به نقل از «صدای ایران»

آیا کرونا ساخته دست بشر است؟

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۴۶۰۲۷

به گزارش صدای ایران‌کریستین اندرسن، دانشیار ایمونولوژی و میکروبیولوژی در موسسه اسکریپس و نویسنده این مقاله گفته است: "با مقایسه داده‌های توالی ژنوم موجود برای سویه‌های شناخته شده کروناویروس، می‌توانیم بطور کامل مشخص کنیم که این ویروس از طریق فرآیند‌های طبیعی سرچشمه گرفته است."   اندکی پس از آغاز این بیماری همه گیر، دانشمندان چینی ژنوم ویروس کرونا را توالی یابی کرده و داده‌ها را در دسترس محققان در سراسر جهان قرار دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اندرسن و همکاران در چندین مؤسسه تحقیقاتی دیگر از این داده‌های توالی ژنتیک برای بررسی منشاء و تکامل ویروس کرونا استفاده کردند.
دانشمندان الگوی ژنتیکی پروتئین اسپایک (Spike Protein) یا همان سنبله، که در سطح بیرونی ویروس کرونا قرار دارد و برای گرفتن و نفوذ به دیواره‌های خارجی سلول‌های انسانی و حیوانات استفاده می‌کند را مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار دادند. به طور خاص، آن‌ها بر روی دو ویژگی مهم پروتئین سنبله متمرکز شده اند: دامنه اتصال گیرنده (RBD) که نوعی قلاب گیرنده است که به ویروس کمک می‌کند که به سلول‌های بدن انسان بچسبد (متغیرترین قسمت ویروس) و دیگری محل شکاف این پروتین است که یک بازکننده مولکولی است و به ویروس کمک می‌کند تا وارد سلول‌های میزبان شود (از طریق فعالیت آنزیمی).   چه شواهدی برای تکامل طبیعی وجود دارد؟ 
یافته اول: دانشمندان دریافتند که بخش RBD پروتئین سنبله ویروس کرونا به شدت تکامل یافته است تا بتواند بطور مؤثرتری به گیرنده‌های خاصی بر روی سلول‌های انسان به نام ACE۲ که یک گیرنده دخیل در فشار خون است متصل شود. نقش این پروتئین تا اندازه زیادی در آلودگی ویروس کرونا مشخص شده است که دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این مکمل بودن نتیجه یک فرایند کاملا طبیعی (جهش و تکامل) است و نه محصول مهندسی ژنتیک.   یافته دوم: اگر کسی به دنبال مهندسی کروناویروس جدید و ساخت آن در آزمایشگاه بوده، می‌بایست بخش اصلی (Backbone) ژنتیکی ویروس را تغییر می‌داد تا بتواند ویروسی بسازد که به بیماری منجر شود. دانشمندان دریافتند که بخش اصلی (Backbone) توالی ژنتیک ویروس کرونا با بقیه کروناویروس‌هایی که از قبل شناخته شده اند بسیار متفاوت است و بیشتر شبیه ویروس‌های مرتبط با آن در خفاش‌ها و پنگولین‌ها است و در مقایسه با دیگر ویروس‌ها هیچ گونه دستکاری آزمایشگاهی در آن دیده نمی‌شود. ردپای دستکاری ژنتیکی با دخالت انسان را به راحتی می‌توان از طریق مقایسه کد‌های ژنتیک ردیابی کرد همانند کد‌های کامپیوتری که متخصصین برنامه نویسی به راحتی می‌توانند آن‌ها را ردیابی کنند.   دانشمندان بر اساس این یافته‌های علمی نتیجه گرفتند که "که ویروس محصول تکامل طبیعی است" و به هرگونه گمانه‌زنی در مورد مهندسی ژنتیک عمدی و ساخت آن در آزمایشگاه پایان دادند.

براساس آنالیز توالی ژنومیک ویروس کرونا، اندرسن و همکارانش نتیجه گرفتند که احتمالاً منشاء ویروس کرونا یکی از دو سناریوی زیر است:   سناریوی اول "تکامل وجهش ژنتیکی در خارج از بدن انسان": ویروس از طریق انتخاب طبیعی در یک میزبان غیر انسانی (حیوان) به وضعیت پاتوژن فعلی خود تکامل یافته و سپس به انسان منتقل شده است. این سناریو مشابه سناریویی است که برای بیماری‌های ویروسی دیگر مانند سارس (با منشا حیوانی گربه زباد) و مرس (با منشا حیوانی شتر) نیز گفته شده است. محققان خفاش‌ها را به عنوان محتمل‌ترین منشا حیوانی برای ویروس کرونا پیشنهاد کرده اند. البته تاکنون هیچ مورد مستند در انتقال مستقیم ویروس کرونا از خفاش به انسان گزارش نشده است.   سناریوی دوم "تکامل و جهش در بدن انسان"، در ابتدا یک نسخه غیر بیماری زا از ویروس کرونا از یک میزبان حیوانی به بدن انسان وارد شده و سپس در بدن انسان دچار جهش ژنتیکی و تکامل شده و به وضعیت پاتوژن فعلی آن در جمعیت انسانی رسیده است. به عنوان مثال، برخی از ویروس‌های کروناوئیدی در پولک‌پوست ها، پستانداران شبیه آرمادیلو که در آسیا و آفریقا یافت می‌شوند مانند پانگولین (Pangolins)، یک ساختار پروتنینی بسیار شبیه به پروتئین اسپایک ویروس کرونا دارند. احتمالاً کرونا ویروس ناشی از پولک‌پوست (پانگولین) به صورت مستقیم یا از طریق میزبان واسطه‌ای به انسان منتقل شده است و سپس در بدن انسان تکامل یافته است.   اما سرانجام کرونا؟
نویسنده این مقاله هشدار داده است که شناختن این‌که کدام یک از این دو سناریوی مطرح شده درست است بسیار دشوار و غیرممکن است. اگر سناریوی اول درست باشد و ویروس کرونا به صورت بیماری زای فعلی خود از یک منبع حیوانی وارد بدن انسان شده باشد، احتمال شیوع دوباره آن در آینده نزدیک افزایش می‌یابد، زیرا فشار طبیعی (Selective Pressure) که موجب ایجاد ویروس کرونا شده است هنوز هم می‌تواند در جمعیت حیوانات در گردش باشد و ممکن است بار دیگر دچار جهش و تکامل شود و ویروس دیگری با مشخصات دیگری را بوجود آورد.   به نظر می‌رسد سناریوی دوم خطر کمتری دارد. به این دلیل که ویروس در نهایت مجبور است (به دلیل فشار طبیعی برای بقاء) خود را با سیستم ایمنی بدن انسان وفق بدهد و همانند یک ویروس سرماخوردگی مهمان همیشگی بدن انسان باشد
برگردان: بهروز محمدی

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: کرونا کرونا ویروس بدن انسان یک ویروس ویروس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۴۶۰۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روند تکامل هوش مصنوعی... از اصول اولیه تا نوآوری‌های مختلف

در عصر شتاب بی‌سابقه در پیشرفت فناوری، هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) به سنگ بنای نوآوری‌های بی‌شماری تبدیل شده‌اند که چهره آینده را در صنایع مختلف شکل می‌دهند.

این فناوری دیگر محدود به تحقیقات دانشگاهی یا پروژه‌های تجربی نیست، بلکه نشان‌دهنده نیروی محرکه توسعه‌های عمده در زمینه‌های مختلف است، از مراقبت‌های بهداشتی، که شاهد انقلاب‌هایی در تکنیک‌های تشخیصی و درمانی بوده است، تا صنعت، جایی که فرآیند‌های تولید و نگهداری دوباره تعریف شده‌اند. 

اصول و مبانی هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی

به همین ترتیب، در زمینه‌های آموزشی و امنیتی نقش هوش مصنوعی و فناوری مشهود است، جایی که هوش مصنوعی روش‌های یادگیری و محافظت از جوامع خود را تغییر می‌دهد.

 تکامل این فناوری‌ها در حال شکستن مرز‌های سنتی است تا افق جدیدی پر از فرصت‌ها و چالش‌ها را آشکار کند و ما را به بازنگری در محدودیت‌های فعلی از آنچه ممکن است وادار می‌کند.

هوش مصنوعی (AI)، در گسترده‌ترین و عمیق‌ترین تعریف خود، به تلاش بشر برای ایجاد ماشین‌ها و سیستم‌هایی با قابلیت شبیه‌سازی توانایی‌های شناختی و ذهنی انسان، مانند تفکر، یادگیری و حل مسئله اشاره دارد. این پیگیری به توسعه سیستم‌هایی گسترش می‌یابد که قادر به انجام وظایفی هستند که معمولاً به هوش انسانی نیاز دارند، مانند تشخیص گفتار، تفسیر تصویر و حتی درک زبان طبیعی.

یادگیری ماشینی (ML)، به عنوان یک شاخه حیاتی از هوش مصنوعی، پایه‌های توسعه این سیستم‌ها را پایه‌ریزی می‌کند و ماشین‌ها را قادر می‌سازد تا داده‌های بزرگ را تجزیه و تحلیل کنند، الگو‌ها و روابط غیر آشکار را استخراج کنند و به طور مستقل عملکرد خود را با یادگیری از آزمون و خطا بهبود بخشند. بدون نیاز به برنامه نویسی صریح این پیشرفت به این معنی است که ماشین‌ها اکنون می‌توانند درک و تخمین‌هایی را بر اساس داده‌های موجود توسعه دهند و دری را به روی کاربرد‌های جدید و نوآورانه در هوش مصنوعی باز کنند.

توسعه و بلوغ فناوری‌ها

با گذشت زمان، فناوری‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین شاهد پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی فراتر از مدل‌های نظری اولیه برای رسیدن به سیستم‌های پیچیده و بسیار کارآمد بوده‌اند. پیشرفت‌های پی در پی در محاسبات، چه در سرعت پردازش و چه در قابلیت‌های ذخیره‌سازی، علاوه بر در دسترس بودن حجم عظیمی از داده‌های دیجیتال و نوآوری‌های مداوم در طراحی و توسعه الگوریتم‌ها، همه اینها به پیشبرد و پیشرفت با سرعت کمک کرده است. اکنون ماشین‌ها می‌توانند در برخی زمینه‌ها از جمله تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ، تشخیص تصاویر با دقت بالا و حتی تولید محتوای خلاقانه جذاب، از توانایی‌های انسان پیشی بگیرند.

کاربرد‌های انقلابی هوش مصنوعی

تاثیر رو به رشد هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی در چندین حوزه کلیدی مشهود است. در زمینه مراقبت‌های بهداشتی، موضوع دیگر تنها به بهبود تشخیص و درمان محدود نمی‌شود، بلکه نوآوری به توسعه روبات‌های جراحی رسیده است که با دقت و کارایی بالا عمل می‌کنند و سیستم‌های تجزیه و تحلیل ژنومی که به طراحی درمان‌های سفارشی کمک می‌کنند. در دنیای صنعت، مفاهیم تولید به لطف اتوماسیون و رباتیک مبتنی بر هوش مصنوعی کاملاً تغییر کرده است که منجر به بهبود گسترده در کارایی و کاهش خطا‌ها و ضایعات شده است. در زمینه امنیت، فناوری‌های هوش مصنوعی به توسعه سیستم‌های نظارتی پیشرفته و تجزیه و تحلیل پیش‌بینی‌کننده کمک کرده‌اند که به تشخیص زودهنگام تهدیدات و مبارزه با جرایم سایبری کمک می‌کند. این احتمالات همیشه در حال گسترش هستند و مرز‌ها را به سوی آینده‌ای سوق می‌دهند که در آن خطوط بین واقعیت و داستان‌های علمی تخیلی محو می‌شود و ماشین‌ها به شرکای فعال در سفر تکاملی انسان تبدیل می‌شوند.

انقلاب مولد هوش مصنوعی

یکی از مهیج‌ترین و بحث برانگیزترین نوآوری‌ها در دنیای هوش مصنوعی، هوش ساختاری یا Generative AI است. این فناوری تنها به تجزیه و تحلیل داده‌ها یا درک دنیای اطراف محدود نمی‌شود، بلکه با توانایی خود در ایجاد محتوای جدید و مبتکرانه، خواه متن، تصویر، موسیقی یا حتی ویدیو، گامی جسورانه به جلو برمی دارد. این نوع هوش از الگوریتم‌های پیشرفته‌ای برای درک الگو‌ها و ساختار‌های مختلف در داده‌هایی که روی آنها آموزش دیده است، استفاده می‌کند و سپس از این درک برای ایجاد محتوای جدیدی استفاده می‌کند که تشخیص آن از آثار ایجاد شده توسط انسان دشوار است.

هوش ساختاری افق‌های جدیدی را برای خلاقیت و نوآوری می‌گشاید، زیرا می‌توان از آن برای تولید ایده‌های جدید در ادبیات، طراحی، هنر و حتی علم استفاده کرد. طراحان مد می‌توانند از آن برای ایجاد طرح‌های جدید استفاده کنند، در حالی که نویسندگان می‌توانند از آن برای ایجاد پیش نویس‌های خام از داستان‌ها یا یافتن پایان‌های جایگزین برای داستان‌های خود استفاده کنند. علاوه بر این، محققان می‌توانند از هوش ساختاری برای تولید مدل‌ها و آزمایش‌های فکری جدید استفاده کنند که به درک جهان به روش‌هایی کمک می‌کند که قبلاً ممکن نبود.

با این حال، هوش ساختاری با مجموعه‌ای از چالش‌های اخلاقی و عملی همراه است. سؤالاتی در مورد مالکیت معنوی، اصالت و مسئولیت مطرح می‌شود، به ویژه زمانی که تشخیص اینکه آیا یک اثر توسط انسان یا ماشین تولید شده است دشوار می‌شود. علاوه بر این، نگرانی‌هایی وجود دارد که از این فناوری برای ایجاد اطلاعات نادرست یا محتوای مخرب استفاده شود.

با وجود این چالش ها، نمی‌توان پتانسیل عظیم هوش ساختاری را انکار کرد. مانند تمام فناوری‌های انقلابی، به رویکردی متعادل نیاز دارد که در عین برخورد دقیق و مسئولانه با چالش‌های مرتبط با آن، از پتانسیل حداکثر استفاده را ببرد. در نهایت، هوش سازنده می‌تواند فصل جدیدی خیره کننده در داستان هوش مصنوعی و خلاقیت انسان باشد و آینده‌ای را شکل دهد که در آن مرز‌های بین هنر و فناوری به طور فزاینده‌ای محو شود.

تغییرات رادیکال نحوه تعامل ما را تغییر می‌دهد

در نتیجه، هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی نشان دهنده ستون‌های اساسی انقلاب تکنولوژیکی زمان ما هستند. از مبانی عمیق آنها گرفته تا کاربرد‌های انقلابی‌شان تا جهان‌های جدیدی که با هوش ساختاری باز شده‌اند، ما شاهد دگرگونی‌های ریشه‌ای هستیم که نحوه تعامل ما با دنیای اطرافمان را تغییر می‌دهند و آینده ما را تعریف می‌کنند. پیشرفت در این زمینه‌ها نه تنها کارایی‌ها را بهبود می‌بخشد یا امکانات را گسترش می‌دهد، بلکه سوالات پیچیده‌ای را در مورد اخلاق، حقوق و مسئولیت‌ها نیز مطرح می‌کند.

ضروری است که ما به تحقیق و توسعه در زمینه هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی مسئولانه و آگاهانه ادامه دهیم، در حالی که همه ذینفعان - از دانشمندان، توسعه‌دهندگان، دولت‌ها و حتی کاربران نهایی - را در گفتگوی باز در مورد استفاده بهینه و ایمن از این تکنولوژی ما باید به دنبال تعادل بین آرزوی نوآوری و پیشرفت و تضمین حفاظت از ارزش‌های انسانی و حفظ حریم خصوصی و امنیت باشیم.

در نهایت، چالش و فرصت این است که؛ این فناوری‌ها را برای خدمت به خیر بیشتر هدایت کنیم و اطمینان حاصل کنیم که تأثیر آنها بر بشریت مثبت و پایدار است. همانطور که ما به سمت آینده‌ای حرکت می‌کنیم که در آن نقش هوش مصنوعی افزایش می‌یابد، جوامع ما باید تصمیم بگیرند که چگونه از این قدرت جدید به گونه‌ای استفاده کنند که به پیشرفت دست یابد و عدالت و برابری برای همه پیش برود.

منبع: المیادین

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری