امکان درمان دیابت با سلول های بنیادی
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۹۰۰۴۷
بیماران دیابتی با مشکل در تولید یا مدیریت انسولین شناخته می شوند. انسولین به طور معمول در لوزالمعده تولید می شود ، اما بدن افراد مبتلا به دیابت به اندازه کافی از آن تولیدنمی کند. برای درمان دیابت ، بسیاری از دیابتی ها باید سطح قند خون خود را تحت نظر داشته باشند و در صورت لزوم انسولین را مستقیماً وارد جریان خون کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در نوعی درمان که در حال آزمایش استاز سلول های بتا برای ترشح انسولین در بدن فرد مبتلا استفاده می کند.
این درمان در واقع به سلولهای بنیادی (سلولهایiPS) وابسته است. این سلول ها در اصل مانند لوحی خام و خالی هستند که می توانند تقریباً به هر نوع دیگری از سلول های بدن تبدیل شوند.
در یک مطالعه جدید ، تیم تحقیقاتی با استفاده از تکنیکی که در سال گذشته برای تولید و وارد کردن این سلول ها به جریان خون ابداع کرده بود این مطالعات را پیش برد. هنگام تبدیل سلولهای بنیادی به نوع دیگری از سلولها ، همیشه ممکن است اشتباهاتی رخ بدهد و همیشه درصد خطایی وجود دارد؛ سلولهای حاصل از اینگونه خطاها نیز به همراه سلول های سازنده انسولین وارد ترکیب مورد نظر برای آزمایشات می شوند؛ هر چند این سلول ها بی ضرر هستند اما یکی از محققان این تحقیق خاطر نشان کرده است که: "هر چه سلول های غیر هدفمند تری به دست آورید ، سلولهای مفید کمتری از نظر درمانی نیزخواهید داشت." وی افزود: برای درمان دیابت یک فرد به حدود یک میلیارد سلول بتا نیاز دارید. اما اگر یک چهارم سلول هایی که ساخته اید در واقع سلولهای کبدی یا سلولهای پانکراس هستند ، به جای نیاز به یک میلیارد سلول ، به 1.25 میلیارد نیاز خواهید داشت. این امر درمان بیماری را ۲۵ درصددشوارتر می کند "
اما در روش جدید محققان ازتولید سلول های ناخواسته خلاص شده اند. آنها فرایندی را ایجاد کرده اند که طی آن سیتواسکلت سلول(یعنی ساختاری که به سلول شکل خاصی میبخشد) را مورد هدف قرار میدهند و اینگونه نه تنها سلول های بتای بیشتری تولید میکنند بلکه میتوانند سلول هایی با عملکرد بهتر نیز تولید کنند.
هنگامی که این سلول های جدید به موشهای دیابتی تزریق شدند ، سطح قند خون آنها تثبیتشد و آنها را تا نه ماه در حالت بهبود عملکرد و به دور از علایم بیماری قرار داد.
البته قابل به ذکر است که این فقط آزمایشی بر روی حیوانات بوده است. نتایج نباید به عنوان متدی درمانی برای انسانها تعبیر شود. اما این آزمایش میتواند یک شروع امیدوارکننده باشد.
بررسی آسیب های چشمی
مهمترین اختلال چشمی در اثر دیابت آسیب به دیواره عقبی چشم است که شبکیه نام دارد به طور طبیعی تصویر اجسام برای دیده شدن ، باید از قسمت های مختلف چشم از جمله عدسی عبور کرده و بر روی شبکیه بیافتد، این تصویر توسط عصب چشم قشر مغز منتقل شده و در آنجا تفسیر می گردد. شبکیه توسط عروق ریز و کوچک تغذیه می شود بنابراین وقتی در اثر دیابت ، رگ های کوچک آسیب می بینند ، شبکیه هم در این محدوده قرار میگیرد وهرچه دیابت دیرتر تشخیص داده شود یا خوب کنترل نشود میزان این آسیب بیشتر خواهد شد به همین دلیل است که یکی از شایعترین علل اختلال بینایی در همه دنیا دیابت است.بیمار پس از تشخیص دیابت، توسط پزشک به متخصص چشم معرفی می گردد تا میزان آسیب وارده تعیین گرددو پس از آن این معاینه هر ۶ ماه یک بار تکرار می شود.
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۹۰۰۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با خیال جمع به چای و قهوهتان شکر بزنید
به گزارش خبرآنلاین،نتایج تحقیق جدید روی جمعیتی از مردان دانمارکی نشان داد که استفاده از شکر در قهوه و یا چای بهطور قابل توجهی با افزایش خطر مرگومیر یا ابتلا به دیابت مرتبط نیست.
ایسنا در خبری نوشت:چای و قهوه از پرمصرفترین نوشیدنیهای گرم غیرالکلی در سراسر جهان هستند. افزودن شکر به چای یا قهوه یک عمل رایج است، با این حال، ارتباط واضحی بین استفاده از شکر در قهوه یا چای و عوارض جانبی آن وجود ندارد.
یوهان کلاوزن وابسته به مرکز دیابت کپنهاگ دانمارک و همکارانش تصمیم گرفتند ارتباط بین افزودن قند به چای یا قهوه و خطر مرگومیر ناشی از همه علل، مرگومیر ناشی از سرطان، مرگومیر قلبی عروقی و ابتلا به دیابت ملیتوس را بررسی کنند.
برای این منظور، محققان شرکتکنندگانی را از تحقیق آیندهنگر مردان کپنهاگ از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۶، بدون سرطان، بیماریهای قلبی عروقی یا دیابت در نظر گرفتند که مصرف منظم چای یا قهوه را گزارش کردند. آنان با استفاده از پرسشنامههای تحقیق، تعداد فنجانهای چای، قهوه و مصرف شکر را گزارش کردند اما مقدار شکر مصرفی گزارش نشده باقی ماند.
نتیجه اولیه این تحقیق آمار مرگومیر ناشی از همه علل، مرگومیر ناشی از سرطان، مرگومیر قلبی عروقی و رخداد دیابت بود. در این تحقیق از تجزیه و تحلیل رگرسیون کاکس برای تجزیه و تحلیل ارتباط بین افزودن شکر و مرگومیر ناشی از همه علل استفاده شد. سن، وضعیت سیگار کشیدن، مصرف روزانه الکل، فشار خون سیستولیک، شاخص توده بدنی، تعداد فنجان قهوه و یا چای مصرف شده در روز و وضعیت اجتماعی-اقتصادی بهعنوان متغیرهای کمکی در نظر گرفته شدند سپس وضعیت حیاتی بیماران بررسی شد.
در این تحقیق شرکتکنندگان میتوانستند شکر را به قهوه، چای یا هر دو اضافه کرد.
محققان گزارش کردند که در مجموع ۲۹۲۳ مرد (میانگین سنی در تحقیق: ۵±۶۳ سال) مشمول شدند که ۳۴.۵ درصد آنان شکر مصرف کردند. در ۳۲ سال پیگیری، ۸۸.۳ درصد از شرکتکنندگان؛ ۸۷.۵ درصد در گروه بدون قند در مقابل ۸۹.۹ درصد در گروه قند، فوت کردند. میزان خطر گروه قند نسبت به گروه بدون قند ۱.۰۶ برای مرگومیر ناشی از همه علل بود.
شرط تعامل بین تعداد فنجان قهوه و یا چای در روز و میزان شکر ۰.۹۹ بود. تجزیه و تحلیل زیر گروهی از مصرفکنندگان قهوه، نسبت خطر ۱.۱۱ با شرط تعامل ۰.۹۸ بود. میزان خطر برای گروه قند در مقایسه با گروه بدون قند ۱.۱۱ برای مرگومیر بیماری قلبی عروقی، ۱.۰۱ برای مرگومیر ناشی از سرطان و ۱.۰۴ برای دیابت ملیتوس بود.
در پایان محققان نتیجه گرفتند: در جمعیت فعلی مردان دانمارکی، افزودن شکر به چای و یا قهوه بهطور قابل توجهی با افزایش خطر ابتلا به دیابت یا مرگومیر مرتبط نیست.
یافتههای این تحقیق بهصورت آنلاین در PLoS ONE منتشر شد.
۴۷۲۱۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898382