به نقل از «مهر»

ویروس نوعی ارتباط است/ سینما آنتی‌بیوتیک کلمات

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۷۰۷۲۳

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اکتوالیته، با وجود اینکه ژان لوک گدار کارگردان فیلمنامه‌نویس و منتقد فیلم ۸۹ ساله فرانسوی سوییسی با تکنولوژی غریبه نیست، وقتی اواخر هفته پیش در اینستاگرام به صورت لایو ظاهر شد و با لیونل بایر رییس بخش سینمای دانشگاه هنر و طراحی لوزان صحبت کرد، خیلی‌ها متعجب شدند.

این ۲ نفر همراه فابریس آرانیو یکی از همکاران قدیمی‌شان همگی در خانه گدار جمع بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این گردهمایی بایر و آرانیو ماسک به صورت داشتند و این باعث شد گدار بگوید آن‌ها شبیه چهره‌های نقاشی‌های جیمز انسور نقاش بلژیکی شده‌اند.

مکالمه طولانی و متنوع آن‌ها ۹۰ دقیقه به طول انجامید و تقریباً ۴ هزار نفر در هر لحظه داشتند آن را زنده تماشا می‌کردند. در حالیکه بیشتر کامنت‌ها حاکی از تشکر به خاطر این فرصت نادر برای دسترسی به یکی از چهره‌های افسانه‌ای سینما بود، خود مکالمه هم درست به اندازه هر یک از آثار اخیر گدار هیجان‌انگیز و پیچیده پیش رفت.

گدار ویروسی که بحران سلامت جهانی این روزها را به وجود آورده با گسترش اطلاعات مقایسه کرد و در توضیح گفت که ویروس نوعی ارتباط است و نیازمند فرد دیگری است. وقتی شما هم در رسانه‌های اجتماعی پیغامی می‌فرستید، نیازمند فرد دیگری هستید تا بتوانید وارد خانه او بشوید.

ایده بازگشت در ارتباطات به زودی او را به موضوع زبان رساند که یکی از تم‌های موضوعی محبوب این کارگردان در فیلم «خداحافظی با زبان» است. از نظر گدار، زبان «ترکیبی از سخن تصاویر» است و او از این نکته ناراحت است که در سخن خبرنگاران و سیاستمداران، کمبود تصاویر دیده می‌شود.

استفاده از زبان همیشه موضوعی جالب برای این کارگردان بوده که می‌گوید وقتی حدود ۱۵ سال داشت حدود یک تا ۲ سال دست از سخن گفتن برداشت و این امر خیلی هم باعث ترسیدن خانواده‌اش شد. او این کار را بعد از این کرد که «تحقیقات درباره طبیعت و عملکردهای زبان» اثر برایس پارین را خواند اما خوشبختانه صحبت نکردن او خیلی طولانی دوام نیاورد و او از آن به بعد سعی کرد از زبان نویسندگان خوب استفاده کند که هدفش بیان چیزی فراتر از سخنان رایج است.

موضوعی که چند بار در مکالمه این سه نفر مطرح شد رد کردن ایده زبان و کلمات به عنوان کپی واقعیت و همچنین علاقه نسبت به حرکت به سمت الفبای تصویری بود که بیشتر شبیه به نقاشی خواهد بود. گدار گفت: «من دیگر آن قدر به بیان باور ندارم، به نظرم مشکل اصلی الفبا است. حرف‌های بسیاری وجود دارد، باید خیلی از آن‌ها را حذف کنیم و به سمت چیز دیگری حرکت کنیم که کاری است که نقاش‌ها همیشه انجام داده‌اند.»

این کارگردان همچنین درباره سینما گفت: سینما به ما اجازه می‌دهد کمی انعطاف‌پذیرتر باشیم و اجازه ترکیب کردن رویکردهای علمی و هنری با هم را می‌دهد.

او گفت خوشحال است که توانست سینما را به عنوان «آنتی‌بیوتیکی برای کلمات» کشف کند.

در نهایت، گدار همچنین درباره پروژه بعدی خود صحبت کرد که با توجه به تمام مدادها و قطعه‌های کاغذی که در سراسر اتاق نشیمن او دیده می‌شد، به نظر می‌رسید در مرحله پیشرفته‌ای باشد. فیلم جدید او که به گفته خودش «تصور می‌کند ملکه سبا از اپرای باستیل باشد» شامل موسیقی‌های معروفی از آهنگسازان قدیمی از جمله «بیزه» می‌شود و در عین حال از موسیقی ساخته شده برای خود فیلم هم استفاده می‌کند. این کاری است که کارگردان سال‌هاست انجام نداده بود.

لینک گفت و گوی کامل این سه نفر در یوتیوب قرار داده شده است.

کد خبر 4898529

منبع: مهر

کلیدواژه: ژان لوک گدار کارگردان سینما فرانسه ویروس کرونا تئاتر ایران موسیقی ایرانی رادیو نمایش درگذشت چهره ها فیلم کوتاه رادیو سازمان صداوسیما فیلم سینمایی سینمای مستند سریال پایتخت فیلم خروج پیام تسلیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۷۰۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بی گدار به آب زد تا نجاتگر باشد/ روایت فداکاری یک مادر در سیل کازرون

مادری ۵۰ ساله در سیل هفته گذشته شهر کازرون دل از خانواده و ۲ فرزند خود برید و برای نجات یک پیرمرد سالخورده به آب زد اما دیگر زنده بازنگشت.

به گزارش مشرق، در میانه سیلاب هفته گذشته در شهرستان کازرون مردم این شهر شاهد از خودگذشتگی و ایثار یک زن و مادر ۲ فرزند بودند.

زنی فداکار در شهرستان کازرون برای نجات مردی سالخورده گرفتار در سیلاب دل از ۲ فرزند و خانواده اش دل برید و به دل سیلاب زد.

این زن ۲ پسر نوجوان ۱۷ و ۱۲ ساله دارد و با این وجود جان خود را برای نجات یک شهروند سالخورده فدا کرد.

پسر بزرگ این زن اینگونه این ماجرا را روایت می کند.

محمدمهدی دهقان پسر ۱۷ ساله این زن گفت: ساعت ۷ عصر، روز چهارشنبه ۲۹فروردین، با مادرم به‌نام ماهی‌جان، برای خرید نان به نانوایی رفته بودم که ناگهان باران شدت گرفت.

او ادامه داد: شدت بارش زیاد بود و ما بعد از خرید نان سوار ماشین شدیم و راه خانه را در پیش گرفتیم که شدت باران به حدی بود که رانندگی سخت شده بود، به‌طوری برای لحظاتی در گوشه خیابان توقف کردیم به امید اینکه باران کمتر شود، اما هر لحظه شدت باران بیشتر می‌شد.

او ادامه داد: مادرم که دید شدت باران کمتر نشده گفت که برویم و منتظر ماندن فایده ندارد، وقتی به خیابان تپه شادی رسیدیم، پیرمردی را دیدیم که داخل جوی بزرگ آب افتاده و در سیلاب گرفتار شده بود و هر لحظه امکان داشت آب او را با خود ببرد که از آنجا که سیلاب سطح خیابان را هم گرفته بود کسی نمی‌توانست به پیرمرد کمک کند.

زن ۵۰ساله و پسرش نمی‌توانستند پیرمرد را در همان حال رها کنند، این بود که تصمیم گرفتند هرطوری شده او را نجات دهند.

محمدمهدی می‌گوید: با ماشین به سمت پیرمرد رفتیم اما آب خیلی بالا آمده بود و شدت سیل زیاد شده بود. من از ماشین پیاده شدم و به‌سوی پیرمرد رفتم و مادرم نیز پشت سرم آمد و دائم فریاد می‌زد که مواظب باشم و احتیاط کنم، اما شرایط طوری بود که من نمی‌توانستم به پیرمرد کمک کنم. بنابراین مادرم دست به‌کار شد و به‌ سوی پیرمرد رفت و هر طوری بود او را از جوی آب بیرون کشید، اما درهمان لحظه پایش سر خورد و خودش داخل جوی افتاد و سیلاب مادرم را با خود برد و من هرچه دویدم نتوانستم او را بگیرم، سیلاب مادرم را برد تا جایی که او زیر پلی گیر کرد و زیر آب ماند و امکان نجاتش نیز وجود نداشت.

پسر این زن که با یادآوری لحظاتی که مادرش در سیلاب گیر افتاده بود، بغض کرده، ادامه می‌دهد: همان لحظه به آتش‌نشانی زنگ زدیم اما آنها در ترافیک مانده بودند، باران نیز همچنان می‌بارید و ما نمی‌دانستیم در این لحظات هولناک چه کاری باید انجام دهیم. مادرم به زیر آب رفته بود و چند نفر که آنجا بودند برای نجات مادرم تلاش کردند تا او را از زیر آب بیرون بکشند.

محمد مهدی اضافه کرد: بالاخره بعد از اینکه مادرم مدت زمان طولانی زیر آب مانده بود، او را بیرون کشیدیم اما مادرم نفس نمی‌کشید، حتی آمبولانس هم در راه گیر کرده بود و وقتی خود را به مادرم رساند، خیلی دیر شده بود، مادرم دیگر ضربان نداشت و هرچه به او شوک دادند بی فایده بود و او جانش را از دست داد.

روایت ایثارگرایانه این زن هرچند تلخ است اما قطعا یاد این فداکاری همواره در خاطر مردم و اهالی استان فارس خصوصا شهرستان کازرون باقی خواهد ماند.

منبع: ایرنا