ما را به خیر آمریکا امیدی نیست شر مَرسانند
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۹۶۶۴۴
به گزارش خبرنگار سیاسی ایسکانیوز سیدعباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه صبح امروز (دوشنبه) در نخستین نشست خبری خود در سال ۱۳۹۹، اظهارداشت: دو روز آینده روز ملی فناوری هسته‌ای است که جا دارد از همه دانشمندان هسته‌ای یاد کنیم و شهدایی که در این راه تقدیم انقلاب و ایران کردیم و امیدواریم این فناوری ملی و بومی با صلابت و قدرت روز به روز بالنده‌تر شود و در خدمت صلح و رفاه مردم باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: امروز بحث کرونا مهم‌ترین بحث جهان است و من ابراز همدردی جهانی می‌کنم با بیش از ۲۰۰ کشوری که درگیر این ویروس هستند. آمارها در آمریکا و کشورهای اروپایی رو به رشد است و من با همه خانواده‌ها و ملت و دولت‌ها ابراز همدردی می‌کنم. ایرانی‌ها نشان داده‌اند که ملتی قدردان هستند و ما اعتقاد داریم بنی آدم اعضای یک پیکرند و قطعا در این شرایط ملت ایران از رنج کسی خوشحال نیست اگرچه برخی کشورها خواستند از این مساله سوءاستفاده کنند اما ملت ایران اینچنین نیست.
سخنگوی وزارت امور خارجه بیان کرد: جا دارد اشاره‌ای مجدد به کمک‌هایی کنم که ملت و دولت ایران از سوی بیش از ۳۰ کشور و نهاد دریافت کرد. ایرانی‌های مقیم خارج هم زحمات زیادی کشیدند و کمک‌های زیادی را ارسال کردند. این ویروس باعث شد یک همبستگی جهانی شکل بگیرد و در کشور ما هم ضمن اینکه همبستگی بین اقشار مختلف ایجاد شد، افراد مختلفی اقدام به ایجاد کمپین‌های بین‌المللی کردند و بعد انسانی تحریم‌ها را برجسته کردند که جا دارد از این کمپین‌ها قدردانی کنم.
وی در پاسخ به این سوال که برخی افراد در ایالات متحده خواهان تعلیق تحریم‌های ایران شده‌اند اما دولت ایالات متحده به این درخواست‌ها توجهی ندارد، گفت: ما همواره شاهد اظهارات متفاوت از مسئولان آمریکا هستیم که گاهی انسان فکر می‌کند حاکمیت آمریکا یکپارچه نیست. آنچه برای ما مهم است این است که این تحریم‌ها ظالمانه است و ما به گوش دنیا رسانده‌ایم که این تحریم‌ها غیرقانونی و ظالمانه است که نباید مانع کمک‌رسانی به مردم ایران شوند و اجازه دهند ایران بتواند اقلام دارویی خود را به سهولت خریداری کند. ما از همه کشورهای دنیا می‌خواهیم به این تحریم‌های یکجانبه و ظالمانه وقعی ننهند و گوش به قلدری آمریکایی‌ها ندهند.
موسوی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه از آغاز شیوع کرونا در ایران و درخواست برخی نهادها و سازمان‌ها و همچنین رهبران کشورها از ایالات متحده برای تعلیق تحریم‌ها علیه کشورمان؛ شاهد اظهاراتی خلاف واقع از مسئولان کاخ سفید مبنی بر عدم تحریم دارو و تجهیزات پزشکی بودیم؛ در آخرین اظهارنظر اما رئیس‌جمهور ایالات متحده اعلام کرده که ایران درخواستی برای تعلیق تحریم‌های خود به این کشور ارائه نداده است؛ موضع وزارت امور خارجه مشخصا در خصوص این اظهارات چیست؟ آیا اساسا ایران باید مستقیما از آمریکا برای تعلیق تحریم‌ها درخواست کند، تصریح کرد: ما به طور رسمی از سوی رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه درخواست خود را اعلام کرده‌ایم و گفته‌ایم که این تحریم‌ها را نمی‌پذیریم و آقای ظریف هم به دبیرکل سازمان ملل در این رابطه نامه نوشته‌اند و دیوان بین‌المللی دادگستری هم رای داده که ایالات متحده باید تحریم‌ها را بردارد اما با خوی قلدری آمریکا همه این درخواست‌ها نادیده گرفته شده است. مردم ایران این فریب‌ها را می‌شناسند و امیدی هم به کمک آمریکا ندارند و لازم است بگوییم ما را به خیر آنها امید نیست فقط شر مرسانند.
ادامه دارد...
منبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: سیدعباس موسوی آمریکا تحریم کرونا تعلیق تحریم ها ایالات متحده تحریم ها امور خارجه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۹۶۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دامی که آمریکا برای عراق پهن کرد
مینا العریبی، سردبیر روزنامه انگلیسی زبان در مقاله The National «عراق را ترک نکنید؛ در چرایی تداوم حضور آمریکا در عراق» که در وب سایت فارن افرز منتشر شده است، سعی در توجیه تداوم حضور آمریکا در عراق داشته است.
به گزارش فرهیختگان به نقل از العریبی در این مقاله سعی کرده آمریکا را ضامن حاکمیت عراق توصیف کند؛ گزاره‌ای که بی‌پایه بودن آن در نگاهی سطحی به وضعیت عراق در طول سالیان اشغال روشن می‌شود. نکته مهم‌تری که خوانش این مقاله آن را روشن می‌سازد، بیم آمریکا و حامیان آن از پیوند محکم جمهوری اسلامی ایران و عراق و ارتباطات قوی دو کشور است.
اکثر نخست‌وزیران عراق در دو دهه گذشته در مقطعی از ارتش آمریکا خواسته‌اند کشورشان را ترک کنند.
مذاکرات دوجانبه طی ۱۵ سال گذشته یا بیشتر سبب شده است حضور نظامی ایالات‌متحده در عراق از زمان اوج آن در سال ۲۰۰۷، یعنی زمانی که ۱۷۰ هزار نیروی آمریکایی به‌عنوان بخشی از «بسیج» مبارزه با القاعده و پشتیبانی از نیروهای مسلح این کشور که پس از متلاشی شدن از سوی واشنگتن در سال ۲۰۰۳ هنوز در مرحله بازسازی خود بودند، به‌شدت کاهش یابد.
تعداد فعلی سربازان آمریکایی در عراق اکنون ۲۵۰۰ نفر است. تهدید ایجاد شده از سوی القاعده و داعش در این کشور هم به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته و اعمال خشونت‌آمیز چشمگیر هم نادر شده، شرایطی که توجیه‌کننده حضور کمرنگ نیروهای آمریکایی در عراق است.
اکنون سودانی به دنبال پایان دادن به ماموریت نظامی آمریکا در عراق است. اگرچه سودانی به‌عنوان فرمانده کل قوا عملا باید بر تمام نهاد‌های مسلح عراقی تفوق داشته باشد، اما در عمل، گروه‌های شبه‌نظامی یا به‌صورت خودمختار یا از طریق نیروهای بسیج مردمی -سازمانی فراگیر که از نظر قانونی بخشی از دستگاه امنیتی عراق بوده، اما مستقیما با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران- هماهنگی دارد.
هنگامی که سودانی در ۱۵ آوریل با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در واشنگتن دیدار کند، از ایالات‌متحده درخواست خواهد کرد تمام نیروهای آمریکایی را از عراق خارج کند، اما بعید است که طرحی برای مقابله با شبه‌نظامیان پس از خروج این نیرو‌ها ارائه کند.
اگر حضور نظامی ایالات‌متحده در عراق به پایان برسد، احتمالا متعاقبا شاهد ایجاد اختلافات سیاسی خواهیم بود. پیشرفت‌های حاصل شده برای نیروهای مسلح عراق از سال ۲۰۱۴ یعنی زمانی که آنها نتوانستند مانع پیشروی داعش در یک‌سوم خاک خود شوند، در صورت برداشته شدن دست حمایت ایالات‌متحده ممکن است از بین برود. واشنگتن اکنون باید از اهرم نفوذ خود در بغداد برای حفظ حضور نظامی غیرجنگی، مشابه نیرو‌هایی که در آلمان، ژاپن، فیلیپین و کشورهای دیگر دارد، استفاده کند.
فضای مذاکرهحضور ایالات‌متحده در عراق در برهه‌ای ناپایدار برای خاورمیانه در کانون توجه قرارگرفته است. جنگ در نوار غزه فرصت‌هایی را برای آن دسته از بازیگران خارجی ایجاد کرده است که به دنبال سود بردن از ویرانی‌ها هستند، ازجمله ایران. نیروهای نیابتی ایران اکنون بیش از هر زمان دیگری فعال هستند و تهران خواستار چیزی جز کاهش حضور ایالات متحده در منطقه و ترک کامل عراق نیست.
ایالات‌متحده امروز دوستان زیادی در رهبری عراق ندارد؛ وضعیتی که نتیجه عدم تعامل دیپلماتیک این کشور در طول سال‌ها به شمار می‌رود. با این حال، این امر بدان معنا نیست که سیاستمداران عراقی همگی خواهان خروج نیروهای آمریکایی از این کشور هستند.
در این میان سیاست‌های دولت عراق نیز تا حدودی متناقض است. تلاش‌های کنونی برای پایان دادن به حضور نظامی ایالات‌متحده بخشی از تلاش گسترده‌تر بغداد برای محدود کردن نفوذ بین‌المللی در این کشور است؛ دولت عراق همچنین استفاده از دینار عراق را برای معاملات مالی به‌جای دلار آمریکا دنبال می‌کند و نهاد ماموریت کمک‌رسانی سازمان ملل به عراق را نیز که به نظارت بر انتخابات و تشویق گفتگو میان احزاب سیاسی رقیب کمک کرده، محدود کرده است.
با این حال، دولت عراق همچنان به دنبال برقراری پیوند نظامی با غرب است. گروه مامور ناتو در عراق که به آموزش و مشاوره نیروهای عراقی کمک می‌کند، برخلاف آمریکا، زیر بار انتقاد‌ها قرار ندارد.
دلایل بقادولتهای پیشین ایالات‌متحده تلاش‌های مختلفی را برای پاسخگویی به خواسته‌های عراق برای مذاکره مجدد درباره حضور نظامی ایالات متحده در عراق انجام داده‌اند. خاطرات وعده رئیس جمهور اوباما برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق و بازگشت سه‌سال بعد آنها به این کشور هنوز هم در خاطرات اهالی عراق زنده است.
برای بیش از دو دهه، عراق سنگ بنای سیاست خاورمیانه‌ای ایالات‌متحده بوده و فعالیت‌های نظامی ایالات‌متحده بیشتر بر تهدید تروریستی القاعده و بعدا داعش متمرکز بوده است. البته اگرچه این گروه‌ها هنوز هم تهدید به‌شمار می‌روند، دامنه دست درازی آنان به‌شدت کاهش یافته است، اما در این میان خطرات دیگری در قالب گروه‌های شبه‌نظامی سرکش پدیدار شده است که بیشتر آنها از سوی تهران تغذیه می‌شوند.
البته ایالات‌متحده در این میان بدون اهرم فشار هم نیست. عراق همچنان به‌شدت به حمایت سیاسی و نظامی واشنگتن برای تقویت نیروهای مسلح خود و همکاری با شرکای منطقه‌ای متکی است.
آزمون ارادههایک تناقض کلیدی در بطن سیاست عراق وجود دارد؛ درخواست‌های ارائه‌شده برای حاکمیت بیشتر عراق که در عمل به خروج نیروهای آمریکایی ترجمه می‌شود، توسط گروه‌هایی تحریک می‌شود که خود با گرفتن دستورات از تهران، اقتدار دولت عراق را تضعیف می‌کنند. ایالات‌متحده ضربه اولیه را [به حاکمیت عراق]با جنگ و اشغال سال ۲۰۰۳ وارد کرد و آسیب به حاکمیت عراق به شبه‌نظامیان و دیگر بازیگران غیردولتی اجازه داد تا در سال‌های پس از آن تکثیر شوند.
موضوع حضور نیروهای آمریکایی در عراق به آزمون اراده بین بازیگران سیاسی خواستار هماهنگی بغداد با تهران و کسانی تبدیل شده که می‌خواهند استقلال عراق را از طریق ایجاد توازن در روابط با تهران و واشنگتن تضمین کنند. آنچه در این بحث مطرح است بسیار بزرگ‌تر از چند هزار سرباز غیرجنگی است. به‌نفع عراق و ایالات‌متحده است بر سر یک توافق بلندمدت مذاکره کنند که مساله سربازان را حل و در مرحله بعدی روابط ایالات‌متحده و عراق را تنظیم کنند.
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟