مدیریت درون شهرها؛ پاشنه آشیل مواجهه با کرونا در ایران
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۰۷۴۵۰
تین نیوز خشایار کاشانی جو :
از پیدایش ویروس کرونا در جهان بیش از سه ماه و بنابر آمار رسمی از بروز این ویروس در ایران بیش از ۴۰ روز می‌گذرد. این بحران جهانی که روز به روز بر گسترش و تبعات اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی و سیاسی آن افزوده می‌شود، تغییرات بسیاری در سبک زندگی مردم ایجاد نموده آنچنانکه پیش بینی می شود حتی پس از رفع این معضل، تاثیرات به جا مانده‌از آن بر فعالیت‌ها و روابط انسانی کماکان باقی بماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مواجهه نرم یا سخت با کرونا؟
بخش عمده‌ای از کشورها به ویژه با تمرکز بر شهرها و مناطق تمرکز این ویروس، راه حل مواجهه سخت و قرنطینه و تعطیلی کامل فعالیت‌ها (به‌استثنای فروش مواد غذایی و دارو) و حمل و نقل درون و برون شهری را به منظور به حداقل رساندن شیوع این بیماری به کار بسته و با سختگیری، وضع جرائم و پایش دقیق و قاطع مانع از حضور و تجمع شهروندان در سطح شهرها شده و از حرکت ساکنان در محدوده های بیش از شعاع پیاده روی مناطق محل سکونتشان حتی با استفاده از تجهیزات مدرنی مانند پهبادها جلوگیری به عمل می آورند. البته وضع این محدودیت ها را با یک بسته‌اقتصادی واقع نگر که جبران کننده خسارات وارد بر کسب و کارها و درآمد شهروندان باشد، پشتیبانی کرده و انگیزه کافی برای تعطیلی فعالیت‌ها و ترددها و در خانه ماندن مردم ایجاد نموده‌اند.
ما برخی دیگر از دولت ها که نگران تبعات اقتصادی-اجتماعی تعطیلی فعالیت‌ها بوده‌اند و یا خطر شیوع این بیماری ناشناخته را چندان درک نکرده‌اند و یا به دلایل شرایط خاص اقلیمی، جمعیتی و فرهنگی با شیوع محدود این بیماری روبرو بوده‌اند، با اتخاذ رویکرد مواجهه نرم، تنها بعضی ممنوعیت‌های محدود همچون تعطیلی مدارس، دانشگاهها و یا سایر مراکز تجمع را وضع نموده‌اند. شایان ذکر است حتی دولت هایی همچون انگلستان و آلمان که در ابتدا مواجهه نرم با این بحران را انتخاب کرده و شعارهایی چون همه گیری اجتماعی و اینکه با ابتلای ۶۰-۷۰ درصد جمعیت نوعی مقاومت و مصونیت در برابر ویروس ایجاد خواهد شد را طرح نمودند، پس از درک اشتباه خود بلافاصله و بدون اتلاف وقت ظرف چند روز به‌اتخاذ سیاست های سختگیرانه و نوعی قرنطینه کامل روی آوردند. چراکه به قول رییس جمهور فرانسه مسئله‌اصلی در مبارزه با کرونا، مبارزه با زمان است و هریک روز و یک ساعت تاثیری بسزا در افزایش و یا کاهش تلفات و توقف روند این بیماری مرموز دارد.
این همه در حالی است که به نظر می رسد سیاست اصلی دولت در ایران در ارتباط با کرونا از ابتدا مواجهه نرم، توصیه درمانی مبنی بر در خانه ماندن و اعمال محدودیت های حداقلی قطره چکانی و مخالفت با قرنطینه کامل بوده که منجر به موج اول سفرهای نوروزی و بنابر آمار رسمی خروج بیش از ۳ میلیون خودرو و حدود ۸ میلیون نفر فقط از استانهای درگیر و درنتیجه گسترش هرچه بیشتر ویروس و تلفات انسانی در سراسر کشور شد. هم اکنون نیز با از دست رفتن فرصت طلایی هفته‌اول تعطیلات نوروز، دولت طرح فاصله‌گذاری اجتماعی را به‌اجرا گذاشته که تمرکز اصلی آن ایجاد محدودیت بر سفرهای بین شهری است و حتی قرار است ادارات و نهادهای دولتی و عمومی با کاهش دو سومی کارمندان و کاهش ساعات کاری کماکان باز بوده و به فعالیت خود ادامه دهند.
حلقه فراموش شده و گسست زنجیره مبارزه با کرونا در ایران
بررسی کلیه برنامه ها و طرح های دولت در ایران در مواجهه با کرونا بیانگر آن است که تاکنون عمده تمرکز بر حملونقل بین شهری بوده که‌البته آمار رسمی و شواهد میدانی نشان از عدم توفیق این رویکرد بوده و متاسفانه به نظر می رسد هیچگونه برنامه و سیاست گذاری منسجمی در ارتباط با مدیریت درون شهرها وجود نداشته‌است. درحالیکه تمامی کشورهای پیشرو، سیاست های مبارزه با کرونا را با محوریت درون شهرها به‌اجرا گذاشته‌اند و درحالیکه بیش از ۷۰ درصد جمعیت کشور در شهرها مستقر هستند، به یقین، فعالیتهای حداقلی چون ضدعفونی کردن وسایل حمل ونقل عمومی و برخی فضاهای شهری و تعطیلی مدارس و دانشگاهها و… و کاهش ساعات کاری ادارات و مراکز عمومی بدون اجرای برنامه‌ای همه جانبه نگر و هوشمندانه درخصوص به حداقل رساندن حمل و نقل درون شهری (شامل حرکت پیاده، خودروی شخصی، موتورسیکلت و وسایل حمل و نقل عمومی و نیمه عمومی) و تعطیلی سایر کاربریهای جاذب جمعیت در شهرها همچون بازارهای دایمی و فصلی (که‌این روزها مشاهده تصاویر تجمع مردم در آنها در شهرهای مختلف مایه تاسف است) و برخی مراسم و تجمعات نمی تواند تاثیرگذاری چندانی داشته باشد. آنچنانکه‌افزایش شتابناک و روزافزون تعداد مبتلایان و فوت شدگان موید این مطلب است.
از سویی دیگر، در حالیکه به نظر می رسد تقویت ایجاد خدمات در سطح محلی و توقف خدمات در مقیاس های منطقه‌ای و شهری مشوق کاهش تردد درون شهری می باشد، در رویکردی معکوس ساعات کار فروشگاه‌های بزرگ تجاری افزایش یافته که‌این امر به‌افزایش سفرهای درون شهری و تجمع شهروندان و درنتیجه گسترش شیوع بیماری می انجامد. همچنین، درحالیکه در توصیه های مکرر از شهروندان درخواست می گردد تا حد ممکن از وسایل حملونقل عمومی استفاده نکنند، طرحهای ترافیکی متفاوتی از طرف شهرهای مختلف کشور همچون مشهد، کرج و تهران به‌اجرا گذاشته شده که حتی با ماهیت طرح جدید فاصله گذاری اجتماعی نیز در تضاد است.
بنابراین، به نظر می رسد که مدیریت یکپارچه درون شهرها و اتخاذ تصمیمات منسجم درخصوص انواع فعالیت ها، حمل و نقل و بسته‌های پشتیبانی کننده اقتصادی از شهروندان و مشاغل، حلقه فراموش شده و گسست زنجیره مبارزه با کرونا در ایران می باشد و تا مادامیکه بر راهکارهایی در درون شهرها تمرکز نگردد، اعمال محدودیت های برون شهری نه تنها کارامد نخواهند بود بلکه به ویژه در کلان شهرها سبب افزایش دامنه زمانی حضور این مهمان ناخوانده کشنده خواهد شد.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
منبع: تین نیوز
کلیدواژه: کرونا در ایران ناقل کرونا بسته معیشتی مبارزه با کرونا نظر می رسد مواجهه نرم درون شهرها فعالیت ها حمل و نقل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۰۷۴۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آلودگی صوتی؛ بلای جان شهرها
آلودگی صوتی نه‌تنها بر تصویر کلی شهر، بلکه بر سلامت ساکنان آن نیز تأثیر منفی می‌گذارد و شهرها از مناسب‌سازی ساختمان‌ها گرفته تا حسگرهای هشدار به دنبال راهکارهایی برای محدودکردن منابع آلودگی صوتی و مقابله با آثار مخرب آن هستند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، منظور از آلودگی صوتی، هر صدای بیش‌ازحد و آزاردهنده‌ای است که می‌تواند بر سلامت و رفاه انسان و سایر موجودات تأثیر بگذارد. چندین دهه است که شهرها با جمعیت فعال، ترافیک جاده‌ای، صنعت و ساخت‌وساز به کانون این مشکل تبدیل شده‌اند. در حالی که سروصدای شهری ممکن است اجتناب‌ناپذیر به نظر برسد، حتی متراکم‌ترین و فعال‌ترین مکان‌ها نیز می‌توانند اقداماتی را برای محدودکردن منابع آلودگی صوتی انجام دهند.
با وجود اینکه این نوع آلودگی تأثیراتی مشابه آلودگی هوا نداشته است اما سازمان بهداشت جهانی (WHO) آن را به‌عنوان دومین عامل اصلی زیست‌محیطی مشکلات سلامتی (درست بعد از آلودگی هوای ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای) در اروپای غربی معرفی کرده است،
هرچند اثر تکرار و تداوم سروصدا بر سلامتی کاملاً شناخته‌شده نیست، با این حال دانشمندان معتقدند که می‌تواند اثرات منفی مختلفی بر سلامتی جسم و روان داشته باشد. شایع‌ترین مشکل سلامتی کاهش شنوایی ناشی از سروصدا (NIHL) است، قرار گرفتن در معرض صدای بلند همچنین می‌تواند باعث فشار خون بالا، بیماری قلبی، اختلال خواب، مشکلات تمرکز، تضعیف سلامت روان و استرس شود. کودکان و زنان باردار بیش از سایر گروه‌ها تحت تأثیر این اثرات مخرب هستند زیرا پیامدهای بلندمدت این اثرات بر رشد کودکان هنوز مشخص نشده است.
راهکارهایی برای مبارزه با آلودگی صوتی در شهرهاموضوع آلودگی صوتی در شهرها موضوع پیچیده‌ای است زیرا سروصدا به یک منبع محدود نمی‌شود، بلکه از طیف وسیعی از منابع ناشی می‌شود. از آنجایی که منابع آلودگی صوتی و محیط‌های صوتی متغیر با زمان هستند، باید از کنترل‌کننده‌های تطبیقی برای پاسخ به فرکانس، دامنه و فاز متغیر با زمان منابع آلودگی صوتی استفاده کرد.
یک طبقه‌بندی برای کمک به درک ماهیت چندبعدی منابع آلودگی صوتی در شهرها وجود دارد که در ادامه چند مورد از آنها معرفی می‌شود.
منظور از کاربری ناسازگار، مشاغل راه‌اندازی شده در یک مکان یا ساختمان است که منبع تولید سروصدا هستند، مشاغلی از جمله بازارها، رستوران‌ها و مکان‌های تفریحی می‌توانند به دلیل وسایل نقلیه تحویل و تجهیزات تهویه استفاده از ماشین‌ها و ابزارهای برقی و پخش موسیقی، در محیط اطراف خود آلودگی صوتی ایجاد کنند.
شهرها می‌توانند از برنامه‌های منطقه‌بندی و سایر سیاست‌های کاربری زمین، برای محدودکردن کاربریهای پر سروصدا استفاده کنند. برای مثال، ایالت واشنگتن در آمریکا مقرراتی را برای اعمال محدودیت از نظر سروصدا در مناطق خاص تعیین کرده است. موضوع دیگر، آلودگی صوتی ناشی از فعالیتهای سرگرمی است که نیاز به کنترل شهری، ایزوله کردن اماکن تجاری و ساختمان‌های تفریحی و ایجاد محدودیت برای رویدادهای بزرگ در فضای باز دارد.
ساخت‌وساز و صنعتفعالیتهای ساخت‌وساز به دلیل استفاده از ابزار و تجهیزات سنگین مانند بولدوزر و اره و مته و کامیون‌های حمل مصالح، به‌ویژه در ساعات ابتدایی صبح و شب منبع عظیم سروصدا و آلودگی صوتی هستند. دیگر فعالیتهای صنعتی نیز منبع دیگری از سروصدا هستند.
راه‌حل‌های پیشنهادی برای کنترل این منابع آلودگی، اعمال محدودیت زمانی، تغییر مسیرها و محدودکردن استفاده از ماشین‌آلات در زمان‌بندی مشخص است. علاوه بر این، وقتی ساخت‌وساز در نزدیکی محل‌هایی با کاربری حساس مانند بیمارستان‌ها انجام می‌شود، شهرها می‌توانند تجهیزات بی‌صدا یا با کمترین صدا را در اختیار سازندگان قرار دهند.
ترافیک مهمترین عامل ایجاد سروصدای پس‌زمینه در بیشتر مناطق شهری است. وسایل حملونقل منبع غیرقابل اندازه‌گیری آلودگی صوتی هستند و در این میان صدای کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و ترامواها بسیار بیشتر از سایر وسایل نقلیه است.
راه‌حل‌های کنترل این گروه از منابع آلودگی بسیار متنوع است، از اعمال محدودیت سرعت در شهرها، استفاده از سطوح جاده‌ای که سروصدا را کاهش می‌دهند، کاشت درختان و گیاهان پیرامون منابع سروصدا تا رادارهایی برای تشخیص تخلفات آلودگی صوتی است. به‌علاوه، شهرداری‌ها می‌توانند از وسایل نقلیه عمومی و ترانزیت بی‌صدا مانند اتوبوس‌های برقی و هیبریدی استفاده کنند و بر زمان تردد وسایل نقلیه خدمات پسماند نظارت داشته باشند. مقررات محلی نیز می‌تواند استفاده از بوق و آلارم‌های خودرو را محدود کند.
حفاظت از فضای داخلی ساختمانهایکی از راه‌های مقابله با آلودگی صوتی این است که به جای تمرکز بر منبع آلودگی، از فضای داخلی ساختمان‌ها محافظت شود که نقاط کانونی هستند و بیشتر تحت تأثیر آلودگی صوتی قرار دارند. سروصدا در فضاهای داخلی می‌تواند از منابع داخل ساختمان مانند سیستم‌های تهویه، تجهیزات مکانیزه و برقی و سروصدای ساکنان ناشی شود یا تحت تأثیر منابع خارجی مانند ترافیک و مشاغل مجاور باشد.
برنامه‌های مقاوم‌سازی صوتی پنجره‌ها در ساختمان‌های مسکونی و تعیین استانداردهای ساختمانی (مثلاً ۵۵ دسی‌بل در روز و ۴۰ دسی‌بل در شب) و نظارت بر اجرای آنها می‌تواند راهی برای مقابله با آلودگی صوتی و آرام‌سازی فضای داخلی ساختمان‌ها باشد. مسئولان شهری می‌توانند برای تجهیزات مربوط به مقاوم‌سازی صوتی مانند پنجره‌های دوجداره و تهویه مکانیکی به ساختمان‌های مسکونی نزدیک منابع آلودگی یارانه تخصیص دهند.
بعضی از شهرهای جهان برای مقابله با این مشکل، اقدامات مؤثری را انجام داده‌اند که در ادامه به سه مورد اشاره می‌شود.
آنتورپشهر آنتورپ بلژیک آب‌نماهای جدیدی را در نزدیکی بزرگراه‌های پرتردد نصب کرده است تا به کاهش سروصدای ناشی از ترافیک آن کمک کند. این فواره‌ها که مجهز به پخش‌کننده صوت هستند، صدای آرام‌بخشی محیط طبیعی را تولید می‌کنند که به محافظت از ساکنان در برابر سروصدای بزرگراه کمک می‌کند.
آمسترداممقامات آمستردام تصمیم گرفته‌اند با الگوبرداری از سیستم خیابانی نمایش سرعت که رانندگان را هنگام عبور از سرعت خود مطلع می‌کند و اکنون در بسیاری از نقاط جهان رایج است، برای مقابله با آلودگی صوتی از سیستم‌های دیجیتالی مجهز به حسگرهای نویز استفاده کنند.
این سامانه دیجیتال نخستین سیستم از نوع خود در هلند به‌شمار می‌رود و در روتردام نیز در حال فعالیت است. نمایشگرهای سیستم‌ها با نوشتن اخطار «صدای خیلی بلند» هنگام عبور موتورسواران و رانندگان خودروها که با سر و صدای زیاد سکوت خیابان‌های شهر را در هم می‌شکنند، به آنها هشدار می‌دهد.
شهرداری بارسلونا، چندین ناحیه شهری را به عنوان مناطق تحت فشار صوتی تعریف کرده است و بودجه‌ای بالغ بر یک میلیون یورو را به این منظور اختصاص داد که برای عایق کردن و کاهش صدا در ساختمان‌ها صرف می‌شود. هدف این کمک‌هزینه جایگزینی یا مناسب‌سازی پنجره‌ها در نمای اصلی ساختمان‌ها و همچنین تعویض درها برای کاهش اثرات آلودگی صوتی در منازل است.
کد خبر 746783
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟