌تر و حتی گاهی نادان‌تر می‌نمایاندم. بودم یا نبودم نمی‌دانم و نمی‌خواستم بدانم. از دانایی می‌گریختم.

از کاکایی تاکنون بیش از ۲۵ دفتر شعر و ترانه و آثار پژوهشی در حوزه ادبیات منظوم ایران زمین  به چاپ رسیده که از جمله مهمترین آنها می‌توان به آثاری چون آوازهای واپسین (۱۳۶۹) نشرهمراه، مرثیهٔ روح (۱۳۶۹) حوزه هنری، سال‌های تاکنون (۱۳۷۲) نشر محراب اندیشه، نگاهی به شعر معاصر ایران (۱۳۷۶) نشر عروج، بررسی تطبیقی ادبیات پایداری جهان (۱۳۸۰) نشر پالیزان، زنبیلی از ترانه (۱۳۸۱) نشر لوح زرین، با سکوت حرف می‌زنم (۱۳۸۹) نشر علم، با تو این ترانه‌ها شنیدنی‌ست (۱۳۹۰) نشر فصل پنجم، تاوان کلمات (۱۳۹۴)، عذاب دوست داشتن (۱۳۹۵) هر دو از انتشارات نیستان و و حال من دست خودم نیست (۱۳۹۶) نشر فصل پنجم اشاره کرد.

برچسب‌ها ویروس کرونا عبدالجبار کاکایی شعر کتاب ادبیات پروندهٔ خبری پویش اجتماعیِ سهم من در کرونا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا عبدالجبار کاکایی شعر کتاب ادبیات ویروس کرونا عبدالجبار کاکایی شعر کتاب ادبیات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۶۶۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خام فروشی ثروت‌ها و منابع طبیعی را یکی از مشکلات جامعه است

به گزارش خبرگزای صدا و سیما؛ مرکز قم، رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در دیدار رئیس سازمان مالیاتی کشور با بیان این مطلب گفت: بخشی از هزینه‌های کشور به ناگزیر باید از طریق مالیات تامین شود، اما باید در اخذ مالیات مراقب نارضایتی مردم بود.

آیت الله حسینی بوشهری گفت: باید مالیات مودیان به مردم را با شاخص‌های واحدی بررسی کرد تا موج نارضایتی‌ها کم شود.

وی نفت و منابع زیرزمینی را نعمت‌های خدادادی عنوان کرد و گفت: باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که نسل‌های بعد هم از این ثروت بهره‌مند شوند.

رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خام فروشی ثروت‌ها و منابع طبیعی را یکی از مشکلات جامعه عنوان کرد و گفت: باید از خام فروشی کالا‌ها پرهیز کنیم و با تبدیل این منابع به دیگر کالا‌ها ارزش افزوده ایجاد کنیم.

وی در ادامه به تلاش دشمنان برای ایجاد فاصله بین مردم و مسئولان اشاره کرد و افزود: ما با مشارکت مردم می‌توانیم شرکت‌های دانش بنیان را به بالاترین مرتبه آنها برسانیم و این موضوع تنها با همدلی مردم و مسئولان محقق می‌شود.