به نقل از «خبرگزاری برنا»

در روزگار کرونا افغانستان را دریابیم

تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۶۶۶۷۹

سید رسول موسوی

قبل از آنکه رشته کلام را به دست گیرم و درباره آن چه قصد کرده‌ام مطلبی بنویسم لازم است از دو اقدام ارزشمند جناب آقای روحانی رییس محترم جمهور در روزهای اخیر قدردانی نمایم اول ارتباط ویدئوکنفرانسی عیدانه ایشان با «محمد یسنی» شاعر افغانستانی در بیمارستان شهید صدوقی یزد است که به جهت ابتلا به بیماری کرونا بستری شده بودند و خوشبختانه بهبودی یافتند و دوم موافقت ایشان با معالجه رایگان اتباع و مهاجرین خارجی که در ایران به بیماری کرونا دچارشده‌اند و از آنجا که در حال حاضرنزدیک به سه میلیون افغانستانی به اشکال مختلف در کشورما حضور دارند مسلم است افغانستانی‌های حاضردر ایران بیشترین گروه ذی‌نفع را تشکیل خواهد داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حال حاضر افغانستان در شرایط امنیتی، سیاسی، اقتصادی و بهداشتی سختی قرار دارد. به جهت امنیتی هنوز جنگ داخلی سختی بین طالبان و نیروهای امنیتی و نظامی افغانستان جریان دارد. هرچند توافقنامه‌ای بین طالبان و امریکا به امضاء رسیده است که به نوعی در مقابل خروج نیروهای امریکایی از افغانستان طالبان پذیرفته‌اند خشونت را کاهش دهند و برای برقراری آتش‌بس و صلح وارد گفت‌وگوهای بین‌الافغانی شوند ولی واقعیت آن است که هنوز تا تحقق شروط کامل توافقنامه و اجرایی شدن آن فاصله زمانی زیادی باقی است و از طرف دیگر نباید فراموش کرد که فقط طالبان تنها مساله امنیتی افغانستان نیست و داعش و حسب برخی اطلاعات تا بیست گروه تروریستی دیگردر افغاستان حضوردارند که برای این کشور تهدید امنیتی محسوب می‌شوند. در بعد سیاسی افغانستان با نوعی پیچیدگی شرایط سیاسی روبروست و هنوز اوضاع و شرایط سیاسی دوران انتخابات و پساانتخابات افغانستان پایان نیافته است. علی‌رغم برخی اخبار خوبی که از گفت‌وگوهای بین آقایان اشرف غنی و دکترعبدالله دو رقیب اصلی دوران انتخابات و احتمال حل اختلافات بین آن دو می‌رسد و گفته می‌شود که احتمالا این دو رهبر سیاسی افغانستان به نوعی مصالحه برای تشکیل دولت و تقسیم وظایف برای پیشبرد گفت‌وگوهای بین‌الافغانی می‌رسند معهذا هنوز به لحاظ سیاسی شرایط افغانستان با ثبات نیست. شرایط اقتصادی افغانستان با مشکلات زیادی روبروست. سه‌چهارم بودجه دولت افغانستان و تقریبا تمام هزینه‌های نظامی و امنیتی افغانستان از محل کمک‌های خارجی تامین می‌گردد به گونه‌ای که اگر کمک‌های خارجی قطع شود این کشور در مدت زمان بسیار کوتاهی با بحران شدید اقتصادی روبرو خواهد شد. فراموش نکنیم که اکنون امریکا بیشترین حامی اقتصادی افغانستان است و اگر تهدیدی که اخیرا پمپئو وزیر خارجه امریکا در خصوص قطع فوری یک میلیارد دلار از کمک‌هایش به افغانستان و کاهش یک میلیارد دیگر در سال آینده را مطرح کرد عملی شود به‌طور قطع اقتصاد افغانستان با بحران جدی روبرو خواهد شد. در اینجا لازم می‌دانم تاکید کنم که حتی اگر دولت اشرف غنی شروط امریکا را برای قطع نشدن کمک‌های مالی امریکا بپذیرد با توجه به گسترش وسیع کورونا در امریکا و ضربه سهمگینی که اقتصاد امریکا از این بیماری خواهد خورد به‌طور قطع در میزان کمکهای امریکا به افغاستان تاثیرتعیین‌کننده خواهد گذاشت و شاید تهدید اخیر امریکا در خصوص کاهش کمک‌هایش به افغانستان به بهانه مسائل سیاسی، نوعی فرار به جلو باشد زیرا که امریکا می‌داند در آینده‌ای نزدیک باید به اقتصاد داخلی خود بپردازد و هزینه‌های خارجی را صرف مدیریت بحران اقتصادی ناشی از کرونا نماید.

درخصوص شرایط بهداشتی و سلامتی افغانستان باید بگویم که متاسفانه نه آمارصحیحی وجود دارد و نه امکان تهیه آن، اما به نظر می‌رسد با توجه به شیوع این بیماری، شرایط به سمت وخامت پیش می‌رود. با چنین شرایط امنیتی، سیاسی، اقتصادی و بهداشتی که افغانستان دارد جمهوری اسلامی ایران با تمام گرفتاریهای که خود ناشی از تحریم‌های ظالمانه امریکا روبروست اگر به فکر همسایه خود افغانستان نباشد به‌طور قطع بحران اقتصادی- انسانی در پیش افغانستان به سوی ایران سرازیر خواهد شد و هیچ گریزی از آن نیست. جمهوری اسلامی ایران اگر به فکر امنیت ملی خود است باید به فکر امنیت ملی افغانستان نیز باشد. مساله افغانستان برای ما یک موضوع بشردوستانه صرف نیست بلکه مساله‌ای است که با امنیت ملی کشورمان گره خورده است. جمهوری اسلامی ایران باید در حل مسائل امنیتی، سیاسی، اقتصادی و بهداشتی افغانستان مشارکت کند و گریزی از آن ندارد. مرز ۹۰۰ کیلومتری ایران با افغانستان مرزی است که روی نقشه‌ها باید آن را دید نه روی زمین. تجربه چهل سال گذشته نشان می‌دهد که هر وقت بحرانی در افغامستان بوده هیچ چیز مانع از آن نشده است که واقعیتهای روی زمین خود را بر روی نقشه‌های قراردادی تحمیل نکند و مرزهای ما با گام‌های مردمانی که هیچ چاره‌ای جز آمدن به سوی ما ندارند در نوردیده است.

بحران بهداشتی درپیش افغانستان به مراتب خطرناک‌تر از بحران‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی خواهد بود و به‌طور قطع آن بحران‌ها را تشدید خواهد کرد و حتما این بحران‌ها به سوی مرزهای همسایگان از جمله مرزهای ایران گسترش خواهد یافت. تصور نشود جمهوری اسلامی ایران می‌تواند با بستن صرف مرزهایش قادر باشد کرونا را در ایران شکست دهد. تلاطم امواج رفت و بازگشت کورونا منطقه‌ای است و جمهوری اسلامی ایران باید کرونا را در منطقه شکست دهد و در این راستا همکاری‌های منطقه‌ای خصوصا با افغانستان و پاکستان ضروری است.

مطلب خود را با ویدئوکنفرانس رییس‌جمهور با محمد یسنی شاعر افغانستانی آغاز کردم و با سخن او هم پایان می‌بروم. یسنی در سخنان ویدئویی خود با رییس‌جمهور در بیمارستان ضمن تشکر از کادر پزشکی بیمارستان شهید صدوقی یزد می‌گوید: «این روزها و مشکلات می‌گذرد. تاریخ ایران افتخارات زیادی به جامعه جهانی بخشیده، دشواری‌هایی هم داشته، این دشواری‌ها هم می‌گذرد.»

آری این دشواری‌ها می‌گذرد ولی باید بدانیم همان‌گونه که به فکر مداوای یسنی در بیمارستان شهید صدوقی یزد بودیم باید به فکر هموطنان یسنی در سراسر افغانستان باشیم، چون چاره‌ای نداریم.

منبع: روزنامه اعتماد

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: افغانستان جمهوری اسلامی ایران طور قطع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۶۶۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیشنهاد مذاکره مستقیم با آمریکا برای استحاله اراده ملت ایران/ روزنامه شرق: ایران در عملیات وعده صادق صهیونیست‌ها را پشت خط ترس نگاه داشت

چرا برخی رادیکال ها چشمان خود را بر حقیقت ذات و خوی استکباری آمریکا بسته و مدام از ایده تکراری خود مبنی بر مذاکره مستقیم با آمریکا بسته‌اند؟

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

وزنامه‌های امروز دوشنبه سوم اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که تبیین دستاوردهای اخیر ارتش و سپاه در بیانات رهبر انقلاب، موضع دولت درباره حجاب به روایت رئیسی؛ اجرای قانون در عین حفظ حقوق و کرامت مردم و مهر تایید صهیونیست‌ها بر معادله بازدارندگی ایران در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

درحالی‌که تمام توجه جهان پس از ۷ اکتبر متوجه خاورمیانه جدید با محوریت تحولات باریکه غزه شده بود، به ناگاه جهان در نیمه‌شب ۱۳ آوریل به فاصله میان ایران و فلسطین اشغالی چشم دوخت که به واسطه بسته شدن حریم هوایی کشورهایی همچون عراق، اردن و لبنان و همچنین تغییر مسیر پروازی شرکت‌های هواپیمایی به سیاهچاله‌ای فضایی شبیه شده بود، حرکت پهپادها و پس از آن موشک‌هایی که به مقصد اسرائیل، خاک ایران را ترک کرده و در نهایت به‌رغم ائتلاف نظامی ایجادشده به رهبری آمریکا برای رهگیری، بسیاری از آنها خود را به آسمان اراضی اشغالی رسانده و برخی نیز با اهداف ازپیش‌تعیین‌شده برخورد کردند، به مبدأ تاریخ جدیدی در تحولات خاورمیانه تبدیل شد که می‌تواند تبعات مثبت و منفی زیادی برای تهران داشته باشد.

عملیات وعده صادق همچنان مورد توجه رسانه‌های اصلاح‌طلب قرار داشته و هر یک از دریچه‌ای خاص به آن می‌نگرند، روزنامه هم‌میهن در شماره امروز خود به ارتباط ایران با اعراب پس از این عملیات درخشان پرداخته و نوشته است:

واقعیت این است که در دنیای امروز، بدون اقتصاد، حرف‌ها پوچ هستند. ایران دارای صنایع مختلف و توان مهندسی و پزشکی بالایی است اما متاسفانه به جای اینکه ما بتوانیم صادرات خدمات داشته باشیم، صادرات نیرو می‌کنیم و بخشی از نیروی ما تبدیل به نیروی مهاجرتی شده است. آنچه می‌توانست اتفاق بیفتد این بود که تبادلات اقتصادی و تجاری ما موجب گارانتی ثبات در روابط باشد. هیمنه ایران خوب است اما نباید باعث ترس، امنیتی‌سازی و در نهایت فاصله گرفتن همسایگان و پناه بردن بیشتر آن‌ها به خصم‌های ایران به‌ویژه اسرائیل شود.

روزنامه اصلاح‌طلب شرق در تحلیل پاسخ موشکی ایران به رژیم صهیونیستی تاکید کرد این اسرائیل است که پشت خط ترس ایستاده است!

این روزنامه با بیان اینکه اکنون دو پیش‌فرض وجود داشت که هر دو به هم ریخت، می نویسد:

یکی اینکه ایران در «بن‌بست ترس» افتاده و حمله نمی‌کند و دوم اینکه گنبد آهنین (با همه هزینه‌هایی که برایش انجام شده) نفوذناپذیر است و هراس اسرائیلی را می‌کاهد؛ اما پاسخ ایران از نظر روش، معنی‌دار بود. هم زد و هم نشان داد که جنگ نمی‌خواهد. نه از بهر پیکار پتیاره (زشتی) کرد». نفوذ هر تعداد موشک از گنبد آهنین می‌تواند هم برای اسرائیل و هم برای شرکای غربی فاجعه‌بار باشد.

شرق در ادامه با بیان اینکه عملیات ایران از نظر روانی یک مانور رسانه‌ای-نظامی بود، تاکید می کند:

گویی نمادهایی از گذشته دور تاریخ ایران را نظاره می‌کنید. این تصویرسازی «ایرانی» را مرور کنید، به همه اعلام می‌کنید که کناره گیرید، راه بگشایید، هین که می‌آیم، آسمان را «کلییر» کنید، رزمایشی از رژه هوایی راه می‌اندازید، پیشاپیش پهپادها را مانند لشکر پیاده هوایی با هیمنه می‌فرستید؛ سپس موشک‌ها را فرود می‌آورید. بزمی حماسی می‌آرایید و آن را در پیکره تصویری سینمایی و مهیج کارگردانی می‌کنید. گویی ناخودآگاه عناصری از تاریخ ایران را برآورده‌اید: «یکی تخت پیروزه بر پشت پیل/نهادند و شد روی گیتی چو نیل». وزیر خارجه انگلیس در گفتاری ناخواسته و در برابر پرسشی ناگهانی از همین لشکرکشی پرهیمنه برآشفت. گویی می‌خواست بگوید که ایران حق ندارد که در مقابل چشمان ما این‌چنین عرض اندام کند. در انگاره، جنگ‌های دو هزار سال پیش ایران و روم یا مواجهه هزار سال پیش سلجوقیان ایرانی در جنگ‌های صلیبی از پیش چشم او گذر می‌کرد.

بررسی‌ها نشان می دهد در شرایطی که منطق جمهوری اسلامی پس از عملیات وعده صادق بیان ظهور اراده ملت ایران اسلامی می باشد، برخی نیروهای سیاسی داخلی و رسانه هایشان می کوشند تا با یک جهت دهی آشکار، لزوم مذاکره مستقیم با آمریکا را پخت و پز نمایند.

در این رابطه روزنامه اعتماد طی یادداشتی با تاکید بر اینکه «ایران در هر حال، چه در دولت روحانی و چه در دولت رییسی به دنبال افزایش تنش با طرف‌های خارجی از جمله امریکا و اسراییل نیست»، به تحریف منطق مقاومت و سیاست خارجی جمهوری اسلامی پرداخته و بدون توجه به سیاست کاهش هزینه ها و افزایش دستاوردها، این پرسش را مطرح می سازند که چرا میان ایران و امریکا چنین سطحی از تنش باشد که در مواقع حساس نیازمند کنترل باشد؟ یعنی در این میزان تنش میان ایران و امریکا چه منافعی نهفته است که برای رفع کل تنش اقدام نمی‌شود و تنش در حالت کنترل شده آن همچنان پایدار می‌ماند؟.

این روزنامه اما در ادامه با تاکید بر اینکه پس از تنش اخیر با اسراییل و مخالفت امریکا با افزایش تنش، بیش از چند سال اخیر زمان برای آغاز گفت‌وگوهای مستقیم میان ایران و امریکا مساعد شده است، تاکید می کنند:

هر دو کشور از تشدید تنش‌ها در خاورمیانه راضی نیستند.همین کافی است تا پایه‌ای برای آغاز دور تازه‌ای از تعامل باشد. آیا می‌توان امیدوار بود که در پس تنش‌های اخیر شاهد نوعی تجدیدنظر در روش‌ها بود و در نتیجه گفت‌وگوی غیرمستقیم و سپس مستقیم ایران و امریکا وارد سرفصل تازه‌ای شود؟ گفته شد بنا بر برداشتی که از رویدادهای اخیر می‌توان داشت، تنش بیشتر مضراست.کاهش تنش هم نیاز منطقه، در این شرایط برای پیشبرد اهداف بزرگ‌تر به چیزی نیاز است؟ پاسخ مشخص است تقویت دیپلماسی برای آغاز گفت‌وگوی ایران با امریکا!

با توجه به طرح این مطالب از سوی برخی نیروهای رادیکال داخلی می توان این پرسش را مطرح کرد که چرا برخی رادیکال ها چشمان خود را بر حقیقت ذات و خوی استکباری آمریکا بسته و مدام از ایده تکراری خود مبنی بر مذاکره مستقیم با آمریکا بسته اند؟ آیا تجربه های گذشته مذاکره همچون برجام حقیقت ماجرا را برای آنان مایه عبرت نساخته است؟ آیا با مذاکره با آمریکا حمایت های این کشور از جنایت های رژیم صهیونیستی کاسته می شود؟

آیا طرح مذاکره مستقیم با آمریکا در راستای تبدیل شدن برخی نیروهای سیاسی به کمپین نامزدهای انتخابات آمریکا نبوده و کارسازی برای آنان را مهیا نمی سازد؟ آیا مذاکره مستقیم با آمریکا همان ادامه رفتن به سوی برجام منطقه ای و سپس مذاکرات موشکی نمی باشد همان موشک ها که ظهور اراده ملت ایران را رقم زد؟