به نقل از «پارسینه»

درمان دیابت نوع یک و نوع دو

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۰۳۰۶۸

کنترل سطح قند خون (گلوکز) هدف اصلی درمان دیابت به منظور جلوگیری از عوارض این بیماری است.
دیابت نوع ۱با انسولین و همچنین تغییرات رژیم غذایی و ورزش کنترل می‌شود.
دیابت نوع ۲ با دارو‌هایی غیراز انسولین (و گاهی انسولین)، کاهش وزن یا تغییرات رژیم غذایی قابل درمان است.

انتخاب دارو‌ها برای دیابت نوع ۲ باید با در نظر گرفتن موارد زیرباشد:
اثر و مشخصات جانبی هر دارو.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وضعیتسلامت بیمار.
مشکلات مربوط به انطباق با دارو، و
هزینه‌های کنترل بیماری.

دارو‌های مناسب برای دیابت نوع ۲ می‌توانند به روش‌های مختلفی برکاهش سطح قند خون تاثیر بگذارند. آن‌ها ممکن است:
باعث افزایش حساسیت به انسولینشوند.
دفع گلوکز را افزایش دهند.
جذب کربوهیدرات‌ها از دستگاه گوارش را کاهش دهند، یا
از طریق مکانیسم‌های دیگر اثرگذاری داشته باشند.
دارو‌های دیابت نوع ۲اغلب به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند.
روش‌های مختلف دریافت انسولین عبارتند از:
سرنگ.
قلم‌های از قبل پر شده، و
پمپ انسولین
تغذیه مناسب بخشی از هر برنامه مراقبتی دیابت است. هیچ رژیم دیابتی خاصی وجود ندارد که برای همه افراد توصیه شود.
پیوند پانکراس نیز از روش‌های درمانی است که مطالعاتی بر روی آن در حال انجاماست.

درمان دیابت چیست؟
هدف اصلی در درمان دیابت نوع ۱ و نوع ۲ کنترل سطح قند خون (گلوکز) در محدوده طبیعی است (با داشتن حداقل جا به جایی).

دیابت نوع ۱با:
انسولین.
ورزش، و
رژیم دیابت نوع ۱
دیابت نوع۲ با:
اول کاهش وزن.
سپس رژیم دیابت نوع ۲
و ورزش

دارو‌های دیابتی (خوراکی یا تزریقی) هنگامی تجویز می‌شوند که این اقدامات در کنترل قند خون در دیابت نوع ۲ موفق نباشند؛ و اگراین دارو‌ها نیز در درمان دیابت نوع ۲ بی ثر باشند ممکن است درمان با انسولین آغاز شود.

انسولین درمانی
افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای حفظ سطح انسولیندر بدنشان به تزریق انسولین روزانه نیاز دارند. انسولین اغلب برای درمان دیابت نوع ۲ نیز لازم است. استفاده از پمپ انسولین جایگزینی برای تزریقات این ماده است. پمپ به اندازه یک پیجر است و معمولاً در کمربند شما جاگذاری می‌شود؛ و انسولین از طریق یک لوله کوچک (کاتتر) که در زیر پوست قرار می‌گیرد (معمولاً در شکم) به بدن می‌شود.

چهار نوع عمده اثرگذاری انسولین بر بدن وجود دارد:
اثرگذاری سریع
اثرگذاری کوتاه
اثرگذاری متوسط
اثرگذاری طولانی
پزشک میزان دوز و میزان نیاز شما به انسولین را تعیین می‌کند. هیچ میزان استانداردی برای دریافت انسولین وجود ندارد زیرااین موضوع بستگی به عواملی مانند وزن بدن شما، چگونگی تغذیه تان، میزان ورزش کردن و میزان انسولین بدن شما دارد.

دارو‌های خوراکی
بعضی اوقات سطح قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بالاست، اگرچه تغذیه‌ی مناسب و سالمی دارند و نیز به خوبی ورزش می‌کنند. وقتی این اتفاق بیفتد، دارو‌هایی ممکن است تجویز شوند که به صورت قرص مصرف می‌شوند. دارو‌ها به چندین روش مختلف بر بدن اثر میگذارند می‌کنند که شامل بهبود اثرات انسولین طبیعی بدن، کاهش تولید قند خون، افزایش تولید انسولین و جلوگیری از جذب قند خون است. دارو‌های دیابت خوراکی گاهی همراه با انسولین مصرف می‌شود.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: دیابت دیابت نوع یک دیابت نوع دو درمان دیابت پارسی خبر درمان دیابت نوع دیابت نوع ۲ سطح قند خون دارو ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۰۳۰۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بجران کمبود ۳ داروی اصلی برای این بیماران

مدیرعامل کانون هموفیلی ایران به تشریح مسائل و مشکلات بیماران هموفیلی در حوزه دارو و درمان پرداخت.

به گزارش مهر، سعید برپروشان گفت: فدراسیون جهانی هموفیلی همه ساله در این مناسبت مهم تلاش خود را معطوف به شناسایی بیماران مبتلا به انواع اختلالات انعقادی و همچنین جلب توجه دولت‌های جهان به مشکلات متعدد این بیماران می‌نماید.

شعار ۲۰۲۴ فدراسیون هموفیلی

وی افزود: این مرجع بین المللی با پیگیری شعار استراتژیک درمان برای همه، هر سال پیگیر تحقق مطالبات جامعه جهانی هموفیلی است. شعار سال ۲۰۲۴ این فدراسیون «عدالت در دسترسی به درمان» است.

برپروشان ادامه داد: این مرجع بین المللی که کانون هموفیلی ایران از سال ۱۳۴۸ عضو ملی آن است همه ساله با همکاری انجمن‌های عضو کارزار جهانی با عنوان «نور قرمز» برگزار می‌نماید. در این کار‌های بین المللی نماد‌های شهری، آثار باستانی و میادین مهم شهر‌های جهان با نور قرمز روشن می‌شود. این کارزار با هدف جلب توجه افکار عمومی به موضوع بیماری‌های خونریزی دهنده برگزار می‌شود.

وی افزود: امسال وزیر کشور پس از انعکاس درخواست کانون هموفیلی ایران جهت مشارکت گسترده شهرداری‌های در سراسر کشور در این کارزار، دستوری را در این رابطه به استانداری‌ها انعکاس داده که بسیار امیدواریم این کارزار امسال گسترده‌تر برگزار گردد.

مهم‌ترین مطالبه جامعه هموفیلی

برپروشان در ادامه در پاسخ به سؤال مبنی بر اینکه مهم‌ترین مطالبه جامعه هموفیلی ایران چیست، گفت: چنانچه گفتم شعار امسال فدراسیون جهانی هموفیلی بر عدالت در دسترسی بیماران بر دارو و درمان تمرکز دارد. این فدراسیون کماکان بر ضرورت شناسایی بیماران با مشکل انعقادی نیز تاکید دارد. باید تاکید کنم بزرگ‌ترین مطالبه جامعه هموفیلی ایران بهره مندی از روش درمان اصولی است. سال‌ها است جامعه بین المللی هموفیلی زنگ پایان روش درمان بیماران پس از خونریزی را به صدا در آورده است. در ایران از دوره وزارت دکتر هاشمی، درمان کودکان هموفیلی به روش پروفیلاکسی (درمان قبل از خونریزی) جاری شده است. بی تردید این روش درمان اصولی می‌بایست برای تمامی سنین هموفیلی جاری شود.

وی افزود: خوشبختانه در کشور دو تولید کننده داخلی فاکتور ۸ داریم که این ظرفیت را به وجود می‌آورد با تغییر روش درمان بیماران از معلولیت بیماران جلوگیری کرد. دیگر تردیدی وجود ندارد که با روش درمان عندالزوم (بعد از خونریزی) بیماران هموفیلی در سنین نوجوانی و جوانی دچار معلولیت می‌شوند و عملاً بسیاری از فرصت‌های اجتماعی، اشتغال و ازدواج را از دست می‌دهند. در رابطه با فاکتور ۹ هم در حال حاضر دارو‌های پلاسمایی در دسترس بیماران ظرفیت‌های جمع آوری پلاسما در کشور اگر مدیریت شود این بیماران می‌توانند از درمان مطلوب‌تری بهره‌مند شوند.

برپروشان در ادامه بر ضرورت بهره مندی بیماران از دارو‌های نوین هموفیلی تاکید و تصریح کرد: بیش از ۱۰ سال است دارو‌های جدیدی به بازار دارویی هموفیلی جهان آمده که می‌تواند انقلابی در درمان بیماران هموفیلی ایجاد نماید. یکی از این دارو‌ها امیسیزومب است که با نام تجاری هملیبرا اخیراً به کشور وارد شده و برای بیش از ۱۱۰ بیمار تأمین شده است. متأسفانه تا کنون این دارو تحت پوشش بیمه قرار نگرفته است. کانون هموفیلی ایران در ماه پایانی سال گذشته در خواستی را به شورای عالی بیمه داد که تا کنون پاسخی داده نشده است. این دارو به رگ تزریق نمی‌شود و تزریق آن زیرپوستی و دوام آن در بدن بیماران یک ماه است. نتایج مطالعات هم مؤثر بودن بسیار آن برای بیماران و هم صرفه اقتصادی آن برای دولت در مقایسه با دارو‌های فعلی اثبات شده است.

انتقاد از تعلل شورای‌عالی بیمه

وی افزود: بی‌تعارف ما تعلل شورای عالی بیمه برای تحت پوشش قرار دادن این دارو را درک نمی‌کنیم. به نظر می‌رسد اطلاعات درستی به این شورا نمی‌رسد. این دارو لوکس نیست و به شدت برای دولت صرفه اقتصادی دارد. البته در گام اول این دارو برای مصرف بیماران دچار مهار کننده و بیمارانی که رگ‌های مناسبی برای تزریق ندارند قابل استفاده است و فعلاً نمی‌توان توقع استفاده عمومی‌تری را داشت.

مدیر عامل کانون هموفیلی ایران در پاسخ به این سوال که چه دارو‌هایی در دسترس بیماران نیست و چه کمبود‌هایی وجود دارد، گفت: سال گذشته یکی از بدترین سال‌ها برای بیماران هموفیلی بود. متأسفانه سیاستگذاری‌های متکی بر انحصار که معمولاً در سنگر دفاع از تولید داخل برنامه ریزی شده بود با دچار مشکل شدن تولید یک شرکت منجر به تحمیل درد و رنج به بیماران گردید. با پیوستن تولید کننده جدید داخلی این بحران با دستور اضطراری توزیع محصول جدید بر طرف گردید. این نوع دستور‌ها همواره موجب نگرانی بیماران و خانواده‌ها می‌شود.

وی افزود: در چنین شرایطی این شائبه در ذهن بیماران شکل می‌گیرد که مبادا کیفیت در قربانگاه اضطرار قربانی شده باشد. از دو ماه پایانی سال گذشته بحران کمبود فاکتور ۸ برطرف شد، اما کمبود سه داروی هیومیت، فاکتور ۱۳ و فیبرونوژن آغاز شد که متأسفانه هنوز هم ادامه دارد.

مشکلات عدم تخصیص ارز دارو

برپروشان ادامه داد: عدم تخصیص به موقع ارز و همچنین ضرورت اختصاص ارز اروپایی کافی، ریشه این کمبود‌ها بود. وقتی رئیس سازمان غذا و دارو برای اخذ بودجه‌های خود به رسانه متوسل می‌شود، وضع بیمار روشن است. پشت یک خبر یک خطی مثلاً اختصاص فقط ۸۵ همت از ۱۲۵ همت برای طرح دارویار؛ یعنی تضمین بحران در حوزه دارو یعنی اینکه هنوز بودجه‌های این سازمان تأمین نشده و درد و رنج بیماران نیازمند به دارو را اجتناب ناپذیر می‌کند.

وی افزود: متأسفانه تأمین چندین قلم از دارو‌های هموفیلی نه به موقع است نه کافی است. هنوز تقویم واردات منظمی نداریم. بیماران هموفیلی طی دو سال گذشته دائماً در اضطراب و نگرانی به سر می‌بردند. امنیت دارویی کلید سلامت بیماران هموفیلی است و ایجاد این امنیت فقط با اختصاص بودجه‌های کافی و به موقع برای تأمین دارو مرتبط است.

برپروشان تاکید کرد: باید این حقیقت را گفت که سیمای سلامت بیماران هموفیلی با میزان بودجه‌ای که برای آن مصرف می‌شود، تناسبی ندارد. تأمین دارو‌های وارداتی اساساً نظم ندارد و کمبود‌های ادواری بیماران را زمین گیر می‌کند.

ضرورت دسترسی عادلانه به درمان

وی در پاسخ به سوال مبنی بر اینکه در حوزه دسترسی عادلانه به درمان و دارو چه چالش‌های مقابل بیماران هموفیلی در کشور وجود دارد، گفت: کانون هموفیلی ایران در پیگیری تحقق شعار امسال فدراسیون دسترسی عادلانه به درمان و دارو را به عنوان یک مطالبه مهم پیگیری می‌کند. متأسفانه با تمرکز مراکز درمانی در مراکز استان‌ها عملاً رسیدگی‌های درمانی به بیماران عادلانه تحقق نمی‌یابد. در حوزه توزیع دارو هم تمرکز داروخانه‌ها در مراکز استان‌ها، بیماران مجبور به سفر‌های بین شهری برای دسترسی به دارو می‌شوند. توزیع دارو‌های مورد نیاز بیماران در شهرستان‌ها می‌تواند بسترساز دسترسی عادلانه‌تر بیماران به دارو و به دنبال آن درمان شود.

برپروشان ادامه داد: برای اجرای چنین سیاستی باید پزشکانی در شهرستان‌ها برای اداره این امور آموزش ببینند. وزارت بهداشت، تأمین خدمات درمان جامع برای بیماران هموفیلی را در استان‌های مختلف کشور سال‌ها قبل در دستور داشت، ولی عملاً این طرح اجرایی نگردیده است. اختصاص سهمیه دارویی و ارسال مستقیم به شهرستان‌ها یکی از بستر‌های دسترسی عادلانه را فراهم می‌آورد.

وضعیت نامناسب درمانگاه بیماران

وی افزود: متأسفانه یکی دیگر از مظاهر بی عدالتی وضعیت درمانگاه هموفیلی بیمارستان امام خمینی (ره) به عنوان قدیمی‌ترین و با سابقه‌ترین مرکز درمانی هموفیلی است که سال‌ها قبل محل آن به یک زیرزمین انتقال یافت و وعده دادند با ساخت فاز جدید بیمارستان این درمانگاه به محل مناسبی انتقال یابد. این امر تا کنون تحقق نیافته است. هم بیماران، هم پزشکان و هم پرسنل از تبعات این محل نامناسب که حتی حریم ملاقات خصوصی با پزشک را ندارد در رنج هستند. متأسفانه تا کنون رسیدگی عادلانه‌ای به تغییر محل درمانگاه هموفیلی این بیمارستان که خدمات کشوری به بیماران هموفیلی ارائه می‌نماید و سانتر اصلی درمان هموفیلی به خصوص بزرگسالان است انجام نیافته است. این انتظار را از دانشگاه علوم پزشکی تهران و معاونت درمان داریم که این مرکز مهم ارائه خدمات به بیماران هموفیلی به محل مناسب و قابل دسترسی بیماران انتقال یابد.